Na
frontowym panelu umieszczono wyświetlacz LCD, 5 diod oraz 3 przyciski.
Komunikaty pokazujące się na wyświetlaczu znacznie ułatwiają pracę. Na
tylnej ściance zamontowano porty – szeregowy i równoległy, a wyjścia linii
mogą pracować z dołączonymi kablami dwóch standardów RJ-11 oraz RJ-45.
Modem współpracuje z 2- i 4-żyłową linią dzierżawioną. Z boku obudowy znajduje
się pokrętło regulacji głośności, a naklejka na jej spodzie informuje o
otrzymaniu homologacji. Modem wyposażono w protokół MNP 10, wspomagający
wysoką wydajność transmisji oraz umożliwiający pełną współpracę z telefonem
komórkowym. Również obsługa V.FC i V.34 daje pewność współdziałania z innymi
modemami z prędkością 28800 bps. Poza standardowym połączeniem szeregowym
DeskPorte FAST+ pracuje też na łączu równoległym, zwiększając maksymalną
przepustowość ze 115200 do 300000 bps. Rozbudowane funkcje bezpieczeństwa
pozwalają na zapamiętanie do 40 haseł użytkowników. Po podaniu właściwego
hasła możemy uzyskać bezpośredni dostęp do modemu lub zażądać oddzwonienia
pod zapamiętany lub podany uprzednio numer. Urządzenie wyposażono także
w opcję Caller ID rozpoznającą numer osoby dzwoniącej. System Windows 95
rozpoznaje modem jako DeskPorte FAST+ Plug and Play. Pamięć Flash Memory
pozwoli w przyszłości zaktualizować oprogramowanie systemowe. Ciekawostką
jest dołączony kabel pozwalający na połączenie z portem szeregowym i równoległym.
Niestety jest on bardzo krótki, więc modem musi stać blisko komputera.
W teście DeskPorte uzyskał najwyższą notę ogólną oraz najszybciej przesyłał
nie skompresowany plik TIF.
Modem
wykonany jako karta PCMCIA typ II w pełni wspiera standard Plug and Play
i współpracuje wykorzystując symulację łącza szeregowego i równoległego.
Obsługa protokołów V.FC i V.34, kompresja V.42bis i MNP 5, MNP 10 oraz
korekcja błędów MNP 2-4 stawiają modem w czołówce zaawansowania technologicznego.
Użytkownik ma możliwość zapamiętania czterech konfiguracji pracy modemu
oraz czterdziestu numerów telefonicznych. Niezbyt obfitą dokumentację modemu
zawierającą tylko spis podstawowych komend AT starano się nadrobić dodatkowymi
wkładkami i dobrą dokumentacją oprogramowania Fax Works v3.0 (niestety,
wszystko anglojęzyczne). Dołączony pakiet do korzystania z usług America
OnLine nie na wiele się w Polsce przyda. W celu lepszej współpracy z polskim
standardem linii telefonicznych na osobnej kartce zamieszczono odpowiednią
sekwencję inicjującą. Modem nie posiada opcji bezpieczeństwa, a w trybie
pracy faksu współpracuje tylko z Class 1. Aby śledzić poczynania urządzenia
producent zadbał o dołączenie programu modemWatch symulującego diody informujące
o stanie modemu. W teście TravelCard 28.8P uzyskał czasy nieznacznie gorsze
od najszybszych – modeli Microcomu serii FAST.
Druga
z testowanych kart PCMCIA posiada większe możliwości. Poza obsługą wszystkich
standardów poprzedniczki, modem uzbrojono w opcje bezpieczeństwa podobne
do modelu DeskPorte FAST+. W tym przypadku jednak maksymalna ilość użytkowników
zapisanych do bazy danych wynosi 9. Urządzenie pozwala na zmianę poziomów
bezpieczeństwa, haseł i konfiguracji w sposób zdalny, za pośrednictwem
dowolnego innego modemu. Możliwe jest zakodowanie do 50 słów kluczowych
(haseł) zapewniających bezpieczeństwo dla administratorów sieci i bezproblemową
pracę użytkowników. Model FAST 28.8 współpracuje z portami szeregowym i
równoległym wykorzystując opisaną wcześniej technologię APT. Dołączona
do wszystkich modemów Microcomu dokumentacja dotycząca instalacji sterowników
pozwala szybko rozpocząć pracę, nawet początkującym użytkownikom. Jedyną
„plamą" na możliwościach modemu okazała się praca w trybie faksu tylko
ze starszą Class 1. Dołączone oprogramowanie, oprócz dobrego programu faksowego
i terminalowego, zawiera oprogramowanie America OnLine. W teście modem
uzyskał takie same czasy jak zwycięzca DeskPorte FAST+ i został przyjęty
jako modem odniesienia.
