Jeśli chcesz przesyłać dane z biura lub domu to potrzebujesz tylko
modemu. Jeśli natomiast chcesz przesyłać dane w sieci GSM lub DCS1800
to potrzebujesz najpierw wykupić usługę transmisji danych u operatora
twojej sieci. Jest to wymagane ze względów technicznych, gdyż
przekształcanie analogowych sygnałów dzwiękowych z modemu w sieci
stałej do cyfrowych danych w sieci GSM następuje już w przejściu
z kabla do sieci komórkowej. Na drodze radiowej dane zostają następnie
przesyłane wyłącznie w postaci cyfrowej.
Zwykle wykupuje się od operatora dwa numery na które można dzwonić:
do transmisji danych i do transmisji faxów. Przez wybór któregoś
z tych numerów komputery w centralach sieci GSM rozpoznają czy
przychodzi rozmowa, transmisja danych czy też transmisja faxów.
Odpowiednio do tego połączenie będzie zestawione od razu do
telefonu komórkowego lub do odpowiedniego adaptera.
Odróżnienie to jest wprawdzie istotne tylko wtedy kiedy to ktoś
do nas dzwoni. Przy połączeniach wychodzących telefon komórkowy
automatycznie informuje sieć GSM jakie połączenie właśnie jest
inicjowane. W niektórych sieciach GSM połączenia wychodzące
do transmisji danych i faxów są możliwe bez specjalnych dodatkowych
opłat i aktywacji (sic!). W innych sieciach jednak nawet połączeń
wychodzących nie da się realizować bez dodatkowych numerów (i opłat).
Brak możliwości otrzymywania transmisji danych i faxów
(tj. dzwonienia do nas) oznacza tylko tyle, że do naszego
telefonu komórkowego nie można zadzwonić z modemu lub faxu.
Jeśli natomiast my dzwonimy (inicjujemy połączenie) na
modem to oczywiście możemy nie
tylko dane wysyłać ale też jest otrzymywać - transmisja jest
dwustronna. Można też w ten sposób odpytać fax (na zachodzie
jest dużo numerów faxów gdzie się dzwoni a dany fax wysyła
faxy a my płacimy za połączenie).
Jeśli twoja karta SIM ma już zaktywizowaną transmisję danych to
potrzebny jest jeszcze adapter GSM (do transmisji danych i faxów).
Jest on zazwyczaj realizowany w postaci karty o wielkości karty
kredytowej w standardzie PCMCIA (= PC Card) spotykanym jako standard
w komputerach typu notebook:
Istnieją też zewnętrzne adaptery, które z jednej strony podłącza się
do telefonu komórkowego a z drugiej do portu szeregowego:
Natomiast rozwiązaniem najwygodniejszym z punktu widzenia
kabelkologii stosowanej jest telefon komórkowy z adapterem
już wbudowanym, na przykład ten model firmy Sagem:
Wystarczy wtedy tylko kabel od komputera do telefonu i już!
Należy również zwrócić uwagę na fakt, że karty PCMCIA od firmy
produkującej telefony komórkowe działają tylko z telefonami z tej
firmy. Karty PCMCIA z firmy Nokia na przykład z telefonami
firmy Siemens działać nie będą. Natomiast produkty trzecich firm
(takich co nie produkują telefonów komórkowych a produkują akcesoria)
potrafią działać z telefonami komórkowymi z różnych firm. Przykładem
jest tutaj firma Neuhaus z Hamburga, Niemcy. Można wtedy poprzez
zmianę kabla korzystać z tego samego adaptera z nowym telefonem.
Tę samą zaletę oferują apaptery zewnętrzne. Poza tym można je podłączać
do komputerów bez złącza PCMCIA czyli na przykład do normalnych
komputerów PC. Oprócz tego niektóre adaptery zewnętrzne mają
gniazdko do podłączenia całkiem normalnego faxu. Dla tego faxu
adapter taki widoczny jest jako normalne gniazdko telefoniczne,
nawet wybieranie numeru przez klawiaturę faxu działa.
