Bruno Shulz

Prozaik i grafik. Po studiach m.in. w Wiedniu pracował w rodzinnym
Drohobyczu jako nauczyciel rysunków; zastrzelony w czasie likwidacji
miejscowego getta. W twórczości Schulza, będącej oryginalnym zjawiskiem
w literaturze epoki (opowiadania "Sklepy cynamonowe" 1933, "Sanatorium
Pod Klepsydrą" 1936 - tu także fragment nie ukończonej powieści
"Mesjasz"), motywy autobiograficzne i realia życia małomiasteczkowych
Żydów polskich są osnową groteskowo-fantastycznych wizji, łączących
poetykę snu z symboliką podświadomości (częste motywy erotyczno-masochistyczne).
Niektóre cechy wiążą prozę Schulza z modernistycznym ekspresjonizmem
(F. Kafka), podobnie jak jego grafikę: sztychy, litografie i rysunki, m.in.
do własnych utworów i do "Ferdydurke" Witolda Gombrowicza; szkice
literackie (programowy esej "Mityzacja rzeczywistości" w "Studio" 1936),
listy; "Proza" (1964, wydanie rozszerzone 1973).