Walter Hofman

PRZEZNACZENIE

Cia│o moje,
pos│uszne jest my╢l▒ moim.
My╢li moje,
pos│uszne s▒, s│ow▒ Bo┐ym.
Za╢ dusza moja jest wolna.

Wolna, od fizycznych zale┐no╢ci,
otaczaj▒cej mniΩ materii.
Wolna, od praw i zakaz≤w,
kt≤re maj▒ zrobiµ ze mniΩ.
Etyczno-moraln▒, doskona│o╢µ
jednostki fizycznej na ziemi.

Dusza moja,
to ┐ycie i jego pocz▒tek.
To piΩkno i rado╢µ,
kt≤re czujΩ.
To mi│o╢µ i ╢wiat│o,
kt≤rym ┐yjΩ.
To dr┐enie,
kt≤re przeszywa moje cia│o.

Wczepiony w ╢wiadomo╢µ duszy swojej,
pΩdzΩ nad ziemi▒,
nad ╢wiatem.
Mijam lata, kt≤re odesz│y.
Mijam my╢li,
kt≤re wys│a│em do innych.

W twarzach mijanych ludzi,
dojrza│em b│ysk oczu,
matki mojej.
Teraz zamkniΩty,bezpieczny.
W jej │onie,
czekam na czas przysz│y.
Ona,
mniΩ wyda,na ╢wiat ponownie.

A ja,
wΩdrowiec.
Przypadek w ci▒g│o╢ci przypadk≤w.
BΩdΩ budowa│,przeznaczenie twoje.
BΩdΩ, twoj▒ mi│o╢ci▒.





Tekst pochodzi ze strony 5000s│≤w
Prawa autora tekstu zastrze┐one