Zygmunt Krasiński

Zygmunt Krasiński był wybitnym poetą, dramaturgiem, filozofem i
epistolografem. Na życie poety ogromny wpływ wywarł ojciec, hrabia
Wincenty Krasiński, były generał napoleoński w służbie carskiej. Zygmunt
otrzymał solidne wykształcenie, głównie domowe. Wydział prawa Uniwersytetu
Warszawskiego opuścił w 1829 r. z powodu postawy kolegów, którzy go
bojkotowali, ponieważ nie uczestniczył w manifestacjach patriotycznych.
Nie wiedząc, co wybrać - powinność patriotyczną czy posłuszeństwo wobec
ojca, zakazującego narażania się władzom - wyjechał do Szwajcarii.
Kontaktował się z Mickiewiczem. Zaprzyjaźnił z Anglikiem, Henrykiem
Reeve'em, z którym rozwinął bogatą korespondencję. W powstaniu
listopadowym udziału nie wziął, powstrzymany przez ojca. Wewnętrzną walkę
między miłością synowską i posłuszeństwem a miłością do ojczyzny i służbą
dla niej wyraził w wielu utworach i listach do przyjaciół i znajomych.
Wątki autobiograficzne są m.in. obecne w "Nie-Boskiej komedii" i
"Irydionie".
Większość życia spędził poeta we Włoszech i we Francji. Wiele razy
przebywał w ośrodkach kuracyjnych. Zdrowie miał wątłe, a złe samopoczucie
pogłębiały częste interwencje ojca w jego życie osobiste. Dla podtrzymania
ciągłości rodu zmuszony został do poślubienia Elizy Branickiej, dla
której, mimo jej cnót, nie przerwał głośnego romansu z Delfiną Potocką,
adresatką wielu jego listów.
W publicystyce i korespondencji przedstawił swe poglądy filozoficzne,
społeczne i nowe, katastroficzne idee. Zaniepokojony sytuacją rewolucyjną,
wydał w 1845 r. "Psalmy przyszłości". W poemacie "Przedświt" zawarł
koncepcję mesjanizmu narodowego, połączoną z konserwatywną teorią
społeczną, co doprowadziło go w końcu do potępienia zbrojnej walki
niepodległościowej.
Po śmierci ciało poety złożono w rodzinnej Opinogórze koło Ciechanowa,
gdzie obecnie znajduje się Muzeum Romantyzmu.