[ .ekologiczny pozna± .]
informator pozna±ski
s. g│≤wna
aktualno╢ci
artyku│y
wydarzenia
ustawy
linki/url
patronat
od ciebie
informacje
chat-room
forum
formularz
konkursy
archiwum
miejsce na REKLAM╩
<<< twoja reklama w ... [ ep ]

powr≤t

 

URZíD RADY MINISTR╙W

  
 
POLITYKA EKOLOGICZNA PA╤STWA
  
 
Warszawa, wrzesie± 1991 r.
 
.
 
SPIS TREªCI

I. PRZESúANKI NOWEJ POLITYKI EKOLOGICZNEJ PA╤STWA 

II. EKOROZW╙J JAKO PODSTAWA POLITYKI EKOLOGICZNEJ PA╤STWA  

G│≤wne kierunki dzia│ania w poszczeg≤lnych dziedzinach gospodarki   

Racjonalizacja gospodarki energetycznej   

Restrukturyzacja przemys│u   

Zmniejszenie uci▒┐liwo╢ci transportu   

Racjonalizacja wykorzystania i zagospodarowanie zasob≤w wodnych   

Racjonalizacja wydobywania i u┐ytkowania zasob≤w kopalin   

U┐ytkowanie, ochrona i kszta│towanie ┐ywych zasob≤w przyrody  
 

Odpowiedzialno╢µ u┐ytkuj▒cych ╢rodowisko podmiot≤w gospodarczych   

Obowi▒zki obywateli, uspo│ecznienie ochrony ╢rodowiska 
 

Priorytety ╢redniookresowe   

Priorytety d│ugookresowe  
 

System kontroli i monitoring   

Edukacja ekologiczna   

Badania naukowe  
 

 

 

 
I. PRZESúANKI NOWEJ POLITYKI EKOLOGICZNEJ PA╤STWA
  
  
1. Polska staje przed bardzo trudnym zadaniem dokonania zasadniczych zmian w polityce ekologicznej pa±stwa w warunkach g│Ωbokich przekszta│ce± systemowych. Polityka ta nawi▒zuje do zmian jakie objΩ│y polityczne i ekonomiczne ┐ycie kraju. Wyznacznikiem tych zmian jest odej╢cie od tradycyjnej, w▒sko rozumianej, ochrony ªrodowiska na rzecz ekorozwoju, tj. podporz▒dkowanie potrzeb i aspiracji spo│ecze±stwa i pa±stwa mo┐liwo╢ciom jakie daje ªrodowisko, kt≤rym dysponujemy. Tak rozumiana formu│a ekorozwoju powinna przynie╢µ korzy╢ci zar≤wno wymiarze spo│ecznym, ╢rodowiskowym jak i ekonomicznym w stosunku do stanu obecnego.  
  

2. Promocja zdrowia jest nadrzΩdnym celem polityki ekologicznej pa±stwa. Wsp≤│zale┐no╢µ pomiΩdzy stanem ╢rodowiska a stanem zdrowotnym ludno╢ci wywo│uje anga┐owanie siΩ spo│ecze±stwa po stronie ekorozwoju. Znacznie ni┐sze w stosunku do kraj≤w rozwiniΩtych wska╝niki d│ugo╢ci ┐ycia, nadumieralno╢µ, rozw≤j chor≤b uwarunkowanych ekologicznie, os│abienie sprawno╢ci fizycznej i umys│owej spo│ecze±stwa oddzia│ywuj▒ na ludzka ╢wiadomo╢µ. Ka┐dy cz│owiek chce ┐yµ d│ugo, zdrowo i mieµ poczucie, ┐e w zdrowych warunkach rozwija siΩ m│ode pokolenie. ╢wiadomo╢µ tych zale┐no╢ci stanowi bodziec do samoorganizacji spo│ecze±stwa w celu obrony i poprawy przyrodniczych warunk≤w egzystencji. Dla wspomagania tego procesu konieczny jest pe│ny dostΩp do informacji o ╢rodowisku i stanie zdrowia, konieczna jest popularyzacja wiedzy o wp│ywie zanieczyszcze± na zdrowie ludzkie, niezbΩdne jest tak┐e oddzia│ywanie na ludzk▒ wra┐liwo╢µ w tym zakresie, a tak┐e pokazywanie dr≤g przeciwdzia│ania negatywnym skutkom rozwoju.    

3. R≤wnocze╢nie istnieje zbie┐no╢µ miedzy polityka ekorozwoju a interesem ekonomicznym kraju i gospodarki. Istniej▒ca luka technologiczna w pozyskiwaniu, przetwarzaniu i u┐ytkowaniu zasob≤w naturalnych, rodz▒ca marnotrawstwo oraz wysokie koszty i nisk▒ jako╢µ produkcji wskazuje na rozmiary potencjalnych korzy╢ci ekonomicznych. szanse uzyskania tych korzy╢ci rosn▒, zw│aszcza w dobie prywatyzacji gospodarki. Tym samym szeroko rozumiana ochrona ╢rodowiska bΩdzie sprzymierze±cem nowoczesnej, efektywnej i oszczΩdnej gospodarki.    

4. Wysoce korzystna mo┐e okazaµ siΩ polityka ekorozwoju kontek╢cie wsp≤│pracy z zagranic▒. Polska, kraj w skali ╢wiata niedu┐y, jest jednym z g│≤wnych udzia│owc≤w w degradacji globalnego ╢rodowiska przyrodniczego (emisja dwutlenku wΩgla, siarki, tlenk≤w azotu, zanieczyszczenie Ba│tyku). Jednocze╢nie nasz kraj ze wzglΩdu na swoje po│o┐enie pe│ni kluczow▒ rolΩ w og≤lnoeuropejskim systemie powi▒za± przyrodniczych. Zainteresowanie rozwi▒zywaniem problem≤w globalnych jest coraz wiΩksze, zw│aszcza w krajach wysoko rozwiniΩtych. Polska z uwagi na swoj▒ katastrofaln▒ sytuacjΩ ╢rodowiskow▒ stwarza szanse na przyci▒gniΩcie zewnΩtrznych ╢rodk≤w finansowych przeznaczanych na ograniczenie globalnych zagro┐e±, gdy┐ zainwestowane w Polsce mog▒ one przynie╢µ wiΩksze efekty ni┐ w przypadku zainwestowania krajach wysoko rozwiniΩtych, w kt≤rych sytuacja ekologiczna jest lepsza. U│atwi to uzyskanie tak┐e zagranicznej pomocy ukierunkowanej na proekologiczna i daj▒ca korzy╢ci ekonomiczne restrukturyzacje gospodarki oraz ochronΩ cennych zespo│≤w przyrodniczych. Podejmowane dzia│ania na rzecz ekorozwoju sprzyjaµ bΩd▒ uzyskiwaniu kredyt≤w, transferowi technologii jak i redukcji zad│u┐enia.    

5. PrzyjΩcie tych przes│anek jako podstawy do zaszczepiania w spo│ecze±stwie i w ko│ach gospodarczych zasad ekorozwoju pozwoli na efektywne wprowadzanie polityki ekologicznej pa±stwa. Uruchomienie potencja│u ludzkiej aktywno╢ci, zorientowanie przedsiΩbiorczo╢ci na tworzenie zysku dziΩki oszczΩdnemu i efektywnemu u┐ytkowaniu zasob≤w oraz wyj╢cie z programem ekorozwoju jako jednolita koncepcja dla pomocy zagranicznej, stwarzaj▒ szanse dokonania "kroku milowego" w szeroko rozumianej ochronie ╢rodowiska.  

  

  

II. EKOROZW╙J JAKO PODSTAWA POLITYKI EKOLOGICZNEJ PA╤STWA
   

6. Polityka ekorozwoju, to z jednej strony nadanie rozwojowi konsumpcji i produkcji oraz rozwojowi cywilizacyjnemu kierunku zachowuj▒cego w spos≤b trwa│y walory i zasoby ╢rodowiska, z drugiej za╢ czynna ochrona ╢rodowiska przyrodniczego. Oba kierunki polityki ekorozwoju s▒ w Polsce aktualne. Obok obszar≤w zagro┐enia ekologicznego, zajmuj▒cych 11% powierzchni kraju, tereny o przyrodzie zachowanej w stanie naturalnym lub zbli┐onym do naturalnego oceniane s▒ na 27% naszego terytorium. Wynika st▒d potrzeba zr≤┐nicowanego (zregionalizowanego) podej╢cia do ochrony ╢rodowiska w naszym kraju.  

  
7. Polityka ekorozwoju realizowana bΩdzie poprzez egzekwowanie wymaga± ╢rodowiska w ka┐dej dzia│alno╢ci spo│eczno-gospodarczej na terenie kraju oraz poprzez odpowiedni▒ politykΩ w stosunku do kraj≤w s▒siaduj▒cych, a tak┐e poprzez podnoszenie ÿwiadomo╢ci spo│ecze±stwa o osobistej odpowiedzialno╢ci ka┐dego obywatela za realizowanie ochrony ╢rodowiska i jego zasob≤w w miejscu pracy, zamieszkania i wypoczynku.  

W zmieniaj▒cych siΩ warunkach systemowych wymagane bΩdzie wkomponowanie wymog≤w ekorozwoju do tworzonych rozwi▒za± prawnych i ekonomicznych oraz do nowego systemu zarz▒dzania. RozpoczΩty proces restrukturyzacji gospodarki narodowej opr≤cz cel≤w spo│ecznych i gospodarczych bΩdzie uwzglΩdnia│ cele ekologiczne.  

Skuteczna polityka ekorozwoju powinna obj▒µ wszystkie sektory ┐ycia gospodarczego.  

  

Podstawowe zasady nowej polityki ekologicznej
  
8. Jedna z podstawowych zasad nowej polityki ekologicznej powinna byµ zasada praworz▒dno╢ci. Oznacza ona w naszych warunkach konieczno╢µ przebudowy systemu prawa ekologicznego i systemu jego realizacji w taki spos≤b, aby ka┐dy przepis prawny by│ ╢ci╢le przestrzegany, aby mo┐liwe by│o obchodzenie przepis≤w z zastosowaniem argument≤w o "wy┐szej konieczno╢ci", "interesie spo│ecznym" lub niemo┐no╢ci.  

  
9. G│≤wnym zagro┐eniem dla ╢rodowiska przyrodniczego na obecnym etapie jest jego nadmierne zanieczyszczenie. Strategia przeciwdzia│ania temu zjawisku bΩdzie oparta o zasadΩ likwidacji zanieczyszcze± w ╝r≤d│a. Oznacza to, ┐e przy wyborze ╢rodk≤w zapobiegawczych i sposob≤w likwidacji skutk≤w, preferencje powinny byµ oddawane wy┐ej usytuowanym dzia│aniom w nastΩpuj▒cym │a±cuchu hierarchicznym:  

(1) unikanie wytwarzania zanieczyszcze±, tj. dzia│ania na rzecz przebudowy systemu wytwarzania i konsumpcji, w kierunku zmniejszenia presji na ╢rodowisko,  

(2) recykling, tj. zamykanie obiegu materia│≤w i surowc≤w, odzysk energii, wody, surowc≤w ze ╢ciek≤w i odpad≤w, gospodarcze wykorzystanie odpad≤w zamiast ich odprowadzania do ╢rodowiska,  

(3) neutralizacja zanieczyszcze±, tj. oczyszczanie ╢ciek≤w i gaz≤w odlotowych, neutralizacja i sk│adowanie odpad≤w sta│ych.    

10. Zasada uspo│eczniania, kt≤ra bΩdzie realizowana poprzez stworzenie instytucjonalnych i prawnych warunk≤w dla udzia│u obywateli, grup spo│ecznych i organizacji pozarz▒dowych w ca│ym procesie ochrony i kszta│towania ╢rodowiska poprzez edukacje ekologiczna, budzenie ╢wiadomo╢ci i ■.wra┐liwo╢ci ekologicznej oraz generalnie budowanie nowej etyki zachowa± wobec ╢rodowiska.  

11. W zwi▒zku z przechodzeniem polskiej gospodarki na tory rynkowe polityka ochrony ╢rodowiska bΩdzie w maksymalnym stopniu poddana zasadzie ekonomizacji. Oznacza to maksymalne wykorzystanie mechanizmu rynkowego, przy zachowaniu niezbΩdnego zakresu interwencjonizmu pa±stwowego. w pierwszym okresie mechanizmy rynkowe powinny w pe│ni sterowaµ sfer▒ produkcji urz▒dze±, realizacji obiekt≤w ochronnych i szeroko rozumianych us│ug na rzecz ochrony ╢rodowiska. Mechanizmy rynkowe bΩd▒ stopniowo wprowadzane w inne sfery polityki ekologicznej, np. system opat za korzystanie ze ╢rodowiska.    

12. Forma realizacji zasady ekonomizacji ochrony ╢rodowiska bΩdzie konsekwentne stosowanie zasady "zanieczyszczaj▒cy p│aci". Oznacza ona z│o┐enie pe│nej odpowiedzialno╢ci, w tym materialnej, za skutki zanieczyszczenia i innych zagro┐e± dla ╢rodowiska na sprawcΩ, tj. jednostki u┐ytkuj▒ce zasoby ╢rodowiska.   

13. Przy przebudowie prawa ekologicznego i systemu mechanizm≤w ekonomicznych bΩdzie stosowana zasada regionalizacji, oznaczaj▒ca:  

(1) rozszerzenie (lub wprowadzenie) uprawnie± dla samorz▒du terytorialnego i terenowej administracji rz▒dowej do ustalania regionalnych opat, normatyw≤w i wymog≤w ekologicznych wobec jednostek gospodarczych,  

(2) zregionalizowanie og≤lnokrajowych mechanizm≤w i polityki w ochronie ╢rodowiska w odniesieniu do trzech rodzaj≤w obszar≤w:  

- obszar≤w ekologicznego zagro┐enia, a wiΩc obszar≤w uprzemys│owionych i zurbanizowanych,  

- obszar≤w o du┐ych walorach przyrodniczych (z przewag▒ funkcji ochronnych, naukowych i rekreacyjnych oraz znacz▒c▒ rol▒ le╢nictwa i ekologicznego rolnictwa),  

- obszar≤w po╢rednich (z przewaga intensywnego rolnictwa i umiarkowanie rozwijanego przemys│u, przede wszystkim przetw≤rczego),  

(3) powi▒zanie (skoordynowanie) polityki regionalnej z regionalnymi ekosystemami w Europie (np. Morze Ba│tyckie, graniczne ekosystemy z krajami s▒siednimi).  

14. Istotny udzia│ Polski w zanieczyszczeniu ╢rodowiska w Europie ■a tak┐e trans graniczne przemieszczanie siΩ zanieczyszcze± na teren Polski powoduje konieczno╢µ stosowania zasady wsp≤lnego rozwi▒zywania europejskich i globalnych problem≤w ochrony ╢rodowiska przez ca│▒ spo│eczno╢µ miΩdzynarodow▒. Istnieje tak┐e potrzeba wzmocnienia powi▒za± polityki regionalnej w Europie z regionalnymi systemami ekologicznymi (np.: w odniesieniu do Ba│tyku, granicznych ekosystem≤w z krajami s▒siednimi).    

15. Ze wzglΩdu na ogrom zaleg│o╢ci du┐e nak│ady na przedsiΩwziΩcia inwestycyjne w ochronie ╢rodowiska, niezbΩdne dla zahamowania proces≤w degradacyjnych i doprowadzanie ╢rodowiska do stanu po┐▒danego, konieczne jest zastosowanie zasady etapowania, z wyborem priorytet≤w na ka┐dym etapie.  

