stoicyzm System filozoficzny stworzony w III w. p.n.e. w Grecji przez Zenona z Kition, założyciela szkoły stoickiej. Głosił on uznanie CNOTY za najwyższe i jedyne dobro, służące opanowaniu namiętności. Celem stoika było osiągnięcie stanu obojętności wobec świata zewnętrznego i wzgardzenie dobrami przemijającymi. Zachowanie równowagi wewnętrznej zarówno wobec niepowodzeń, jak i radości życia, było warunkiem postawy stoickiej, której najwyższym etapem była postawa apatycznego mędrca. Stoicyzm preferował życie zgodne z naturą i rozumem. System stoicki znalazł odbicie m.in. w twórczości J. Kochanowskiego. Lektura dodatkowa: - W. Tatarkiewicz, "Historia filozofii"