Ballada:
wywodzi się ze średniowiecznych epickich pieśni ludowych. W Polsce
połączona z cechami epickiej dumy, wykrystalizowała się w wierszowany
utwór poetycki, łączący epicką opowieść o niezwykłym wydarzeniu z
lirycznym komentarzem i dramatyzmem dialogowego ujęcia; znamienne jest
mieszanie elementów lirycznych (niezwykłość, nastrojowość, emocjonalność),
epickich (narracyjność, retrospekcja) i dramatycznych (bohaterowie w
działaniu i sytuacji). Fabuła jest ramą, w którą wpisana jest sytuacja
jednostki wobec losu i problemów moralnych (wina i kara, wierność i
zdrada, wolność).