Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere
bakıyormuş.
"Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest oluyormuş. Birden
arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış. Adam bütün
gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışta ayının daha yaklaşmış olduğunu
fark ediyormuş. Dakikalarca
süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki dala takılmış ve düşmüş; ayı
adamın üzerine atlamış, pençesini kaldırmış.
Tam vurmaya hazırlanırken adam "TANRIM!!!" diye bağırmış. Bir anda zaman
durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş.
Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi adamın üzerine
parlamış.
Çok derinden gelen ilahi bir ses adama:
"Yıllarca bana inanmadın, yaradılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu
durumda yardım etmemi mi istiyorsun?
Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?" demiş. Adam utanç içinde:
"Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama
belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demiş. Ses:
"Peki."
diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir tekrar akmaya başlamış. Her
şey eski haline dönmüş. Ayı pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru
çevirmiş, ve konuşmaya başlamış:
"Tanrım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere."
Noname
|