"Dopiero po stworzeniu świata powstało mnóstwo niestworzonych rzeczy." Stanisław Jerzy Lec Zakończył Stwórca Swoje dzieło. Rozejrzał się po nowo narodzonym świecie. Nawet zadowolony był z Siebie. Postawił człowieka na ziemskim gospodarstwie - niech tam sobie korzysta i się cieszy. Miało być ładnie, miało być składnie. I co się narobiło? Ze świata jeden wielki mętlik się zrobił. Gdy tylko Stwórca schował się za chmurkę, człowiek ogłosił się panem nieba i ziemi i wziął się pospiesznie, ochotnie do ulepszania boskiego dzieła - a co tam?! Kontynuuje człowiek akt tworzenia, buduje świat. Nie ustaje. Lasy wykarczował, rzeki zatruł, dziką zwierzynę wytrzebił, wywiercił dziurę ozonową. Jeszcze niezadowolony z udoskonaleń - idzie dalej. Wymyślił krzesełko elektryczne, embriona w probówce, sportowca na końskim hormonalnym dopingu, nieboszczyka w zamrażalce, noworodka z genami według zamówień, zmianę płci skalpelem chirurga. Wszystko mało. Sztuczne nawozy, sztuczna szczęka, sztuczne serce. Nawet "sztuczna" energia i wesołość na receptę. Niedługo podobno będzie sobie można i protezę mózgu zafundować. Tyle niestworzonych rzeczy na tym świecie. Bo człowiek, jako żywo, jest niebywale twórczy, przedsiębiorczy. A do tego jest dumny, butny. Co tam Stwórca? On lepiej potrafi. Jak jest ładnie i składnie, to jest nudno. Naturze potrzeba człowieczego retuszu. Naturę poprawiać, naturę ulepszać. Tu zmienić, tam wyrzucić. Żadnych ograniczeń, hamulców. Ingerować, coraz dalej ingerować. Kiedyś chwaliło się człowieka, mówiąc ładnie - człowiek rzuca naturze wyzwanie. Ale było to wtedy, gdy walczył z żywiołami, uciekał chorobom, wymigiwał się śmierci, bronił przed głodem i chłodem. Była to piękna i prawdziwie twórcza opozycja człowieka wobec bezwzględnych praw natury. Teraz to już nie opozycja, lecz jakaś zażarta, zaślepiona walka. Nie obrona człowieka przed natura, lecz raczej zaciekły na nią atak. I co mamy? - zwyrodnienia natury, zaburzenie natury, zanikanie natury, precedensy w naturze, niszczenie natury... Wszystko wbrew. Ingerencja posunięta do absurdu, bezczelność w miejsce respektu, ujarzmianie natury, nagięcie jej do coraz bardziej udziwnionych potrzeb. A potem - tyle niestworzonych rzeczy na tym świecie. Głowa mała i nieprawdopodobieństwo. Kto wygra w tym pojedynku człowieka z natura? W tej walce na śmierć i życie. Czyżby człowiek - zwycięzca miał okazać się jedynie zadufanym w sobie, bezmyślnym samobójcą? Szkoda by było... mimo wszystko. rys. Aleksander Jasiński

 
Magdalena Nawrocka { Magdalena.Nawrocka@ibm.net }
 

(c) by The VALETZ Magazine. Wszelkie prawa zastrzeżone.