Komputery
HISTORIA
Komputer osobisty PC pojawil sie na poczatku lat 80-tych, choc
pierwsze mikrokomputery zbudowano w polowie lat 70-tych. W 1975 r
Gary Kildall stworzyl pierwszy system operacyjny dla
mikrokomputer≤w - CP/M (Control Program for Microcomputers).
System operacyjny jest to program lub zesp≤l program≤w
zarzadzajacych praca komputera, sluzacy do sterowania
wykonywaniem program≤w, zarzadzania systemem plik≤w na dyskach,
dostepem do pamieci oraz komunikacja z urzadzeniami wejscia i
wyjscia komputera. Pierwsze mikrokomputery byly bardzo proste w
por≤wnaniu z dzisiejszymi zaawansowanymi komputerami osobistymi.
Na podstawie doswiadczen swoich i innych firm, IBM opracowal
sw≤j Komputer Osobisty "PC". Premiera komputera IBM
PC, kt≤ry stworzyl pewien standard aktualny do dzis odbyla sie w
roku 1981. W tym samym roku na potrzeby komputer≤w osobistych
zostal opracowany system operacyjny DOS.
Zachowanie zasady zgodnosci sprzetowej w d≤l, udostepnienie
informacji o systemie operacyjnym, rozw≤j oprogramowania
uzytkowego powodowal duze zainteresowanie komputerami PC.
Zapotrzebowanie na tani ale dobry sprzet stymulowalo bardzo
dynamiczny rozw≤j. Wraz z postepem technologicznym mozna bylo
stosowac w komputerach osobistych coraz lepsze procesory coraz
szybsze pamieci, przy zachowaniu podstawowego standardu systemu
operacyjnego. Stosowanie najnowszych rozwiazan technicznych
spowodowalo gwaltowny wzrost mocy obliczeniowej komputer≤w,
zwiekszyla sie ona o okolo 350 razy, rozmiar adresowanej pamieci
wzr≤sl ponad 4 000 razy. Dzisiaj na calym swiecie pracuje ponad
120 milion≤w PC-t≤w, a postep w rozwoju sprzetowym i
programowym wciaz trwa.
Sercem mikrokomputera jest procesor (CPU - Central Processing
Unit). Procesor wykonuje wszystkie operacje arytmetyczne i
logiczne, oraz organizuje wymiane danych pomiedzy swoimi
rejestrami, pamiecia i innymi urzadzeniami. W procesorze znajduje
sie pewna liczba kom≤rek pamieci, kt≤re nazywane sa rejestrami.
Zaleznosci czasowe dla wiekszosci proces≤w zachodzacych w
komputerze osobistym wyznacza generator impuls≤w zegarowych,
inaczej zegar procesora. Zegar procesora wytwarza ciag impuls≤w
o wysokiej czestotliwosci, np.33 MHz, 100 MHz lub wiecej, w takt
kt≤rych odbywa sie wykonywanie rozkaz≤w przez procesor. Na
procesy zachodzace w komputerze maja wplyw r≤wniez sygnaly
sterujace i kontrolne, wysyla je procesor oraz urzadzenia
wsp≤lpracujace wewnatrz i na zewnatrz komputera.
STRUKTURA MAGISTRAL
Magistrala to jest zesp≤l przewod≤w spelniajacych wazna funkcje
w komputerze. W magistrali danych odbywa sie transport danych,
jest to magistrala dwukierunkowa. Magistrale moga miec rozne
szerokosci: 8-16-32-64 bity, itd. Im szersza magistrala, tym
wiecej informacji mozna przesylac w niej jednoczesnie, dzieki
temu szybszy bedzie komputer. Generalnie przesylem danych w
magistrali zarzadza procesor (CPU). W komputerze sa uzywane
r≤wniez inne uklady mogace zarzadzac przesylem danych,
odciazajac procesor, sa to na przyklad uklady bezposredniego
dostepu do pamieci (DMA).
Przez magistrale adresowa przekazywane sa informacje jak, skad i
dokad transmisja danych ma sie odbywac, czyli okreslane sa adresy
pamieci lub urzadzen wejscia i wyjscia, jest to magistrala
jednokierunkowa. Im wiecej przewod≤w w magistrali adresowej, tym
wiecej adres≤w jest dostepnych, np. procesor z 32 liniami
adresowymi moze adresowac 4 gigabajty. (2 do potegi32 = 4GB).
Przestrzen adresowa pokrywa cala pamiec operacyjna.
Magistrala sterujaca, albo kontrolna zawiera pewna ilosc
przewod≤w kt≤rymi przesylane sa sygnaly sterujace. Tutaj
okreslane sa zaleznosci czasowe, np, przy wpisywaniu do pamieci
musi byc odpowiednio wczesniej podany adres pod kt≤ry nalezy
wpisac dane. Ta magistrala przesyla sie r≤wniez informacje o
wsp≤lpracujacych urzadzeniach, o powstajacych bledach, o
poprawnej pracy calego komputera.
PAMlEC OPERACYJNA
Pamiec operacyjna to zesp≤l komputera w kt≤rym przechowywane sa
aktywne programy i dane. Pomiedzy procesorem i pamiecia
operacyjna zawsze odbywa sie intensywny ruch. Ze wzgledu na to,
ze procesor moze przechowywac tylko niewielka ilosc informacji w
rejestrach, dane musza byc pobierane z pamieci operacyjnej (lub
tez w niej zapisywane). Magistrale obslugujace pamiec sa
najbardziej obciazonymi magistralami w komputerze osobistym. W
zwiazku z tym, aby osiagnac zwiekszenie szybkosci komputera uzywa
sie, np, szybszej pamieci, stosuje sie szersze magistrale danych,
uzywa sie pamieci podrecznej cache i temu podobne rozwiazania.
