epika
 
Nazwa ta pochodzi od greckich słów: "epikos" - epicki, "epos" - słowo. Jeden z trzech 
podstawowych rodzajów literackich (obok liryki i dramatu), obejmujący utwory prozaiczne 
i wierszowane. 
 
Wyznacznikami epiki są: 
 
    1. fabuła, akcja - świat przedstawiony ma charakter fabularny

    2. narracja - podmiot literacki występuje jako narrator, 
       z którego opowieści wyłaniają się dzieje postaci; narracja
       jest podstawową i nadrzędną wobec innych formą wypowiedzi

    3. W epice istnieją dwa czasy:
          - czas fabuły - opowiadana fabuła
          - czas narracji - czas opowiadania historii przez 
            narratora, z reguły wcześniejszy od czasu fabuły

    4. W epice występują różne formy wypowiedzi:
          - mowa zależna - cytowany tekst podporządkowany jest
            narracji i stanowi zdanie podrzędne, np. "Szedł wolniej
            i uświadamiał sobie, że to wszystko, co go otacza - to jego
            własność, jego królestwo wymarzone."
          - mowa niezależna - przytoczone wypowiedzi, 
            np. "- Cóż mi dały? - myślał teraz."
          - mowa pozornie zależna - słowa wchodzą w obręb wypowiedzi
            narratora, jednak są przekazem tego, co mówił lub myślał bohater,
            np. "Tak, cóż mu dało to królestwo? Znużenie i nudę."
            (wszystkie cytaty z "Ziemi obiecanej" W.S. Reymonta)
 
Podstawowe gatunki epiki to: epos, nowela, powieść, opowiadanie.