bohema (cyganeria) Nazwa pochodzi od francuskiego słowa "boheme" - cyganeria. Jest to luźne ugrupowanie artystów, najczęściej młodych, wyróżniających się swobodnym, indywidualistycznym, niekiedy ekscentrycznym stylem bycia, kwestionujących przyjęte normy i zwyczaje społeczne lub estetyczne, buntujących się przeciw uznanym autorytetom. Pierwsze cyganerie tworzyły się w okresie romantyzmu we Francji, zaś w Polsce najbardziej znana była Cyganeria Krakowska (skupiona wokół S. Przybyszewskiego działająca w okresie Młodej Polski. Członkowie Cyganerii Krakowskiej wyróżniali się swoistym strojem i zachowaniem. Nieodzownym atrybutem artystów była długa, czarna peleryna, biały szal i kapelusz z szerokim rondem. Głównym celem tej grupy było prowokowanie i bulwersowanie filistrów: demonstrowanie alkoholizmu, narkomanii, nielegalizowanie związków erotycznych, pogarda dla stabilizacji materialnej, a więc szarganie wszystkich świętych zasad społeczeństwa, zwłaszcza mieszczańskiego. Uprawiano sztukę dla sztuki, nie oczekiwano zainteresowania społeczeństwa dla tworzonych dzieł; zainteresowanie takie byłoby wręcz niepożądane. Dlatego losem artysty było życie w nędzy i osamotnieniu, co tak mocno akcentował K. Przerwa-Tetmajer w wierszu "Evviva l'arte!" ("niech żyje sztuka!"): "Evviva l'arte! Niechaj pasie brzuchy, nędzny filistrów naród! My, artyści, my, którym często na chleb braknie suchy, my, do jesiennych tak podobni liści, i tak wykrzykniem: gdy wszystko nic warte, evviva l'arte!"