03 wrzesień 2000
Wpływ kultury
antycznej na kulturę europejską jest ogromny. Na każdym kroku
spotkać możemy nawiązania do mitologicznych postaci i haseł (np.
"Ikar" Iwaszkiewicza czy "Orfeusz w piekle"
Offenbacha). Bardzo często postacie mitologiczne wykorzystywane
były jako szkielet dla bohaterów późniejszych utworów (np.
Prometeusz był wzorem dla Mickiewiczowskiego Konrada z Dziadów
cz. III). Sięgano też do postaci Syzyfa, uosabiającej
nieustanny i bezowocny trud, lub też do Odysa, będącego
symbolem wędrówki i działania zmierzającego do wyznaczonego
celu. Mity wyrażały także hasła i treści uniwersalne,
poprzez stworzenie wzorców zachowań i postaw. Przedstawiały
one całą prawdę o człowieku.
Nawiązywano także do gatunków uprawianych w tym okresie (Mickiewiczowska
"Oda", "Monachomachia" Krasickiego, w której
wykorzystuje typową dla starożytnych wzniosłość stylu czy
wreszcie twórczość Jana Parandowskiego). Dzieła klasyczne
stanowią doskonały wzór literackich form i zasad. Do początku
XIX wieku dominował nurt klasycystyczny, oparty na antycznych
zasadach.
Do filozofii starożytnej Grecji chętnie sięgają twórcy współcześni.
Filozofie antyczne dają podstawy budowaniu różnych systemów
filozoficznych, np. renesansowych. Bardzo duże znaczenie mają
zwłaszcza stoicyzm (nakazujący równowagę duchową, powagę i
spokój umysłu, wyrzekanie się dóbr materialnych w zamian za
szczęście, odrzucenie emocji i kierowanie się zimnymi
kalkulacjami) i epikureizm (mówiący o cieszeniu się życiem,
nakłaniający do korzystania z jego radości).
Bardzo ważnym elementem, zaczerpniętym z kultury Śródziemnomorskiej
jest klasyczne ujęcie porządku i formy. Kunsztowność i
klasyczne wyczucie piękna jest motywem, który powtarza się nie
tylko w literaturze, ale także i w architekturze.
Copyrights (c) Sciaga4U -- All rights reserved