  

G│≤wne kierunki dzia│ania w poszczeg≤lnych dziedzinach gospodarki
  

16. Uzyskanie istotnych efekt≤w w ochronie ╢rodowiska wymaga przebudowy tych dziedzin gospodarki, kt≤re s▒ ╝r≤d│em g│≤wnych zagro┐e± dla ╢rodowiska, tj. gospodarki energetycznej, przemys│u i transportu, a tak┐e szerszego wprowadzania zasad ekorozwoju do tych dziedzin gospodarki (g≤rnictwo, rolnictwo, le╢nictwo i inne), kt≤re zwi▒zane s▒ bezpo╢rednio z eksploatacja zasob≤w naturalnych, tj. zasob≤w wodnych, kopalin, gleb i innych zasob≤w przyrody. PotrzebΩ tej przebudowy potwierdzaj▒ szacunkowe wyniki wyceny strat z tytu│u nieracjonalnego gospodarowania zasobami ╢rodowiska. NiezbΩdne jest Przeprowadzenie bardziej szczeg≤│owych szacunk≤w strat Powodowanych przez Poszczeg≤lne dziedziny gospodarki i wykorzystanie wynik≤w w programach restrukturyzacyjnych. Ni┐ej zarysowane zosta│y kierunki niezbΩdnych dzia│a± w odniesieniu do poszczeg≤lnych dziedzin gospodarki:  

  

  

Racjonalizacja gospodarki energetycznej
 

17. Energetyka ze wzglΩdu na dewastacje ziemi, emisje niebezpiecznych zanieczyszcze± gazowych, kumulacje odpad≤w sta│ych oraz zasolenie w≤d stanowi w naszym kraju kluczowy problem ekorozwoju. Prognozowany energooszczΩdny kierunek zmian strukturalnych produkcji przemys│owej pokrywa siΩ z podstawow▒ zasad▒ ekopolityki w odniesieniu do energetyk:. rz▒d bΩdzie wspiera│ rozw≤j i wykorzystanie czystych technologii w sektorze energetyki.  

Rz▒d bΩdzie d▒┐y│ do ograniczenia uci▒┐liwo╢ci tego sektora poprzez wprowadzenie nastΩpuj▒cych rozwi▒za±:  

- efektywne u┐ytkowanie i oszczΩdzanie energii we wszystkich sektorach gospodarki narodowej w pe│ni wykorzystuj▒c mechanizm rynkowy, politykΩ podatkow▒ oraz instrumenty administracyjne,  

- poprawΩ jako╢ci wΩgla poprzez jego g│Ωbokie wzbogacanie, odpirytowanie, wzbogacanie mia│≤w energetycznych, a tak┐e wytwarzanie paliwa bezdymnego,  

- modernizacje technik spalania w elektrowniach wΩg│owych przechodzenie na techniki ekologicznie bezpieczniejsze jak: spalanie fluidalne, stosowanie palnik≤w niskoemisyjnych, wprowadzanie do paliw dodatk≤w ograniczaj▒cych emisje zanieczyszcze±,  

- stopniow▒ zmianΩ struktury zu┐ycia no╢nik≤w energii w kierunku no╢nik≤w ekologicznie mniej szkodliwych,  

- instalowanie urz▒dze± do redukcji zanieczyszcze± py│owych i gazowych i w│a╢ciw▒ ich eksploatacje.  

18. BΩd▒ tworzone warunki dla korzystania z niekonwencjonalnych ╝r≤de│ energii (geotermia, ma│e stopnie i elektrownie wodne oraz urz▒dzenia wykorzystuj▒ce energie s│o±ca, wiatru i biogaz).    

19. Wa┐n▒ rolΩ w racjonalizacji zu┐ycia energii i rozwoju odnawialnych jej ╝r≤de│ powinna pe│niµ Agencja Poszanowania Energii. Agencja bΩdzie rzecznikiem interes≤w u┐ytkownik≤w energii oraz rzecznikiem kojarzenia dzia│a± producent≤w i dystrybutor≤w z interesem gospodarki narodowej. Do jej g│≤wnych zada± nale┐eµ bΩdzie oddzia│ywanie na poprawΩ aktualnego stanu energoch│onno╢ci gospodarki poprzez:  

- inicjowanie i opracowywanie projekt≤w akt≤w prawnych i norm zmniejszaj▒cych energoch│onno╢µ (we wsp≤│pracy z innymi resortami) oraz kszta│towanie polityki podatkowej i celnej w tym zakresie;  

- inicjowanie przedsiΩwziΩµ energooszczΩdnych w sektorze mieszkaniowym i przemy╢le;  

- prowadzenie szerokiej polityki informacyjnej (radio, TV, prasa, publikowanie ksi▒┐ek, broszur, folder≤w, du┐y nacisk na przek│ady) i edukacyjnej w zakresie oszczΩdnego zu┐ywania energii.    

20. Istniej▒ przes│anki aby uznaµ, ┐e z ekonomicznego, ekologicznego i spo│ecznego punktu widzenia energetyka j▒drowa nie jest w najbli┐szej przysz│o╢ci alternatywa dla innych ╝r≤de│ energii w naszym kraju. w dalszej przysz│o╢ci, w przypadku rozwa┐ania mo┐liwo╢ci rozwoju energetyki j▒drowej specjalnej uwadze poddane byµ musi bezpiecze±stwo radiologiczne obejmuj▒ce lokalizacje obiekt≤w, awaryjno╢µ urz▒dze±, sk│adowanie odpad≤w. ╢rednio i s│abo radioaktywnych, przer≤bkΩ zu┐ytego paliwa, likwidacje wyeksploatowanych urz▒dze± i obiekt≤w. Analizy bezpiecze±stwa radiologicznego odniesione byµ musz▒ do ludno╢ci nara┐onej na oddzia│ywanie w trakcie pracy elektrowni j▒drowej oraz do przysz│ych pokole± nara┐onych na skutki tej dzia│alno╢ci w postaci odpad≤w i pozosta│o╢ci po likwidacji produkcji. Waga bezpiecze±stwa radiologicznego przes▒dziµ musi o rozwa┐aniu jedynie rozwi▒za± technicznych o najwy┐szym standardzie ╢wiatowym.  

 

Restrukturyzacja przemys│u

  

21. Dokonywana obecnie przebudowa struktury produkcji, w tym spodziewane ograniczenie ukszta│towanego przez dziesiΩciolecia kompleksu paliwowo-hutniczego, stanowiµ bΩdzie priorytetowy kierunek ochrony ╢rodowiska. Powstaj▒ce zmiany w systemie gospodarczym, kszta│towane wymaganiami rynku, musz▒ respektowaµ ograniczenia wprowadzane przez prawo ekologiczne.  

22. Nale┐y siΩ spodziewaµ, ┐e dzia│ania restrukturyzacyjne i modernizacyjne przemys│u doprowadz▒ w efekcie do:  

- zmniejszenia energo, materia│o i wodoch│onno╢ci produkcji, co ograniczy tempo zu┐ywania zasob≤w naturalnych i wytwarzania zanieczyszcze±,  

- szerszego wprowadzenia technologii ma│o i bezodpadowych, a tak┐e zamkniΩtych obieg≤w wody, wykorzystania odpad≤w, hermetyzacji proces≤w produkcyjnych, co zmniejszy ilo╢µ wytwarzanych i odprowadzanych do ╢rodowiska zanieczyszcze±,  

- stworzenia przemys│u wytwarzaj▒cego urz▒dzenia s│u┐▒ce ochronie ╢rodowiska,  

- instalowania i w│a╢ciwej eksploatacji urz▒dze± do redukcji zanieczyszcze± przez odpowiednio wyszkolono s│u┐by ochrony ╢rodowiska w zak│adach. .  

23. R≤wnolegle do dzia│a± proekologicznych, odnosz▒cych siΩ do proces≤w produkcyjnych, bΩd▒ stopniowo zaostrzane wymagania dotycz▒ce jako╢ci wytwarzanych materia│≤w i produkt≤w oraz wyrob≤w i urz▒dze±. Stworzony zostanie system klasyfikacji wyrob≤w pod katem bezpiecze±stwa ekologicznego, obejmuj▒cy m.in. ekologiczne znaki jako╢ci.  

  

Zmniejszenie uci▒┐liwo╢ci transportu

   
24. W polityce transportowej cele ekologiczne bΩd▒ uwzglΩdniane przede wszystkim poprzez doskonalenie system≤w komunikacji zbiorowej oraz popieranie "czystych" system≤w transportowych z punktu widzenia emisji zanieczyszcze± i ha│asu, obejmuj▒cych zar≤wno ╢rodki transportu jak i urz▒dzenia prze│adunkowe.  

25. Rozw≤j motoryzacji bΩdzie uzale┐niony od mo┐liwo╢ci produkowania i importu pojazd≤w, urz▒dze± i maszyn z silnikami spalinowymi cechuj▒cymi siΩ niska emisja substancji zanieczyszczaj▒cych, zapewnienia paliw o standardach miΩdzynarodowych, przekonstruowania lub eliminacji silnik≤w napΩdzanych etylina oraz przy╢pieszenia produkcji benzyny bezo│owiowej i katalizator≤w samochodowych.  

26. Nale┐y doprowadziµ do zgodno╢ci przepis≤w krajowych z przepisami obowi▒zuj▒cymi w EWG w zakresie dopuszczalnych emisji zanieczyszcze± i ha│asu z pojazd≤w, maszyn i urz▒dze± napΩdzanych silnikami spalinowymi oraz kontroli tych emisji i ha│asu. Urz▒dzenia s│u┐▒ce ograniczeniu emisji zanieczyszcze± i ha│asu z pojazd≤w: i maszyn musza byµ okresowo legalizowane, a atesty wydawane przez odpowiednie organy i instytucje - uznawane r≤wnie┐ przez inne kraje. Polski przemys│ motoryzacyjny w ramach restrukturyzacji wytwarzania musi podj▒µ produkcje wyrob≤w spe│niaj▒cych wymagania wy┐ej wymienionych przepis≤w.  

  

Racjonalizacja wykorzystania i zagospodarowanie zasob≤w wodnych

  
27. Racjonalizacja wykorzystania wody przez przemys│, rolnictwo i ludno╢µ wymuszona bΩdzie g│≤wnie metodami ekonomicznymi. Dlatego te┐ cena wody dla wszystkich u┐ytkownik≤w bΩdzie odzwierciedla│a dostΩpno╢µ zasob≤w wodnych w ujΩciu regionalnym. Podobnie op│aty za zrzut ╢ciek≤w bΩd▒ ekwiwalentne do koszt≤w budowy i eksploatacji obiekt≤w ochrony w≤d oraz zmian technologii produkcji.  

28. Polityka rz▒du w gospodarowaniu zasobami wodnymi polegaµ bΩdzie na:  

- decentralizacji zarz▒dzania poprzez przej╢cie na zlewniowy system gospodarowania woda,  

- zaostrzeniu wielko╢ci dopuszczalnych koncentracji zanieczyszcze± w ╢ciekach odprowadzanych do kanalizacji, w≤d i ziemi oraz wprowadzeniu progresywnych op│at za ich zrzut, celem istotnej poprawy jako╢ci w≤d powierzchniowych i podziemnych,  

- wzmocnieniu instrument≤w ekonomicznych celem "wymuszenia" zmniejszenia zu┐ycia wody i ograniczenia strat wody w sieci wodoci▒gowej, zamykania obieg≤w wodnych w przemy╢le i energetyce,  

- sta│ym zwiΩkszaniu ilo╢ci magazynowanej wody w zbiornikach retencyjnych i tworzeniu zlewni chronionych dla zabezpieczenia jako╢ci retencjonowanej wody,  

- ograniczeniu wykorzystania w≤d podziemnych dla cel≤w przemys│owych oraz przeznaczeniu ich jedynie dla ludno╢ci i przemys│u spo┐ywczego i farmaceutycznego,  

- poprawie skuteczno╢ci ochrony ludno╢ci i maj▒tku narodowego przed ┐ywio│em wodnym,  

- energetycznym i transportowym wykorzystaniu rzek, wszΩdzie tam, gdzie bΩdzie mog│o to byµ traktowane jako przedsiΩwziΩcie ekologicznie bezpieczne i ekonomicznie uzasadnione.  

  

Racjonalizacja wydobywania i u┐ytkowania zasob≤w kopalin

  

29. Ochrona zasob≤w kopalin bΩdzie koncentrowa│a siΩ na zaniechaniu wydobycia je╢li mo┐liwe jest znalezienie substytutu danego surowca oraz na zmniejszeniu zu┐ycia jednostkowego. R≤wnolegle z realizacja og≤lnosystemowej reformy gospodarczej nale┐y:  

- konsekwentnie wdra┐aµ sp≤jny system prawa geologicznego i g≤rniczego zmierzaj▒cy do prowadzenia oszczΩdnej i racjonalnej gospodarki z│o┐ami, w szczeg≤lno╢ci przez stosowanie w polityce koncesyjnej instrument≤w ekonomicznych nawi▒zuj▒cych do warto╢ci kopaliny podstawowej i towarzysz▒cej w z│o┐u oraz obejmowaµ mechanizmami rynkowymi poszukiwanie kopalin i rozpoznanie ich z│≤┐,  

- tworzyµ warunki ekonomiczne dla modernizowania bazy przetw≤rczej i wdra┐ania nowych technologii wzbogacania i uszlachetniania kopalin.  

30. W otoczeniu zak│ad≤w wydobywczych i przetw≤rczych prowadzona bΩdzie dzia│alno╢µ ograniczaj▒ca skalΩ i zakres narusze± ╢rodowiska przyrodniczego. Jednym ze ╢rodk≤w polityki racjonalizacji u┐ytkowania kopalin bΩdzie koncesjonowanie dostΩpno╢ci z│≤┐. Zgodnie ze znowelizowanym prawem geologicznym i g≤rniczym proekologiczne dzia│ania nale┐y wymuszaµ instrumentami ekonomicznymi poprzez obni┐enie op│at eksploatacyjnych w razie stosowania technologii eksploatacji zapobiegaj▒cych ujemnym wp│ywom na ╢rodowisko, obiekty i urz▒dzenia na powierzchni lub rekultywuj▒cych ╢rodowisko, a tak┐e przy maksymalnym wykorzystaniu zasob≤w z│o┐a │▒cznie z kopalinami towarzysz▒cymi. Szczeg≤ln▒ opiek▒ bΩd▒ otoczone wody podziemne, w tym lecznicze i termalne.  

31. Kontynuowane bΩd▒ prace geologiczno-poszukiwawcze w≤d podziemnych i surowc≤w mineralnych, gdy┐ tylko pe│ne rozpoznanie z│≤┐ umo┐liwia ich ochronΩ. przy jednoczesnym doskonaleniu metod oraz rozwoju zaplecza badawczego i kartograficznego.  

W dzia│alno╢ci poszukiwawczej i dokumentacyjnej dominowaµ powinien kierunek pe│nej oceny warto╢ci z│≤┐ kopalin. w tym celu w polityce ekologicznej przewiduje siΩ wprowadzenie parametr≤w ekonomicznych do zasad poszukiwania, dokumentowania i bilansowania z│≤┐ kopalin, uwzglΩdnienie kryterium rzadko╢ci w klasyfikacji z│≤┐, opracowanie odrΩbnych zasad zagospodarowania poszczeg≤lnych rodzaj≤w z│≤┐ oraz wydanie przepis≤w nak│adaj▒cych obowi▒zek ustalania zasob≤w wszystkich kopalin wystΩpuj▒cych w z│o┐u.

  

U┐ytkowanie, ochrona i kszta│towanie ┐ywych zasob≤w przyrody

  

32. Rz▒d bΩdzie popiera│ realizacjΩ koncepcji utworzenia sp≤jnego ekologicznego systemu obszar≤w chronionych poprzez powo│ywanie nowych park≤w narodowych i rezerwat≤w przyrody oraz park≤w krajobrazowych i obszar≤w chronionego krajobrazu, a tak┐e przez tworzenie i utrzymywanie teren≤w zieleni w miastach i wsiach. Ich podstawow▒ rola powinno byµ zachowanie naturalnych walor≤w ekologicznych i krajobrazowych o du┐ych warto╢ciach naukowych i poznawczych, zapewnienie os│ony ekologicznej dla teren≤w szczeg≤lnie chronionych, a tak┐e dla zurbanizowanych obszar≤w koncentracji ┐ycia i aktywno╢ci gospodarczej spo│ecze±stwa, zachowanie teren≤w w│a╢ciwych dla ekologicznych metod gospodarowania i tworzenia warunk≤w wypoczynku ludno╢ci w kontakcie z nieska┐on▒ przyrod▒.  

