neoromantyzm Jedno z określeń Młodej Polski, sugerujące jej podobieństwo do założeń, postaw filozoficznych i upodobań estetycznych epoki romantyzmu. Analogie miały objąć również sytuację polityczną, w tym także konieczność kontynuowania polskiej tradycji niepodległościowej. Przekonaniu o pokrewieństwie obu epok towarzyszyło zainteresowanie twórczością Mickiewicza i Słowackiego. W pierwszym widziano najczęściej inspiratora myśli politycznej romantyzmu, a także wyznawcę idei demokratycznych, zaś Słowackiego traktowano głównie jako wybitnego artystę, twórcę nowych wartości estetycznych, wirtuoza słowa, inspiratora poszukiwań i rozwiązań artystycznych, zaakceptowanych u schyłku wieku. S. Wyspiański sądził, że romantyzm wywiera bardzo silny wpływ na myślenie współczesnych, dlatego usiłował w swoich dramatach odróżnić to, co uważał za pozytywne, od tego, co traktował jako szkodliwe oddziaływanie romantyzmu (np. w "Warszawiance", "Nocy listopadowej", "Wyzwoleniu").