Adaptery PCMCIA do GSMu dla transmisji danych i faxów są
dość drogie. Może więc ci wpaść do głowy, żeby użyc modem,
który używany jest w sieci stałej do podłączenia
telefonu komórkowego GSM. Zapomnij - tego się nie da.
Nawet jeśli udałoby się zrealizować połączenie elektryczne to
nie dałoby się jednak przy pomocy takiego "radioamatorskiego"
rozwiązania przesyłać danych lub faxów. Chociaż ucho ludzkie
ma subiektywne odczucie wysokiej jakości rozmowy w sieci GSM
to jednak modem nie da rady. Przesyłane pasmo częstotliwościowe
jest dla transmisji danych za małe a poza tym dochodzą zniekształcenia
od odbić.
Najłatwiejsze do instalacji w systemie Windows 95 są karty PCMCIA.
System operacyjny rozpoznaje automatycznie kartę i samemu instaluje
wymagane oprogramowanie. Można też takie karty wkładać przy
włączonym komputerze a komputer je rozpozna bez konieczności
jego przeładowania. Taka karta adaptera do GSMu zostaje rozpoznawana
jako dodatkowy modem i pracuje bezproblemowo ze wszystkimi programami,
które pobierają ustawienia od systemu Windows 95.
Również producenci zewnętrznych adapterów dostarczają drivery
do Windows 95 na dyskietkach - niestety ze względów technicznych
cały proces instalacji nie może być w pełni automatycznie przeprowadzany.
Niemniej jednak poszczególne kroki instalacji są zazwyczaj proste
i zrozumiale wyjaśnione. No cóż jesli to nie działa mimo wszystko
to trzeba wziąć notebook pod pachę oraz swój telefon też i udać
się do sprzedawcy.
To czy instalacja była przeprowadzona pomyślnie można dość łatwo
sprawdzić. Wystarczy wszystko podłączyć (kabelkologia stosowana)
i uruchomić pod Windows 95 program "Hyperterminal". Następnie
trzeba poprzez adapter GSM zadzwonić na wybrany numer - na
przykład jakiegoś telefonu w pobliżu.
Jeśli chodzi natomiast o łączenie się przez komórkę GSMową z
Internetem należy zwrócić uwagę, że transmisja taka jest wolna
bardzo i jeśli tylko nie jest to konieczne to należy korzystać
z sieci stałej. W przeciwnym wypadku może przyjść gigantyczny
rachunek za połączenia. Są zresztą dostępne karty PCMCIA, które
zawierają w sobie zarówno adapter GSM jak i standardowy modem
- można wtedy podróżować z notebookiem i zawsze wybierać
najtańsze rozwiązanie.
Karta w standardzie PC-Card czyli PCMCIA jest wielkości karty
kredytowej. Przekształca ona dane z komputeraw w ten sposób,
że telefon komórkowy może je przetworzyć:
Kartę PC-Card wkładamy do notebooka do specjalnego łącza
a kabel do komórkowego telefonu wkładamy przy pomocy specjalnego
złącza do karty PC-Card:
Prawie każdy telefon komórkowy ma specyficzne dla siebie złącze
do podłączenia karty PC-Card. Karty producenta od producenta telefonu
pasują tylko jego własnych telefonów.
Najprostrzym rozwiązaniem jest proste połączenie
przez łącze szeregowe komputera z telefonem - np. Nokia oferuje
taki kabel wraz oprogramowaniem (Cellularware):
- umożliwia on jednak
tylko sterowanie telefonem oraz wysyłanie i zapisywanie wiadomości
tekstowych - przesyłanie danych jest niemożliwe. Podobne rozwiązania
oferują inni producenci.
Nie będę się tu bawił w jakieś teorytyzowania na temat klasyfikcji
komputerów, moje rozważania mają charakter praktyczny. Muszę
niemniej jednak dla wyjaśnienia przedstawić jakieś definicje.