33. Konieczne jest doskonalenie struktury obszar≤w chronionych, g│≤wnie przez obejmowanie ochron▒ ca│ych jednostek funkcjonalnych, a tak┐e poprzez zr≤┐nicowanie park≤w krajobrazowych na krajowe i lokalne.  

34. Wymagane bΩdzie zwiΩkszenie powierzchni ekologicznego systemu obszar w chronionych do 30% terytorium kraju. Przewiduje siΩ tak┐e, ┐e powierzchnia park≤w narodowych wzro╢nie do poziomu 1%, a rezerwat≤w przyrody do poziomu 0,4-0,5% powierzchni kraju. Wzrost ten powinien zapewniµ objecie szczeg≤ln▒ ochron▒ ╢cis│▒ i czΩ╢ciow▒ wszystkich ekosystem≤w i biotop≤w ma│o lub zupe│nie nie przekszta│conych, reprezentuj▒cych typowe dla przestrzeni przyrodniczej kraju zbiorowiska przyrodnicze i formy przyrody nieo┐ywionej.  

35. Podstawowym celem polityki pa±stwa jest zachowanie lasu jako najwa┐niejszego sk│adnika r≤wnowagi ekologicznej biosfery oraz zachowanie wszystkich innych ┐ywych zasob≤w przyrody w│a╢ciwych dla ╢rodowiska naszego kraju. Podstawowym za│o┐eniem ekorozwoju jest integrowanie racjonalnej gospodarki zasobami przyrodniczymi z ich ochrona przed negatywnym wp│ywem dzia│alno╢ci gospodarczej.  

36. Perspektywicznym celem dzia│alno╢ci administracji rz▒dowej i samorz▒dowej oraz spo│ecze±stwa powinno byµ osi▒gniΩcie sytuacji zapewniaj▒cej:  

- trwa│e funkcjonowanie system≤w ekologicznych, ci▒g│o╢µ proces≤w ekologicznych, zachowanie cennych zespo│≤w przyrodniczych i kulturowych, pe│nej r≤┐norodno╢ci gatunk≤w flory i fauny oraz trwa│o╢ci ich puli genetycznej;  

- zachowanie walor≤w u┐ytkowych zasob≤w przyrodniczych, ■zmaganie ich produkcyjno╢ci oraz biologicznej i chemicznej czysto╢ci;  

- tworzenie w│a╢ciwych struktur przyrodniczych u skali kraju, regionu, miasta, osiedla dla prawid│owego psychofizycznego rozwoju cz│owieka, skutecznej ochrony jego zdrowia i wypoczynku w kontakcie z nieska┐ona przyroda.  

Dla zrealizowania tych cel≤w przewiduje siΩ w najbli┐szym czasie wykonanie nastΩpuj▒cych zada± bie┐▒cych:  

- opracowanie nowoczesnych metod i zasad ochrony i gospodarowania zasobami przyrodniczymi w parkach narodowych,  

- zako±czenie powszechnej inwentaryzacji przyrodniczej obiekt≤w zas│uguj▒cych na ochronΩ w skali kraju i poszczeg≤lnych wojew≤dztw,  

- zako±czenie prac nad utworzeniem miΩdzynarodowych obszar≤w chronionych na pograniczu Polski z ZSRR, Czecho- S│owacj▒ i Niemcami.  

37. Zasoby le╢ne, jako g│≤wny czynnik r≤wnowagi ╢rodowiska przyrodniczego, a jednocze╢nie wa┐na baza odnawialnych surowc≤w i p│od≤w le╢nych, podlegaj▒ ochronie przez racjonalne ich u┐ytkowanie i bie┐▒ce odnawianie. Polega ono na pozyskiwaniu drewna u ilo╢ciach nie przekraczaj▒cych wielko╢ci etat≤w cieµ, ustalonych W obowi▒zuj▒cych planach urz▒dzania lasu dla poszczeg≤lnych jednostek gospodarczych oraz na reprodukcji lasu u spos≤b zapewniaj▒cy maksymalizacje jego wszechstronnej u┐yteczno╢ci.  

Plan urz▒dzania lasu bΩdzie zatwierdzany decyzj▒ Ministra Ochrony ªrodowiska, Zasob≤w Naturalnych i Le╢nictwa lub wojewody, okre╢laj▒c▒ zakres i spos≤b gospodarczego wykorzystania zasob≤w le╢nych.  

38. W gospodarce le╢nej najwiΩksze znaczenie bΩd▒ mia│y dzia│ania zmierzaj▒ce do:  

- zwiΩkszenia biologicznej odporno╢ci las≤w i zachowania zdolno╢ci samo regulacyjnych ekosystem≤w le╢nych,  

- przeciwdzia│ania procesom zamierania las≤w, szczeg≤lnie drzewostan≤w g≤rskich i innych pozostaj▒cych w obszarach ekologicznego zagro┐enia,  

- zachowania puli genowej dziko ┐yj▒cych gatunk≤w ro╢lin i zwierz▒t,  

- zwiΩkszenia lesisto╢ci, w tym r≤wnie┐ na wododzia│ach, w celu zahamowania sp│ywu w≤d opadowych i w ten spos≤b w│▒czenia ich w obieg biologiczny,  

- kszta│towania, opartych na wzorcach naturalnych, wielofunkcyjnych zbiorowisk le╢nych, wzbogacania struktury biologicznej zbiorowisk zubo┐onych oraz tworzenia zbiorowisk zastΩpczych na terenach zdegradowanych  

- zwiΩkszania wykorzystania przyrodniczych mo┐liwo╢ci siedlisk le╢nych i wzmagania zdolno╢ci produkcyjnych las≤w.  

39. Rz▒d bΩdzie tworzy│ warunki dla ochrony rolniczej przestrzeni produkcyjnej i poprawy jako╢ci produkowanej ┐ywno╢ci. Podstawowe kierunki dzia│ania powinny zmierzaµ do:  

- ograniczania i eliminowania ujemnego wp│ywu gospodarki rolnej na ╢rodowisko przyrodnicze,  

- ochrony gleb, a przede wszystkim zahamowania proces≤w degradacyjnych i neutralizacji chemicznych zanieczyszcze± gleby,  

- minimalizowania technicznej zabudowy i zniekszta│cenia powierzchni biologicznie czynnej, zw│aszcza wysoko produkcyjnych grunt≤w rolnych,  

- przeciwdzia│ania procesom obni┐ania siΩ poziomu w≤d gruntowych oraz ujemnym skutkom melioracji,  

- stymulowania rozwoju rolnictwa ekologicznego i produkcji zdrowej ┐ywno╢ci,  

- rekultywacji grunt≤w zdegradowanych przez dzia│alno╢µ przemys│owa.  


    III. ORGANIZACJA OCHRONY ªRODOWISKA, SYSTEM WúADZY I ODPOWIEDZIALNOªCI
    
  
40. Pa±stwo jako organizator ┐ycia gospodarczego i spo│ecznego ponosi w ostatecznym rachunku odpowiedzialno╢µ przed obywatelami za stan ╢rodowiska i u┐ytkowanie zasob≤w naturalnych.  

41. Obowi▒zek ochrony ╢rodowiska spoczywa na ka┐dej jednostce prawnej i fizycznej. Spo│ecze±stwo ma prawo do wystΩpowania i organizowania siΩ na rzecz ochrony ╢rodowiska. Administracja rz▒dowa i samorz▒dowa stanowi▒ce system w│adzy ekologicznej s▒ odpowiedzialne za tworzenie warunk≤w do pe│nego i spo│ecznie akceptowanego gospodarowania ╢rodowiskiem.  
  
42. Do g│≤wnych zada± organ≤w centralnych pa±stwa nale┐y:  
  
- zapewnienie w│a╢ciwych warunk≤w zdrowotnych ka┐demu obywatelowi,  
- zabezpieczenie trwa│o╢ci przyrodniczych warunk≤w rozwoju,  
- stworzenie instytucjonalnego systemu zarz▒dzania ╢rodowiskiem zapewniaj▒cego skuteczne a zarazem efektywne realizowanie zada± jego ochrony,  
- tworzenie sp≤jnego systemu prawa ekologicznego i zapewnienie kontroli jego przestrzegania,  
- kreowanie systemu bod╝c≤w ekonomicznych i mechanizmu finansowania ochrony ╢rodowiska,  
- utrzymywanie administracyjnego nadzoru nad jako╢ci▒ ╢rodowiska, w tym obiekt≤w przyrody chronionej, .  
- stworzenie warunk≤w dla powstania skutecznego i ekonomicznie efektywnego systemu monitoringu ╢rodowiska,  
- inicjowanie i koordynowanie dzia│alno╢ci praktycznej na rzecz ochrony ╢rodowiska, prowadzonej przez terytorialne organy administracji rz▒dowej oraz pa±stwowe jednostki gospodarcze,  
- okre╢lenie zada± i form wsp≤│pracy dla terytorialnych organ≤w administracji rz▒dowej z samorz▒dami terytorialnymi,  
- stymulowanie rozwoju nauki, organizowanie system≤w edukacji ekologicznej nauczycieli, dzieci i m│odzie┐y oraz edukacji podnosz▒cej kwalifikacje zawodowe,  
- tworzenie warunk≤w i inspirowanie dzia│a± na rzecz podnoszenia ╢wiadomo╢ci i wra┐liwo╢ci ekologicznej spo│ecze±stwa,  
- prowadzenie polityki miΩdzynarodowej w .sferze ochrony ╢rodowiska.  
  
43. w procesie przechodzenia gospodarki do systemu rynkowego, dzia│alno╢µ w sferze ochrony ╢rodowiska powinna byµ zaliczana do tych dziedzin, w kt≤rych konieczny jest interwencjonizm pa±stwowy i kt≤re nie mog▒ byµ poddane wy│▒cznie dzia│aniu mechanizm≤w rynkowych. Rz▒d jest odpowiedzialnym za wypracowywanie mechanizm≤w i zakresu tego interwencjonizmu. Jego obowi▒zkiem jest tworzenie norm technicznych, blokuj▒cych marnotrawny spos≤b u┐ytkowania przestrzeni geograficznej, surowc≤w i energii oraz. promowanie rozwi▒za± .technicznych i zmian strukturalnych ograniczaj▒cych negatywne skutki przyrodnicze zwi▒zane z rozwojem produkcji.  
  
44. G│≤wnym zadaniem terenowych organ≤w administracji rz▒dowej jest:  

(1) koordynowanie wszelkiej dzia│alno╢ci na rzecz ochrony ╢rodowiska w obszarze swojego dzia│ania,  
(2) regionalizacja polityki ekologicznej pa±stwa,  
(3) wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach wynikaj▒cych z przepis≤w prawa ekologicznego,  
(4) nadz≤r nad podmiotami gospodarczymi, w tym kontrola ich dzia│alno╢ci pod k▒tem oddzia│ywania na ╢rodowisko.  
  
45. Terytorialne struktury administracji rz▒dowej w dziedzinie ochrony ╢rodowiska bΩd▒ rozwijane w trzech formach:  
(1) w postaci regionalnych (ponadwojew≤dzkich) struktur zajmuj▒cych siΩ wybranymi dziedzinami w ochronie ╢rodowiska,  
(2) w postaci dotychczasowych struktur wojew≤dzkich z du┐ym zakresem kompetencji w dziedzinie realizacji prawa ekologicznego (wydawanie decyzji administracyjnych przewidzianych prawem),  
(3) w postaci rejonowych (wewn▒trzwojew≤dzkich) struktur ukierunkowanych na bezpo╢rednia wsp≤│pracΩ z samorz▒dem terytorialnym.  
46. Regionalne struktury administracji rz▒dowej w dziedzinie ochrony ╢rodowiska bΩd▒ powo│ywane z du┐a ostro┐no╢ci▒ i wtedy, gdy granice wojew≤dztwa stworz▒ barierΩ dla rozwi▒zywania problem≤w eko1ogicznych.  
  
W chwili obecnej wymogi te spe│niaj▒ nastΩpuj▒ce dziedziny:  
- gospodarowanie wod▒ w uk│adzie zlewniowym na zasadach samofinansowania (struktury takie s▒ w trakcie powo│ywania),  
- pa±stwowy monitoring ╢rodowiska (niezale┐nie od struktur, kt≤re mog▒ byµ tworzone na szczeblu wojew≤dzkim),  
- gospodarka lasami zgodnie z rejonizacj▒ przyrodniczo-le╢na,  
- ochrona przyrody,  
- ochrona atmosfery.  
47. Kompetencje wojew≤dzkich organ≤w administracji rz▒dowej bΩd▒ korygowane w nastΩpuj▒cych kierunkach:  
(1) przekazywanie czΩ╢ci kompetencji organom regionalnym (administracja wodna, moni■oring ╢rodowiska),  
(2) przekazywanie czΩ╢ci kompetencji samorz▒dowi terytorialnemu (np. w zakresie wydawania decyzji administracyjnych dla jednostek gospodarczych o zasiΩgu lokalnym, dysponowanie czΩ╢cia funduszy celowych itd. ),  
(3) rozszerzanie uprawnie± do prowadzenia w│asnej, regionalnej polityki w ochronie ╢rodowiska (ustalanie normatyw≤w dla ╢rodowiska ostrzejszych ni┐ dla ca│ego kraju, podwy┐szanie stawek op│at .i kar, wyra┐anie zgody na transfer uprawnie± do korzystania ze ╢rodowiska itp. ).  

48. Rejonowe struktury administracji rz▒dowej w ochronie ╢rodowiska stanowiµ bΩd▒ organy uszczeg≤│owiaj▒ce dzia│alno╢µ struktur wojew≤dzkich oraz bezpo╢rednio wspomagaj▒ce dzia│alno╢µ samorz▒d≤w terytorialnych.  
  
  

Samorz▒d terytorialny

  
49. Przewiduje siΩ nastΩpuj▒ce kierunki umacniania samorz▒du terytorialnego jako ogniwa w│adzy ekologicznej:  
- wzmocnienie pozycji gminy przy ustalaniu lokalizacji inwestycji nie tylko lokalnych ale wojew≤dzkich i krajowych oraz pe│noprawne uczestnictwo w procedurze ocen oddzia│ywania na ╢rodowisko,  
- wprowadzenie procedur, umo┐liwiaj▒cych gminie wystΩpowanie w charakterze inicjatora lub strony w sprawach bΩd▒cych w kompetencji w│adz wojew≤dzkich i centralnych (np. ustawianie pomnik≤w przyrody, rezerwat≤w, park≤w, tworzenie park≤w wiejskich i miejskich oraz innych obiekt≤w chronionych, le┐▒cych ca│kowicie lub w czΩ╢ci na terytorium gminy, zaostrzanie normatyw≤w oraz powiΩkszanie op│at i kar ponad wielko╢ci przyjΩte dla ca│ego kraju lub wojew≤dztwa),  
- partycypacja w dysponowaniu czΩ╢ci▒ funduszy celowych, pochodz▒cych z wp│at przedsiΩbiorstw, oddzia│ywuj▒cych na stan ╢rodowiska na obszarze gminy,  
- partycypacja w procedurze zwi▒zanej ze stosowaniem licencji, tj. uprawnie± do zanieczyszczania ╢rodowiska.  

  

Odpowiedzialno╢µ u┐ytkuj▒cych ╢rodowisko podmiot≤w gospodarczych

    
50. Odpowiedzialno╢µ u┐ytkownik≤w ╢rodowiska za skutki swojej dzia│alno╢ci jest podstawow▒ zasad▒, na kt≤rej opieraµ siΩ bΩdzie przebudowywany obecnie   system prawa ekologicznego, jak r≤wnie┐ praktyka realizacji tego prawa oraz polityka administracji rz▒dowej i samorz▒du terytorialnego w ochronie ╢rodowiska. Odpowiedzialno╢µ ta bΩdzie rozumiana tak┐e jako norma etyczna przy spo│ecznej ocenie zachowa± obywateli i jednostek gospodarczych oraz norma prawna z tytu│u prawa materialnego, cywilnego i karnego.  
  
