Testy point-to-point

Testy point-to-point sprawdzają łączność pomiędzy komputerem na którym uruchomiony jest ANASIL a innymi komputerami w analizowanej sieci. Test komunikacji odbywa się na poziomie warstwy sieciowej modelu ISO/OSI a konkretnie na poziomie protokołów: IPX, IP, DDP (Appletalk) oraz NetBEUI. Wysyłane są specjalne (różne dla różnych protokołów) ramki do testowanych stacji, które wymuszają ich odpowiedź. Czas odpowiedzi jak również liczba ramek, na które stacja nie odpowiedziała są zapisywane i mogą służyć jako podstawa do analiz jakości komunikacji tudzież do wykrywania stacji źle skonfigurowanych lub z uszkodzonymi kartami sieciowymi.

Dla poszczególnych protokołów, odpowiedź wymuszana jest w następujący sposób:

  1. IPX
    W testowaniu łączności za pomocą protokołu IPX wykorzystano tzw. protokół diagnostyczny (Diagnostic responder). Wszystkie stacje jakie będziemy badać przy pomocy testów point-to-point powinny mieć włączony ten moduł protokołu IPX. Podczas instalacji domyślnie jest on włączony ale czasami wyłącza się go, żeby zaoszczędzić np na pamięci operacyjnej.
  2. IP
    Łączność po protokole IP jest testowana za pomocą pakietów protokołu ICMP. Odpowiada to wywołaniu polecenia PING (standardowego w różnych implementacjach TCP/IP).
  3. DDP (Appletalk)
    Testowanie łączności po protokole DDP jest zrealizowane za pomocą Appletalk Echo Protocol (AEP). Pełni on w rodzinie protokołów Appletalk rolę podobną jak w TCP/IP protokół ICMP.
  4. NetBEUI
    Łaczność po protokole NetBEUI jest sprawdzana przy pomocy funkcji diagnostycznej interfejsu NetBIOS pozwalającej uzyskać status zdalnej stacji.