Istotna sprawa jest fakt, ze procesor i pamieci sa bezposrednio
podlaczone do wsp≤lnej magistrali. Magistrala wewnetrzna jest
duzo szybsza niz np, magistrala rozszerzenia (np, lSA, EISA, MCA
lub Nubus), wynika to gl≤wnie z szybkosci zegara taktujacego
dostepem do tej magistrali. Pamiec operacyjna jest wykonywana
jako pamiec dynamiczna (DRAM). Pamiec ta jest tania, ale o dosc
wolnym dostepie. W rozwiazaniach wymagajacych wyzszych szybkosci
uzywa sie dodatkowej pamieci buforowej cache, jest to pamiec
statyczna (SRAM), duzo szybsza, ale duzo drozsza.
Pamiec cache jest to niewielka szybka pamiec SRAM, uzywa sie jej
jako buforowej pamieci podrecznej. Posredniczy ona przy wymianie
danych pomiedzy pamiecia operacyjna i procesorem. Uklad sterujacy
ta pamiecia na podstawie wczesniej wykonywanych operacji
przewiduje jakie dane beda najbardziej potrzebne i umieszcza je w
tej wlasnie pamieci. Mozna je stamtad bardzo szybko odczytac, po
czym w wolnej chwili uzupelnic dane z powolnej pamieci
operacyjnej.
PAMIEC MASOWA
W pamieci operacyjnej przechowywane sa programy i dane, kt≤re sa
aktywne, kt≤rych sie uzywa w danym momencie. Programy i pamieci,
kt≤re nie sa aktualnie w uzyciu przechowywane sa w pamieci
masowej. W pamieci masowej przechowywane sa r≤wniez dane po
wylaczeniu komputera - jest to pamiec nieulotna. W dziedzinie
pamieci masowych nastepuje bardzo szybki rozw≤j, ceny spadaja, a
jednostki pamieci maja coraz wieksza pojemnosc przy coraz
mniejszych wymiarach.
Techniki przechowywania danych Najbardziej
rozpowszechnionym sposobem przechowywania danych jest metoda
magnetyczna. Nosnikami magnetycznymi moga byc tasmy, dyskietki
(dyski elastyczne) albo dyski twarde. W spos≤b magnetyczny mozna
bez problemu zar≤wno zapisywac jak i odczytywac informacje.
Informacja moze byc przechowywana r≤wniez w spos≤b optyczny
(ptyta optyczna, czyli CD-ROM), lub elektryczny (uklady ROM,
PROM, EPROM, EEPROM i Flash-ROM).
Karta sterujaca - kontroler Karty sterujace czyli
kontrolery uzywane sa do sterowania urzadzeniami zewnetrznymi.
Karty sterujace z reguly sa podlaczone do magistrali rozszerzenia
komputera. Kontrolery w wiekszosci nie posiadaja wlasnej
inteligencji dlatego sterowane sa wylacznie przez procesor
gl≤wny. Niekt≤re kontrolery sa zbudowane w oparciu o
specjalizowane procesory i specjalne uklady zaprojektowane do
realizacji okreslonych funkcji. Taka karta jest oczywiscie
szybsza i odciaza procesor komputera, co pozytywnie wplywa na
szybkosc komputera PC.
Stacje dyskietek Dyskietki, sa to cienkie plyty elastyczne
z tworzywa sztucznego. Plastikowy krazek pokryty jest materialem
magnetycznym i umieszczony w oslonie zabezpieczajacej przed
uszkodzeniami. Informacje przenosi sie z plyty, lub na plyte
poprzez glowice czytajaca i zapisujaca. Glowice mozna
przemieszczac pomiedzy sciezkami plyty, dyskietka obraca sie i
dzieki temu mozemy zapelnic informacja cala powierzchnie
dyskietki. Dyskietki sa wzglednie tanie i mozna je latwo
przenosic miedzy r≤znymi komputerami, czyli przenosic
informacje.
Obecnie uzywa sie przede wszystkim dyskietek o pojemnosci od 1 -
3 Megabajt≤w. Klasyczne dyskietki sa wolne i maja stosunkowo
mala pojemnosc. Obecnie istnieja dyskietki o pojemnosci az 100
MB, o szybszym czasie dostepu. Takie rozwiazanie jest jednak duzo
drozsze i malo popularne.
Dyski twarde Dyski twarde, to najczesciej spotykany typ
pamieci masowej. Pierwowzorem byly duze i niezgrabne pamieci
bebnowe. Pierwsze dyski byly r≤wniez wielkosci sporych szafek.
Nowoczesny dysk twardy ma wymiary 5x8 cm, wazy okolo 100g i ma
pojemnosc wieksza niz 800 MB (800 milion≤w znak≤w,
odpowiadajacych okolo 400 000 do pelna zapisanych stron formatu
A4).