Komputery osobiste można ogólnie podzielić na stacjonarne czyli
PCty (desktop PC), notebooki (czyli osobiste komputery przenośne
o wszystkich funkcjach stacjonarnych ale nie mieszczące się
w dłoni czyli nie podręczne), subnotebooki (czyli osobiste
komputery przenośne
o wszystkich funkcjach stacjonarnych i mieszczące się
w dłoni czyli podręczne). Do komputerów podręcznych oprócz
subnotebooków zalicza się też tzw. PDA czyli Personal Digital Assistants.
PDA charakteryzują się zazwyczaj tym, że oprogramowania
z PCtów na nich się nie da uruchomić.
Podłączenie z komputerem podręcznym następuje zazwyczaj poprzez
kartę PCMCIA (taka sama jak w notebookach) jeśli potrzebna jest
transmisja danych i faxów lub przez specjalny kabelek jeśli wystarczy
tylko sterowanie telefonem, obsługa książki telefonicznej telefonu i
przesyłanie wiadomości tekstowych (SMS).
Komputery podręczne produkowane są zazwyczaj przez firmy, których
główne produkty nie są z dziedziny telekomunikacji. Wyjątkiem jest
Nokia Communicator 9000 z firmy Nokia, która oprócz bycia
komputerem podręcznym typu PDA ma wbudowany telefon
GSMowy oraz oferuje jako podstawową funkcję usługi Internetowe
(m.in. e-mail i WWW).
Jednym z pionierów w dziedzinie PDA jest firma
Apple,
która oferuje komputer Newton wraz z możliwościami podłączenia go
do GSMu poprzez kartę PCMCIA.
Poza tym istnieje wiele innych firm oferujących PDA i możliwość
podłączenia do nich telefonów GSM. Ciekawym produktem jest np.
komputer podręczny OmniGo firmy Hewlett-Packard, który ma
standardowo specjalne mocowanie do telefonu Nokia 2110.
Do niedawna prawie każda firma oferująca PDA wkładała do niego
swój własny system operacyjny i własne oprogramowanie.
Do podłączania PDA z PCetami i z GSMem służyło oprogramowanie
dla każdego PDA inne. Wszystko wskazuje na to, że sytuacja ta się
zmieni wkrótce. Dlaczego do jasnej ciasnej ? Ano dlatego, że
imperium atakuje ponownie: firma Microsoft oferuje już system
operacyjny Windows CE specjalnie przeznaczony do PDA.
Więc wielu producentów PDA będzie wkładać do nich znakomite
Windows CE, które ma prawie takie same międzymordzie użytkownika
jak Windows 95 i które zawiera m.in. PocketWord, PocketExcel oraz
PocketExplorer.
Po co w ogóle te moje wywody na temat komputerów podręcznych ?
Ano po to, żeby potencjalni kupcy uniknęli błędów przy zakupie.
Osobiście radzę: jeśli nie jesteś fanatykiem religijnym firmy
Apple to kupuj tylko i wyłącznie PDA zgodny z Windows CE.
Jeśli uważasz, że subnotebooki (zgodne z PCetami)
są dla ciebie wystarczające (tzn. nie są za duże) to zamiast PDA
kupuj subnotebooka ale takiego, żeby miał wystarczające zasoby
do Windows 95.
Jeśli chodzi o poszczególne urządzenia opisane na tej stronie
można je kupić zwykle u sprzedawców telefonów GSMowych. Jeśli chodzi
o adaptery PCMCIA do zwykłego PCta to można je kupić w firmie
Scientific. Inna firma
oferuje w Polsce sprzet do laczenia GSM z komputerem tutaj. Niektóre,
z tych urządzeń można kupić u sprzedawców sprzętu komputerowego.
Poza tym nie potrafię odpowiedzieć na pytanie "gdzie to kupić
w Polsce" jeśli chodzi o inne urządzenia. Jeśli ktoś ma jakieś
konkretne dane o ich sprzedawcach to chętnie je tu umieszcze, żeby czytelnicy
KĄCYKOa mieli szybszy dostęp do tych informacji.
...czego i wam życzę.
Copyright 1996-97 by Jacek Rutkowski, jpzr
- j.rutkowski@ieee.org.
All rights reserved.
No telephone call will be rejected by me at any time. My current mobile telephone number can be found here.