NPO Spfaw z Tu│y na prze│omie lat 70. i 80. Smiercz (ros. tr╣ba powietrzna) s│u┐y
do zwalczania cel≤w powierzchniowych, rozwinΩtych pododdzia│≤w piechoty i
wojsk pancernych, stanowisk ogniowych, obiekt≤w fortyfikacyjnych, stanowisk
kierowania ogniem, punkt≤w dowodzenia. Powierzchnia ra┐ona jedn╣ salw╣
wynosi 672000 m2.
Wed│ug ocen rosyjskich do ca│kowitego zniszczenia kompanii piechoty
zmechanizowanej potrzeba 10-16 pocisk≤w, baterii artylerii 21-44 pociski,
stacjonarnego stanowiska dowodzenia 4-12 pocisk≤w, ruchomego stanowiska
dowodzenia 9-35 pocisk≤w. Minimalna dono£no£µ pocisku wynosi 20 km,
maksymalna 70 km ( osi╣gi zbli┐one do osi╣ganych przez rakiety taktyczn).
Unikaln╣ cech╣ pocisk≤w odpalanych z zestawu jest posiadanie przez nich prostego
uk│adu kierowania, kt≤ry powoduje, ┐e odchylenie od zaplanowanego punktu
trafienia nie powinno przekraczaµ 150 m przy strzelaniu na pe│n╣ dono£no£µ.
System kierowania jest inercyjny z radiokorekcj╣ na aktywnym odcinku lotu,
jednocze£nie zastosowano obrotow╣ stabilizacjΩ pocisku. Elementami wykonawczymi
uk│adu kierowania s╣ stery gazodynamiczne. WyrzutniΩ, oznaczon╣ 9A52 lub 9A52-2
(w przypadku systemu Smiercz-M), umieszczono na czteroosiowym terenowym
podwoziu (8x8) samochodowym MAZ-543M. Czas rozwiniΩcia wyrzutni z po│o┐enia
marszowego do startowego wynosi 3 minuty. Na ka┐d╣ wyrzutniµ przypada jeden
pojazd transportowo-za│adowczy 9T234 lub 9T234-2, wykorzystuj╣cy takie same
podwozie i przewo┐╣cy 12 rakiet. Jest on wyposa┐ony w dƒwig o udƒwigu 850 kg
przeznaczony do prze│adowywania rakiet.
Smiercz wykorzystuje nast╣puj╣ce typy pocisk≤w: -9M55K z g│owic~╣od│amkowo-burz╣c╣
zawieraj╣ca 72 dwukilogramowe subpociski, przeznaczon╣ do zwalczania si│y ┐ywej i
nieopancerzonych pojazd≤w, -9M55F z pojedyncz╣ g│owic╣ od│amkowa z 92,5 kg
│adunkiem wybuchowym, s│u┐╣c╣ do niszczenia obiekt≤w fortyfikacyjnych, budynk≤w,
pas≤w startowych-9M55K1 z g│owic╣ przeciwpancern╣ zawieraj╣c╣ 5 kierowanych
subpocisk≤w Motiw o masie 15 kg ka┐dy, wyposa┐onych w dwuzakresow╣ g│owicΩ
samonaprowadzania na podczerwie±, atakujacyh cele opancerzone od g≤ry
Do zestawu opracowano tak┐e g│owice specjalnego przeznaczenia np. mieszcz╣c╣
bezpilotowy aparat rozpoznawczy R-90 o masie 45 kg, kt≤ry mo┐e p≤ƒniej podawaµ
do systemu kierowania ogniem systemu dane o celach znajduj╣cych siΩ w strefie ra┐enia.
Do kierowania ogniem systemu Smiercz wykorzystywany jest brygadowy
zautomatyzowany system Wiwarij oparty na cyfrowym komputerze.
Zbiera on informacje z system≤w rozpoznawczych, w tym tak┐e satelitarnych, stanowisk
dowodzenia wy┐szego szczebla, punkt≤w dowi╣zania topograficznego i
meteorologicznego i, po obr≤bce, transmituje wyliczone nastawy do wyrzutni za
pomoc╣ kodowanego │╣cza radiowego. Pojedyncze stanowisko systemu, wystΩpuj╣ce
na szczeblu baterii, zamontowane na ciΩ┐ar≤wce KamAZ4310 (6x6) kontroluje do
6 wyrzutni 9A52.
Smiercz wystΩpuje w brygadach na szczeblu okrΩgu wojskowego.
Brygada ma cztery bataliony po trzy baterie z 4 wyrzutniami w ka┐dej (w czasie wojny
do 6 wyrzutni w baterii), co daje 48 wyrzutni w brygadzie.
System zosta│ wprowadzony na uzbrojenie w 1987 roku (zidentyfikowano go na
Zachodzie po raz pierwszy w 1983 r.) i jest u┐ywany przez si│y zbrojne Rosji i
Kuwejtu, zakupiony zosta│ tak┐e przez Zjednoczone Emiraty Arabskie.
