Skarga umierającego

"Skarga umierającego" (powstała wkrótce po 1424 roku) jest związana z
problematyką śmierci, a więc znajduje się w kręgu literatury kościelnej.
      
Utwór ten jako pierwszy w literaturze polskiej, ma gatunkowe cechy
testamentu poetyckiego. Liryczne wyznanie umierającego, dające świadectwo
znikomości dóbr doczesnych, skierowane jest do tych, którzy pozostają - do
żywych.
Ważne wydaje się również egzystencjalne tło utworu: poczucie samotności
człowieka, dramatyzm życia ludzkiego, nieuchronność śmierci.