o Autorze
wystawy
zdjΩcia
wernisa┐
pejza┐e
portrety
linki
recenzje
Malarstwo Antoniego Kawa│ki
Wsp≤│czesna sztuka nie tylko chce byµ indywidualna, niezale┐na i prowokuj▒ca. Sztuka siΩ zmienia wraz z cywilizacyjnym postΩpem. Lecz czy tak byµ powinno? No c≤┐, nie da siΩ zatrzymaµ ani artyst≤w, ani zmiennego czasu. Ale sztuka ma tak┐e sw≤j odwieczny constans. Jest nim co╢, co mo┐na okre╢liµ jako warto╢ci sta│e, opieraj▒ce siΩ modom, a przede wszystkim co╢, co nazwaµ mo┐na: ? ja, szukaj▒cy nadal inspiracji w pejza┐u, krajobrazie i jego przedziwnej konfiguracji, niby tej samej, a jednak zmiennej; niby tej samej, ale zale┐nej od artysty, kt≤ry wybiera po swojemu jego znaczenia i po swojemu znaczenia te obiektywizuje?.
Antoni Kawa│ko nale┐y do tych artyst≤w, kt≤rzy wspomniany ju┐ constans uznali za swoje artystyczne credo. Nie znaczy to jednak, ┐e jego pejza┐e czy portrety, obrazy inspirowane kiedy╢ sztuk▒ indonezyjsk▒, to sta│e powt≤rki tych samych rozwi▒za± artystycznych. WrΩcz przeciwnie, Kawa│ko dr▒┐y krajobrazowe motywy, stara siΩ bezustannie wchodziµ z nimi w coraz to inna zale┐no╢µ.
Malarstwo Antoniego Kawa│ki ma ca│kiem inne ambicje ni┐ wsp≤│czesna sztuka, kt≤ra nie stara siΩ wzruszyµ odbiorcy, a tylko go zadziwiµ, zaszokowaµ, przeciwstawiµ siΩ jego wiecznym potrzebom, nastrojowi, czy te┐ przedziwnej zgo│a potrzebie ogl▒dania tego, co stale nam towarzyszy, ale bywa przecie┐ pod│ug naszego nastroju, widzenia i kreatywno╢ci r≤┐norodne, rozmaite... W tym sensie Kawa│ko jest malarzem tradycyjnym.
Po tym stwierdzeniu nie spos≤b zapytaµ: a jaka┐ to tradycja? Gdzie jej rodow≤d, czym siΩ posi│kuje? Odpowied╝ jest do╢µ prosta. To tradycja malarstwa polskiego, najlepszych jego wzor≤w i dokona±. Antoni Kawa│ko r≤wnie chΩtnie po swojemu nawi▒zuje do polskiego malarstwa wieku XIX, prze│omu wiek≤w, jak i do tradycji dzia│aj▒cych ju┐ na profesorskich sto│kach ?koloryst≤w?. Niekt≤re z jego obraz≤w urzekaj▒ nie tylko rozleg│ym roztocza±skim pejza┐em, s▒ i takie, co bliskie s▒ poetyckiej metaforze, symbolowi, kt≤ry przenosi nas z rzeczywisto╢ci realnej ku czemu╢, co bliskie jest metafizycznym uniesieniom. No tak, a przecie┐ to widoki dolin, starych cha│up, krakowskie zau│ki, zdzicza│e sady, a nawet znane nam z codziennych wΩdr≤wek miejsca, kt≤re widujemy w coraz to nowej konfiguracji.
Krakowski malarz ma w sobie nieco widocznej dumy. Czym ona jest powodowana? My╢lΩ, ┐e z pewno╢ci▒ tym, i┐ jako tw≤rca pozosta│ niezale┐nym artyst▒, a mo┐e i tym, ┐e zdaje sobie sprawΩ z tego, ┐e w jego licz▒cej oko│o 8 tysiΩcy obraz≤w kolekcji znajduj▒ siΩ dzie│a, kt≤re powinny zdobiµ muzealne galerie, ale i takie, kt≤re chcia│by z pewno╢ci▒ namalowaµ raz jeszcze, i jeszcze... Antoni Kawa│ko mimo, i┐ wydawaµ siΩ mo┐e malarzem do ko±ca ukszta│towanym, a wiec takim, kt≤ry ju┐ wie, co i jak malowaµ, dzie± w dzie± do╢µ krytycznie patrzy na swoje obrazy. Pewnie dzi╢ malowa│by je inaczej, lecz przecie┐ malowa│ je w zupe│nie innym czasie. Publiczno╢ci jego dzie│o podoba siΩ niezaprzeczalnie, ale czy mog▒ nie podobaµ siΩ obrazy, kt≤re osadzone s▒ mocno w naszej rodzimej tradycji.
Andrzej Warzecha