Albert Camus

Prozaik, dramaturg, filozof i egzystencjalista. Wychował się i wykształcił
w Algierze (studiował filozofię). W 1935 r. założył grupę teatralną, był
reżyserem i aktorem. Ze względu na radykalne poglądy musiał opuścić
Algierię w 1940 r. Okupację przebywał we Francji, gdzie działał w Ruchu
Oporu. Po wyzwoleniu pracował jako redaktor i publicysta.  W 1957 r.
otrzymał Nagrodę Nobla. Zginął w wypadku samochodowym.
Najważniejsze utwory literackie to: "Obcy" (1942), "Dżuma" (1947) i
"Upadek" (1956). Dorobek filozoficzny stanowią książki: "Mit syzyfa"
(1942) oraz "Człowiek zbuntowany" (1952). Pisarz i filozof, który widział
absurdalność ludzkiej egzystencji i bunt traktował jako próbę przezwyciężenia
absurdu.