Kazimierz Wierzyński

Kazimierz Wierzyński (1894-1969) - poeta, prozaik, eseista. Po ukończeniu
gimnazjum klasycznego w Stryju studiował filozofię, literaturę i historię na
uniwersytecie w Krakowie i w Wiedniu, a po wojnie krótko we Lwowie. Brał
wówczas udział w ruchu niepodległościowym jako członek Drużyn Strzeleckich 
i organizacji młodzieżowej "Zarzewie".Po wybuchu wojny wstąpił do ochotniczej
polskiej formacji wojskowej Legion Wschodni, a po jej rychłym rozwiązaniu
wcielony został do armii austryjackiej. Dostał się do niewoli i przebywał 
w obozie jenieckim w Riazaniu. Po ucieczce uczestniczył w konspiracyjnej
działalności POW w Kijowie, stamtąd przedostał się do Warszawy. Tu wszedł z
miejsca w samo centrum życia literackiego jako współpracownik "Pro Arte et
Studio" i jako uczestnik wieczorów "Pod Pikadorem", a wreszcie jako współtwórca
grupy "Skamander". W 1920 roku był oficerem do spraw propagandy, pracując 
w biurze prasowym Naczelnego Dowództwa i redagując "Bibl. Żołnierza Pol." oraz
czasopisma: "Ukraińskie słowo" i "Dziennik Kijowski". Po wojnie przebywał
krótko za granicą, a następnie osiadł na stałe w Warszawie. Współpracował z
"Wiadomościami Literackimi", redagował tygodnik społ.-polit. "Kultura". We
wrześniu 1939 roku ewakuowany wraz z zespołem redakcyjnym "Gazety Polskiej" do
Lwowa, przedostał się do Francji, a stamtąd przez Portugalię i Brazylię do
Stanów Zjednoczonych. Nie uznał nigdy zmian ustrojowo-politycznych, jakie
zaszły w Polsce i zdecydował się na los emigranta.
Debiutował w 1913 roku wierszami drukowanymi w młodzieżowych pisemkach
galicyjskich, debiutem właściwym był tomik "Wiosna i wino", napisany w
radosnej, witalistycznej tonacji. W podobnym nastroju utrzymany był kolejny
tomik "Wróble na dachu", ale już "Wielka Niedźwiedzica", "Pamiętnik miłości",
"Rozmowa z puszczą" wyrażały pogłębioną refleksję nad złożoną naturą życia 
i świata, a nawet przechodziły w katastroficzną wizję współczesnej cywilizacji
("Pieśni fantastyczne", "Gorzki urodzaj"). Za dzieło swego życia uznał
Wierzyński "Wolność tragiczną" - zbiór poematów w stylu romantycznym, którego
bohaterem jest Piłsudski, a tematem zagrożona polska wolność.  Wyróżniony 
m.in. nagrodą literacką Polskiego Towarzystwa Wydawców, złotym medalem na
konkursie literackim IX Olimpiady, Złotym Wawrzynem PAL. Pod koniec życia
przeniósł się do Europy, osiedlając się w Londynie. W 1978 roku prochy poety
zostały sprowadzone do kraju i złożone na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.