The Cranberries - To The Faithful Departed

---

Mam w g│owie taki obraz, taki obraz mam w g│owie 
Ty i ja - jeste╢my w │≤┐ku, w │≤┐ku
Zawsze bΩdziesz przy mnie, gdy tylko ciΩ zawo│am, gdy wo│a│am
Zawsze bΩdziesz przy mnie 

To nie Hollywood jak my╢la│am 
 To nie Hollywood
Jak my╢la│am
To nie Hollywood
Jak my╢la│am

MuszΩ uciekaµ, uciekaµ
Jest tam kto?
Wydostaµ siΩ st▒d, wydostaµ siΩ st▒d!
Wydostaµ siΩ st▒d, wydostaµ siΩ st▒d!

Mam taki obraz w pokoju
Taki obraz mam w pokoju
Wr≤cΩ tam jak s▒dzΩ 
To powinno nast▒piµ ju┐  wkr≤tce
NajwiΩksza ironia z wszystkich mo┐liwych
To powinno za│atwiµ wszystko
Wcale nie jest tak wspaniale

To nie Hollywood...

S│uchajcie mnie wy, w▒chacze
Nie r≤bcie tego, nie r≤bcie
Dajcie swojej duszy zastrzyk wolno╢ci 
Ona jest wolna, wolna

Pos│uchajcie mnie dzieciaki z heroin▒ w oczach
Nie r≤bcie tego, nie r≤bcie 
Bo wcale nie jest tak jak siΩ zdaje 
Nie, wcale nie jest tak jak siΩ zdaje 

Zbawienie, zbawienie, zbawienie
To wolno╢µ
Zbawienie, zbawienie, zbawienie
To wolno╢µ

S│uchajcie mnie rodzice, kt≤rzy nie ╢picie po nocach
Nie ╢picie po nocach
Przywi▒┐cie swoje dzieciaki do l≤┐ek
Zr≤bcie im porz▒dek w g│owach
Pos│uchajcie mnie dzieciaki...

Zbawienie...

Do ba dop

Nie pozwalam mi│o╢ci odej╢µ
Tak w│a╢nie to robiΩ 
Odk▒d znalaz│am ciebie
Poza tob▒ wszystko wydaje siΩ beznadziejne 
I noc▒ mog│abym czuµ siΩ bezradna
Mog│abym byµ samotna gdy ╢piΩ bez ciebie
Ale w dzie± wszystko taje siΩ takie z│o┐one 
Nic nie jest proste gdy nie ma ciebie przy mnie

I tΩskniΩ za tob▒ gdy ciebie tu nie ma
Tak w│a╢nie tak
Hej, kochanie
Tylko, ┐e tak trudno ci▒gn▒µ to dalej 
Ale pr≤bujΩ
Hej kochanie

Nie puszczaj moich r▒k, bo czujΩ, ┐e tonΩ 
Bez ciebie tonΩ 
Wszystko cuchnie, cuchnie gdy nie ma ciebie przy mnie 
I noc▒ mog│abym czuµ siΩ bezradna
Mog│abym byµ samotna gdy ╢piΩ bez ciebie
Ale w dzie± wszystko taje siΩ takie z│o┐one 
Nic nie jest proste gdy nie ma ciebie przy mnie

I tΩskniΩ za tob▒...

Nie warto p│aciµ za to wiΩcej, nie warto
BΩdΩ ┐yµ zgodnie z w│asnym wyborem albo nie bΩdΩ ┐yµ wcale
WiΩc wracaj sk▒d przyszed│e╢, wracaj tam gdzie twoje miejsce 
Bo nΩkanie nie jest moj▒ najmocniejsz▒ stron▒, za to ty jeste╢ w tym ╢wietny 
Mam wolny wyb≤r, mam wolny wyb≤r 

Pewnie nie wiesz co robiµ z czasem
W Rosji jest wojna, w Sarajewie te┐ 
WiΩc do diab│a z tym, co sobie my╢lisz
Do diab│a z twoim ograniczonym umys│em 
Nie masz kontaktu z rzeczywisto╢ci▒
Powiniene╢ zostawiµ ┐ycie za sob▒ 
Bo ja mam wolny wyb≤r, mam wolny wyb≤r
I wcale nie my╢lΩ o samob≤jstwie, mam wolny wyb≤r

