Informacje ogólne
Góry Bardzkie
Góry Bialskie
Góry Bystrzyckie
Góry Izerskie
Góry Kaczawskie
Góry Kamienne
Góry Orlickie
Góry Sowie
Góry Stołowe
Góry Wałbrzyskie
Kotlina Kłodzka
Masyw Śnieżnika
Rów Górnej Nysy
Rudawy Janowickie
Góry Złote
|
|
Sudety
ciągną się łukiem o długości 300 km. na południowym-zachodzie
Polski wzdłuż granicy Polsko-Czeskiej.
Nazwa Sudety pochodzi z II w. n.e. - użył jej geograf
i astronom Klaudiusz Ptolemeusz, a na mapach pojawiła się od XV wieku.
Obecny wygląd Sudetów jest wynikiem długotrwałych procesów górotwórczych
i denudacyjnych, kiedy to góry były wypiętrzane a następnie niszczone.
W wyniku orogenezy alpejskiej większość górotworu została odmłodzona,
grube i sztywne fragmenty skorupy ziemskiej uległy potrzaskaniu, a część
środkowa górotworu została wypiętrzona wzdłuż wielkich uskoków o ponad 1000 m.
Jest to obszar o krajobrazie gór średnich i budowie zrębowej. Składają się
z wielu grup i pasm górskich, które poprzecinane są dolinami rzek
oraz kotlinami śródgórskimi. Przeważają tu długie grzbiety o łagodnych
stokach i płaskich wierzchowinach, ponad nimi wznoszą się łagodne
kopuły szczytów.
Doliny rzek i przełęcze dzielą Sudety na trzy części:
Sudety Zachodnie - od Bramy Łużyckiej po Bramę Lubawską, Sudety Środkowe
- po Przełęcz Międzyleską, dolinę Nysy Kłodzkiej i Przełęcz Kłodzką,
Sudety Wschodnie - po Bramę Morawską.
Klimat Sudetów określa się jako górski z wpływami oceanizmu. Temperatura
obniża się wraz z wysokością , ale rosną opady. Roślinność układa się
piętrowo. W reglu dolnym spotkamy posadzone przez człowieka świerki
( niegdyś rosły tu lasy jodłowo - bukowe; do dziś zachowały się jedynie
w rezerwacie Puszczy Śnieżnej Białki w Górach Bialskich). W reglu górnym
występuje także las świerkowy, a ponad granicą lasów (w Karkonoszach)
rozciąga się piętro kosodrzewiny i roślinności alpejskiej.
|