Minimalna kwota jaką abonent musi płacić miesięcznie
za posiadanie zaktywizowanej karty SIM. Zwany inaczej: opłata
podstawowa. Nawet jeśli nie przeprowadzono żadnych rozmów
tę kwotę trzeba co miesiąc uiszczać.
Abonent miesięczny w niektórych
taryfach składa się z dwóch części: część główna i minimalna
ilość rozmów. Wtedy płaci się A+B gdzie B jest suma jaką
trzeba zużyć na rozmowy w danym miesiącu bo inaczej
przepadnie ona. Twierdzenie, że abonament wynosi tylko A
jest wtedy mylące.
airtime
Airtime to faktyczny czas rozmów. Za zużyty airtime
wylicza się opłaty za rozmowy. Zazwyczaj rozróżnia
się czas główny gdzie airtime jest drogi i czas poboczny
gdzie airtime jest tańszy.
akumulator
Akumulator to bateria, która można ponownie naładowywać.
Najstarsze są akumulatory niklowo-kadmowe u których występuje
efekt pamięci i dlatego trzeba je przed ładowanie rozładowywać
do końca.
Akumulatory niklowo-wodorkowe posiadają przy tych samych rozmiarach
co poprzednie
większą pojemność.
Natomiast akumulatory litowo-jonowe posiadają największą
pojemność przy tych samych rozmiarach co poprzednicy.
Ich samorozładowanie jest również najmniejsze.
AMPS
AMPS to Advanced Mobile Phone Standard
czyli system analogowej telefoni komórkowej używany
w USA/Canada.
analogowa telefonia komórkowa
System telefoni komórkowej oparty na przesyłaniu rozmów
przy pomocy sygnałów analogowych. Przykłady: NMT, AMPS i TACS.
W każdej sieci telefoni komórkowej istnieje możliwość, przy nieosiągalności
użytkownika przekierunkowania rozmowy telefonicznej na automat zgłoszeniowy czyli
skrzynkę poczty głosowej.
Nieosiągalność taka może wystąpić, gdy telefon znajduje się poza zasięgiem sieci
lub użytkownik nie chce być przeszkadzany. Przekierunkowywanie na automat
zgłoszeniowy może być kosztowne jeśli użytkownik znajduje
się za granicą (trzeba wtedy płacić nie tylko za odsłuchiwanie automatu
zgłoszeniowego - ale również za nagrywanie na niego) wtedy czasami opłaca
się wyłączyć przekierunkowanie.
Dzięki aktywacji CLIP (calling line identification phone)
możliwe jest przekazywanie numeru telefonu do telefonu,
który właśnie jest wybierany. Jeśli użytkownik A ma włączone przekazywanie CLIP to
użytkownik B może widzieć na wyświetlaczu swojego telefonu numer, który do niego dzwoni
- przed "podniesieniem" słuchawki. Jeśli ten numer jest w pamięci telefonu zapisany razem
z nazwiskiem wtedy na wyświetlaczu może się pojawić na przykład napis typu
"Jan Kowalski DZWONI". W krajach rozwiniętych przekazywanie CLIP można włączyć też
w telefonach sieci stałej.
Cyfrowa telefonia komórkowa działa obecnie w Europie w standardach GSM oraz
DCS1800. Używa ona cyfrowych technik do przenoszenia dźwięku poprzez fale radiowe.
Transmisja cyfrowa zamienia głos ludzki na zera i jedynki - język komputerów - zanim
zostanie przesłany przez fale radiowe. Dokładniej mówiąc sygnał mowy jest digitalizowany, kodowany oraz szyfrowany. Przy kodowaniu używana jest specjalna kompresja z utratą
informacji. Cyfrowa transmisja radiowa oferuje lepszą
jakość dzwięku, większą prywatność rozmów (możliwość podsłuchiwania ogranicza się
praktycznie do pracowników operatora sieci, którzy mają dostęp do sprzętu) oraz
możliwość upakowania w tym samym zakresie częstotliwości większej ilości kanałów.
Czas gotowości jest to czas podczas którego można dany telefon komórkowy utrzymywać
włączony w gotowości do odbioru, bez zmieniania lub doładowywania akumulatora. Nie należy
mylić tego pojęcia z czasem mówienia gdyż przeprowadzanie rozmów telefonicznych wymaga
wiele więcej energi niż sama gotowość. Reguła kciuka mówi, że jedna minuta mówienia
odpowiada dziesięciu minutom gotowości.
czas główny
Najdroższy airtime. Zazwyczaj mieści on się w granicach 07:00 - 20:00.