Kto ocali dziecko wojny? Kto poci▒ga za sznurki?
Sieµ kt≤r▒ przΩdziemy jest gΩsta i plugawa
Dla mnie jest w porz▒dku
W czasie wojny wszyscy przegrywamy, tu nie ma zwyciΩzc≤w 
Strzelamy, ┐eby zabiµ i zabijamy twojego kochanka
Dla mnie wszystko w porz▒dku
Dziecko wojny! Ofiara dumy polityk≤w
Ziarno zasiane, terytorialna chciwo╢µ
PamiΩtajcie o dziecku wojny, musimy pamiΩtaµ o dziecku wojny

Ostatni▒ zimΩ spΩdzi│am w Nowym Jorku, spotka│am tam jednego cz│owieka
By│ bezdomny, spa│ na ulicy, powiedzia│ "Walczy│em w Wietnamie" 
A pod koszul▒ mia│ sw≤j znak, nosi│ go z dum▒
Mia│ u boku szramΩ g│Ωbok▒ na dwa cale
Dziecko wojny, ofiara dumy polityk≤w
Ziarno zasiane, terytorialna chciwo╢µ

I kto teraz przegrywa? I kto teraz przegrywa?
Wszyscy przegrywamy, wszyscy przegrywamy
Dziecko wojny...dziecko wojny

»≤│te niebo, widzΩ ciΩ na ┐≤│tym niebie
Zn≤w ciebie widzΩ, zn≤w ciebie widzΩ
W moich snach, w moich snach, w moich snach, w moich snach
ªwiat│o poranka, pamiΩtam ╢wiat│o poranka
Nie czekajcie tu┐ za moimi drzwiami
Nie zobaczΩ ciΩ ju┐ nigdy wiΩcej
W moich snach, , w moich snach, w moich snach, w moich snach

ZawszΩ, zawszΩ bΩdΩ ciebie
ZawszΩ bΩdΩ ciebie obwiniaµ...

Bia│o-czarne, wszystko sta│o siΩ bia│o-czarne
Brak ci poczucia bezpiecze±stwa
Tym w│a╢nie jeste╢, tym w│a╢nie jeste╢, tym w│a╢nie jeste╢

Zawsze...

Mieli╢my wtedy po 16 lat, wydaje siΩ jakby to by│o wczoraj
Byli╢my buntownikami na scenie buntu
Nosili╢my Martensy w skwar
Pili╢my dobry stary jab│ecznik, bawili╢my siΩ 
Pili╢my dobry, stary jab│ecznik, bawili╢my siΩ

Wcale nie walczyli╢my zbyt czΩsto
Nie walczyli╢my zbyt czΩsto...

Nosili╢my Martensy w ╢nieg
Nigdy nie odejdziemy
Malujemy palce u n≤g na czarno i zapuszczamy w│osy
Nigdy nie doro╢niemy
To kim jestem teraz to to samo kim by│am wtedy
Nigdy siΩ nie dowiemy
Wcale nie │atwiej mnie zaakceptowaµ ni┐ ich
Wcale nie │atwiej mnie zaakceptowaµ ni┐ ich

To by│a potworna noc 8-go grudnia
On p≤╝no wraca│ ze studia
Jako╢ wiedzia│, ┐e nie bΩdzie mi│o
Bo w 1980 roku zap│aci│ wysok▒ cenΩ

John Lennon zgin▒│

To by│ Smith and Wesson kaliber 38
Nikt ju┐ nie dyskutowa│ o ┐yciu John'a Lennona
Powinien by│ zostaµ w domu
Powinien by│ zostaµ w domu

Facet, kt≤ry odebra│ mu ┐ycie, oznajmi│
W│a╢nie zastrzeli│em Johna Lennona, w│a╢nie zastrzeli│em Johna Lennona
C≤┐ za smutny, przykry i obrzydliwy widok
C≤┐ za smutna i obrzydliwa noc

Elektryzuj▒ce niebieskie oczy, sk▒d przyszed│e╢?
Elektryzuj▒ce niebieskie oczy, kto ciΩ przys│a│?
Elektryzuj▒ce niebieskie oczy, zawsze bΩdziesz blisko mnie
Elektryzuj▒ce niebieskie oczy, potrzebujΩ ciΩ 

Domine, domine deus, domine, adiuva me...

Je┐eli mia│by╢ odej╢µ, to wiedz, ┐e ciΩ kocham
Je┐eli mia│by╢ odej╢µ, to wiedz, ┐e tu jestem
Zawsze b▒d╝ blisko m≤j aniele str≤┐u, zawsze b▒d╝ blisko
Nie ma powodu siΩ baµ, nic a nic

Domine...

