Powstawanie filmu DVD

Coraz czΩ╢ciej w domowych komputerach spotyka siΩ napΩdy DVD. W zestawach kina domowego odtwarzacz DVD r≤wnie┐ nie jest niczym niezwyk│ym. DziΩki kr▒┐kowi wymiarowo zgodnym z p│yt▒ CD mamy mo┐liwo╢µ ogl▒dniΩcia filmu z doskona│ym d╝wiΩkiem, obrazem, czΩsto tak┐e w r≤┐nych wersjach jΩzykowych. Jak powstaje taki film?

Najpierw nale┐y zaplanowaµ, co ten kr▒┐ek ma zawieraµ opr≤cz filmu, gdy┐ opr≤cz filmu na no╢niku DVD mo┐na umie╢ciµ wiele innych rzeczy, np. reporta┐ o powstaniu filmu czy gad┐ety oraz przede wszystkim napisy i dodatkowe informacje dotycz▒ce filmu. Nale┐y r≤wnie┐ zaplanowaµ, gdzie umie╢ciµ znienawidzone przez niekt≤rych reklamy. Przypomina to w pewnym sensie tworzenie strony internetowej. Przygotowany w ten spos≤b plan zape│nienia dysku DVD nazywany jest szkieletem.

Gdy szkielet jest gotowy, nale┐y wg og≤lnie przyjΩtego standardu dostarczyµ producentowi p│yt gotowego filmu na ta╢mach Beta lub DV, natomiast d╝wiΩk na ta╢mach DAT.

Obraz z 35-milimetrowej ta╢my jest przenoszony na ta╢mΩ Beta z wykorzystaniem telekina, a d╝wiΩk jest oczywi╢cie sze╢ciokana│owy. Ponadto, aby m≤c umie╢ciµ napisy jΩzykowe, kt≤re bΩd▒ wy╢wietlane w czasie filmu, nale┐y je odpowiednio podzieliµ oraz opisaµ kodem cyfrowym. Je┐eli przyjrzeµ siΩ temu wszystkiemu dok│adnie, to ca│y film musi zajmowaµ du┐o miejsca. Sam film to 4,6 GB na ka┐d▒ godzinΩ, do tego sze╢ciokana│owy d╝wiΩk AC3, kt≤rego ka┐dy kana│ po┐era ok. 300 MB (mo┐e siΩ zdarzyµ, ┐e d╝wiΩk, a raczej dialogi, bΩd▒ mia│y r≤┐ne wersje jΩzykowe), ponadto napisy jΩzykowe w kilku jΩzykach, do tego r≤┐ne materia│y reklamowe i promocyjne oraz gad┐ety. Olbrzymia maksymalna pojemno╢µ p│ytki DVD - ponad 17 GB - mo┐e okazaµ siΩ niewystarczaj▒ca.

Aby wyt│oczyµ film zgodnie z wol▒ jego producenta, gotowe materia│y poddaje siΩ procesowi authoringu, kt≤rego g│≤wnym zadaniem jest sk│adanie tych materia│≤w wg za│o┐e± szkieletu. Potem nale┐y tak przygotowaµ obraz i d╝wiΩk, aby mog│y siΩ zmie╢ciµ na p│ytce DVD. Obraz, kt≤ry stwarza najwiΩcej problem≤w, jest kodowany do formatu MPEG-2. Aby tego dokonaµ, potrzebne jest do tego specjalne urz▒dzenie. Takim urz▒dzeniem mo┐e byµ np. koder dedykowany Minerva, kt≤ry jest w u┐ytkowaniu przez polsk▒ t│oczniΩ p│yt Takt.

Przy zastosowaniu Minervy steruj▒cy prac▒ kodera komputer nie bierze udzia│u w jego pracy, poniewa┐ jest to koder sprzΩtowy. Kompresowany przez MinervΩ jest kodowany z dok│adno╢ci▒ do jednej klatki, ponadto automatycznie dobiera stopie± kompresji do ka┐dej sekwencji filmu. R≤┐ny stopie± kompresji pozwala na oszczΩdzenie cennego miejsca, gdy┐ ujΩcia na kt≤rych ruch nie wystΩpuje mo┐na spakowaµ mocniej, na co nie pozwalaj▒ ujΩcia dynamiczne. Ten spos≤b ma tak┐e t▒ zaletΩ, ┐e ogl▒daj▒cy film nie zauwa┐▒ gorszej jako╢ci przy mocniej skompresowanych klatkach. Czasem trzeba rΩcznie dobraµ stopie± kompresji, ze wzglΩdu na wielko╢µ filmu. Warto zauwa┐yµ, ┐e kodowanie Minerv▒ odbywa siΩ dwuetapowo: pierwszy etap to dobieranie odpowiedniego stopnia kompresji, natomiast drugi to w│a╢ciwe kodowanie. Pomimo stosowania sprzΩtowych koder≤w, przygotowanie godziny filmu akcji zajmuje ponad 5 godzin.

Gdy obraz i d╝wiΩk s▒ przygotowane, musz▒ zostaµ z│▒czone w jedn▒ ca│o╢µ. NajczΩ╢ciej film to kilka plik≤w, z kt≤rych ka┐dy ma po kilka GB, aby zapewniµ p│ynny transfer z no╢nika. Podczas tego procesu wprowadza siΩ zabezpieczenia, uniemo┐liwiaj▒c kopiowanie filmu na dysk twardy. Kiedy i to jest gotowe, sprawdza siΩ dzia│anie kr▒┐ka z filmem.

Teraz czas na t│oczenie. Etap (roz│o┐ony na kilka podetap≤w) ten musi byµ przeprowadzony w rygorystycznych warunkach dotycz▒cych czysto╢ci. Najpierw przygotowuje siΩ szklane pod│o┐e z warstw▒ danych, na kt≤r▒ napylono warstwΩ metalu. Na taki no╢nik w procesie elektrolizy nanosi siΩ nikiel, tworz▒c matrycΩ s│u┐▒c▒ do t│oczenia kr▒┐k≤w DVD. Proces ten jest prawie taki sam, jak podczas t│oczenia p│yt CD - do formy wlewa siΩ pod ci╢nienie p│ynny plastik, kt≤ry zostaje przyci╢niΩty do matrycy. Tak wyt│oczony kr▒┐ek pokrywa siΩ warstw▒ metalu od strony danych, po czym skleja siΩ go z innym kr▒┐kiem, tworz▒c dwustronn▒ p│ytΩ (p│ytka jednostronna jest sklejana z pust▒ p│ytk▒; w og≤le to kr▒┐ki s▒ sklejane, aby nie by│y zbyt giΩtkie i co za tym idzie, podatne na uszkodzenia mechaniczne). NastΩpn▒ r≤┐nic▒ w stosunku do p│ytki CD to brak lakieru na drugiej stronie no╢nika DVD, bo nie ma ryzyka uszkodze± warstwy danych ze wzglΩdu na sklejanie dw≤ch kr▒┐k≤w. Na gotow▒ ju┐ p│ytkΩ z filmem drukuje siΩ napisy, ograniczaj▒c siΩ przy tym (w wypadku p│yt dwustronnych) do paska miΩdzy otworem a danymi, aby umo┐liwiµ laserowi odczyt zawartych tam danych. Po tych zabiegach p│ytka z filmem jest gotowa do sprzeda┐y.

 

Autor :
Maciek Dura 
telepix@wp.pl