Budowa dysku twardego
Dysk twardy zbudowany jest z kilku plyt aluminiowych, wytoczonych
z duza precyzja, polerowanych, a nastepnie pokrytytych cienka
warstwa materiatu magnetycznego. Ze wzgledu na duza precyzje
wykonania, na dysku twardym informacje mozna przechowywac duzo
gesciej, niz na dyskietce. Talerze dysku obracaja sie z
predkoscia do 5 400 obrot≤w na minute. Dyski twarde sa znacznie
szybsze do odczytu i zapisu niz dyskietki. Zwiekszona szybkosc
dostepu wynika z duzej szybkosci obrotowej talerza oraz duzej
szybkosci przemieszczania glowic czytajaco-zapisujacych. Dzieki
temu dane moga byc szybciej znalezione (kr≤tki czas dostepu) i
mozna szybciej je przesylac do pamieci operacyjnej (duza predkosc
transmisji). Dyski twarde posiadaja r≤zne pojemnosci, najwieksze
maja pojemnosc do kilku gigabajt≤w (miliard≤w znak≤w). Dyski
mozna laczyc w zespoly po to, aby uzyskiwac wieksze pojemnosc.
Mozna r≤wniez poprawic w ten spos≤b szybkosci dzialania,9
poniewaz dane mozna transmitowac z wielu dysk≤w jednoczesnie.
W systemie z wieloma dyskami twardymi, mozna r≤wniez stworzyc
systemy odporne na bledy. Przykladem tego jest uklad lustra,
gdzie uzywa sie dwa dokladnie takie same zestawy dysk≤w, z tymi
samymi danymi odbitymi jak w lustrze. Jezeli jeden dysk popsuje
sie, to istnieje jego kopia zapasowa na drugim dysku.
Najczesciej spotykanymi standardami sterownik≤w dysk≤w twardych
sa: starsze MFM i ESDl, oraz nowsze IDE i SCSl, sndard IDE
(Integrated Drive Electronics) powstal w latach 1986-87
opracowany przez Compaq i Western Digital, IDE charakteryzuje sie
tym, ze prawie cala czesc sterujaca dyskiem twardym znajduje sie
na obudowie tegoz dysku, a nie na oddzielnej karcie sterujacej.
Fakt ten pozwala producentom dysk≤w twardych, w granicach
standardu, w bardziej swobodny i ootymalny spos≤b dopasowywac
elektronike i mechanike dysku w poszczeg≤lnych modelach. Nowszym
opracowaniem jest sterownik o rozszerzonych mozliwosciach zwany
Enhenced IDE (E-IDE), lub Advanced Technology Attachement (ATA).
E-IDE jest wyraznie szybszy, niz pierwowz≤r, jest przystosowany
do wsp≤lpracy z dyskami twardymi o wiekszych pojemnosciach, jak
r≤wniez potrafi sterowac stacjami tasm magnetycznych, lub
CD-ROM. E-IDE jest bardzo dobra i tania alternatywa dla standardu
SCSI.
Standard sterownika SCSI wylansowano w mikrokomputerach
Macintosh. Ten standard jest r≤wniez preferowany w
profesjonalnych systemach komputer≤w PC. Zazwyczaj jest
stosowany przy obsludze wiekszych dysk≤w lub ich zespol≤w.
Kontrolery SCSI moga sterowac kilkoma dyskami, stacjami tasm lub
napedami CD-ROM, r≤wniez w PC. Wieksze dyski, powyzej 500 MB, sa
dzisiaj zazwyczaj typu SCSI, SCSI mozna r≤wniez uzywac do
przylaczania stacji tasmowych i CD-ROM. Podobnie jak w innych
rozwiazaniach standard SCSl ulega ewolucji i istnieje w kilku
wersjach. R≤znia sie one m.in, szerokoscia magistrali,
specyfikacja sygnal≤w, typem zlacza, predkoscia w magistrali
oraz stopniem inteligencji poszczeg≤lnych jednostek. Starsze
typy kontroler≤w SCSI posiadaja maksymalna predkosc przesylania
2-2,5 MB/s. We wsp≤lczesnych rozwiazaniach SCSl predkosc
przeplywu danych w magistrali dochodzi do 20 MB/s. Margines
mozliwosci dalszego rozwoju nie jest duzy, co wynika z ograniczen
konstrukcyjnych samego dysku, a nie ukladu SCSI.
Technika pamieci podrecznej cache, jest r≤wniez wykorzystywana w
transmisji danych pomiedzy dyskiem twardym a pamiecia. Niewielka,
jezeli chodzi o pojemnosc, ale duzo szybsza niz dyskowa pamiec
cache posredniczy w wymianie danych pomiedzy dyskiem twardym a
innymi podzespolami i urzadzeniami komputera. Nalezy tu wyr≤znic
dwa typy realizacji pamieci podrecznej: jedno to rozwiazanie
sprzetowe - kiedy dodatkowe moduly pamieci sa instalowane
bezposrednio na dysku lub kontrolerze, oraz drugie, programowe -
kiedy czesc pamieci operacyjnej wydziela sie i uzywa jako pamieci
podrecznej.
Pamieci tasmowe W wiekszych komputerach uzywa sie czesto
duzych stacji tasmowych w celu przechowywania danych rzadko
uzywanych, lub w celu zabezpieczenia przed ich utrata. Tworzy sie
tez kopie rezerwowe dysk≤w twardych. Wynika to z czesto
calkowitej zaleznosci funkcjonowania firmy czy przedsiebiorstwa
od informacji zawartych w jednym komputerze PC. Dlatego tez w
przypadku bardzo waznych danych tworzy sie kilka kopii
rezerwowych na wypadek pozaru, kradziezy albo uszkodzenia dysk≤w
twardych.