Odpowiedzialno╢µ powy┐sza bΩdzie dotyczyµ ka┐dego u┐ytkownika ╢rodowiska, niezale┐nie od systemu organizacji ┐ycia gospodarczego, a w szczeg≤lno╢ci:  
- ka┐dego obywatela i ka┐dego gospodarstwa. domowego,  
- ka┐da jednostkΩ organizuj▒ca ┐ycie obywateli (sp≤│dzielniΩ mieszkaniow▒, przedsiΩbiorstwo komunalne, gminΩ, dobrowolny lub obligatoryjny zwi▒zek gmin);  
- ka┐dego producenta i us│ugodawcΩ.  

51. Odpowiedzialno╢µ prawna bΩdzie siΩ sprowadzaµ w szczeg≤lno╢ci do:  
- obowi▒zku likwidacji skutk≤w b▒d╝ zaniechania dzia│alno╢ci szkodz▒cej ╢rodowisku,  
- wyp│aty odszkodowa± za udowodnione szkody poniesione przez osoby prawne lub fizyczne,  
- ponoszenia op│at przewidzianych prawem ekologicznym, przeznaczonych na restytucjΩ degradowanego ╢rodowiska,  
- uiszczania kar za przestΩpstwa i wykroczenia naruszaj▒ce ╢rodowisko.  

  


Obowi▒zki obywateli, uspo│ecznienie ochrony ╢rodowiska
 
  
52. Obowi▒zki obywateli z tytu│u ochrony ╢rodowiska maj▒ dwojaki charakter:  
- osobistej odpowiedzialno╢ci za w│asne poczynania naruszaj▒ce ╢rodowisko zwi▒zane z prowadzeniem gospodarstwa domowego, dzia│alno╢ci▒ gospodarcz▒ na w│asny rachunek, rekreacyjnym korzystaniem ze ╢rodowiska itp.  
- osobistej partycypacji w kosztach ochrony ╢rodowiska, bowiem w konsekwencji wszelkie wydatki pa±stwa i jednostek gospodarczych obci▒┐aj▒ obywatela w formie podatk≤w i cen nabywanych towar≤w.  
  
53. Przyci▒ganie lider≤w spo│eczno╢ci lokalnych do wsp≤│pracy w ramach rad, grup nieformalnych, szk61 i uczelni, ma znaczenie podstawowe.  
  
Poparcie dla formalnych i nieformalnych organizacji ekologicznych oraz ich kontakt≤w z podobnymi organizacjami w innych krajach jest wa┐nym elementem skuteczno╢ci polityki ekologicznej. Skuteczno╢µ ta bazuje bowiem na demokratycznej selekcji cel≤w i weryfikacji dr≤g ich osi▒gania.  
54. Cele ekologiczne s▒ akceptowane przez instytucje i ruchy spo│eczne, w tym organizacje pozarz▒dowe. Si│a oddzia│ywania tych organizacji w Polsce powinna w wiΩkszym stopniu byµ w│▒czana w kszta│towanie zachowa± spo│ecznych przychylnych proekologicznej po1ityce pa±stwa.

    IV. PRIORYTETY W OCHRONIE ªRODOWISKA

       

55. Ze wzglΩdu na d│ugoletnie zaniedbania w ochronie ╢rodowiska ograniczono╢µ funduszy jakie pa±stwo i spo│ecze±stwo mo┐e w kr≤tkim czasie przeznaczyµ na ich odrabianie, zachodzi potrzeba wyboru priorytet≤w przy formu│owaniu cel≤w ochrony ╢rodowiska, tworzeniu harmonogram≤w ich osi▒gania i finansowaniu odpowiednich zada±.  

Priorytety ochrony ╢rodowiska zosta│y ni┐ej zaprezentowane w trzech horyzontach czasowych:  

- w formie priorytet≤w kr≤tkookresowych, kt≤rych realizacja powinna byµ podjΩta natychmiast, za╢ zamierzone efekty powinny byµ uzyskane w ci▒gu 3-4 lat. Do tej grupy zosta│y zaliczone te zaleg│o╢ci i te powstaj▒ce na bie┐▒co zagro┐enia, kt≤rym przeciwdzia│anie nie mo┐e byµ odk│adane na p≤╝niej ze wzglΩdu na bezpo╢rednie skutki dla zdrowia i ┐ycia ludzkiego oraz zachowanie najcenniejszych walor≤w przyrodniczych kraju,  

- w formie priorytet≤w ╢redniookresowych, obejmuj▒cych systematyczne dzia│ania na rzecz ochrony w≤d, powietrza, powierzchni ziemi i przyrody, ukierunkowane na zahamowanie niekorzystnych trend≤w w emisji zanieczyszcze± do ╢rodowiska i postΩpuj▒cej degradacji, odwr≤cenie tendencji i znaczne ograniczenie presji na ╢rodowisko. Realizacja cel≤w ╢redniookresowych powinna umo┐liwiµ Polsce zbli┐enie siΩ do europejskich standard≤w ╢rodowiska, umo┐liwiµ przyst▒pienie do EWG. Zak│ada siΩ, ┐e cele ╢redniookresowe powinny byµ stopniowo podejmowane w czasie realizacji programu kr≤tkookresowego ochrony ╢rodowiska (3-4 letniego) oraz osi▒gniΩte w ci▒gu oko│o 10 lat (do 2000 roku),  

- w formie priorytet≤w d│ugookresowych, kt≤re sprowadzaj▒ siΩ do pe│nego wprowadzenia zasad ekorozwoju w gospodarce i uzyskania stanu ╢rodowiska, kt≤ry wed│ug obecnie przyjmowanych kryteri≤w mo┐na uznaµ za po┐▒dany, zapewniaj▒cy bezpieczn▒ egzystencjΩ spo│ecze±stwa i stabilne funkcjonowanie przyrody. Cele d│ugookresowe rozumiane s▒ jako cele wymagaj▒ce 25-30 lat do ich osi▒gniΩcia (najpewniej do 2020 roku).  

56. Wok≤│ realizacji priorytet≤w ochrony ╢rodowiska powinna koncentrowaµ siΩ aktywno╢µ instytucji pa±stwowych, samorz▒du terytorialnego, jednostek gospodarczych, organizacji pozarz▒dowych i innych instytucji a tak┐e obywateli. Dzia│ania te bΩd▒ wspierane finansowo i organizacyjnie przez Pa±stwo.  

Sformu│owane ni┐ej priorytety ochrony ╢rodowiska nie wyczerpuj▒ ca│okszta│tu niezbΩdnych dzia│a± na rzecz ochrony ╢rodowiska. Nale┐y rozumieµ, ┐e mog▒ i powinny byµ formu│owane i realizowane og≤lnokrajowe, regionalne i lokalne, a tak┐e zak│adowe b▒d╝ nawet osobiste cele ochrony ╢rodowiska, wynikaj▒ce z obowi▒zk≤w nak│adanych przez prawo a tak┐e odczuwanych potrzeb spo│ecznych, artyku│owanych przez organizacje spo│eczno-polityczne, w tym pozarz▒dowe organizacje ekologiczne.  

    Priorytety kr≤tkookresowe
57. Przyjmuje siΩ nastΩpuj▒ce priorytety kr≤tkookresowe:  

(1) likwidacja lub zmiana profilu produkcji b▒d╝ realizacja przedsiΩwziΩµ ochronnych w trybie nadzwyczajnym (awaryjnym) w zak│adach przemys│owych emituj▒cych niebezpieczne substancje do atmosfery, odprowadzaj▒cych toksyczne substancje ze ╢ciekami b▒d╝ sk│aduj▒cych odpady niebezpieczne, kt≤re bezpo╢rednio zagra┐aj▒ ┐yciu i zdrowiu ludzi. Dotyczy to 80 zak│ad≤w znajduj▒cych siΩ na li╢cie krajowej oraz oko│o 800 zak│ad≤w na listach wojew≤dzkich. Zosta│y one poddane wzmo┐onemu nadzorowi w│adzy ekologicznej i spo│ecze±stwa ,  

(2) realizacja programu wzbogacania wΩgla kamiennego (odpirytowanie wΩgli zasiarczonych, wzbogacanie mia│≤w energetycznych) i dostosowanie jako╢ci spalanego wΩgla w kraju do standard≤w ╢wiatowych oraz wykorzystanie prostych rezerw (np. poprawa pracy technicznych s│u┐b nadzoru, organizacji i zarz▒dzania w celu ograniczenia emisji py│≤w i dwutlenku siarki do atmosfery). PrzedsiΩwziΩcie to zapocz▒tkuje realizacje program6w ekologiczno-gospodarczych nakierowanych na poprawΩ efektywno╢ci energetycznej i surowcowej,  

(3) odczuwalne zmniejszenie emisji py│≤w i gaz≤w do atmosfery, przede wszystkim na G≤rnym ªl▒sku oraz w innych regionach ekologicznego zagro┐enia (szczeg≤lnie redukcja emisji niskiej i niezorganizowanej),  

(4) z│agodzenie deficyt≤w czystej wody, zw│aszcza w aglomeracjach miejskich, g│≤wnie poprzez budowΩ oczyszczalni ╢ciek≤w w zak│adach wywieraj▒cych decyduj▒cy wp│yw na jako╢µ wody ujmowanej do zaopatrzenia w wodΩ do picia, a r≤wnocze╢nie modernizacjΩ system≤w wodoci▒gowo-kanalizacyjnych i rozbudowΩ zbiornik≤w wodnych, a tak┐e reformΩ zarz▒dzania gospodarka wodna (w tym: urealnienie op│at),  

(5) zmniejszenie uci▒┐liwo╢ci odpad≤w przez zapocz▒tkowanie realizacji program≤w zmniejszania ilo╢ci wytwarzanych odpad≤w przemys│owych i komunalnych, ich utylizacji oraz unieszkodliwiania odpad≤w toksycznych,  

(6) przeprofilowanie rolnictwa, ograniczenie b▒d╝ ca│kowite wyeliminowanie produkcji ┐ywno╢ci na glebach ska┐onych substancjami toksycznymi, w pierwszej kolejno╢ci w regionie G≤rnego ªl▒ska,  

(7) zapocz▒tkowanie programu ograniczania uci▒┐liwo╢ci komunikacji i transportu,  

(8) poprawa bezpiecze±stwa ekologicznego na granicach pa±stwa poprzez stworzenie skutecznego systemu kontroli i ostrzegania przed nap│ywem zanieczyszcze± (powietrze, woda, odpady) oraz powo│anie miΩdzynarodowych obszar≤w chronionej przyrody we Wsch. Karpatach i nad Doln▒ Odr▒.  

Powy┐sz▒ listΩ zada± priorytetowych na najbli┐szy okres uzupe│niaj▒ dwa dodatkowe o nieco odmiennym charakterze:  

(9) intensywny program zalesiania obszar≤w wododzia│owych i teren≤w nieprzydatnych dla rolnictwa,  

(10) edukacja ekologiczna spo│ecze±stwa ze szczeg≤lnym uwzglΩdnieniem kszta│towania poczucia odpowiedzialno╢ci za stan ╢rodowiska oraz szacunku dla przyrody.  

Ich rezultaty uwidoczni▒ siΩ wprawdzie dopiero za kilkana╢cie albo kilkadziesi▒t lat, jednak┐e zwlekanie z ich podjΩciem by│oby nieracjonalne. S▒ to bowiem inwestycje o skali nak│ad≤w niepor≤wnanie mniejszej od koszt≤w naprawy zniszcze±, kt≤re w przysz│o╢ci uda siΩ dziΩki temu ograniczyµ.  

    Priorytety ╢redniookresowe
    58. W zakresie ochrony atmosfery przyjmuje siΩ nastΩpuj▒ce priorytety:  

- ograniczenie emisji dwutlenku siarki do atmosfery o 30% w stosunku do stanu w 1980 roku (tj. z 4,2 mln ton/rok obecnie do 2,9 mln ton w 2000 roku),  

- ograniczenie emisji tlenk≤w azotu do atmosfery o 10% (tj. z l,5 mln ton/rok obecnie do 1,3-1,4 mln ton w 2000 roku),  

- ograniczenie emisji py│≤w do atmosfery o ok. 50% (tj. podniesienie stopnia odpylania przemys│owych i energetycznych gaz≤w odlotowych z 92% obecnie do ok. 96% w 2000 r.),  

- ograniczenie emisji lotnych substancji organicznych, wΩglowodor≤w, w tym benzo-a-pirenu, metali ciΩ┐kich i innych zanieczyszcze± powietrza,  

- podjecie dzia│a±, adekwatnie do wysi│k≤w spo│eczno╢ci miΩdzynarodowej, na rzecz przeciwdzia│ania globalnym zmianom klimatu (ograniczenie emisji C02 i innych gaz≤w powoduj▒cych efekt szklarniowy, ochrona warstwy ozonowej).  

59. W zakresie ochrony i racjonalnego wykorzystania zasob≤w wodnych priorytety s▒ nastΩpuj▒ce:  

- ograniczenie │adunku zanieczyszcze± odprowadzanych z przemys│u i miast do rzek o 5O% poprzez zmniejszenie ilo╢ci nieczyszczonych ╢ciek≤w przemys│owych z 0,4 mld m3 obecnie do 0,1 mld m3 w 2000 roku, za╢ miejskich z 0,9 do 0,6 mld m3, a tak┐e podniesienie udzia│u wysokoefektywnych metod oczyszczania (biologicznych, chemicznych) w og≤lnej ilo╢ci oczyszczanych ╢ciek≤w z 47% obecnie do 70% w 2000 roku,  

- poprawa warunk≤w sanitarnych na wsi poprzez wyposa┐enie wsi posiadaj▒cych wodoci▒gi w indywidualne b▒d╝ zbiorcze urz▒dzenia kanalizacyjne i oczyszczalnie ╢ciek≤w,  

- zlikwidowanie deficyt≤w wody w aglomeracjach miejskich, oraz zapewnienie wody dla cel≤w konsumpcyjnych i produkcyjnych na wsi,  

- ograniczenie o 5O% │adunk≤w soli odprowadzanych z kopal± wΩgla kamiennego do w≤d powierzchniowych,  

- uporz▒dkowanie gospodarowania wodami podziemnymi ograniczenie u┐ytkowania ich dla cel≤w przemys│owych za wyj▒tkiem przemys│u spo┐ywczego i farmaceutycznego).  

- odbudowanie system≤w ma│ej retencji.  

60. W dziedzinie gospodarowania odpadami priorytety s▒ nastΩpuj▒ce:  

- zmniejszenie og≤lnej ilo╢ci wytwarzanych odpad≤w przemys│owych wymagaj▒cych sk│adowania co najmniej o 20% przez sukcesywne wdra┐anie nowoczesnych technologii ma│o- i bezodpadowych,  

- zwiΩkszenie wykorzystania odpad≤w na cele gospodarcze (dotyczy to zw│aszcza popio│≤w lotnych i ┐u┐li z elektrowni i elektrociep│owni, odpad≤w hutniczych i odpad≤w z przemys│u chemicznego),  

- zwiΩkszenie odzysku poszukiwanych komponent≤w z nagromadzonych na wysypiskach odpad≤w przemys│owych (wΩgiel, metale ciΩ┐kie),  

- objΩcie unieszkodliwianiem b▒d╝ bezpiecznym sk│adowaniem wszystkich wytwarzanych odpad≤w niebezpiecznych,  

- rozszerzenie zakresu prac i zwiΩkszenie nak│ad≤w na prace nad rekultywacja teren≤w zdegradowanych (sk│adowaniem odpad≤w b▒d╝ innymi formami dzia│alno╢ci przemys│u lub rolnictwa) i przywracaniem tym terenom pierwotnych walor≤w u┐ytkowych,  

- stworzenie system≤w preselekcji i recyklingu odpad≤w komunalnych i ich przer≤bki na kompost,  

- podjecie produkcji odpowiednich maszyn i urz▒dze± z zakresu ochrony ╢rodowiska, m.in. dla potrzeb kompostowni, spalarni, oczyszczalni ╢ciek≤w oraz instalacji do oczyszczania powietrza,  

- dostosowanie przepis≤w prawnych i system≤w organizacyjnych w zakresie gospodarki odpadami do odpowiednich uregulowa± obowi▒zuj▒cych w krajach EWG.  

