Gatunki literackie typowe dla Antyku
17 luty 2001
EPOS:
Jest to jeden z gatunków epickich, wykształconych w starożytności. Utwór ten jest z
reguły wierszowany i bardzo rozbudowany. Przedstawia on losy legendarnych lub mitycznych
bohaterów na tle wydarzeń ważnych dla danej społeczności. Na plan pierwszy wysuwa
się fabuła. Charakterystyczny dla eposu jest jego podniosły i patetyczny styl. Epos
wyróżnia się także obecnością inwokacji, rozpoczynającej utwór, obiektywnością
narratora (jedynie w rozpoczęciu jest on subiektywny), szczegółowym i realistycznym
opisem zdarzeń i bohaterów, licznymi porównaniami homeryckimi, epizodycznością akcji
oraz rozgrywaniem wydarzeń na dwóch płaszczyznach - ludzkiej i boskiej.
TRAGEDIA:
Jest to gatunek dramatyczny, powstały w starożytnej Grecji. Obejmuje on utwory, w
których motorem akcji jest konflikt pomiędzy dążeniami jednostki wybitnej, a siłami
wyższymi. W tragedią nierozerwalnie wiąże się pojęcie tragizmu, czyli pozostawienia
bohaterowi dwóch równorzędnych rozwiązań, które i tak nieuchronnie prowadzą do
nieszczęśliwego zakończenia.
HYMN:
To uroczysta pieśń pochwalna, opiewająca np. czyjąś sławę lub czyn patriotyczy.
Może to być także patetyczny utwór liryczny, o treści patriotycznej lub religijnej.
Utwór ten nacechowany był najczęściej patetyzmem i wzniosłością.
LAMENTACJA (TREN):
Jest to pieśń lamentacyjna, wyrażająca żal z powodu czyjejś śmierci, napisana na
cześć zmarłego, rozpamiętująca jego chwalebne czyny, zasługi, zalety. Tren jest
gatunkiem należącym do poezji żałobnej.
MODLITWA:
Jeden z podstawowych aktów wiary każdej religii, pojmowany jako myślowy lub słowny
kontakt z bóstwem. Modlitwy dzielą się na błagalne i dziękczynne.
PIEŚŃ:
Utwór liryczny, silnie związany z muzyką. Tematyka pieśni obracać się może wokół
zagadnień takich jak przemijalność, krótkotrwałość życia, cnota, rozum,
patriotyzm, nieśmiertelność poezji czy afirmacja życia, natury, świata i miłości.
Poglądy filozoficzne stanowią najczęściej tematykę pieśni refleksyjnych.
ELEGIA:
To utwór liryczny, bez określonej miary wierszowej, zwykle o tematyce żałobnej i
refleksyjnym, smutnym nastroju, utrzymany w tonie skargi.
ODA:
To patetyczny utwór poetycki, opiewający wybitną postać, doniosłe wydarzenie czy
wielkie idee. Oda wywodzi się ze starożytnej Grecji. Cechuje ją wzniosłość i
patetyczność stylu, odpowiednia d poruszanych problemów.
PEAN:
Okrzyk na cześć Apollina.
DYTYRAMB:
Okrzyk na cześć Dionizosa.
EPIGRAMAT:
To gatunek literacki, wywodzący się z napisów umieszczanych pierwotnie na pomnikach i
grobach. Charakteryzuje się on dużą zwięzłością. Tematem takiego utworu mogą być
ogólne prawdy filozoficzne i moralne, zamknięte i podsumowane dowcipną pointą.
Największym twórcą epigramatów był Symonides
Copyrights (c) Sciaga4U -- All rights reserved