CD-ROM Na plytach CD-ROM mozna magazynowac ogromna liczbe
informacji powyzej 600 MB, W procesie produkcji plyty CD-ROM,
czyli zapisywania na niej danych, tworzy sie mozaika
miniaturowych zaglebien, kt≤re nastepnie moga byc odczytywane
przy pomocy lasera. Proces produkcji nie jest bardzo
skomplikowany, wymaga jedynie wyposazenie w specjalistyczne
urzadzenia do zapisywania informacji na plyte CD-ROM. Poniewaz
sam nosnik jest tani a pojemnosc pamieciowa ptyty CD-ROM jest
duza, to w produkcji masowej takie rozwiazanie jest stosunkowo
tanie i powszechniej uzywane jako medium dystrybucji np,
program≤w albo bank≤w informacji.
Istnieje wiele roznych typ≤w czytnik≤w CD-ROM. Generalny
podzial wynika z predkosci transmisji danych i wzrasta od tzw,
pojedynczej predkosci (Single speed) - 150 kB/s, do poczw≤rnej
predkosci (quad speed) - 600 kB/s. Aby osiagnac dobra jakosc
odtwarzania np. ruchomych obraz≤w, wymagany jest naped, o co
najmniej podw≤jnej predkosci czyli 300 kB/s albo wiecej.
Komunikacja z czytnikiem CD moze byc realizowana w standardzie
SCSI, lub E-IDE, albo w wykonaniach indywidualnych producenta np.
Soundblaster, Sony lub Panasonic. Ze wzgledu na r≤znice pomiedzy
poszczeg≤lnymi producentami, w chwili obecnej najbardziej
popularne sa rozwiazania standardowe czyli IDE i SCSI.
ROM, BIOS ROM oznacza Read Only Memory, czyli pamiec
wylacznie do czytania, jest to pamiec stala. Informacja w tej
pamieci jest zapisywana w trakcie procesu produkcyjnego, Poniewaz
informacja jest zapisana jednorazowo w formie maski, takie
rozwiazania uzywa sie w duzych seriach przy produkcji masowej.
W pamieci ROM komputera osobistego znajduje sie wiele waznych
funkcji. Tu znajduje sie zestaw procedur realizujacych autotest
POST (Power-On Self Test), kt≤re umozliwiaja przetestowanie
pamieci, kontroler≤w dysk≤w, sterownik≤w monitor≤w,
klawiatury i innych czesci skladowych komputera. Procedury
wejscia-wyjscia BIOS (Basic Input Output System) pozwalaja na
komunikowanie sie ze sprzetem, oraz umozliwiaja standardowe i
latwe odwolywanie sie do wszystkich zasob≤w systemu. Program
ladujacy (Bootstrap Loader) - inicjalizuje poszukiwanie systemu
operacyjnego na dyskietce lub dysku twardym. Jezeli system zostal
znaleziony jest ladowany do pamieci operacyjnej i przejmuje
sterowanie nad systemem.
Flash-ROM Pamiec blyskowa Flash-ROM jest stosunkowo nowym
typem elektronicznej pamieci. Podobnie jak inne typy pamieci ROM,
zachowuje ona informacje r≤wniez po wylaczeniu zasilania.
Zawartosc pamieci Flash-ROM mozna dosc latwo zmieniac przy pomocy
specjalnego programu. Flash-ROM stosuje sie obecnie powszechnie
jako pamieci ROM w komputerach osobistych (np. umozliwia zmiany
BIOS'u przez uzytkownika w trakcie pracy komputera) jak r≤wniez
do drukarek laserowych, gdzie sluzy do przechowywania r≤znych
kroj≤w czcionek.
MAGISTRALA ROZSZERZEN
Wazna cecha komputer≤w osobistych jest mozliwosc zainstalowania
dodatkowych kart i sterownik≤w. Standard komputera osobistego PC
opisuje dokladnie wymagania techniczne dla tzw, magistrali
rozszerzen. Mozna tu wiec wstawic dodatkowo np. karte kontrolera
dysk≤w twardych, odtwarzacza CD-ROM, karte graficzna lub karte
przetwornika pomiarowego.
Obecnie jest uzywanych kilka r≤znych standard≤w magistral
umozliwiajacych rozszerzenie mozliwosci czy rozbudowe komputera.
Magistrala - ISA Ta magistrala jest najbardziej popularna.
Jest udoskonaleniem pierwszej magistrali komputera osobistego
stworzonego przez IBM w 1981 roku. ISA oznacza Industry Standard
Architecture i zwane bylo na poczatku jako magistrala AT, od IBM
AT gdzie zostala zastosowana po raz pierwszy (1984). Z czasem
jednak magistrala ta pozostawala coraz bardziej w tyle co do
szybkosci pracy wsp≤lpracujacych urzadzen, dlatego powstaly nowe
standardy', MCA, EISA i Nubus (Macintosh) kt≤re byly
magistralami 32-bitowymi z duzo wieksza szybkoscia transmisji niz
magistrala ISA.
MCA. MCA wylansowane przez IBM w 1987 byla zupelnie nowym
rozwiazaniem z nowym zlaczem wtykowym i nowa specyfikacja dla
wszystkich przebieg≤w czasowych. To oznaczalo, ze MCA wymaga
innej karty rozszerzenia niz ISA. Por≤wnaj z EISA ponizej!
ElSA Extended Industry Standard Architecture, EISA, jest
to ulepszona forma ISA. Standard ten opracowaly takie firmy jak
Compaq i Hewlett-Packard. Cecha charakterystyczna standardu i
zlacza EISA jest mozliwosc stosowania w nich r≤wniez karty ISA.
Uzyskuje sie to poprzez zgodnosc zlacz magistrali i przez fakt,
ze uklady EISA potrafia odczytywac przebiegi czasowe sygnal≤w
ISA. EISA wylansowano w 1989 roku.