(w skrajnych przypadkach, np. w innych krajach mieści się on
np. w granicach 08:00-17:00)
czas poboczny
Tańszy airtime. Zazwyczaj mieści on się w granicach 20:00 - 07:00.
czas rozmów
Określa długość czasu podczas jakiego można po pełnym
naładowaniu akumulatora faktycznie telefonować (rozmawiać).
Czas rozmów przy różnej sile sygnału i różnych rodzajach
rozmów (np. gdy tylko jedna strona mówi i kanał drugiej jest
wygaszany) może się różnić. Przy porównaniach trzeba więc
koniecznie zapewniać te same warunki.
DCS to Digital Cellular System.
Jest to system cyfrowej telefoni komórkowej oparty na
systemie GSM, pracujący na wyższej częstotliwości
o zwiększonej pojemności. Ma większą pojemność na obszarach
o dużej gęstości zaludnienia. Przykład: DCS1800.
DCS1800 to druga fala GSMu. GSM ma już w niektórych krajach
po kilka milionów abonentów i dlatego wprowadza się jako
kolejny system właśnie DCS1800. Jedynie w USA/Canada
wprowadza się jeszcze inną odmianę GSMu a mianowicie PCS1900.
DECT
(Digital Enhanced Cordless Telecommunications)
Standard cyfrowy na telefony bezprzewodowe obowiązujący
w Europie. Nadaje się tylko do zastosowania w domu, niekompatybilny
z GSMem i DCSem. Zasięg w przedziale 300 do 30 metrów.
Telefony DECT podłącza się do sieci stałej i nie mają one
żadnej własnej sieci. Tylko połączenie pomiędzy aparatem
podręcznym a stacja bazową jest odcinkiem radiowym: telefony
DECT to telefony do sieci stałej.
Istnieją telefony dual-mode GSM/DECT. Wtedy tym samym aparatem
można przeprowadzać rozmowy w sieci komórkowej, w domu,
w biurze.
Przy "normalnej" sieci, TP SA jest zarówno operatorem jak i
dostawcą usług. W sieciach komórkowych sytuacja wygląda inaczej.
Jedna firma buduje sieć i utrzymuje ją w ruchu (operator sieci) a natomiast wiele innych
firm (dostawców) sprzedaje usługi klientom. Klient otrzymuje zatem swoje połączenie
telefoniczne i swoje miesięczne rozliczenia połączeń nie od operatora lecz
od dostawcy. Ma to tę zaletę, że klient może sobie wyszukać optymalną dla siebie
taryfę tzn. system opłat.Wadą jest to, że przy wielu dostawcach trudno jest czasami znaleźć
optymalną dla siebie taryfę. Oczywiście sam operator może być też dostawcą.
Pojawienie się w Polsce prawdziwych dostawców, tzn. takich co mają swój
własny billing i potrafią oferować szerszy wachlarz taryf może przyczynić się
pozytywnie do rozwoju polskich sieci GSM.
Jeśli dana firma umożliwia poprzez "wybieranie tonowe" połączenie poprzez
centralę z numerami wewnętrznymi to można te sekwencje zapisać w telefonie komórkowym i
wybierać tylko jeden numer (nazwisko) i w ogóle nie martwić się jakie sekwencje trzeba wstukać.
dual-mode
Zdolność telefonu komórkowego do pracy w różnych standardach,
np. GSM/DCS1800 (DCS1800 w kraju domowym, a GSM w roamingu).
dziura radiowa
Oznacza obszar w którym telefon komórkowy nie ma żadnego
połączenia ze stacją bazową.
Jeśli akumulator niklowo-kadmowy przed ładowaniem nie rozładuje
się do końca to po takim ładowaniu nie osiąga on swojej
maksymalnej wydajności: pojemność spada. Efekt ten można
naprawić.
GSM to Global System for Mobile Communication.
Jest to system cyfrowej telefoni komórkowej, który został opracowany
w Europie. Pretenduje do miana systemu globalnego. Jego odmiany
to GSM (inaczej GSM900), DCS1800 i PCS1900.
Karta SIM (Subscriber Identity Card) jest to kawałek plastiku na którym przymocowany jest układ
scalony z kontaktami (tzw. chip). Zasadniczo są dwa rodzaje, na które przy zakupie
trzeba się zdecydować: duża i mała. Duża jest wielkości karty kredytowej.
Mała jest niewiele większa od samego chip'u. Dużą kartę do telefonu na małą
włożyć się nie da. Natomiast małą kartę do telefonu na dużą da się włożyć bo
istnieją przystawki do których się wkłada małą kartę. Karta ta zawiera informacje
o abonencie i jest ona
najważniejsza - sam aparat telefoniczny można zmieniać (bo się zepsuł lub jest
już nowy model). Cała wymiana nie powinna potrwać dłużej niż jedną minutę.
