Melchior Wańkowicz

Publicysta i pisarz. Założyciel i w latach 1927-39 współwłaściciel
Towarzystwa Wydawniczego "Rój". W latach 1939-58 przebywa na emigracji,
w latach 1943-46 był korespondentem wojennym przy armii polskiej na Bliskim
Wschodzie i we Włoszech, od 1949 r. w USA.
Mistrz opowieści reportażowej, w której wierność dla faktów łączył z
elementami fikcji fabularnej i swadą narracyjną, wyrosłą z tradycji
szlacheckiej gawędy.
Przed 1939 r. napisał m.in. głośną książkę dokumentującą polskość ziemi
mazurskiej "Na tropach Smętka" (1936), cykle reportaży o rozwoju
gospodarczym Polski ("Sztafeta" 1939), opowieść wspomnieniową
"Szczenięce lata" (1934). Z twórczości powojennej rozgłos zyskały
opowieści z dziejów walk Polaków w II wojnie światowej ("Hubalczycy"
1959, "Westerplatte" 1959, dokumentalna monografia "Bitwa o Monte
Cassino", t. 1-3 1945-47); ponadto powieści z dziejów emigracji (cykl
"Panorama losu polskiego", cz. 1-3 1954-55, m.in. "Tworzywo" 1954),
opowieści wspomnieniowe ("Ziele na kraterze" 1951, "Tędy i owędy" 1961),
reportaże z USA (cykl "W ślady Kolumba", cz. 1-3 1967-69), publicystyka,
szkice z teorii i historii publicystyki ("Prosto od krowy" 1965,
"Karafka Lafontaine'a" 1972); wybór reportaży "Od Stołpców po Kair" (1969).