Nubus Nubus jest to nazwa 32-bitowej magistrali Apple.
Nubus zaczeto uzywac w 1988 roku i zastosowano go w wiekszosci
komputer≤w Macintosh. Podobnie jak MCA, Nubus byl nowym
rozwiazaniem zaprojektowany od poczatku. Z tego wzgledu nie mozna
zainstalowac "starych" kart w maszynie uzywajace Nubus.
Nubus podobnie jak MCA i EISA, ma duzo wyzsza predkosc transmisji
danych niz ISA.
PCMCIA Standard PCMCIA jest rozwojem ISA wykorzystywanym w
komputerach przenosnych. Standard ten posiada te sama szerokosc
magistrali co ISA, tzn, 8 lub 16 bit≤w, lecz zlacze jest bardzo
male rozmiarowo. Jednoczesnie podjeto pr≤by stworzenia
specyfikacji do automatycznej konfiguracji i instalacji r≤znych
procedur sterowania kartami PCMCIA, tzw. systemu "plug and
play", to znaczy "wl≤z i uzywaj". Obecnie
istnieje wiele roznych standardowych kart PCMCIA m.in, karta
sieciowa, modem, karta do twardego dysku i karta do komunikacji
przy pomocy przenosnego telefonu GSM. Wiele rozwiazan sprzetowych
bylo tworzonych przy nie do konca opracowanym standardzie i
wiedza na temat architektury PCMCIA, co spowodowalo caly szereg
problem≤w z uzywaniem kart PCMCIA.
Magistrala lokalna Zar≤wno EISA, jak MCA, jest
rozwiazaniem stosunkowo drogim ze wzgledu na drogie karty
rozszerzen, jak i uklad≤w sterujacych na plycie glownej
komputera osobistego. Z tego wzgledu w dalszym ciagu wiekszosc
komputer≤w osobistych zawiera magistrale ISA. W dazeniach do
uzyskania przyspieszenia transmisji danych, np. do karty grafiki
czy dysk≤w twardych, przy niskim koszcie, zostaly opracowane
przez wielu producent≤w magistrale lokalne. Lokalna magistrala
oznacza, ze, np. obwody karty grafiki dolacza sie prawie
bezposrednio do magistrali procesor - pamiec. Szybkosc transmisja
na magistrali lokalnej zalezy w≤wczas od czestotliwosci zegara
procesora. Magistrala lokalna jest wykonana w oparciu o uklady,
kt≤re znajduja sie bezposrednio na plycie gl≤wnej komputera.
Wada takiej magistrali jest fakt, ze powoduje dodatkowe
obciazenie magistrali procesora, kt≤ra jest juz bardzo obciazona
i moze to oznaczac ograniczenie niekt≤rych mozliwosci komputera.
Dzisiaj mamy w zasadzie dwa standardy lokalnych magistrali:
VL-bus (VESA Local Bus) i PCI (Peripheral Component
Interconnect). Standard VESA jest rozwiazaniem wczesniejszym, i
zostal stworzony przez VESA (Video Electronics Standards
Association) w roku 1992, przede wszystkim do kart graficznych.
Slaboscia magistrali VL jest m.in, ograniczenie czestotliwosci
zegara i maksymalnej szerokosc magistrali do parametr≤w
procesora. Ograniczeniem jest r≤wniez mozliwosc uzycia nie
wiecej niz 2-3 karty. PCI stworzono w latach 1991-1993 przez
lntel, Compaq, DEC, IBM i NCR. Rozwiazanie to r≤zni sie od VESA
przede wszystkim zastosowaniem polaczenia z magistrala CPU
poprzez specjalizowany uklad zarzadzajacy. To odciaza magistrale
procesora i umozliwia stosowanie wiekszej ilosci kart. Mozna tu
takze uzywac wyzszej czestotliwosci zegara i uzyskiwac
dopasowanie do szerszych magistral, np. do procesora Pentium
64-bitowego, albo nawet do procesor≤w typu RISC, np. Power-PC
601. Magistrale PCI i VL posiadaja podobne teoretyczne maksymalne
predkosci przesylu tj. powyzej 100 MB/s. W ukladach rzeczywistych
osiaga sie transmisje do ok. 40MB/s.
URZADZENIA WEJSCIOWE l
WYJSCIOWE
Dzielone magistrale procesora i magistrale dodatkowe (rozszerzen)
Obecnie w mikrokomputerach magistrala procesora jest zupelnie
oddzielona od magistral dodatkowych (patrz rysunek). Magistrala
procesora ma lepsze parametry niz magistrala dodatkowa poniewaz
jest szersza i ma wieksza czestotliwosc zega- ra. Osiagi
magistrali dodatkowej ograniczone sa przez standard (patrz
wyzej), natomiast osiagi magistrali procesora zaleza m.in. od
wyboru procesora. Poprzez rozdzielenie magistral mozna z jednej
strony otrzymac maksymalne osiagi w magistrali procesora, a z
drugiej strony zgodnosc predkosci w magistrali rozszerzenia. W
rozdzielonych magistralach mozna poza tym prowadzic przesylanie
informacji jednoczesnie w obu tych magistralach. Przelozenie
szerokosci magistrali i czestotliwosci zegara odbywa sie w
kontrolerze magistrali tzw. bus controller. Aby osiagnac lepsze
paramety transmisji w przesylaniu danych miedzy magistralami
stosuje sie poza tym buforowanie sygnal6w w magistralach danych i
adres≤w.
