[...]
***
Pobieg│em w g≤re rzeki,
chcia│em znale╢µ ┐r≤d│o mej mΩki.
Szuka│em,
nie znalaz│em.
Nieistniej▒cy pocz▒tek
ko±cem siΩ zas│ania│.
Upad│em i krzyczeµ zaczo│em,
w rΩce ziemi nabra│em
i w przestworza cisno│em.
Bo┐e !
czemu w│a╢nie tak ?
Bo┐e !
Dlaczego JA ?
Najkr≤tszym komentarzem jest cytat z wiersza Autorki :
"Bo┐e !
czemu w│a╢nie tak ?
Bo┐e !
Dlaczego JA ?"
Na drugie pytanie potrafiΩ odpowiedzieµ - powiedzia│em "tak",
pierwsze - zanoszΩ do Stw≤rcy, a On w cicho╢ci i │agodno╢ci
odpowiada mi: <
warsztatowych jak przypadkowe rymy, b│Ωdy, czy choµby "liter≤wki".
Nie wiem sk▒d ten bunt przeciwko mnie, przecie┐ da│em Jej ogr≤d, ma Adama, a nawet
mo┐e pobawiµ siΩ z wΩ┐em... Sk▒d tyle ┐alu do mnie, do ┐ycia?>>
My╢lΩ, ┐e nie musi byµ "w│a╢nie tak".
Tomasz Warzy±ski