neoromantyzm
 
Jedno z określeń Młodej Polski, sugerujące jej podobieństwo do założeń, postaw filozoficznych 
i upodobań estetycznych epoki romantyzmu. Analogie miały objąć również sytuację polityczną, 
w tym także konieczność kontynuowania polskiej tradycji niepodległościowej. Przekonaniu o 
pokrewieństwie obu epok towarzyszyło zainteresowanie twórczością Mickiewicza i Słowackiego. 
W pierwszym widziano najczęściej inspiratora myśli politycznej romantyzmu, a także 
wyznawcę idei demokratycznych, zaś Słowackiego traktowano głównie jako wybitnego artystę, 
twórcę nowych wartości estetycznych, wirtuoza słowa, inspiratora poszukiwań i rozwiązań 
artystycznych, zaakceptowanych u schyłku wieku. S. Wyspiański sądził, że romantyzm wywiera 
bardzo silny wpływ na myślenie współczesnych, dlatego usiłował w swoich dramatach odróżnić 
to, co uważał za pozytywne, od tego, co traktował jako szkodliwe oddziaływanie romantyzmu 
(np. w "Warszawiance", "Nocy listopadowej", "Wyzwoleniu").