Odyseja

Powstała w I połowie VIII w. p.n.e. Jej bohaterem był Odyseusz, król
wyspy Itaki, uczestnik wyprawy pod Troję (patrz wyżej), jeden z
najdzielniejszych i najroztropniejszych wodzów greckich. Prześladowany
przez boga Posejdona, błąkał się przez 10 lat po morzu, doznał wielu
przygód, stracił wszystkich towarzyszy, aż wreszcie dzięki opiece
bogini Pallas Atene, powrócił do rodzinnej Itaki, gdzie oczekiwała go
wierna żona Penelopa i kochający syn Telemach.
Właściwa akcja "Odysei" rozpoczyna się pod koniec wędrówek Odyseusza,
kiedy jako rozbitek znalazł schronienie u Feaków i tam opowiadał swoje
dziwne przygody (np. spotkanie cyklopa Polifa, boginki Kirke itd.).  Po
raz pierwszy w literaturze spotykamy się z retrospekcją (spojrzenie
wstecz) i narracją bohatera.
Ton tej epopei, w stosunku do heroicznego tonu "Iliady", uległ
obniżeniu.  Inaczej jest też kreowany bohater - jest bardziej ludzki,
jego stany psychiczne bliższe są mentalności człowieczej niż boskiej.
Udział bogów w kierowaniu losem bohaterów też jest tu znacznie mniejszy.