09 wrzesień 2000
Sztuka średniowiecza
odgrywała rolę wspomagającą w stosunku do religii. Ze względu
na odmienność form wyrazu stały przed nią nieco inne zadania
od tych, wyznaczonych dla literatury. Średniowieczne malarstwo
nie naśladowało świata, lecz przedstawiało treści umowne,
dotyczące wiary. Poszczególne atrybuty, przypisane
przedstawianym postaciom miały odpowiednie znaczenie alegoryczne
lub symboliczne (smoki, perły, róże).
Rzeźba wyrażała związek wiary i rozumu. Za pomocą płaskorzeźby
wyrażano treści religijne. Chętnie sięgano po posągi figur
świętych (Madonna z Krużlowej).
Duże znaczenie zyskały witraże, określane mianem "Biblii
pauperum" (księgi ubogich). Uczyły one ludzi niepiśmiennych
historii zbawienia i etyki chrześcijańskiej.
Wzrosła też rola architektury. Rozwinęły się dwa style: romański
i gotycki. Styl romański charakteryzował się występowaniem koła
lub krzyża w podstawie budynku, grubymi murami i małymi, wąskimi
oknami, dwójkowym układem kolumn (analogia do dwóch części
Biblii) oraz kwadratowym ciosem kamienia (symboliczne nawiązanie
do czterech cnót). Styl gotycki był niejako rozwinięciem stylu
romańskiego. Powstała katedra gotycka, będąca
odzwierciedleniem ideii makrokosmosu. Ołtarz zorientowany był
na wschód - w kierunku Jerozolimy. Lewa i prawa strona
symbolizować miały dobro i zło, zbawienie i potępienie. Światło
przenikało do wnętrza przez wysokie wąskie okna - miało to być
obrazem łaski Boga, jego miłości.
Copyrights (c) Sciaga4U -- All rights reserved