Mini komputer bylby zupelnie bezuzyteczny, jezeli nie mozna by
sie z nim komunikowac. Do dostarczania do komputera informacji i
sterowania nim sluza urzadzenia wejsciowe. Urzadzenia wyjsciowe
sluza do ogladania wyniku pracy komputera, polegajacej na
przetwarzaniu informacji. Nizej przedstawiony jest opis
najczesciej spotykanych urzadzen wejscialwyjscia.
Urzadzenia wejsciowe Najczesciej uzywanym urzadzeniem
wejsciowym jest klawia- tura. Myszka albo mysz (urzadzenie
wskazujace) sluzy do podawania komend i wykonywania prac z
zaznaczaniem tekst≤w lub obraz6w. Myszka stala sie powszechna w
obecnie istniejacych systemach graficznych, jak np. systemie
Microsoft Windows lub OS/2. Bardziej rozwinietym wariantem
wskaznika jest digitizer, kt≤ry czesto stosowany jest w
programach CAD. Przy pomocy skannera mozna przetworzyc obraz na
format cyfrowy, w celu dalszego przetwarzania w komputerze
osobistym. Czytnik kod≤w kreskowych odczytuje informacje kodu,
kt≤re nastepnie przechowywane sa w takim formacie, kt≤ry moze
byc opracowywany przez komputer. Uzywanie kod≤w kreskowych stalo
sie coraz bardziej powszechnym srodkiem pomocniczym w kasach
sklepowych, inwentaryzacjach, planowaniu stan≤w magazynowych w
sklepach, itp.
Urzadzenia wyjscioweMonitor z ekranem jest najbardziej
powszechnym urzadzeniem wyjsciowym, sluzacym do wizualnego
przedstawienia danych z komputera. Wizualne przedstawienie danych
mozna r≤wniez uzyskac na drukarce.
Zlacza wejsciowe i wyjsciowe (porty) Wiele urzadzen
zewnetrznych dolacza sie poprzez zlacza zwane potocznie portami.
Zlacze r≤wnolegle, inaczej zlacze drukarki, uzywa sie do
przenoszenia danych jednoczesnie po 8 r≤wnoleglych przewodach.
Poza tym istnieje pewna liczba przewod≤w do sterowania i
ewentualnych meldunk≤w o bledach z drukarki. Zlacze r≤wnolegle
uzywa sie, opr≤cz komunikacji z drukarka, r≤wniez do dolaczania
komputera do sieci zewnetrznych, do urzadzen pamieci
zewnetrznych, tj. stacji dysk≤w lub tasm, itd. Dzieki temu nawet
male komputery, bez miejsca na karty rozszerzenia, moga zostac
dolaczone do takich urzadzen. Poczatkowo zlacze r≤wnolegle moglo
pracowac jedynie jako wyjscie, czyli bylo jednokierunkowe
(ang.unidirectional). Jedynie niekt≤re z przewod≤w do
sterowania drukarki mozna bylo uzywac jako wejscia. Starszy typ
zlacza r≤wnoleglego daje niskie osiagi, np. przy interfejsie
Xircom albo Lap-link. Nowsze komputery osobiste posiadaja
zazwyczaj zlacza dwukierunkowe (ang.bidirectional), takie zlacze
r≤wnolegle dobrze wsp≤lpracuje z prawie wszystkimi typami
urzadzen.
Dodatkowa poprawe mozliwosci zlacza r≤wnoleglego osiagnieto w
standardzie EPP, Enhanced Parallell Port. Jest to standard
sprzetowy, dzialajacy w oparciu o ROM komputera.
Poprzez zlacze szeregowe w danej chwili odbywa sie transmisja
tylko jednego bitu. Z tego wzgledu zlacze szeregowe jest znacznie
wolniejsze niz r≤wnolegle i uzywa sie je tam, gdzie wymagania na
predkosc przesylania informacji sa nizsze.
Zlacze szeregowe sterowane jest przez tzw. UART (Universal
Asynchronous ReceiverlTransmitter). Uklad ten wystepuje w wielu
wariantach. Historycznie w kolejnosci powstawaly uklady: 8250,
16450 i 16550. Obecnie na og≤l w komputerach osobistych UART nie
stanowi oddzielnego ukladu, jest raczej czescia wiekszego ukladu,
spelniajacego wiele funkcji. Bardziej zaawansowany UART ma bufor,
kt≤ry pozwala na komunikacje przy wysokich predkosciach.
Niekt≤re programy komunikacyjne wymagaja nowszych wersji.
Przykladem tu jest modem, kt≤rego zadaniem jest umozliwienie
transmisji informacji poprzez zwyczajna siec telefoniczna.
Zazwyczaj predkosc transmisji danych poprzez zlacze szeregowe
wynosi 9600 bit≤w/s.
Zlacze do gier (gameport) uzywa sie do podlaczenia manipulatora
recznego (tzw. joystick). Moze on byc uzywany w roli wskaznika do
sterowania grami komputerowymi lub programami.
SIEC KOMPUTEROWA
Coraz czesciej laczy sie komputery osobiste pomiedzy soba w siec.
W ten spos≤b mozna wsp≤lnie korzystac z urzadzen np, do
drukowania, do komunikacji, czy tez do przechowywania duzej
ilosci informacji, co zmniejsza koszty komputer≤w i urzadzen
zewnetrznych. Dodatkowa zaleta jest mozliwosc uzyskiwania przez
wielu uzytkownik≤w dostepu do tych samych danych, przez to
czesto unikajac dublowania pracy.
Wsp≤lczesna technika informacyjna coraz czesciej opiera sie na
wsp≤lpracy sieciowej. Coraz bardziej popularne sa programy,
stworzone specjalnie do pracy grupowej.