Wci▒┐ wspominam ten dzie± gdy odda│am swoje ┐ycie
Wci▒┐ wspominam ten czas, gdy powiedzia│e╢, ┐e bΩdziesz m≤j na zawsze
Wczoraj by│ taki zimny i pusty dzie±, bo ciebie tu nie by│o  
Wczoraj by│o zimno, opowiedzia│am ci swoj▒ historiΩ
PotrzebujΩ twojego uczucia

Wci▒┐ wspominam swoje ┐ycie zanim zosta│am twoj▒ ┐on▒
I wci▒┐ wspominam ten b≤l i igranie z umys│em
Nigdy siΩ nie splami│am psychologi▒ pora┐ki
Nie zaprzeda│am swojej duszy, nie zaprzeda│am swojej duszy

PotrzebujΩ twojego uczucia
M≤wi▒, ┐e ╢mietanka zawsze wyp│ynie na wierzch
M≤wi▒, ┐e dobrzy ludzie zawsze pierwsi spadaj▒ na dno
A co z Kurtem Cobain'em? Czy nadal bΩdzie obecny
PamiΩtasz JFK? W pewien spos≤b by│ ╢wiΩty 
Gdzie teraz jeste╢? Gdzie teraz jeste╢?
No gdzie jeste╢?
PotrzebujΩ twojego uczucia

Czy bΩdziesz pamiΩta│ jak▒ sukienkΩ mia│am na sobie?
Czy bΩdziesz pamiΩta│ moj▒ twarz?
Czy bΩdziesz pamiΩta│ kolor mojej pomadki?
Ten ╢wiat to cudowne miejsce
Czy bΩdziesz pamiΩta│ t▒ czarn▒ limuzynΩ?
Czy bΩdziesz pamiΩta│ tego szampana?
Czy bΩdziesz pamiΩta│ co razem zobaczyli╢my?
Wr≤cΩ tu
Czy bΩdziesz pamiΩta│ kwiaty, kt≤re trzyma│am w d│oni?
BΩdziesz pamiΩta│ jakie mia│am w│osy?
Czy bΩdziesz pamiΩta│ nasze wsp≤lne plany na przysz│o╢µ?
Ten ╢wiat na nas nie czeka
Ja nie bΩdΩ pamiΩta│a jak▒ sukienkΩ mia│am na sobie
Nie bΩdΩ pamiΩta│a szampana
Nie bΩdΩ pamiΩtaµ tego co sobie przysiΩgali╢my 
Po prostu bΩdΩ kochaµ ciΩ na marne
BΩdziesz pamiΩta│? BΩdziesz pamiΩta│?

By│ czas kiedy by│am bardzo smutna. PamiΩtam, ┐e to by│ pi▒tek
By│o mi dobrze, zrobili╢my to tak jak chcia│am
W ka┐dy pi▒tek siadywa│am ci na kolanach

Wci▒┐ ciΩ pamiΩtam, zobaczΩ ciΩ latem
Joe, Joe

Usiad│am na krze╢le przy ogniu
Wpatrzona nieruchomo, jakby sparali┐owana, co╢ unosi mnie coraz wy┐ej
To by│y bezcenne lata, kt≤re muszΩ zapamiΩtaµ
DzieciΩce obawy, poddaje siΩ 

Wci▒┐ ciΩ pamiΩtam...

I Chcia│abym przedstawiµ ci moj▒ wizjΩ, ┐ycie jest takie nie fair
My ┐yjemy tu sobie bezpiecznie, a tam ludzie umieraj▒ 
Bo╢nia by│a taka okrutna, Sarajewo sprawi│o, ┐e zmieni│am zdanie 
I my wszyscy zrozpaczeni wo│amy o pomoc, bo tu nie ma mi│o╢ci
W ciep│ym pokoju ╢piewamy piosenki, a tam Sarajewo wznosi kolejny grobowiec

Sarajewo, Sarajewo, Sarajewo, Sarajewo 
Bo╢nia by│a taka okrutna. Sarajewo...Bo╢nia by│a taka okrutna


Gdyby╢my tylko chcieli, zmieni│oby siΩ to co uwa┐amy za oczywiste
Nie baliby╢my siΩ ju┐ o nasze dzieci
Przera┐one niemowlΩta le┐▒ w swoich │≤┐eczkach
Mi│o╢µ dla umi│owania ┐ycia