groteska (w komedii) Akcję komedii, ujętej ogólnie jako określony gatunek literacki, można sobie wyobrazić w kształcie litery U. Początkowo zapada się ona w głąb potencjalnie tragicznych powikłań, aby następnie wznieść się na wyżyny szczęśliwego zakończenia. Tragizm wydarzeń wynika z pozornie nieprzezwyciężonego antagonizmu między parą kochanków, dążących do uwieńczenia ślubem swojej miłości a siłami wrogimi, reprezentowanymi głównie przez pokolenie ojców czy opiekunów. Przezwyciężenie sytuacji konfliktowej dokonuje się drogą przekształcenia konieczności w możliwość - otwierającą perspektywę harmonii między człowiekiem a światem. Szczęśliwe zakończenie przygotowuje komediopisarz w ten sposób, że na początku akcji ujawnia tzw. groteskowe założenie. Podstawową cechą groteski jako zjawiska artystycznego jest element dysharmonii, ujawniający się w postaci sprzeczności (antagonizmu, konfliktu, różnorodności, połączenia przeciwieństw) między zjawiskami czy rzeczami. Jest to sprzeczność o charakterze absurdalnym (nienaturalnym), w której jeden z członów opozycji ma nacechowanie komiczne. Założenie groteskowe polega na połączeniu paradoksalnie sprzecznych cech w charakterze działających postaci (np. pobożny uwodziciel), w podejmowanych przez nie poczynaniach (ślubowanie młodych panien, że nigdy nie wyjdą za mąż) czy sytuacji, w której przychodzi działać bohaterom.