Informacje ogólne
Góry Bardzkie
Góry Bialskie
Góry Bystrzyckie
Góry Izerskie
Góry Kaczawskie
Góry Kamienne
Góry Orlickie
Góry Sowie
Góry Stołowe
Góry Wałbrzyskie
Kotlina Kłodzka
Masyw Śnieżnika
Rów Górnej Nysy
Rudawy Janowickie
Góry Złote
|
|
Góry Bystrzyckie
Grupa górska w Sudetach Środkowych, granicząca od zachodu z Górami Orlickimi, od północy z Górami Stołowymi, od północnego wschodu opadająca stromo do Rowu Górnej Nysy. Ciągnie się na długości ok. 40 km z północnego zachodu na południowy wschód.
Przełęcz Spalona (776 m n.p.m.) dzieli te góry na dwie części: północną i południową.
Część północna, tworząca rozległe wierzchowiny, podzielona jest doliną Bystrzycy Łomnickiej na pasmo zachodnie i wschodnie. Nad wyrównaną wierzchowiną zachodniego pasma wznoszą się kopulaste wierzchołki.
Na południe od Przełęczy Spalonej Góry Bystrzyckie tworzą wąski łańcuch poprzecinany dolinami. Wznosi się tu najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich - Jagodna (977 m n.p.m.).
Góry Bystrzyckie zbudowane są z kambryjskich gnejsów i łupków, na których w północnej części zalegają ławice górnokredowych margli i piaskowców. W pobliżu Gniewoszowa znajduje się jaskinia zwana Solną Jamą. Nazwa pochodzi od podobnego do grubych ziaren soli wapienia, w którym jaskinia została utworzona na skutek działania wód. Wapień tworzy tu dużą soczewę wśród łupków krystalicznych. Północna wierzchowina Gór Bystrzyckich ograniczona jest płytką niecką wysłaną górnokredowymi marglami i piaskowcami, w której leży rezerwat torfowiskowy zwany Topieliskiem. Jest to przykład torfowiska wysokiego.
|