STANDARDY GRAFICZNE
MDA jest standardem dla grafiki monochromatycznej czyli
jednokolorowej.
Herkules jest przykladem standardu graficznego
monochromatycznego. Jest to opracowanie niezaleznej firmy, kt≤re
stalo sie powszechne na poczatku lat 80-tych ze wzgledu na niska
cene i dobra rozdzielczosc.
CGA bylo pierwszym kolorowym standardem graficznym dla
komputer≤w osobistych. Rozdzielczosc, czyli liczba punkt≤w
(pikseli) kt≤re maksymalnie mozna wyswietlic, wynosila 640 x
200.
EGA, wylansowana w 1987, ma rozdzielczosc 640 x 350
punkt≤w natomiast VGA, pozwala na wyswietlenie 640 x 480
punkt≤w. W chwili obecnej VGA jest najczesciej spotykanym
standardem graficznym komputer≤w osobistych.
XGA jest standardem IBM -u od 1987 roku, kt≤ry ma
maksymalna rozdzielczosc 1024 x 768 punkt≤w.
Grafika o wysokiej rozdzielczosci Dosc szybko zar≤wno EGA
jak i VGA rozwinety sie do "super" wariant≤w, o coraz
wiekszej rozdzielczosci i wiekszej liczbie kolor≤w. Dzisiaj
karty graficzne i monitory o rozdzielczosci 1024 x 768 i 256 lub
wiecej kolor≤w sa w powszechnym uzyciu. Wsp≤lna cecha
wszystkich kart tego typu jest posiadanie wlasnego ROM, wtasnego
RAM o pojemnosci 1 MB lub wiecej, jak r≤wniez wlasny
specjalizowany procesor graficzny, kt≤ry obsluguje wyswietlanie
obrazu, odciazajac procesor komputera. Karty o wysokiej
rozdzielczosci sa wyposazone w specjalne programy - sterowniki
umozliwiajace optymalna wsp≤lprace z programami operacyjnymi.
Najczesciej uzywa sie sterownik≤w kt≤re sa dostarczone przez
producent≤w oprogramowania, np.: Microsoft Windows 3.x,
Microsoft OS/21 ,x, Microsoft Windows NT AutoCAD, WordPerfect dla
DOS, jak r≤wniez wiele innych tw≤rc≤w system≤w operacyjnych i
program≤w uzytkowych.
Rodzaje monitor≤w
Najbardziej powszechnym typem monitora dla komputer≤w
osobistych, jest lampa kineskopowa. Identyczna technika stosowana
jest do uzyskiwania obraz≤w w telewizorach i oscyloskopach.
Lampa kineskopowa ma bardzo dobre wlasnosci, niestety do
uzyskania obrazu niezbedne jest uzywanie wysokich napiec i duzych
strumieni magnetycznych, kt≤re moga powodowac ujemne efekty
zdrowotne, dzisiaj jeszcze niezupelnie znane. Dlatego tez
przyjeto pewne ograniczenia na wielkosc emisji p≤l elektrycznych
i magnetycznych, opisane w wytycznych MPR II, TCO 1991, TCO 1992
i innych, W praktyce oznacza to zwiekszenie wymagan jezeli chodzi
o ekranowanie p≤l magnetycznych i elektrycznych monitor≤w.
W starszych komputerach przenosnych uzywano powszechnie ekran≤w
plazmowych. Gaz neon przy podaniu napiecia ok. 200 V przyjmuje
forme swiecacej plazmy koloru z≤lto-brunatnego. Ten typ ekranu
jest szybki i ma dobry kontrast, nie da sie go jednak wykonac w
wersji wielokolorowej.
Obecnie w komputerach przenosnych do wykonywania ekran≤w uzywa
sie techniki LCD, ze wzgledu na nieduzy ciezar male zuzycie
energii. Technika ta polega na zastosowaniu kombinacji
polaryzowanych filtr≤w i specjalnego materialu, majacego
wlasnosc skrecania plaszczyzny polaryzacji strumienia swiatla
(tzw, ciekty krysztal - ang, Liquid Cristal, stad nazwa LCD -
Liquid Crystal Display). Taki ekran wymaga dodatkowego zr≤dla
swiatla, czesto w formie swiatla jarzeniowego, kt≤re znajduje
sie wzdluz jednego brzegu ekranu. Ekran -TFT lub aktywna matryca
jest dalsza modyfikacja ekranu LCD, przez zastosowanie aktywnych
element≤w uzyskano wzrost predkosci, oraz poprawe kontrastu i
ostrosci. Koszta produkcji ekran≤w aktywnych sa niestety dosc
wysokie.
Kr≤tko o transmisji danych
ModemNazwa MODEM jest polaczeniem sl≤w MODulator i
DEModulator. Modem≤w uzywa sie do przesylania danych na wieksze
odleglosci poprzez specjalne lacza lub poprzez linie
telefoniczne, przy czym zasieg polaczenia moze byc praktycznie
nieograniczony (np, z kraju do kraju). Modem przetwarza (przez
modulacje) informacje cyfrowa z komputera na sygnaly analogowe,
kt≤re moga byc przesylane poprzez siec telefoniczna i odbierane
przy pomocy drugiego modemu przez inny komputer. Do realizacji
polaczenia potrzebne sa dwa komplety urzadzen oznaczone jako DTE
(Data Terminal Equipment, czyli terminal albo komputer) i DCE
(Data Communication Equipment, czyli modem).
