Mojej »onie - Alinie
"Kasiu" to dla Ciebie
Waldek
PamiΩtasz te schody?
Tam - nasza mi│o╢c,
chadza│a po nich.
ZmΩczona gonitw▒,
za naszym cieniem,
siada│a - na brze┐ku,
spokojnie.
B│▒dzi│a samotnie,
szukajac nas wszΩdzie.
A my -
Jak te dzieci,
zmykali╢my od niej.
ZmΩczona bieganiem,
w d≤│ i do g≤ry.
Ta nasza milo╢c,
wiedzia│a co zrobi╢.
Nie dala siΩ okpiµ,
ani mnie,
ani tobie.
I mia│a nas,
zawsze przy sobie.
By m≤c nas,
uchwyciµ - w ka┐dej chwili.
Przytuliµ do siebie,
przygarn▒µ.
Kiedy bΩdziemy,
jak te dzieci.
Pr≤bowali - wymkn▒µ siΩ,
od niej znowu.
Teraz siedzimy,
w jednym pokoju.
Nasza milo╢c.
I my we dwoje.
Na samym szczycie -
tych samych schod≤w.
Po kt≤rych - ona.
B│▒dzi│a samotnie.
Tekst pochodzi ze strony 5000s│≤w
Prawa autora tekstu zastrze┐one