61. W zakresie ochrony gleby przewiduje siΩ nastΩpuj▒ce priorytety:  

(1) dokonanie restrukturyzacji produkcji rolniczej na terenach gdzie nast▒pi│o ju┐ nadmierne ska┐enie powierzchni ziemi substancjami toksycznymi (g│≤wnie metalami ciΩ┐kimi) poprzez:  

- uzupe│nienie przepis≤w prawnych obowi▒zkami bada± teren≤w ska┐onych, dostosowywania upraw na tych terenach do zaistnia│ych warunk≤w ekologicznych b▒d╝ wy│▒czania ich z produkcji rolniczej.  

- dok│adne okre╢lenie obszar≤w ska┐onych i stanu ska┐enia gleb oraz ro╢lin,  

- wyodrΩbnienie obszar≤w, na kt≤rych nale┐a│oby zaproponowaµ ograniczenia w uprawach ro╢lin konsumpcyjnych lub zaniechaµ prowadzenia produkcji rolniczej,  

- zapewnienie niezbΩdnych ╢rodk≤w i warunk≤w organizacyjnych dla realizacji powy┐szych zada±,  

(2) rozszerzenie zakresu wapnowania gleb nadmiernie zakwaszonych w wyniku zanieczyszcze± emitowanych przez przemys│,  

(3) dokonywanie okresowych weryfikacji stosowanych w nawo┐eniu i chemicznej ochronie ╢rodk≤w oraz technologii ich produkcji,  

(4) ograniczenie erozji wodnej na terenach o wysokich warto╢ciach rolniczych (gleby lessowe) lub przyrodniczych (rejon pojezierzy).  

62. W pozosta│ych kierunkach ochrony ╢rodowiska priorytety s▒ nastΩpuj▒ce:  

- stworzenie systemu og≤lnopolskiego monitoringu ╢rodowiska,  

- powiΩkszenie obszar≤w chronionej przyrody o 100% do 2000r.;utworzenie miΩdzynarodowych obszar≤w chronionych w Bia│owie┐y, Tatrach, Sudetach,  

- poprawa standardu ┐ycia w jednostkach osadniczych poprzez zapewnienie zachowania w│a╢ciwych proporcji pomiΩdzy terenami zainwestowanymi i otwartymi ze szczeg≤lnym naciskiem na systemy teren≤w zielonych,  

- zrealizowanie przedsiΩwziΩµ przeciwha│asowych w takim zakresie, aby liczba ludno╢ci nara┐onej okresowo na ponadnormatywny ha│as nie by│a wiΩksza ni┐ 25% populacji,  

- stworzenie sp≤jnego systemu wykrywania ╝r≤de│ promieniowania niejonizuj▒cego w oparciu o systemy dotychczas istniej▒ce,  

- stworzenie systemu wczesnego wykrywania i przeciwdzia│ania zagro┐eniom ╢rodowiska i ludzi zwi▒zanym z promieniowaniem jonizuj▒cym i z awaryjnymi emisjami substancji chemicznych w oparciu o systemy dotychczas istniej▒ce.  

    Priorytety d│ugookresowe
     
63. Przy ustalaniu d│ugookresowej strategii ochrony ╢rodowiska przyjmuje siΩ nastΩpuj▒ce, priorytety:  

- doprowadzenie do ugruntowania filozofii ekorozwoju jako trwa│ej podstawy dla polityki gospodarczej i spo│ecznej pa±stwa, organ≤w samorz▒dowych, przedsiΩbiorstw oraz instytucji spo│ecznych i obywateli,  

- pe│ne ugruntowanie proekologicznego kierunku rozwoju gospodarki i skojarzenie osi▒ganych efekt≤w ekologicznych z korzy╢ciami ekonomicznymi,  

- wymuszenie proekologicznej modernizacji technik wytwarzania w gospodarce ze wsparciem udzielanym przede wszystkim czystym metodom produkcji zamiast tym, kt≤re wymagaj▒ budowy kosztownych instalacji oczyszczaj▒cych,  

- utrwalanie proekologicznych warto╢ci kulturowych i etycznych, a tak┐e postaw daj▒cych mo┐liwo╢µ czerpania korzy╢ci z wielorakich dzia│a± na rzecz ochrony ╢rodowiska,  

- odbudowy zniszcze± spowodowanych w ╢rodowisku przyrodniczym i stworzenie systemu zabezpieczaj▒cego przed ich ponownym powstawaniem (miedzy innymi na skutek niedomaga± rynku),  

Efekty realizacji wymienionych kierunk≤w dzia│a± zale┐a│y bΩd▒ od wybor≤w dokonywanych dzi╢. Chodzi o przyjΩcie generalnej opcji ekologicznej w strategii rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego Polski.  

64. Do priorytet≤w d│ugookresowych nale┐y tak┐e zaliczyµ realizacje niekt≤rych cel≤w szczeg≤│owych, wynikaj▒cych ze zobowi▒za± miΩdzynarodowych i potrzeb wewnΩtrznych kraju. S▒ to takie cele, kt≤rych pe│na realizacja do 2000r. nie jest mo┐liwa. W╢r≤d nich nale┐y wymieniµ nastΩpuj▒ce:  

- ca│kowita eliminacja indywidualnych palenisk domowych opalanych wΩglem w aglomeracjach miejskich i uzdrowiskach,  

- wprowadzenie katalizator≤w we wszystkich produkowanych i eksploatowanych samochodach,  

- obni┐enie emisji S02 i NOx o 80%,  

- wyeliminowanie z u┐ytkowania w gospodarce freon≤w i halon≤w,  

- obni┐enie emisji C02 do poziomu uzgodnionego na forum miΩdzynarodowym,  

- obni┐enie │adunku zanieczyszcze± odprowadzanych do Ba│tyku o 80%,  

- wprowadzenie zakazu sk│adowania odpad≤w na wysypiskach bez ich uprzedniej utylizacji (sk│adowanie tylko ca│kowicie nieprzetwarzalnych sk│adowych odpad≤w),  

- powiΩkszenie lesisto╢ci kraju do 30%,  

- stworzenie sp≤jnego systemu obszar≤w przyrody chronionej obejmuj▒cego 30% terytorium kraju.  


    V. NARZ╩DZIA POLITYKI EKOLOGICZNEJ.

       

65. Skuteczna realizacja polityki pa±stwa w dziedzinie ochrony ╢rodowiska wymaga narzΩdzi wspomagaj▒cych realizacje priorytet≤w w ochronie ╢rodowiska a tak┐e narzΩdzi s│u┐▒cych kontrolowaniu wielko╢ci emitowanych zanieczyszcze± oraz umo┐liwiaj▒cych wp│ywanie na ich przestrzenn▒ i czasowa alokacjΩ. Za takie narzΩdzia nale┐y uznaµ narzΩdzia prawne i administracyjne, instrumenty ekonomiczne, systemy kontroli i monitoringu, badania naukowe.  

NarzΩdzia prawne i administracyjne


66. Rozwi▒zaniem docelowym jest pe│na kodyfikacja przepis≤w w ochronie ╢rodowiska. Takie nowatorskie w skali ╢wiatowej rozwi▒zanie mog│oby zostaµ przyjΩte w stosunkowo odleg│ej przysz│o╢ci. Obecnie niezbΩdne jest dokonanie kompleksowej nowelizacji obowi▒zuj▒cych ustaw. Za prawid│owy uznaje siΩ system obejmuj▒cy ustawΩ generaln▒ zawieraj▒c▒ zasady og≤lne i normy wsp≤lne dla wszystkich form ochrony ╢rodowiska oraz ustawy dzia│owe jak na przyk│ad prawo wodne, przepisy o lasach, prawo │owieckie, prawo g≤rnicze, prawo geologiczne, prawo budowlane.  

67. Zasadniczymi celami dokonywanych zmian wychodz▒cych naprzeciw postulatom ╢rodowisk ekologicznych bΩd▒:  

- pe│na sp≤jno╢µ z innymi elementami prawa polskiego,  

- zgodno╢µ ze zobowi▒zaniami miΩdzynarodowymi przyjΩtymi przez PolskΩ,  

- zapewnienie realno╢ci nak│adanych obowi▒zk≤w i przyznawanych uprawnie±,  

- jasno╢µ i precyzja przyjΩtych sformu│owa±.  

68. G│≤wnymi zasadami przysz│ych rozwi▒za± prawnych bΩd▒ zw│aszcza:  

- zasada powszechno╢ci ochrony ╢rodowiska, wyra┐aj▒ca siΩ w jednolitym nak│adaniu obowi▒zk≤w w tym zakresie na wszystkie podmioty, w tym zar≤wno organy administracji, jak i wszelkie inne jednostki organizacyjne a tak┐e osoby fizyczne, przy czym efektem tego winien byµ m. in. wiΩkszy stopie± konkretyzacji obowi▒zk≤w ci▒┐▒cych na jednostkach gospodarczych,  

- zasady ekorozwoju wyra┐aj▒ce siΩ zw│aszcza w jednoznacznym ustaleniu, i┐ obowi▒zek ochrony ╢rodowiska nie mo┐e byµ traktowany jako pozostaj▒cy w konflikcie z interesami gospodarki lecz stanowi element prawid│owego gospodarowania, przy czym wszelka dzia│alno╢µ naruszaj▒ca ten obowi▒zek jest bezwzglΩdnie nielegalna,  

- zasada uwzglΩdniania wymog≤w ochrony ╢rodowiska w dzia│alno╢ci planistycznej, zwi▒zana zw│aszcza z umocnieniem roli planowania przestrzennego w prawid│owym gospodarowaniu zasobami ╢rodowiska,  

- zasada ekonomizacji rozumiana jako d▒┐enie, by postawione cele ekologiczne realizowaµ minimalnym kosztem spo│ecznym, co mo┐liwe jest pod warunkiem umiejΩtnego zastosowania mechanizm≤w rynkowych,  

- zasady koncesjonowania prawa do u┐ytkowania zasob≤w przyrody wyra┐aj▒ce siΩ w reglamentowaniu korzystania ze ╢rodowiska poprzez udzielanie zezwole± na wprowadzanie zanieczyszcze± do powietrza, na szczeg≤lne korzystanie z w≤d i urz▒dze± wodnych, w tym na odprowadzanie ╢ciek≤w do kanalizacji miejskiej, na wycinanie drzew i krzew≤w, na sk│adowanie odpad≤w przy jednoczesnym obowi▒zku odzyskiwania surowc≤w, ustalanie norm ha│asu i wibracji oraz koncesjonowanie poszukiwania i wydobywania kopalin,  

- zasada nieprzekraczania ustalonej prawnie lub administracyjnie skali ingerencji w ╢rodowisko, wyra┐aj▒ca siΩ w odej╢ciu od dopuszczania takich przekrocze± w zamian za ponoszon▒ przez u┐ytkownika rekompensatΩ finansowa w formie kar pieniΩ┐nych,  

- zasada odpowiedzialno╢ci sprawcy naruszenia lub zagro┐enia ╢rodowiska, wyra┐aj▒ca siΩ w zr≤┐nicowanym i u╢ci╢lonym systemie sankcji o charakterze cywilnym, administracyjnym, karnym i pracowniczym,  

- zasada uspo│ecznienia czyli czynnego udzia│u obywateli i organizacji spo│ecznych, wyra┐aj▒ca siΩ zw│aszcza w zr≤┐nicowanych formach spo│ecznej kontroli w zakresie ochrony ╢rodowiska, powszechnym prawie do wysuwania roszcze± o zaniechanie lub ograniczenie dzia│a± przeciwko ╢rodowisku oraz powszechnym prawie do informacji o stanie ╢rodowiska i sposobach jego ochrony,  

- zasada regionalizacji ochrony ╢rodowiska, wyra┐aj▒ca siΩ w przeniesieniu zasadniczej czΩ╢ci uprawnie± w│adczych w zakresie ochrony ╢rodowiska na organy terenowe przy pozostawieniu organom centralnym jedynie uprawnie± o charakterze og≤lnym, ponadregionalnym,  

- zasada udzia│u samorz▒du w zapewnieniu ochrony ╢rodowiska, rozumiana jako postΩpuj▒cy stopniowo proces zwiΩkszania roli organ≤w samorz▒dowych w miarΩ ugruntowywania siΩ ich pozycji i zwiΩkszania fachowo╢ci dzia│ania.  

69. Wskazane wy┐ej zasady nowego prawa ekologicznego zawarte s▒ w nowoprzyjΩtych, opracowanych b▒d╝ znajduj▒cych siΩ obecnie w opracowywaniu akt≤w normatywnych. Do ostatnio uchwalonych b▒d╝ ju┐ opracowanych nale┐▒ projekty ustaw:  

- o ochronie ╢rodowiska przyrodniczego, kt≤ry by│ ju┐ przedmiotem uzgodnie± miΩdzyresortowych. Projekt tej ustawy obejmuje ochronΩ wszystkich element≤w ╢rodowiska, w tym r≤wnie┐ przyrody, konsumuj▒c tre╢µ dwu dotychczas obowi▒zuj▒cych akt≤w prawnych, tj. ustawy o ochronie i kszta│towaniu ╢rodowiska i ustawy o ochronie przyrody. W stosunku do obowi▒zuj▒cego stanu prawnego projekt ustawy znacznie rozszerza uregulowania zwi▒zane z ochron▒ ╢rodowiska przed odpadami, z nadzwyczajnym zagro┐eniem ╢rodowiska, z odpowiedzialno╢ci▒ cywiln▒ i karn▒ za naruszanie przepis≤w ekologicznych. Ponadto projekt tworzy podstawy do wyznaczania ekologicznego systemu obszar≤w chronionych, normuje zasady ochrony krajobrazu, ustala zasady ustanawiania otulin wok≤│ obszar≤w i obiekt≤w chronionych i rekompensowania strat gospodarczych z tytu│u poddania pod ochronΩ okre╢lonych obszar≤w. Projekt ustawy, jak i przewidywane akty wykonawcze, bΩd▒ uwzglΩdnia│y postanowienia um≤w miΩdzynarodowych w zakresie ochrony ╢rodowiska, kt≤rych Polska jest strona,  

- o Pa±stwowej Inspekcji Ochrony ªrodowiska, uchwalony ju┐ przez Sejm. Jest to nowy akt ustawodawczy, zapewniaj▒cy przekszta│cenie tej instytucji w organ silny, scentralizowany, posiadaj▒cy szerokie uprawnienia "policji ekologicznej". Ustawa wyposa┐a PIOª w kompetencje podejmowania decyzji wstrzymuj▒cych dzia│alno╢µ prowadzon▒ z naruszeniem wymaga± ochrony ╢rodowiska lub naruszeniem warunk≤w korzystania z niego, a tak┐e nak│adania kar pieniΩ┐nych z tych tytu│≤w. Ponadto zapewnia udzia│ PIOª na prawach strony w postΩpowaniu w sprawie lokalizacji inwestycji mog▒cych pogorszyµ stan ╢rodowiska i powierza jej funkcje koordynacyjne przy tworzeniu pa±stwowego monitoringu ╢rodowiska,  

- prawo wodne, uchylaj▒ce obecn▒ ustawΩ o tym samym tytule. Projekt nowej ustawy uwzglΩdnia m.in. zmiany w systemie zarz▒dzania gospodark▒ wodn▒, przekszta│cenia w│asno╢ciowe i rozw≤j samorz▒du  

- prawo geologiczne i g≤rnicze, kt≤ry po uzgodnieniach miΩdzyresortowych zosta│ skierowany pod obrady Rady Ministr≤w. Projekt nowej ustawy │▒czy problematykΩ unormowan▒ dotychczas w dwu aktach prawnych - ustawie o prawie geologicznym i dekrecie Prawo g≤rnicze, zastΩpuj▒c te przestarza│e akty normatywne. Zawiera on nowatorskie rozwi▒zania prawne reguluj▒c prawo w│asno╢ci kopalin oraz ustanawiaj▒c jednolite zasady prowadzenia dzia│alno╢ci dla wszystkich podmiot≤w gospodarczych. Ponadto w spos≤b szczeg≤lny w stosunku do ustawy o dzia│alno╢ci gospodarczej normuje zasady koncesjonowania poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin, stwarzaj▒c jednocze╢nie nowy, jednakowy dla wszystkich podmiot≤w system op│at za koncesjonowanie i eksploatacjΩ,  

- - o lasach, uchwalony ju┐ przez Sejm. Ustawa obejmuje problematykΩ zawart▒ dotychczas w ustawach o pa±stwowym gospodarstwie le╢nym, o zagospodarowaniu las≤w nie stanowi▒cych w│asno╢ci pa±stwa oraz dekrecie o dekrecie o stra┐y le╢nej, k│ad▒c szczeg≤lny nacisk na ekologiczn▒ funkcje las≤w. Za│o┐ono w nim wzrost lesisto╢ci, rozszerzenie ochrony las≤w i intensywn▒ gospodarkΩ le╢n▒, a tak┐e traktowanie ochronnych funkcji las≤w jako podstawy prowadzenia gospodarki le╢nej. We wszystkich formach w│asno╢ci wprowadzono jednolit▒ zasadΩ gospodarki le╢nej. Po raz pierwszy projektuje siΩ w naszym ustawodawstwie wprowadzenie, jak to ma ju┐ miejsce w innych krajach europejskich, zasad ochrony las≤w poprzez ustalenie okre╢lonych zakaz≤w i nakaz≤w polegaj▒cych na ograniczeniu dostΩpno╢ci korzystania z nich przez ludno╢µ.  

