epika Nazwa ta pochodzi od greckich słów: "epikos" - epicki, "epos" - słowo. Jeden z trzech podstawowych rodzajów literackich (obok liryki i dramatu), obejmujący utwory prozaiczne i wierszowane. Wyznacznikami epiki są: 1. fabuła, akcja - świat przedstawiony ma charakter fabularny 2. narracja - podmiot literacki występuje jako narrator, z którego opowieści wyłaniają się dzieje postaci; narracja jest podstawową i nadrzędną wobec innych formą wypowiedzi 3. W epice istnieją dwa czasy: - czas fabuły - opowiadana fabuła - czas narracji - czas opowiadania historii przez narratora, z reguły wcześniejszy od czasu fabuły 4. W epice występują różne formy wypowiedzi: - mowa zależna - cytowany tekst podporządkowany jest narracji i stanowi zdanie podrzędne, np. "Szedł wolniej i uświadamiał sobie, że to wszystko, co go otacza - to jego własność, jego królestwo wymarzone." - mowa niezależna - przytoczone wypowiedzi, np. "- Cóż mi dały? - myślał teraz." - mowa pozornie zależna - słowa wchodzą w obręb wypowiedzi narratora, jednak są przekazem tego, co mówił lub myślał bohater, np. "Tak, cóż mu dało to królestwo? Znużenie i nudę." (wszystkie cytaty z "Ziemi obiecanej" W.S. Reymonta) Podstawowe gatunki epiki to: epos, nowela, powieść, opowiadanie.