W analogowej telefoni (np. NMT450) informacje o abonencie są zapisywane
w pamięci stałej telefonu i gdy niechcący telefon ulegnie uszkodzeniu trzeba
specjalnie udać się do dostawcy żeby przeprogramował nowy telefon. W przypadku
GSM wystarczy mieć dwa telefony: przy
zepsuciu jednego wystarczy tylko przełożyć kartę SIM - dzięki temu można zapewnić
ciągłość swojej osiągalności telefonicznej - nawet w przypadkach krytycznych.
Informacje od czytelnika:
Chcialbym sie podzielic pewna, wg mnie dosc istotna informacja dotyczaca
kart SIM. Mianowicie jesli chodzi o
karty
SIM "Plug-in" istnieja dwa rodzaje tych kart (PLUS GSM) tzw. z
czterema
wtykami i z trzema wtykami ( mocowanie do karty duzej ). Z doswiadczenia
mojego znajomego - starsze telefony nie chca wspolpracowac z karta z
trzema
wtykami np: Motorola 527, ( 528 juz tak ), a pracuja poprawnie z ta z 4
wtykami.
Dopiero po naszych zapytaniach podano informacje, ze cytuje "mozna
uzywac
kart Plug - in" lub uniwersalnych z 4 wtykami zamiast karty ISO ( duza
karta - ISO 7816) jezeli nie wylamuje sie plytki polprzewodnikowej z
karty. Nigdy nie uzywaj kart Plug -in" z trzema wtykami zamiast karty
ISO". Tak wiec jezeli ktos ma uzywany starszy telefon komorkowy musi
uwazac na typ karty. W wiekszosci przypadkow karty tzw. male - sa
kartami z trzema wtykami.
komórka
1. komórka radiowa
2. potoczna nazwa telefonu komórkowego
komórka radiowa (i mikrokomórka, pikokomórka)
Sieci telefoni komórkowej są podzielone na komórki radiowe.
Gdy abonent sieci przemieszcza się wraz ze swym telefonem z jednej komórki do drugiej
to wówczas rozmowa jest przekazywana do sąsiedniej stacji bazowej. Komórek radiowych
nie daje się jednak dokładnie odgraniczyć jednej od drugiej gdyż nakładają one się na siebie
w obszarach granicznych. Gdyby te stacje bazowe transmitowały na
tych samych częstotliwościach,
wówczas w obszarach granicznych dochodziłoby do zniekształceń. Sąsiadujące komórki muszą
wiec transmitować na różnych kanałach (zakresach częstotliwości).
Aby osiągnąć pełne pokrycie sieci, oznacza to, że trzeba użyć do siedmiu różnych
rodzajów komórek - komórek, którym
przyporządkowane są różne zakresy częstotliwości.
Operatorzy sieci starają się przy
planowaniu sieci tak te częstotliwości przyporządkować, ażeby były one także dopasowane
do cech topograficznych terenu takich jak góry, lasy i tym podobne.
Jeśli sieć w danym obszarze jest już stuprocentowo (lub wystarczająco)
pokryta
to wówczas nie chodzi już o zwiększanie pokrycia, lecz o sprostanie zwiększającej
się
liczbie abonentów operujących w tym samym obszarze. W dużych miastach coraz
więcej
abonentów chce prowadzić rozmowy. Żeby to umożliwić, operatorzy sieci planują
coraz więcej i
więcej małych komórek. Tam gdzie dotąd była jedna duża komórka radiowa, jest teraz
większa liczba małych komórek. Na płaskim obszarze, planujący
sieć umieszczają tzw. makrokomórki - komórki radiowe o średnicy
do 20 kilometrów. Miasta są zwykle pokrywane mikrokomórkami
(o średnicy 1 do 2 kilometrów). W przyszłości powinny te mikrokomórki
być zastępowane przez większą liczbę pikokomórek (średnica do 500 metrów).
Te małe komórki są wprawdzie mniej rozległe i pracują na mniejszych mocach
transmisji, potrafią prowadzić jednak tyle samo rozmów co większe typy komórek.
Gdy jedna mikrokomórka zostaje zastępowana przez na przykład siedem
pikokomórek, można na tym samym obszarze przeprowadzać siedmiokrotnie więcej rozmów.
Proces zameldowania się telefonu komórkowego do sieci. Przy
logowaniu sprawdza się czy abonent ma prawo do podłączenia
do danej sieci.
