Tab, functie

       

Wordt gebruikt met de instructie Print # of de methode Print om de plaats van de uitvoer te bepalen.

Syntaxis

Tab[(n)]

Het optionele argument n geeft het kolomnummer aan waarnaar de cursor wordt verplaatst voordat de volgende expressie van een lijst wordt weergegeven of afgedrukt. Als u n weglaat, verplaatst Tab de invoegpositie naar het begin van het volgende afdrukgebied. Hierdoor kunt u in de lokale instellingen, waar de komma het decimale scheidingsteken is, de functie Tab gebruiken in plaats van komma's.

Notities

Wanneer de huidige afdrukpositie op de huidige regel groter is dan n, springt Tab naar de nde kolom op de volgende uitvoerregel. Als n kleiner is dan 1, verplaatst Tab de afdrukpositie naar kolom 1. Als n groter is dan de breedte van de uitvoerregel, berekent Tab de volgende afdrukpositie met de volgende formule:

n Mod breedte

Als de breedte bijvoorbeeld 80 is en u geeft Tab(90) op, wordt het volgende element afgedrukt vanaf kolom 10 (het restant van 90-80). Als n kleiner is dan de huidige afdrukpositie, wordt op de volgende regel op de berekende positie begonnen met afdrukken. Als de berekende afdrukpositie groter is dan de huidige afdrukpositie, wordt op de berekende positie op dezelfde regel begonnen met afdrukken.

De meest linkse afdrukpositie op een uitvoerregel is altijd 1. Als u de instructie Print # gebruikt om naar bestanden af te drukken, is de meest rechtse afdrukpositie de huidige breedte van het uitvoerbestand. U kunt deze breedte instellen met behulp van de instructie Width #.

Opmerking Zorg dat de kolommen in uw tabellen ook breed genoeg zijn voor brede letters.

Wanneer u afdrukt volgens de methode Print en daarbij de functie Tab gebruikt, wordt de afdrukbreedte onderverdeeld in gelijke kolommen met een vaste lengte. De kolombreedte is het gemiddelde van de breedte van alle tekens met de puntgrootte van het gekozen lettertype. Er bestaat echter geen correlatie tussen het aantal afgedrukte tekens en het aantal kolommen met vaste lengte dat in beslag wordt genomen door deze tekens. De hoofdletter W neemt bijvoorbeeld meer dan ΘΘn kolom met vaste lengte in beslag en de kleine letter i minder dan ΘΘn kolom.