Koncepcja styl≤w picia profesora KΩpi±skiego:

Neurasteniczny styl picia polega na traktowaniu alkoholu przede wszystkim jako trankwilizatora lub ╢rodka euforyzuj▒cego - w zale┐no╢ci od bie┐▒cych potrzeb jednostki. Alkohol ma byµ w tym przypadku remedium na zmΩczenie cywilizacj▒, jak niekiedy bywa nazywana sytuacja obni┐enia odporno╢ci psychicznej jednostek poddawanych oddzia│ywaniu zbyt wielu bod╝c≤w w dynamicznie zmieniaj▒cym siΩ otoczeniu. Wielo╢µ r≤l spo│ecznych pe│nionych przez ludzi, konieczno╢µ szybkiej "zmiany sk≤ry", fakt, ┐e ┐yj▒ oni jednocze╢nie w wielu odmiennych uk│adach spo│ecznych, formu│uj▒cych rygorystycznie egzekwowane, a zarazem czΩsto sprzeczne oczekiwania, wszystko to ka┐e szukaµ w alkoholu ╢rodka u│atwiaj▒cego jednostkom adaptowanie siΩ do rozmaitych ╢rodowisk, w kt≤rych uczestnicz▒ jednocze╢nie, bez popadania w konflikt z nimi, a zarazem bez nadmiernych, odczuwanych bezpo╢rednio koszt≤w psychicznych.

Kontaktywny styl picia jest swoista odwrotno╢ci▒ stylu neurastenicznego. O ile pierwszy odpowiada raczej sytuacji nadmiaru bod╝c≤w p│yn▒cych z kontakt≤w z innymi lud╝mi, o tyle drugi wi▒┐e siΩ z poczuciem osamotnienia lub izolacji. Nie ma zreszt▒ sprzeczno╢ci miΩdzy nimi; sk│adaj▒ siΩ one raczej na dope│niaj▒c▒ siΩ ca│o╢µ. Jest tak dlatego, ┐e wielo╢µ przelotnych, opartych na wiΩziach rzeczowych i anonimowych w gruncie rzeczy kontakt≤w z innymi mo┐e powodowaµ takie same skutki, co brak tych kontakt≤w w og≤le. Alkohol nie tylko u│atwia nawi▒zanie takich kontakt≤w, lecz tak┐e daje poczucie ekspresji emocjonalnej. Poniewa┐ za╢ odpowiednia dawka alkoholu obni┐a pr≤g samokontroli, mo┐e wiΩc ona sprzyjaµ roz│adowaniu takich napiΩµ psychicznych, kt≤re s▒ skrzΩtnie t│umione z obawy przed dezaprobata otoczenia i dzia│aniem mechanizm≤w kontroli spo│ecznej.

Dionizyjski styl picia odpowiada temu zespo│owi motyw≤w picia, kt≤re charakteryzuj▒ wzory picia Indian ameryka±skich. Wi▒┐e siΩ on ze zmΩczeniem codzienno╢ci▒, z poszukiwaniem prze┐yµ niezwyk│ych, r≤┐nych od tego, co mo┐e ofiarowaµ rutyna powszedniego bytowania. Alkoholowe halucynacje czy eksces spo│eczny to cele, kt≤re spe│niaj▒ ten kompleks motyw≤w picia.

Samob≤jczy styl picia │▒czy siΩ z zespo│em czynnik≤w frustracyjnych i ma pozwoliµ na zapomnienie o k│opotach czy niebezpiecze±stwach. Picie samob≤jcze to - zgodnie z t▒ koncepcj▒ - pr≤ba ostatecznego pogodzenia siΩ ze ╢wiatem, kt≤rego nie uda│o siΩ uzyskaµ innymi sposobami. O tym, ┐e jest to jeden z czΩstszych motyw≤w picia ╢wiadcz▒ nie tylko badania spo│eczne, w kt≤rych uzyskuje siΩ wyniki potwierdzaj▒ce ten domys│, lecz tak┐e powstanie w gwarze pijackiej odpowiednich okre╢le±. M≤wi siΩ np. o piciu po to, "aby zalaµ robaka", tj. zapomnieµ o trapi▒cych jednostkΩ zgryzotach.

Ostatni styl picia, to styl heroiczny. Tym razem idzie nie o to, aby uporaµ siΩ z takimi czy innymi elementami ╢wiata zewnΩtrznego, a o to, ┐eby zag│uszyµ jako╢ to, co tkwi w jednostkowe psychice - strach, poczucie niskiej warto╢ci, obawΩ przed konsekwencjami w│asnych dzia│a± itp. Picie heroiczne ma daµ cz│owiekowi poczucie mocy i gotowo╢µ do dokonania czyn≤w wielkich - niezaleznie od tego jak siΩ bΩdzie ow▒ "wielko╢µ" definiowa│o. Mo┐e to byµ deklaracja o gotowo╢ci po╢wiΩcenia jakich╢ istotnych d≤br na cele spo│eczne, ale tez mo┐e to byµ gotowo╢µ do wyj▒tkowo brutalnego ekscesu chuliga±skiego.