Istnieje wiele rodzaj≤w modem≤w. Klasyfikuje sie je wedlug
zasiegu, rodzaju lacza, lub wedlug predkosci, Modemy stale
(r≤wniez lokalne) pracuja z liniami stalymi: wlasnymi
(lokalnymi), albo dzierzawionymi od firm telekomunikacyjnych.
Modemy telefoniczne wsp≤lpracuja z liniami komutowanymi.
W Europie definiuje sie m.in. predkosci i spos≤b transmisji
modemu telefonicznego przy pomocy standard≤w CCITT. Seria V
definiuje standardy do uzytku w publicznej sieci telefonicznej.
Standardy V29 i V36 wykorzystuja linie stale lub dzierzawione,
natomiast standardy pozostale - linie publicznej sieci
telefonicznej. Skr≤t bps oznacza bity/sekunde, a kbps to 1000
bit≤w /sekunde, Pelny dupleks oznacza, ze modemy moga wysylac i
przyjmowac dane w obie strony jednoczesnie, a p≤ldupleks, ze na
zmiane.
Siec telekomunikacyjna w Polsce Telekomunikacja Polska
udostepnia kilka uslug sieciowych poczawszy od standardowej,
kcomutowanej sieci telefonicznej, poprzez dzierzawienie lini, do
specjalnych laczy cyfrowych, Korzystajac z tych lini mozna
podlaczyc sie np, do sieci POLPAK, lNTERNET lub lokalnej
niekomercyjnej sieci BBS. Na terytorium Polski funkcjonuje takze
kilku innych operator≤w sieci o zasiegu krajowym, np, TELBANK.
POLPAK jest siecia pakietowa, polaczenie nastepuje nie z
konkretnym drugim punktem w sieci, ale z siecia jako taka. Siec
wybiera dla informacji droge kt≤ra jest w danym momencie
dostepna lub najszybsza. Informacja jest przesylana w
"pakietach", kazdy pakiet ma swoja kartke adresoaa i
spis zawartosci, tak ze caly ruch moze byc latwo sterowany i
kontrolowany. Takie podejscie umozliwia podlaczenie i
wykorzystywanie jednej linii przez wielu uzytkownik≤w
jednoczesnie, co znacznie obniza koszty.
Sterowanie modem≤w podlaczonych do publicznej sieci
telefonicznej Istnieje kilka sposob≤w sterowania i
konfigurowania modem≤w. Dwa najbardziej popularne to sterowanie
programowe, czyli wysylanie komend w standardzie Hayes AT , albo
w standardzie CCITT - V 25bis. Z tych dw≤ch najbardziej
rozpowszechniony jest standard Hayes.
Standard opracowany przez firme Hayes Microcomputer Products
zdefiniowal obszerny zestaw komend w oparciu o skr≤t AT z ang.
ATTENTION. Wszystkie komendy zaczynaja sie od AT co uaktywnia
modem, a w dalszej czesci bedacej poleceniem do wykonania, np,
ATDT12345, co oznacza Attention Dial 12345, czyli wybierz numer
telefonu 12345.
Korekta bled≤w i kompresja Przy pomocy zaawansowanych
protokol≤w dazy sie do zmniejszenia ilosc bled≤w, kt≤re moga
powstac w czasie transmisji w sieci telefonicznej. Takie
protokoly sa realizowane przez normy CCITT V,42 i Microcoms
MNPl-4.
W celu skr≤cenia czasu transmisji danych stosuje sie protokoly z
kompresja danych, obniza to koszty polaczenia jak r≤wniez
zwieksza odpornosc na zakl≤cenia. Przykladami takich protokol≤w
sa CCITT 42bis i Microcoms MNP5. Przy pomocy V.42bis osiaga sie
czesto wsp≤lczynnik kompresji 3 do 4, stosujac MNP5 osiaga sie
wsp≤lczynnik do 2.
Modemy stale (lokalne) Modemy lokalne albo niskopasmowe,
zwane sa r≤wniez wzmacniakami liniowymi (Line Boosters). Stosuje
sie je, zeby zapewnic przesylanie danych pomiedzy okreslona
liczba urzadzen z komunikacja szeregowa przy stosunkowo wiekszych
odleglosciach.
Najczesciej uzywany interfejs V 24/RS232 moze byc stosowany
zaledwie do 15 metr≤w odleglosci pomiedzy urzadzeniami, przy
zapewnieniu poprawnosci transmisji. Przy uzyciu modem≤w
lokalnych mozna odleglosc miedzy urzadzeniami powiekszyc do wielu
kilometr≤w. Transmisja odbywa sie po 4 przewodach (dwie pary),
ale stosuje sie r≤wniez kable koncentryczne lub swiatlowody.
Uzywa sie protokol≤w asynchronicznych lub synchronicznych,
polaczenie moze byc typu simpleks lub, dupleks, szybkosc
transmisji wynosi 50-64000 bps i szybciej.
Modemy lokalne uzywa sie r≤wniez do galwanicznego odseparowania
urzadzen w sytuacjach gdy nie mozna stosowac wsp≤lnego
potencjalu ziemi.
Interfejsy, kt≤re spelniaja wymogi V.10 i V 11 moga w wiekszosci
wypadk≤w ze soba wsp≤lpracowac. Spelniaja one w≤wczas standard
V.10 w jednym kierunku, a V 11 w drugim. Maksymalna dlugosc kabla
wg V 10. Wsp≤lpraca wymaga, by interfjs V.11 nie mial
wbudowanego rezystora dopasowujacego kabel, jak r≤wniez aby
odbiornik V.10 byl kategorii 1.