Poprzednia Następna Spis treści

2. Wymagania sprzętowe

XFree w wersji 3.2 wprowadzono w październiku 1996 roku. Poniżej opisano obsługiwane zestawy układów video. Dokumentacja dostarczona z Twoją kartą video powinna określać zastosowany zestaw układów scalonych. Kiedy zamierzasz kupić nową kartę video lub też kupujesz nową maszynę z jakąś kartą video, niech sprzedawca dokładnie określi markę, model i zestaw układów scalonych owej karty. Może to wymagać od niego zadzwonienia w tej sprawie do działu wsparcia technicznego; generalnie będą oni uszczęśliwieni mogąc to zrobić. Wielu sprzedawców sprzętu PC stwierdzi, iż dana karta video jest ,,standardową kartą SVGA'', która ,,powinna pracować'' w Twoim systemie. Wyjaśnij wówczas, że Twoje oprogramowanie (wspomnij Linuxa i XFree86!) nie obsługuje wszystkich zestawów układów video oraz że musisz posiadać szczególowe informacje.

Możesz również samodzielnie określić zestaw układów karty video uruchamiając program SuperProbe zawarty w dystrybucji XFree86. Poniżej całą sprawę przedstawiono bardziej szczegółowo.

Obsługiwane są następujące standardowe zestawy układów SVGA:

Obsługiwane są również akceleratory SVGA oparte o następujące układy zestawów:

Karty video, które stosują powyższe zestawy układów, obsługiwane są na wszystkich typach magistral, włączając w to VLB i PCI.

Zestawy układów oparte o Avance Logic, MX i Video 7 obsługują wyłącznie tryb 256 kolorów. Wszystkie pozostałe karty oparte o powyższe zestawy układów obsługują zarówno tryb 256 kolorów, jak i monochromatyczny. Wiele z powyższych zestawów układów będzie obsługiwać tryb 16 i 32 bitów na pixel (zwłaszcza niektóre karty oparte o układy Mach32, P9000, S3 i Cirrus), o ile tylko masz zainstalowaną na karcie wystarczającą ilość DRAM. Zwykła konfiguracja to 8 bitów na pixel (to znaczy 256 kolorów).

Serwer monochromatyczny obsługuje również standardowe karty VGA, monochromatyczną kartę Hercules oraz monochromatyczne karty Hyundai HGC1280, Sigma LaserView i Apollo. Dla karty Compaq AVGA obsługuje on jedynie 64k pamięci video. Nie testowano karty GVGA zawierającej więcej niż 64k.

Bez wątpienia lista ta powiększy się wraz z upływem czasu. Stosowne uwagi dałączane do aktualnych wersji XFree86 powinny zawierać kompletną listę obsługiwanych zestawów układów video.

Twórcy XFree86 napotykają na pewien problem, bowiem niektórzy producenci kart video stosują niestandardowe mechanizmy określania częstotliwości zegara używane do sterowania kart. Niektórzy z nich albo nie publikują specyfikacji opisujących jak zaprogramować kartę, albo wymagają od twórców podpisania oświadczenia o zachowaniu w tajemnicy otrzymanych informacji. To oczywiście ograniczałoby możliwość nieodpłatnej dystrybucji XFree86 -- coś, czego zespół twórców XFree86 bynajmniej nie chce zrobić. Przez długi czas stanowiło to problem odnośnie pewnych kart video produkowanych przez firmę Diamond. Jednakże począwszy od wersji 3.1 XFree firma Diamond zaczęła współpracować z zespołem twórców nad dostarczeniem bezpłatnych sterowników dla tych kart.

Sugerowany system dla XFree86 pod Linuxem to maszyna 486 z przynajmniej 8 megabajtami RAM i kartą video z zestawem układów wymienionym powyżej. Dla osiągnięcia optymalnej wydajności sugerujemy zastosowanie karty z akceleratorem, na przykład jakiejś karty z zestawem układów S3. Zanim podejmiesz ostateczną decyzję i nabędziesz kosztowny sprzęt, sprawdź w dokumentacji, czy XFree86 obsługuje Twoją wybraną kartę. Porównania testów wydajności dla rozmaitych kart video pod XFree86 są regularnie rozsyłane na grupy dyskusyjne USENETu comp.windows.x.i386unix i comp.os.linux.x.

Tak na marginesie, prywatny system Linuxowy Matt Welsh'a (pierwotnego twórcy niniejszego FAQa) chodził na maszynie 486DX2-66 z 20 megabajtami RAM, wyposażonej w kartę VLB z 2 megabajtami DRAM i zestaw układów S3-864. Matt przeprowadził test wydajności X'a dla swojej maszyny oraz dla stacji roboczej Sun Sparc IPX. System Linuxowy był w przybliżeniu 7 razy szybszy niż ów Sparc IPX. (Dla ciekawości, XFree86-3.1 pod Linuxem z tą kartą video osiągnął wynik około 171000 xstonów, Sparc IPX około 24000.) Generalnie rzecz biorąc, XFree86 na systemie Linuxowym zaopatrzonym w kartę SVGA z akceleratorem jest znacznie wydajniejszy niż uruchomiony na jakiejś karcie stosowanej w komercyjnych UNIXowych stacjach roboczych, które zwykle stosują obsługują grafikę za pomocą prostych ramek.

Potrzebujesz co najmniej 4 megabajty fizycznej RAM i 16 megabajtów wirtualnej RAM (przykładowo, 8 mega fizycznej i 8 mega pliku wymiany). Pamiętaj, że im więcej masz fizycznej RAM, tym mniej system będzie przy małej pamięci wymieniał dane. Ponieważ wymiana jest z definicji powolna (dyski są bardzo wolne w porównaniu z pamięcią), wiec aby XFree86 chodził komfortowo posiadanie co najmniej 8 megabajtów RAM jest koniecznością. Jeszcze lepiej zainstalować 16 megabajtów. System z 4 megabajtami fizycznej RAM mógłby chodzić dużo (do 10 razy) wolniej od takiego, który posiada co najmniej 8 mega.


Poprzednia Następna Spis treści