NOOP
#include <iostream.h> struct Student { char name[35]; char sex; int grade; }; //koniec struktury Student int main() { Student StudentList[20]; for (int i=0; i<20; i++) { cin >> StudentList[i].name; cin >> StudentList[i].sex; cin >> StudentList[i].grade; } //Wpisz studentów //..zrób coś ze studentami.. return 0; } //koniec funkcji MainW powyższym przykładzie widzisz, że dane są zawarte w tabelę struktur i są całkowicie oddzielone od kodu, który ich używa. Cały kod w pliku może przeglądać i modyfikować dane. Ma to swoje zalety, ale staje się trudne do kontrolowania w większych systemach. Wymaga także wiedzy, jakie dane są dostępne, jak ich używać i jaka część kodu jest za to odpowiedzialna. Jeżeli nie pamiętasz pisania wcześniejszego kodu, to rozwój systemu składa się w 90% z poszukiwania, a 10% zajmuje właściwe kodowanie... Jest również ciężko, a wręcz jest niemożliwym ponownie wykorzystać kod. OOP OOP jest radykalną zmianą w stosunku do programowania liniowego. Fundamentalną zasadą jest to, że dane i kod egzystują w tej samej strukturze. Pogląd, że kod, który manipuluje danymi, powinien być częścią tych danych doprowadził do OOP. Ta nowa struktura została nazwana obiektem. Obiekt zawiera wszystkie potrzebne dane i metody (kod) modyfikujące dane. Każdy obiekt jest deklarowany jako klasa. Zanim zaczniemy omawiać detale, spójrzmy na podstawowe zagadnienia wynikające z nowego stylu.
|