04 wrzesień 2000
Nazwa epoki została
ustalona po jej zakończeniu. Średniowiecze oceniano jako epokę
ciemnoty i zacofania aż do XIX wieku. Zaczęto je rehabilitować
na przełomie XIX i XX wieku. Dziś mówimy, że kładło ono
podwaliny następnych epok. Ramy czasowe. Średniowiecze trwa w
Europie od IV/V w. do XV w.
Początek:
313 r. - zgoda Konstantyna Wielkiego na wyznawanie chrześcijaństwa
330 r. - przeniesienie stolicy Cesarstwa Rzymskiego do
Konstantynopola
476 r. - upadek cesarstwa zachodniorzymskiego
Koniec:
1450 r. - wynalezienie druku
1453 r. - upadek Konstantynopola
1492 r. - odkrycie Ameryki
Rola Kościoła chrześcijańskiego.
Najwyższą wartością w tym okresie był Bóg. Pogląd ten
nazywamy teocentryzmem. Kościół pełnił w średniowieczu rolę
kulturotwórczą. Duchowni dawali początek literaturze. Na
podstawie filozofii ludności wyróżnia się jej typy:
scholastyka - rozumowe udowadnianie prawd Biblii
augustynizm - teorie św. Augustyna (IV/V w.) Twierdził on, że
człowiek jest usytuowany na granicy bytów wyższych (aniołowie)
i bytów niższych (zwierzęta). Stąd rozdarcie człowieka między
dobrem a złem, duchowością i cielesnością. Filozof uważał,
że człowiek powinien wznosić się coraz wyżej.
tomizm - poglądy św. Tomasza z Akwinu. Twierdził on, że człowiek
powinien walczyć ze złem i zajmować na "drabinie bytów"
najwyższe miejsce. Twierdził także, że społeczność dzieli
się na stany, a każdy człowiek winien pozostawać tam, gdzie
wyszedł na świat.
franciszkanizm - poglądy św. Franciszka z Asyżu. Filozofia ta
zawiera miłość do wszelkich stworzeń, miłosierdzie,
braterstwo i ubóstwo.
Charakterystyczne cechy literatury:
dwujęzyczność (XIII w. - pierwsze pisma polskie),
dwoistość tematyki: kościelno-religijna i świecka,
anonimowość,
dydaktyczny charakter utworów,
formy literatury (żywoty świętych; apokryfy - utwory rozwijające
sceny z życia Chrystusa i Matki Boskiej; pieśni religijne;
kazania; modlitewniki; psałterze; epopeje; eposy; wiersze o różnorodnej
tematyce; dialogi)
Copyrights (c) Sciaga4U -- All rights reserved