70. W przepisach wykonawczych do nowelizowanych ustaw przewiduje siΩ systematyczne zaostrzanie standard≤w, odnosz▒cych siΩ do emisji zanieczyszcze± do powietrza, w≤d i gleby, kt≤re jednocze╢nie bΩd▒ stymulowa│y wprowadzanie ma│oodpadowych wodooszczΩdnych, energooszczΩdnych i materia│ooszczΩdnych technologii. W szczeg≤lno╢ci przewiduje siΩ zaostrzenie warunk≤w korzystania ze ╢rodowiska wodnego dla zak│ad≤w odprowadzaj▒cych ╢cieki do w≤d stoj▒cych, w≤d p│yn▒cych o niskich przep│ywach i ma│ym rozcie±czeniu ╢ciek≤w wodami odbiornika, oraz w wypadkach wprowadzania ╢ciek≤w do w≤d na obszarach szczeg≤lnie chronionych.  

71. Ca│o╢µ podjΩtych prac legislacyjnych zwi▒zanych z opracowaniem i przyjΩciem nowych ustaw ekologicznych oraz pakiet≤w przepis≤w wykonawczych powinna byµ zako±czona w 1992 r.Instrumenty ekonomiczne 72. Do grupy instrument≤w ekonomicznych nale┐▒ przede wszystkim op│aty i rynki uprawnie± oraz uzupe│niaj▒ce je subwencje (udzielane np. w formie bezpo╢rednich dotacji, ulg podatkowych, kredyt≤w w preferencyjnych itp. ), narzΩdzia nie obci▒┐aj▒ce bud┐etu pa±stwa (np. zr≤┐nicowania podatkowe, depozyty na substancje szkodliwe), a wreszcie kary za nieprzestrzeganie warunk≤w korzystania ze ╢rodowiska. Wzorem praktyki najwy┐ej rozwiniΩtych kraj≤w o gospodarce rynkowej narzΩdzia ekonomiczne bΩd▒ uzupe│nieniem narzΩdzi prawnych i administracyjnych. 73. Instrumenty ekonomiczne bΩd▒ s│u┐y│y minimalizacji spo│ecznych koszt≤w ochrony ╢rodowiska dziΩki efektywnemu zr≤┐nicowaniu wymaga± ochronnych; a mianowicie, podmioty, kt≤rych koszty ochrony ╢rodowiska s▒ najni┐sze powinny otrzymywaµ najostrzejsze wymagania. W praktyce zasadΩ tΩ bΩd▒ realizowaµ uprawnienia do korzystania z zasob≤w ╢rodowiska i odprowadzania zanieczyszcze±, kt≤re mog▒ byµ zbywalne. Uprawnienia przyznane danemu podmiotowi mog▒ byµ przeze± odsprzedane innemu - za zgod▒ organu, kt≤ry je okre╢li│. Drugim zadaniem instrument≤w ekonomicznych jest gromadzenie funduszy z przeznaczeniem na ochronΩ ╢rodowiska. Op│aty jak i pozosta│e instrumenty ekonomiczne bΩd▒ mia│y r≤wnie┐ znaczenie motywacyjne. 74. W procesie odrabiania nie w pe│ni zawinionych zaleg│o╢ci zasada "zanieczyszczaj▒cy p│aci" bΩdzie stosowana w spos≤b ograniczony. Rola op│at ekologicznych w tym wypadku polega na gromadzeniu funduszy, z kt≤rych selektywnie, w zale┐no╢ci od pilno╢ci poszczeg≤lnych zada±, bΩd▒ dofinansowywane przedsiΩwziΩcia ochronne. Stawki op│at i kar zosta│y w ubieg│ym roku podwy┐szone, za╢ tryb ich pobierania zmodyfikowany tak, aby z│agodziµ efekty inflacji i zapewniµ bardziej wyr≤wnany strumie± przychod≤w. 75. Zak│ada siΩ docelowo decentralizacje ustalania, pobierania i wykorzystywania op│at ekologicznych. Przewiduje siΩ wprowadzenie narzutu ekologicznego od paliw. (rozwi▒zanie to zastosowano lub przygotowano do wdro┐enia w kilku krajach OECD) - jako ╝r≤d│a przychod≤w Narodowego Funduszu Ochrony ªrodowiska i Gospodarki Wodnej, kt≤ry jest potrzebny dla dofinansowywania zada± o znaczeniu ponadregionalnym, wzglΩdnie zada± lokalnych w regionach, kt≤rym samodzielnie trudno by│oby je sfinansowaµ.  

76. Wysoko╢µ op│at ekologicznych bΩdzie wynika│a z zasady samofinansowania poszczeg≤lnych kierunk≤w ochrony ╢rodowiska, takich jak ochrona w≤d, ochrona powietrza, gospodarowanie odpadami itp. Przewiduje siΩ r≤wnie┐ mo┐liwo╢µ wspierania odpowiednich dzia│a± z bud┐etu centralnego lub lokalnych w najbli┐szych latach w okresie odrabiania zaleg│o╢ci. 77. Przewiduje siΩ te┐ wprowadzenie progresji op│at za korzystanie z w≤d (za pob≤r wody i odprowadzanie ╢ciek≤w) w przypadku naruszania ustalonych wymog≤w korzystania z w≤d (ponadnormatywny pob≤r wody, odprowadzanie ╢ciek≤w nie odpowiadaj▒cych wymaganym warunkom) w spos≤b preferuj▒cy: - wodooszczΩdne technologie produkcji,  

- stosowanie zamkniΩtych obieg≤w wody,- stosowanie wysokoefektywnych technik i technologii oczyszczania  

╢ciek≤w, │▒cznie z usuwaniem zwi▒zk≤w biogennych.  

Analogiczne systemy op│at, stymuluj▒ce energooszczΩdne i materia│ooszczedne oraz ma│oodpadowe technologie, bΩd▒ wprowadzane w odniesieniu do emisji zanieczyszcze± do powietrza, odprowadzania odpad≤w i innych dzia│a± zwi▒zanych z korzystaniem ze ╢rodowiska.  

78. Zostanie wprowadzona op│ata eksploatacyjna przy udostΩpnianiu zasob≤w geologicznych zr≤┐nicowana w zale┐no╢ci od warunk≤w zalegania i wydobycia z│o┐a. BΩdzie ona przejmowana przez skarb pa±stwa jako w│a╢ciciela bogactw mineralnych kraju. Po wykszta│ceniu siΩ konkurencyjnego rynku geologiczno-g≤rniczego, rolΩ op│aty eksploatacyjnej przejmie op│ata koncesyjna ustalana w drodze przetargu. W okresie przej╢ciowym prace poszukiwawcze i dokumentacyjne bΩd▒ finansowane z bud┐etu pa±stwa.  

79. Za u┐ytkowanie las≤w stanowi▒cych bogactwo naturalne ╢ci▒gany bΩdzie podatek le╢ny uzale┐niony miΩdzy innymi od bonitacji siedliska, kt≤ry zast▒pi podatek od zysku jednostek Las≤w Pa±stwowych. Przewiduje siΩ przy tym subwencje na dzia│ania zwi▒zane z likwidowaniem masowych szk≤d oraz prowadzenie nowych zalesie± potrzebnych krajowi ze wzglΩd≤w ekologicznych i gospodarczych.  

80. Zakres subwencjonowania ochrony ╢rodowiska z funduszy publicznych (bud┐et, fundusze celowe) wymaga utrzymania. Subwencje bΩd▒ przeznaczane na stworzenie minimum infrastruktury komunalnej. Subwencjonowanie (w ograniczonym zakresie) przemys│owych program≤w ochrony ╢rodowiska bΩdzie stanowi│o cze╢µ rz▒dowego programu restrukturyzacji gospodarki.  

81. Zweryfikowane zostan▒ zasady przyznania subwencji, ulg podatkowych i kredyt≤w preferencyjnych tak, aby by│y one wykorzystywane w spos≤b zapewniaj▒cy najwy┐sz▒ efektywno╢µ tych ╢rodk≤w z punktu widzenia przyjΩtych priorytet≤w polityki ekologicznej pa±stwa.  

82. Inicjowane bΩdzie stosowanie instrument≤w ekonomicznych nie wymagaj▒cych ingerencji bud┐etu pa±stwa, a nakierowanych na stwarzanie zachΩt finansowych w celu przyspieszenia proekologicznych przemian w gospodarce i spo│ecze±stwie. Stosowane bΩd▒ zr≤┐nicowania podatkowe i celne prowadz▒ce ku wiΩkszemu obci▒┐eniu towar≤w o niekorzystnych charakterystykach ekologicznych. Przewiduje siΩ r≤wnie┐ obowi▒zek sk│adania depozytu wymaganego w obrocie towarami, substancjami lub opakowaniami szczeg≤lnie uci▒┐liwymi dla ╢rodowiska. W pierwszej kolejno╢ci wymogiem takim przewiduje siΩ obj▒µ obr≤t akumulatorami, olejem silnikowym, bateriami, wybranymi chemikaliami i opakowaniami po pestycydach.  

Zr≤┐nicowania podatkowe, stosowane m. in. w wielu krajach EWG, s▒ przyk│adem narzΩdzia anga┐uj▒cego bud┐et pa±stwa (lub regionu administracyjnego) w celu wywo│ania efektu bod╝cowego bez potrzeby skorygowania og≤lnej sumy tego bud┐etu. Dotycz▒ one grup produkt≤w (np. benzyn silnikowych) i realizuj▒c pewien ustalony poziom ╢redni obni┐aj▒ stawkΩ podatku na│o┐onego na produkt preferowany (np. benzynΩ bezo│owiow▒), podwy┐szaj▒c za╢ - na jego substytut (np. benzynΩ o│owiow▒).  

Inn▒ form▒ instrumentu neutralnego bud┐etowo s▒ systemy depozytowe obejmuj▒ce towary, kt≤re degraduj▒ ╢rodowisko, o ile s▒ do niego wprowadzone w spos≤b niew│a╢ciwy. Zwrot depozytu nastΩpuje w momencie udokumentowania w│a╢ciwego pozbycia siΩ przedmiotu lub substancji. W przypadku przedmiot≤w trwa│ego u┐ytku wp│acane kwoty ulΩgaj▒ zamro┐eniu na d│ugi okres czasu i powinny byµ wyp│acane wraz z odsetkami, gdyby zasada neutralno╢ci bud┐etowej mia│a byµ zachowana.  

Uog≤lnieniem system≤w depozytowych s▒ tzw. zastawy ekologiczne. Polegaj▒ one na obowi▒zku wp│aty zastawu w momencie podejmowania dzia│alno╢ci obarczonej ryzykiem katastrofy, awarii, wzglΩdnie innych niebezpiecznych konsekwencji ekologicznych. W przypadku urzeczywistnienia siΩ tego ryzyka stanowi on ╝r≤d│o wyp│aty odszkodowa± lub finansowania naprawy szk≤d. Natomiast w przypadku braku ujemnych efekt≤w - podlega zwrotowi podobnie jak zwyk│y depozyt.  

Zr≤┐nicowania podatkowe s▒ instrumentem stosowanym rutynowo i nie wymagaj▒ nowej podstawy prawnej. Podobnie depozyty mog▒ byµ spontanicznie i dobrowolnie wprowadzane przez producent≤w lub handlowc≤w. Natomiast odrΩbnej podstawy prawnej wymaga narzucenie obowi▒zku depozytu na okre╢lone towary. Nowa ustawa o ochronie ╢rodowiska utworzy taka mo┐liwo╢µ.  

83. Procesy prywatyzacyjne bΩd▒ wykorzystywane w celu przyspieszenia naprawy zniszcze± ╢rodowiska spowodowanych w przesz│o╢ci przez prywatyzowane obecnie zak│ady. W zwi▒zku z tym proponuje siΩ ustanowienie obowi▒zkowych przegl▒d≤w ekologicznych jako warunku wstΩpnego - na r≤wni z uporz▒dkowaniem tytu│≤w w│asno╢ci - prywatyzacji lub komercjalizacji. Zgodnie z prawem nowy w│a╢ciciel przyjmuje w szczeg≤lno╢ci wszystkie zobowi▒zania przekszta│canego przedsiΩbiorstwa. Przegl▒d ekologiczny umo┐liwia przybli┐one oszacowanie koszt≤w, jakie nale┐y ponie╢µ, a┐eby naprawiµ szkody. Jest to podstawa do uzgodnienia ceny, za jak▒ - od skarbu pa±stwa - nowy w│a╢ciciel kupuje przedsiΩbiorstwo. Obni┐enie tej ceny, w przypadku konieczno╢ci poniesienia nak│ad≤w na ochronΩ ╢rodowiska, jest wiec forma dofinansowania z bud┐etu pa±stwa tych przedsiΩwziΩµ. Koncentracja proces≤w prywatyzacyjnych w obszarach silnie uprzemys│owionych spowoduje automatycznie koncentracjΩ tego dofinansowania w obszarach ekologicznego zagro┐enia lub klΩski ekologicznej.  

84. Stawki celne importowe bΩd▒ bra│y pod uwagΩ tzw. "brudne przemys│y". Dla grup surowc≤w, p≤│produkt≤w i gotowych wyrob≤w powstaj▒cych w procesach przemys│owych i technologiach szczeg≤lnie szkodliwych dla ╢rodowiska (technologie wytwarzaj▒ce du┐o zanieczyszcze± i odpad≤w, zu┐ywaj▒ce du┐o materia│≤w i energii) przyjmowane bΩd▒ obni┐one stawki celne importowe, aby zachΩciµ do sprowadzania tych produkt≤w z zagranicy i spowodowaµ ograniczenie szkodliwej dla ╢rodowiska produkcji krajowej, jako mniej op│acalnej ekonomicznie.  

Import urz▒dze±, aparatury i czΩ╢ci dla potrzeb ochrony ╢rodowiska jest te┐ zwolniony z podatku obrotowego od towar≤w importowanych.  

85. Narodowy Fundusz Ochrony ªrodowiska i Gospodarki Wodnej stosuje i bΩdzie w najbli┐szych latach stosowaµ zasadΩ takiego ukierunkowania ╢rodk≤w finansowych, aby obok wspomagania realizacji inwestycyjnych przedsiΩwziΩµ ochronnych z zakresu ochrony atmosfery, ochrony w≤d, gospodarki wodnej i ochrony powierzchni ziemi, wspomagaµ ochronΩ przyrody, monitoring ╢rodowiska, edukacjΩ ekologiczn▒ oraz nowe techniki i technologie.  

86. Instytucja kar za naruszenia ╢rodowiska w dotychczasowym kszta│cie bΩdzie utrzymana tylko w odniesieniu do jednorazowych przekrocze± awaryjnych. Wobec sprawc≤w przekrocze± ci▒g│ych bΩd▒ stosowane inne sankcje przewidziane prawem.  

