Krzysztof Kamil Baczyński

Urodzony w Warszawie, poległ w pierwszych dniach powstania warszawskiego,
4 sierpnia na placu Teatralnym. Najwybitniejszy poeta pokolenia wojennego,
debiutował już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego, gdzie w 1939 r.
zdał maturę.
W czasie okupacji ogłosił podziemnie dwa zbiory poezji: "Wiersze wybrane"
(1942) i "Arkusz poetycki" (1944), wysoko ocenione przez Kazimierza Wykę 
w konspiracyjnym "Miesięczniku Literackim" w Krakowie (maj 1943). 
W rękopisach przetrwała szczę¶liwie cała spu¶cizna poetycka Baczyńskiego
(ok. 500 wierszy), pierwszy powojenny wybór jego poezji ukazał się pt.
"¦piew z pożogi", w 1947 r. Poeta wyraził postawę typow± dla swej
generacji (zrozumienie historycznej chwili, patriotyczny nakaz walki z
okupantem, katastroficzne poczucie zagrożenia sensu historii i przeżycia
religijne).
Na uwagę zasługuj± subtelne liryki miłosne do żony Barbary.