znana r≤wnie┐ pod nazw╣ MSTA-S, zosta│a opracowana w celu
zast╣pienia w uzbrojeniu Armii Radzieckiej armaty samobie┐nej 2S5,
lecz rozpad ZSRR nieco pokrzy┐owa│ te plany. Mimo to armata jest nadal
wytwarzana (produkcjΩ uruchomiono w 1989 roku) przez Uraltransmaszzawod,
g│≤wnie z my£l╣ o eksporcie na rynki îrodkowego Wschodu, na kt≤rych jest
aktywnie promowana.Armata samobiezna 2S19 to dzia│o typu zakrytego,
z luf╣ d│ugo£µi oko│o 40 kalibr≤w {tak╣ sam╣ jak 152 mm armata ci╣gniona 2A65),
zamontowan╣ w du┐ej wie┐y, kt≤r╣ umieszczono na zmodyfikowanym podwoziu
czo│gu T-80 z niekt≤rymi zespo│ami czo│gu T-72. Wie┐Ω dzia│a umieszczono na
£rodku kad│uba, lecz jej nisza si╣ga daleko do ty│u. Za wie┐╣ zamontowano
podajnik amunicyjny, umo┐liwiaj╣cy podawanie amunicji z zewn╣trz wozu,
bezpo£rednio do mechanizmu dosy│aj╣cego. Mo┐liwe jest te┐ automatyczne
│adowanie amunicji znajduj╣cej siΩ wewn╣trz niszy wie┐y, zapewniaj╣ce
szybkostrzelno£µ dzia│a do 8 strz./min.
R≤wnie┐ amunicja pochodzi od 2A65, a standardowy pocisk od│amkowo-burz╣cy
wystrzelony z 2S19 osi╣ga maksymaln╣ dono£no£µ 24000 m, z gazogeneratorem
za£ - 29 000 m. W£r≤d innych nowoczesnych wzor≤w amunicji znajduj╣ siΩ
pociski kasetowe (z 42 podpociskami kumulacyjno-od│amkowymi,
zawieraj╣cymi po 45 g materia│u wybuchowego), radiozak│ucaj╣ce
oraz samonaprowadzaj╣ce siΩ na cel - Krasnopol.
Obecnie nie stosuje siΩ ju┐ pocisk≤w j╣drowych i chemicznych.
Niezwyk│╣ jak na dzia│o samobie┐ne cech╣ 2S19 jest zdolno£µ pokonywania
g│Ωbokich brod≤w (do 5 m), z wykorzystaniem znajduj╣cej siΩ z ty│u wie┐y rury
doprowadzaj╣cej powietrze.