    System kontroli i monitoringu
87. Zmierzaµ siΩ bΩdzie do zbudowania jednolitego, sprawnego aparatu kontroli przestrzegania prawa w zakresie ochrony ╢rodowiska, wyposa┐onego w instrumenty prawne umo┐liwiaj▒ce skuteczne egzekwowanie obowi▒zk≤w od u┐ytkownik≤w ╢rodowiska. Podstawowymi instrumentami oddzia│ywania organ≤w kontroli w zakresie ochrony ╢rodowiska bΩd▒:  

- prawo do nakazywania usuniΩcia w okre╢lonym terminie zaniedba± w zakresie ochrony ╢rodowiska,   

- prawo do czasowego lub trwa│ego wstrzymania dzia│alno╢ci prowadzonej z naruszeniem wymaga± ochrony ╢rodowiska,  

- obowi▒zek wstrzymania oddania do eksploatacji nowowybudowanego obiektu nie spe│niaj▒cego wymaga± ochrony ╢rodowiska.  

88. Dzia│anie Pa±stwowej Inspekcji Ochrony ªrodowiska bΩdzie dostosowane do struktury organizacyjnej funkcjonowania administracji rz▒dowej i do nowej ustawy o PIOª. Zak│ada siΩ, ┐e PIOª bΩdzie g│≤wnym ╝r≤d│em informacji o stanie ªrodowiska oraz jego u┐ytkownikach, przekazywanych organom administracji rz▒dowej i samorz▒dowej, oraz zainteresowanym organizacjom spo│ecznym i obywatelom, w oparciu o zarz▒dzany przez ni▒ pa±stwowy monitoring ╢rodowiska.  

89. Kontynuowane bΩdzie tworzenie pa±stwowego systemu monitoringu obejmuj▒cego wszystkie elementy ╢rodowiska, wyposa┐onego w zunifikowany sprzΩt i pos│uguj▒cego siΩ jednolitymi metodami pomiar≤w. System ten powinien byµ powi▒zany ze ╢wiatow▒ sieci▒ monitoringow▒ i powinien stosowaµ ╢wiatowe metody zbierania danych.  

90. Przewiduje siΩ zintensyfikowanie dzia│a± na rzecz skoordynowanego funkcjonowania Pa±st:wowej Inspekcji Ochrony ªrodowiska z innymi s│u┐bami dzia│aj▒cymi w sferze kontroli stanu ╢rodowiska.

    Edukacja ekologiczna  
91. Upowszechnienie edukacji ekologicznej powinno byµ istotnym sk│adnikiem polityki ekologicznej. Nale┐y j▒ traktowaµ jako przes│ankΩ powodzenia tej polityki jak r≤wnie┐ jako rezultat postΩpu w jej realizacji.  

92. Celem edukacji ekologicznej bΩdzie systematyzowanie i wzbogacanie wiedzy na temat funkcjonowania ╢rodowiska przyrodniczego oraz zagro┐e± stwarzanych przez dzia│alno╢µ jednostek, grup spo│ecznych i podmiot≤w gospodarczych. Unikanie powodowania zagro┐e± (prewencja) powinno zdominowaµ propagowane formy zachowa±.  

93. R≤wnie istotnym celem edukacji ekologicznej powinno byµ rozwijanie wra┐liwo╢ci i emocjonalnej chΩci dzia│ania na rzecz ochrony ╢rodowiska. Edukacja ekologiczna powinna siΩgn▒µ korzeniami do procesu wychowawczego. Pozytywny i odpowiedzialny stosunek do przyrody powinien staµ siΩ trwa│ym elementem systemu warto╢ci kszta│tuj▒cego moralno╢µ cz│owieka.  

94. RozwiniΩty zostanie program edukacji ekologicznej adresowany do szerokich krΩg≤w spo│ecze±stwa, wykorzystuj▒cy r≤┐ne techniki i narzΩdzia oddzia│ywania.  

W zakresie edukacji szkolnej:  

- bΩdzie tworzony system edukacji ekologicznej na wszystkich poziomach kszta│cenia w r≤┐nych typach szk≤│ poprzez nasycenie tre╢ciami ekologicznymi program≤w nauczania r≤┐nych przedmiot≤w obowi▒zkowych i sukcesywne tworzenie sieci nauczania fakultatywnego,  

- wspierane bΩd▒ merytorycznie oraz finansowo ze ╢rodk≤w funduszy celowych szko│y spo│eczne o profilu ekologicznym, posiadaj▒ce w│asne programy autorskie oraz programy pomaturalne i policealne kszta│c▒ce specjalist≤w w zakresie ochrony ╢rodowiska,  

- rozwiniΩta zostanie baza edukacji ekologicznej w oparciu o sieµ centr≤w terenowych (m.in. w parkach narodowych) wyposa┐onych w specjalistyczn▒ literaturΩ, podrΩczniki, filmy i inne pomoce dydaktyczne zapewniaj▒ce praktyczny kontakt ze sprawami ekologii i ochrony ╢rodowiska,  

- prowadzone bΩdzie doskonalenie zawodowe nauczycieli w zakresie ochrony ╢rodowiska poprzez wsp≤│dzia│anie i wspieranie r≤┐nych form tego kszta│cenia.  

W zakresie edukacji pozaszkolnej g│≤wny nacisk po│o┐ony bΩdzie na:  

- wspieranie inicjatyw na rzecz rozwijania ╢wiadomo╢ci ekologicznej poprzez organizacje i wsp≤│udzia│ w ekologicznych konferencjach naukowych, seminariach, szkoleniach, kursach, olimpiadach, konkursach, zabawach i imprezach artystycznych zawieraj▒cych tre╢ci ekologiczne,  

- wsp≤│dzia│anie z instytucjami i organizacjami zajmuj▒cymi siΩ edukacj▒ ekologiczn▒ i wsp≤│pracuj▒cymi w tym zakresie z organizacjami zagranicznymi,  

- wsp≤│pracΩ z pozarz▒dowymi organizacjami ekologicznymi pod k▒tem ustalania form i kierunku dzia│ania w podnoszeniu ╢wiadomo╢ci i aktywizacji spo│ecze±stwa na rzecz ochrony ╢rodowiska oraz wspieranie ich dzia│a±,  

- inicjowanie we wsp≤│pracy z r≤┐nymi resortami, wojewodami i organami gmin doskonalenia zawodowego kadry specjalistycznej w zakresie ochrony ╢rodowiska w kraju i za granica, koordynowanie szkole± pod k▒tem merytorycznego ich przygotowania oraz wsp≤│dzia│anie z o╢rodkami szkoleniowymi,  

- udzia│ w realizacji i propagowaniu film≤w dokumentalnych, program≤w, widowisk i materia│≤w propagandowych o tematyce ekologicznej we wsp≤│pracy z TV, wytw≤rniami filmowymi, agencjami artystycznymi, redakcjami i wydawnictwami,  

- podejmowanie dzia│a± organizacyjnych zmierzaj▒cych do usprawnienia i upowszechnienia edukacji ekologicznej poprzez powo│anie Krajowego Centrum Edukacji Ekologicznej, kt≤re ma spe│niaµ funkcjΩ informacyjn▒, inicjatorsk▒ i koordynacyjn▒ jak r≤wnie┐ bezpo╢redniego wykonawcy dzia│a± na rzecz podnoszenia poziomu ╢wiadomo╢ci ekologicznej spo│ecze±stwa.  

    Badania naukowe
95. Wspierane bΩd▒ badania naukowe zorientowane na wprowadzenie zasad ekorozwoju, w tym na krzewienie w│a╢ciwej wiedzy w tym zakresie. Badania te powinny identyfikowaµ obecne a tak┐e przysz│e zagro┐enia ╢rodowiska i ┐ycia ludzi oraz proponowaµ rozwi▒zania wraz ze sposobami ich wdra┐ania. Konieczne jest nadanie badaniom charakteru interdyscyplinarnego, dostosowanego do specyfiki ╢rodowiska jako wsp≤lnie funkcjonuj▒cej ca│o╢ci.  

96. Generalne wsparcie udzielone byµ powinno badaniom nad okre╢leniem mechanizm≤w funkcjonowania przyrody i ich wra┐liwo╢ci na s▒siedztwo teren≤w zdegradowanych. Dotyczy to tak┐e bada± nad odnowieniem zachwianej r≤wnowagi ekologicznej, rekultywacja i ochrona przyrody, w tym szczeg≤lnie las≤w.  

97. Wspierane bΩd▒ badania zwi▒zane z konstrukcja przestrzenn▒ przyrody, w tym nad regionalizacj▒ dzia│a± ochronnych.  

98. N dziedzinie bada± techniczo-technologicznych Pa±stwo bΩdzie oddzia│ywaµ ekonomicznie na wzmocnienie kierunk≤w istotnych z punktu widzenia ochrony ╢rodowiska. Podejmowane bΩd▒ dzia│ania dla promowania polskiej my╢li technicznej i lepszego wykorzystania w praktyce rozwi▒za± polskich naukowc≤w i in┐ynier≤w. W tym celu zostanie przeprowadzony przegl▒d wynik≤w prac badawczorozwojowych i projektowo-konstrukcyjnych w zakresie ochrony ╢rodowiska zrealizowanych w latach 1986-1990 pod k▒tem mo┐liwo╢ci lepszego ich wykorzystania w praktyce, przy jednoczesnym wykorzystaniu finansowej i konsultacyjnej pomocy zagranicznej.  

99. Wykaz dyscyplin naukowych powinien byµ uzupe│niony o pojΩcia ekologia i ochrona ╢rodowiska.  

100. Nauka polska powinna zwiΩkszyµ uczestnictwo w miΩdzynarodowych programach naukowych zw│aszcza programach badawczych po╢wiΩconych problematyce ochrony ╢rodowiska (Program Cz│owiek i Biosfera, ªwiatowy Program Klimatyczny itp.).  


    VI. WSP╙úPRACA MI╩DZYNARODOWA
Udzia│ Polski w rozwi▒zywaniu regionalnych i globalnych problem≤w ochrony ╢rodowiska
  
  
101. Skuteczne rozwi▒zywanie problem≤w ochrony ╢rodowiska w Polsce nie jest mo┐liwe bez szerokiej wsp≤│pracy miΩdzynarodowej. Wynika to z globalnego charakteru wielu problemu ekologicznych i transgranicznego przep│ywu zanieczyszcze±, podjΩtych ju┐ zobowi▒za± prawnomiΩdzynarodowych Polski, a tak┐e korzy╢ci, jakie przynosi wsp≤│praca miΩdzynarodowa, przede wszystkim w zakresie wymiany wiedzy i przep│ywu technologii.  
  
102. Problematyka ekologiczna jest zawarta w ok. 150 miΩdzynarodowych konwencjach i protoko│ach o wsp≤│pracy w zakresie ochrony ╢rodowiska. Polska jest stron▒ ok. 40 z nich. Z 18 pa±stwami europejskimi i Stanami Zjednoczonymi Polska zawar│a umowy dwustronne. Polska jest tak┐e cz│onkiem i akty■wnym uczestnikiem organizacji miΩdzynarodowych zajmuj▒cych siΩ ochron▒ ╢rodowiska. PrawnomiΩdzynarodowe zobowi▒zania Polski rzutuj▒ na tempo i zakres podejmowanych w kraju przedsiΩwziΩµ w dziedzinie ochrony ╢rodowiska, a po╢rednio tak┐e na kierunki restrukturyzacji gospodarki. Najwa┐niejszymi zobowi▒zaniami s▒:  
  
(1) zobowi▒zanie do ochrony w≤d Ba│tyku, wynikaj▒ce z podpisanej przez PolskΩ Konwencji Helsi±skiej z 1974r. oraz ustale± konferencji Premier≤w Rz▒d≤w Kraj≤w Nadba│tyckich w Ronneby z 1990r. Zmierzaj▒cych do ograniczenia o 50% │adunk≤w zanieczyszcze± odprowadzonych do Ba│tyku do 1993r.  
(2) zobowi▒zanie do ograniczenia emisji zanieczyszcze± do atmosfery, wynikaj▒ce z podpisanej przez PolskΩ konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odleg│o╢ci (Genewa, 1979 r.) oraz protoko│≤w do tej konwencji,  
(3) zobowi▒zanie do racjonalnego gospodarowania odpadami i do wprowadzania technologii ma│o- i bezodpadowych, wynikaj▒ce z deklaracji kraj≤w EKG, podpisanej przez PolskΩ w 1979 roku,  
(4) zobowi▒zania w zakresie bezpiecze±stwa j▒drowego, wynikaj▒ce z ratyfikowanych przez PolskΩ w 1988 roku konwencji o pomocy w przypadku awarii j▒drowej lub zagro┐enia radiologicznego (Wiede±, 1986r.) oraz konwencji o wczesnym powiadomieniu o awarii j▒drowej (Wiede±,1986 r.),  
(5) zobowi▒zanie do ochrony przyrody, wynikaj▒ce z przyjΩtej w 1982 roku przez Zgromadzenie Og≤lne Narod≤w Zjednoczonych ªwiatowej Karty Ochrony Przyrody oraz trzech konwencji, kt≤rych stron▒ jest Polska:  
- konwencji o obszarach wodnob│otnych maj▒cych znaczenie miΩdzynarodowe, zw│aszcza jako ╢rodowisko ptactwa wodnego (Ramsar, 1971r.),  
- konwencji w sprawie ╢wiatowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego (Pary┐, 1972 r.),  
- konwencji o miΩdzynarodowym handlu dzikimi zwierzΩtami i ro╢linami gatunk≤w zagro┐onych wyginiΩciem (Waszyngton, 1978 r.)  
  
103. Zakres prawno- miΩdzynarodowych zobowi▒za± Polski ulegnie rozszerzeniu w zwi▒zku z trwaj▒cymi pracami nad umowami dwustronnymi, procedurami ratyfikacyjnymi oraz pracami nad nowymi konwencjami i protoko│ami. Polska nadal bΩdzie aktywnie uczestniczy│a w kszta│towaniu miΩdzynarodowego prawa ekologicznego. Dotyczy to m.in.:  
(1) zobowi▒zania do nie podejmowania produkcji, ograniczenia importu i stosowania zamiennik≤w substancji szkodliwych dla warstwy ozonowej, co wynika z Konwencji Wiede±skiej i Protoko│u Montrealskiego,  
(2) konieczno╢ci zmniejszenia emisji S02 do atmosfery o ponad 30% w odniesieniu do stanu z 1980r. oraz konieczno╢ci ograniczenia emisji kolejnych substancji (lotne substancje organiczne, metale ciΩ┐kie),  
(3) wprowadzenia w handlu miΩdzynarodowym ogranicze± w obrocie substancjami, urz▒dzeniami i produktami niebezpiecznymi dla ╢rodowiska (odpady, substancje toksyczne i niebezpieczne, zanieczyszczona ┐ywno╢µ, ha│a╢liwe i zanieczyszczaj▒ce atmosferΩ samochody itp.), w tym zobowi▒zania wynikaj▒ce z Konwencji Wiede±skiej o ochronie warstwy ozonowej,  
(4) wprowadzania regionalnych zakaz≤w i ogranicze± r≤┐nego typu, np. do sk│adowania odpad≤w w morzu, ruchu pojazd≤w stosuj▒cych etylinΩ itp.,  
(5) wykonywania ocen oddzia│ywania na ╢rodowisko w kontek╢cie transgranicznym,  
(6) wprowadzania odpowiedzialno╢ci materialnej za szkody powodowane przez transgraniczne (w tym awaryjne) zanieczyszczenia powietrza, w≤d powierzchniowych i morskich oraz gleby, a tak┐e za szkody wynikaj▒ce z awarii i j▒drowych,  
(7) dzia│a± na rzecz r≤┐norodno╢ci przyrody, w tym ochrony gatunk≤w wΩdrownych dzikich zwierz▒t, a tak┐e ochrony gatunk≤w dzikich ro╢lin i zwierz▒t europejskich oraz ich siedlisk.  
  
Istnieje wiΩc konieczno╢µ wyprzedzaj▒cego przygotowania siΩ polskiej gospodarki do nowych zobowi▒za± prawno - miΩdzynarodowych, a tak┐e wp│ywania na kszta│t tych zobowi▒za± w interesie naszego kraju.  
  
