stoicyzm
 
System filozoficzny stworzony w III w. p.n.e. w Grecji przez Zenona z Kition, założyciela szkoły 
stoickiej. Głosił on uznanie CNOTY za najwyższe i jedyne dobro, służące opanowaniu 
namiętności. Celem stoika było osiągnięcie stanu obojętności wobec świata zewnętrznego 
i wzgardzenie dobrami przemijającymi. Zachowanie równowagi wewnętrznej zarówno wobec 
niepowodzeń, jak i radości życia, było warunkiem postawy stoickiej, której najwyższym etapem 
była postawa apatycznego mędrca. Stoicyzm preferował życie zgodne z naturą i rozumem. 
 
System stoicki znalazł odbicie m.in. w twórczości J. Kochanowskiego. 
 
Lektura dodatkowa: 
 - W. Tatarkiewicz, "Historia filozofii"