W kraju domowym zwykle możliwe jest zalogowanie tylko
do swojej sieci domowej. Za granicą czasami można się zalogować
[ręcznie lub automatycznie] do kilku sieci do wyboru.
Telefony komórkowe mogą połączyć się z siecią, tylko gdy mogą nawiązać
połączenie radiowe ze stacją przekaźnikową w pobliżu. Powierzchnia jaką takie
wszystkie stacje przekaźnikowe pokrywają, nazywa się "obszarem pokrycia". Pokrycie
to podaje się razem z mocą, np. pokrycie dla telefonów o mocy 2 W.
Jeśli w kraju A oraz w kraju B istnieją sieci telefoni komórkowej, które używają
tego samego standardu (np. GSM), to wtedy istnieją techniczne możliwości używania
telefonu komórkowego z kraju A w kraju B - podczas podróży zagranicznej np. podczas urlopu
lub wizyty roboczej. Nie oznacza to jednak, że będzie to działać. Do tego potrzebne
jest porozumienie pomiędzy operatorami danych sieci w obydwu krajach - tzw.
"porozumienie roaming'owe" czyli international roaming. Twój operator sieci
może Cię w dowolnej chwili poinformować z jakimi sieciami, w jakich krajach zawarł
on już te porozumienie.
Jako, że ktoś kto dzwoni do abonenta sieci telefoni komórkowej nie może wiedzieć czy
ten ktoś znajduje się w Polsce czy w Hongkongu czy w Australi (tam też działa GSM)
to płaci on tylko za połączenie od siebie do Polski, z Polski do np. Hongkongu płaci
zaś abonent. Oznacza to, że jeśli jesteś abonentem polskiej sieci GSM a znajdujesz się
w słonecznej Italii na urlopie to musisz płacić nawet wtedy gdy ktoś do Ciebie dzwoni.
Gdy ty sam dzwonisz w obcej sieci płacisz zwykle opłatę danej sieci plus 25 % kosztów
dodatkowych - czyli niewiele więcej niż tubylcy.
International roaming jest jedną z głównych zalet systemu GSM i przez to system ten
jest systemem, który działa w największej ilości krajów - w Europie (skąd się wywodzi)
oraz w Azji i Afryce.
Jest to "normalna" sieć telefoniczna. W krajach rozwiniętych
część tej sieci jest cyfrowa - w standardzie ISDN (przepustowość do 128 kbitów na sekundę).
Kolejnym standardem cyfrowej sieci stałej jest ADSL (przepustowość do 6 Mbitów na sekundę).
W odróżnieniu od "normalnej" sieci telefonicznej na rynku telefoni komórkowej
działają również firmy prywatne. Przewiduje się, że w przyszłości będą działać tylko
sieci telefoni komórkowej cyfrowej. Charakterystyczną cechą sieci telefoni komórkowej jest
to, że trzeba zawsze dodać numer kierunkowy. Będąc na przykład w Warszawie trzeba
dodać "22" - kierunkowy dla Warszawy. Ogólnie numery należy zapisywać w
formacie z "+" - na przykład dla Warszawy: "+4822XXXXXX". Wówczas nie trzeba się martwić
w jakim mieście lub kraju się w danej chwili znajdujemy. W niektórych krajach wyjście
za granicę jest przez inną sekwencję niż "00" - natomiast "+" działa zawsze.
Ogólnie dostępne są telefony podręczne i do wbudowania w samochód. Te pierwsze mają w
systemie GSM typowo moc 2 W, te ostatnie 8 W. Dla telefonów podręcznych dostępne są
zestawy do wbudowania w samochód - dzięki nim można używać ten sam telefon wszędzie.
Dawniej występowały też telefony przenośne (o mocy 4 W) - składające się z pudełka
oraz oddzielnej słuchawki - niemniej jednak ostatnio straciły
one na popularności.
Telefony komórkowe działają
tylko tam, gdzie jest dostępne połączenie radiowe z siecią. Na otwartej przestrzeni
połączenie z siecią jest łatwiejsze. W budynkach i ogólnie w pomieszczeniach
zamkniętach czasami występują problemy z połączeniami. Używanie telefonu w pobliżu
okien, zmiana miejsca, użycie specjalnej anteny mogą pomóc obejść ten problem.
zawieszenie połączenia
w przygotowaniu
zestaw głośnomówiący
w przygotowaniu
Copyright 1996-97 by Jacek Rutkowski, jpzr
- j.rutkowski@ieee.org.
All rights reserved.
No telephone call will be rejected by me at any time. My current mobile telephone number can be found here.