104. Polska. bΩdzie nadal efektywnie uczestniczyµ w pracach organizacji miΩdzynarodowych a tak┐e w realizacji miΩdzynarodowych konwencji i porozumie±. Przynosi to szereg korzy╢ci takich jak:  
(1) mo┐liwo╢µ u╢ci╢lenia i zunifikowania norm i normatyw≤w korzystania ze ╢rodowiska oraz jego zasob≤w,  
(2) u│atwienia w wymianie informacji o zagro┐eniach, sposobach i metodach ich ograniczania, stwarzaj▒ce warunki do wsp≤lnego likwidowania skutk≤w katastrof ekologicznych,  
(3) aktywna ochrona wymieraj▒cych gatunk≤w zwierz▒t i ro╢lin oraz ich siedlisk,  
(4) u│atwiony przep│yw proekologicznych technik i technologii, a tak┐e │atwiejszy dostΩp do nowoczesnych metod pomiar≤w i aparatury kontrolno-pomiarowej,  
(5) zapewnienie (w przysz│o╢ci, je╢li odpowiednie regulacje prawne, nad kt≤rymi podjΩto prace, zostan▒ ustanowione) mo┐liwo╢ci uzyskania odszkodowa± w przypadku awaryjnych zanieczyszcze± ╢rodowiska.  
105. Najwa┐niejszym wydarzeniem w skali miΩdzynarodowej w zakresie ochrony ╢rodowiska bΩdzie Konferencja ONZ "ªrodowisko i Rozw≤j" w Brazylii w 1992r. na szczeblu szef≤w pa±stw lub rz▒d≤w. W jej rezultacie powstanie m.in. miΩdzynarodowy plan dzia│ania na rzecz ochrony ╢rodowiska w skali globalnej i regionalnej wykraczaj▒cy w swej perspektywie poza rok 2000. Udzia│ Polski zar≤wno w procesie przygotowawczym do konferencji, jak i w realizacji podjΩtych decyzji i program≤w, stanowi jedna z zasadniczych osi miΩdzynarodowej aktywno╢ci naszego kraju w sferze ekologicznej. Do priorytetowych zagadnie±, w kt≤rych Polska oczekuje pozytywnych skutk≤w konferencji nale┐▒:  
- utworzenie mechanizm≤w u│atwiaj▒cych transfer proekologicznych technologii w wymiarze globalnym i regionalnym,  
- wydatne zwiΩkszenie ╢rodk≤w finansowych i technicznych przeznaczonych na wspomaganie ochrony ╢rodowiska w krajach i regionach mniej rozwiniΩtych ekonomicznie i technologicznie, w tym w krajach o transformuj▒cej siΩ gospodarce,  
- osi▒gniecie znacz▒cego postΩpu we wsp≤│pracy miΩdzynarodowej dotycz▒cej utylizacji i sk│adowania odpad≤w niebezpiecznych dla ╢rodowiska, operowania substancjami szkodliwymi oraz kontroli i ograniczenia transgranicznych przenosze± tych substancji,  
- koncentracja uwagi i wysi│k≤w miΩdzynarodowych, w tym program≤w pomocy, na obszarach klΩski ekologicznej powoduj▒cych negatywne skutki w skali globalnej lub regionalnej (ponadnarodowej) oraz na obszarach posiadaj▒cych szczeg≤lnie cenne zasoby przyrodnicze.  

  
Obszary przygraniczne i stosunki z s▒siadami
  
  
106. Po│o┐enie geograficzne Polski powoduje, ┐e jest ona krajem tranzytowym dla zanieczyszcze± w≤d i powietrza. Zanieczyszczone wody z Niemiec, Czecho-S│owacji i ZSRR dop│ywaj▒ na nasz teren Nysa úu┐ycka, Odra i Bugiem, za╢ Polska jest ╝r≤d│em zanieczyszcze± Ba│tyku - przede wszystkim za po╢rednictwem Wis│y i Odry. P≤│nocno-zachodnie, zachodnie i po│udniowo-zachodnie wiatry powoduj▒, ┐e zanieczyszczenia gazowe i py│owe atmosfery z terytorium Niemiec i Czecho-S│owacji, a tak┐e bardziej odleg│ych kraj≤w docieraj▒ do Polski, a z terytorium Polski - do ZSRR, na obszar Ba│tyku i do kraj≤w skandynawskich. Dlatego te┐ Polska jest ┐ywotnie zainteresowana w podjΩciu dzia│a± na rzecz opracowania regionalnych strategii redukcji zanieczyszczenia i ochrony ╢rodowiska.  
  
  
107. Przyk│adem tych strategii i s▒ realizowane przy aktywnym udziale Polski nastΩpuj▒ce programy:  
- program ochrony w≤d Ba│tyku; przedstawiciel Polski jest Wiceprzewodnicz▒cym MiΩdzynarodowej Grupy Zadaniowej realizuj▒cej ten program,  
- program redukcji zanieczyszcze± powietrza powstaj▒cych w rejonie przygranicznym w zbiegu granic Polski, Niemiec i Czecho-S│owacji ( "Tr≤jk▒t Siarkowy" ) .  
- program utworzenia najwiΩkszego w Europie miΩdzynarodowego rezerwatu biosfery, obejmuj▒cego tereny przygraniczne w zbiegu granic Polski, Ukrainy i Czecho-S│owacji.  
Rozwa┐ane s▒ kolejne programy regionalne (np. program obejmuj▒cy region Katowice - Ostrawa).  
Stan ╢rodowiska na terenach przyleg│ych do granic z Polsk▒, zw│aszcza na terenie Czecho-S│owacji, Niemiec i w mniejszym stopniu ZSSR, jest wci▒┐ gro╝ny dla bezpiecze±stwa ekologicznego Polski. W zwi▒zku z tym nale┐y wzm≤c aktywno╢µ s│u┐b dyplomatycznych i organ≤w ochrony ╢rodowiska maj▒ca na celu obni┐enie tych zagro┐e±.  
  
  
108. W celu poprawy bezpiecze±stwa ekologicznego na granicach pa±stwa realizowane bΩd▒:  
- monitoring graniczny powietrza i w≤d p│yn▒cych kt≤ry po rozbudowie pozwoli na pe│ne okre╢lenie rodzaju i ilo╢ci zanieczyszcze± nap│ywaj▒cych do Polski. Uzyskane informacje bΩd▒ miedzy innymi podstaw▒ do podejmowania uzgodnie± maj▒cych na celu ograniczenie emisji w pa±stwach s▒siednich, a ponadto bΩd▒ podstaw▒ do ewentualnych postΩpowa± roszczeniowych,  
- systemy blokuj▒ce import do Polski odpad≤w. Rozwijana bΩdzie tak┐e wsp≤│praca miΩdzynarodowa maj▒ca na celu wymianΩ informacji o projektach transgranicznego przemieszczania odpad≤w oraz popularyzacjΩ obowi▒zuj▒cych w Polsce przepis≤w w tym zakresie,  
- wsp≤│praca z krajami s▒siednimi w zakresie przeciwdzia│ania wystΩpowaniu zdarze± powoduj▒cych nadzwyczajne zagro┐enia ╢rodowiska oraz przy likwidacji ich skutk≤w. Wsp≤│praca realizowana bΩdzie poprzez wsp≤lne okre╢lanie potencjalnych ╝r≤de│ nadzwyczajnych zagro┐e±, ustalanie organ≤w i instytucji w│a╢ciwych do wsp≤│dzia│ania w obszarach przygranicznych oraz system≤w ostrzegania i alarmowania, prowadzenie wsp≤lnych µwicze± w likwidacji nadzwyczajnych zagro┐e± ╢rodowiska.  
  
109. Wa┐nym elementem wsp≤│pracy z pa±stwami s▒siaduj▒cymi bΩdzie d▒┐enie do uregulowania spraw odpowiedzialno╢ci za szkody wynikaj▒ce z zanieczyszcze± transgranicznych spowodowanych przez awarie i katastrofy.  
  
110. Istotnym elementem dzia│a± na rzecz poprawy stanu ╢rodowiska u obszarach przygranicznych powinna byµ aktywizacja spo│eczno╢ci lokalnych po obu stronach ka┐dej z granic. Administracja rz▒dowa na szczeblu centralnym i regionalnym oraz samorz▒d terytorialny powinny okazywaµ poparcie i pomoc spo│ecznym organizacjom proekologicznym, dzia│aj▒cym na rzecz poprawy stanu ╢rodowiska w obszarach przygranicznych. Pomoc ta powinna polegaµ na udostΩpnieniu wszelkich informacji o stanie ╢rodowiska i ╝r≤d│ach zanieczyszcze± oraz tworzeniu u│atwie± w korzystaniu z pomocy krajowych i zagranicznych ekspert≤w.  

  
Skala i spos≤b korzystania z udostΩpnianej pomocy zagranicznej
  
  
111. Luka czasowa pomiΩdzy stopniem zaawansowania przedsiΩwziΩµ na rzecz ochrony ╢rodowiska w Polsce i krajach zachodnich stwarza szansΩ dla rozwiniΩcia korzystnej wsp≤│pracy oraz uzyskania pomocy finansowej. Z punktu widzenia kraj≤w, notuj▒cych skutki zanieczyszcze± emitowanych przez PolskΩ na swym terytorium, korzystniej jest ograniczaµ emisjΩ w ╝r≤d│a ni┐ likwidowaµ skutki przep│yw≤w transgranicznych. Bod╝cem dla wsp≤│pracy mo┐e byµ r≤wnie┐ podzia│ zaoszczΩdzonych surowc≤w oraz dostΩp do w przysz│o╢ci wielkiego rynku zbytu dla "czystych technologii" oraz urz▒dze± chroni▒cych ╢rodowisko.  
  
112. Korzystanie z pomocy zewnΩtrznej, przeznaczonej na ochronΩ ╢rodowiska przewiduje w pierwszej kolejno╢ci likwidowanie najbardziej dotkliwych barier organizacyjnych i technologicznych oraz ekstremalnych zagro┐e± dla zdrowia ludzi i stanu ┐ywej przyrody. Inicjowanie proces≤w zwielokrotniaj▒cych w│asne wysi│ki w priorytetowych dla ochrony ╢rodowiska dziedzinach jest zasada wkomponowana w og≤lne zasady polityki Pa±stwa.  
  
113. Zmiany spo│eczno-polityczne i zmiany strategii gospodarczej w Polsce, w tym szersze otwarcie na wsp≤│pracΩ z krajami wysokorozwiniΩtymi, umo┐liwiaj▒ uzyskanie pomocy gospodarczej w rozwi▒zywaniu problem≤w ochrony ╢rodowiska w Polsce. ╝r≤d│a tej pomocy s▒ nastΩpuj▒ce:  
(1) kredytowa pomoc Banku ╢wiatowego (dotychczas uzyskano kredyt 18 mln USD) i oczekiwana pomoc innych miΩdzynarodowych organizacji finansowych (Nordycki Bank Inwestycyjny, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju i inne); pomoc kredytowa w tej formie wi▒┐e siΩ z uzyskaniem jednocze╢nie pomocy organizacyjnej i technicznej,  
(2) ╢rodki pomocy bezzwrotnej zadeklarowanej przez EWG oraz poszczeg≤lne 24 kraje wysokorozwiniΩte (│▒cznie ok. 200 mln USD do 1992 roku)  
(3) pomoc szkoleniowa i doradcza, a w miarΩ postΩpowania procesu integracyjnego - tak┐e w formie wk│ad≤w inwestycyjnych ze strony Organizacji Wsp≤│pracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), mo┐liwa dziΩki podpisaniu 4 czerwca 1991r. porozumienia pomiΩdzy Rz▒dem RP a OECD .sprawie realizacji programu "Partnerzy w przemianach", przewiduj▒cego wsp≤│pracΩ m.in. w dziedzinie ochrony ╢rodowiska.  
  
114. Cele na kt≤re ╢rodki z pomocy zagranicznej s▒ przeznaczane to przede wszystkim:  
(1) tworzenie program≤w ochrony ╢rodowiska w ramach region≤w lub sektor≤w gospodarczych wraz z finansow▒ pomoc▒ dla szczeg≤lnie wa┐nych inwestycji ochronnych,  
(2) transfer niedostΩpnych dotychczas w kraju technologii stosowanych w ochronie ╢rodowiska (np. techniki czystego spalania wΩgla, odsiarczania i denitryfikacji gaz≤w, utylizacji odpad≤w toksycznych, odsalania w≤d itp.) uraz z realizacja instalacji pilotowych,  
(3) promowanie rodzimej produkcji urz▒dze± i aparatury, m.in. w oparciu o przedsiΩwziΩcia wsp≤lne (joint - ventures),  
(4) pomoc organizacyjna, doskonalenie zarz▒dzania, kszta│cenie kadr dla instytucji zarz▒dzaj▒cych ╢rodowiskiem, w tym dla nowo powstaj▒cego konsultingu ekologicznego,  
(5) tworzenie systemu monitoringu ╢rodowiska.  
  
Regionalne rozmieszczenie przedsiΩwziΩµ, realizowanych ze ╢rodk≤w pomocy zagranicznej dotyczy przede wszystkim: .  
(1) G≤rnego ªl▒ska, Krakowa, Legnicko- G│ogowskiego OkrΩgu Miedziowego oraz wybrze┐y Ba│tyku,  
(2) rejonu przygranicznego w zbiegu granic Polski, Czecho- S│owacji i Niemiec ("Tr≤jk▒t Siarkowy"),  
(3) pozosta│ych obszar≤w ekologicznego zagro┐enia,  
(4) obszar≤w o wysokich warto╢ciach przyrodniczych.  
  
115. Dodatkowym ╝r≤d│em pomocy zewnΩtrznej dla ochrony ╢rodowiska w Polsce jest redukcja d│ugu wobec wierzycieli oficjalnych z r≤wnoczesnym jej przeznaczeniem na inwestycje s│u┐▒ce poprawie stanu ╢rodowiska. S▒ czynione wysi│ki dla przyci▒gniΩcia maksymalnej ilo╢ci kraj≤w do tego programu. BΩdzie on tak┐e proponowany wierzycielom prywatnym reprezentowanym przez Klub Londy±ski.  
Redukcja d│ugu w zamian za inwestycje chroni▒ce ╢rodowisko zak│ada osi▒ganie cel≤w ekologicznych o znaczeniu ponadnarodowym. Uzyskiwane t▒ drog▒ dodatkowe fundusze bΩd▒ kierowane zatem na:  
(1) obni┐enie transgranicznych zanieczyszcze± powietrza przenoszonych na dalekie odleg│o╢ci (S02 i NCX),  
(2) zmniejszenie zanieczyszczenia, w tym eutrofizacji Morza Ba│tyckiego,  
(3) obni┐enie emisji dwutlenku wΩgla i innych tzw. gaz≤w szklarniowych, g│≤wnie przez wprowadzenie nowych, energetycznie wydajnych technologii,  
(4) ochronΩ biologicznej r≤┐norodno╢ci polskiej przyrody.  
  
116. Udzia│ pomocy zagranicznej w rozwi▒zywaniu problem≤w ochrony ╢rodowiska w Polsce jest niewielki w wymiarze finansowym, w por≤wnaniu z potrzebami okre╢lanymi rozmiarem zaleg│o╢ci. Dlatego te┐ sposoby i formy wykorzystania tej pomocy powinny byµ przyk│adem i inspiracj▒ dla rozwi▒za± realizowanych w│asnymi si│ami. Ocena mo┐liwo╢ci powielania i upowszechniania uzyskiwanych technologii, urz▒dze± i aparatury oraz wiedzy i do╢wiadcze± s▒ podstawowym kryterium dla wyboru realizowanych przedsiΩwziΩµ.

 
Niniejsza redakcja "Polityki ekologicznej pa±stwa" 
zosta│a sporz▒dzona z uwzglΩdnieniem uchwa│y Sejmu RP  
z dnia 10 maja 1991r. (MP, Nr 18, poz. 118)  
Przygotowano w Ministerstwie Ochrony, ªrodowiska, Zasob≤w Naturalnych i Le╢nictwa  

Akceptowa│: Minister OªZNiL :M. Nowicki 

| comm&com. | Informatory Polskie |
[ ekologiczny pozna± ]