Duża,
kanciasta obudowa nie powinna odstraszać estetów. Już pierwsze momenty
pracy z modemem pokazują pełny profesjonalizm. Windows 95 rozpoznaje automatycznie
urządzenie i możemy przystąpić do pracy. O wszelkich poczynaniach modemu
informuje przedni panel złożony z 12 diod. Na spodzie zainstalowano i dobrze
opisano przełączniki konfiguracyjne oraz umieszczono spis najczęściej wykonywanych
komend, a także opis wyprowadzeń portu równoległego. Dzięki „uzbrojeniu"
modemu w nieoficjalny protokół V.34+ maksymalna prędkość transmisji wynosi
33 600 bps. Modem obsługuje korekcję V.42, MNP 2-4 oraz kompresję V.42bis
i MNP 5. W trybie pracy faksu może pracować z najnowszym standardem Class 2.0,
obsługującym korekcję błędów. Bogactwo zaimplementowanych protokołów pozwala
na współpracę z szeroką gamą modemów innych producentów. Dokumentacja,
mimo iż anglojęzyczna, zasługuje na pochwałę. Zamieszczony szczegółowy
opis podstawowego i rozszerzonego zbioru komend AT oraz dołączony słowniczek
przyda się zarówno początkującym, jak i zaawansowanym użytkownikom. Oprócz
tego na osobnej wkładce dołączono spis opisanych w instrukcji komend, co
znacznie ułatwia wyszukiwanie w „gąszczu" poleceń. Modem posiada pamięć
ROM typu Flash, rozbudowane funkcje bezpieczeństwa i możliwość zdalnej
konfiguracji. Takie wyposażenie daje możliwość wykorzystania urządzenia
do profesjonalnych zastosowań. W teście transmisji „spakowanego" pliku
ZIP Courier zajął pierwsze miejsce wyprzedzając szybkie modele Microcomu.
Dla
mniej zamożnych klientów o niższych wymaganiach firma US Robotics proponuje
model Sportster. Modem współpracuje z protokołami V.34 oraz V.FC. Jak większość
obsługuje także korekcję V.42/MNP 2-4 i kompresję V.42bis/MNP 5. W trybie
pracy faksu pracuje z Class 1 i najnowszą Class 2.0. Mała obudowa pozwala
zaoszczędzić cenne biurkowe miejsce, a na jej niewielkim spodzie umieszczono
opis przełączników i diod. Usytuowany na przednim panelu włącznik oraz
umieszczone z boku pokrętło regulacji głośności ułatwiają obsługę. Podobnie
jak w modelu Courier, w pamięci stałej umieszczono obszerne „help menu"
wywoływane z linii komend. Dołączona dokumentacja modemu i oprogramowania
zawiera wszystkie podstawowe wiadomości dla zainstalowania i poprawnego
skonfigurowania modemu, a program faksowo-terminalowy QuickLink II wystarcza
do nieprofesjonalnych zastosowań. W systemie Windows 95 model rozpoznany
został jako Sportster 28800 (Szwecja), nie wpłynęło to jednak na jakość
transmisji oraz prawidłową współpracę z innymi modemami. Brak opcji bezpieczeństwa
oraz współpracy z liniami dzierżawionymi, ale duża wydajność sprawiają,
iż modem doskonale nadaje się dla wymagających „domowników". W teście
Sportster utrzymywał się w środku stawki, nie odstając od innych modeli
w swojej kategorii.
Ten
model jako jedyny połączył się z Courierem z prędkością 33600 bps i 31200 bps.
Jednak ilość błędów przy takich połączeniach spowalniała na tyle transmisję,
że ostatecznie przetestowany został przy standardowej dla siebie prędkości
28800 bps. Nie przeszkodziło to uzyskać najkrótszego czasu transferu (ex
aequo z Courierem) dla zbioru ZIP. Opcje korekcji zawężone zostały do MNP 3/4,
a obsługa wszystkich podstawowych standardów (oprócz V.FC) i praca na linii
dzierżawionej 2- i 4-żyłowej, to główne atuty modemu. Urządzenie wyposażono
w dwa wejścia – na linie i telefon – oraz osobne wyjście do współpracy
z linią dzierżawioną. Na spodzie umieszczono opis przełączników konfigurujących
parametry pracy. Dołączenie dwóch kabli pozwala na podłączenie modemu zarówno
do telefonu jak i bezpośrednio do gniazda. MT2834BLI jako jedyny posiadał
wtyczkę zasilacza z zabezpieczeniem przed samoczynnym opuszczeniem gniazda.
Na tylnej ściance umieszczono co prawda pokrętło regulacji głośności, jednak
jego użycie sprawiało dużo problemów, a do przestawienia niezbędny okazał
się śrubokręt. Modem posiada łatwy w aktualizacji Flash ROM i rozbudowane
funkcje bezpieczeństwa. Bogata dokumentacja oraz obszerny słownik i opis
protokołów przyda się z pewnością niejednemu administratorowi. W teście
MT2834BLI gorzej niż konkurencja radził sobie z nieskompresowanym plikiem
TIF, jednak lepiej od pozostałych przesyłał zbiór złożony z 4 połączonych
plików.
Ten
modem wyróżniał się najmniejszymi rozmiarami (nie wliczając modemów PCMCIA)
i prostą konstrukcją. Czytelność przedniego panelu polepszają kontrastowo
dobrane diody. W tylnej części obudowy znalazło się tylko jedno gniazdo
wyjścia, jednak dołączony rozdzielacz pozwala na podłączenie linii i telefonu.
Zestaw posiada także dodatkowe akcesoria: plastry do przyklejenia modemu
oraz podstawki z tworzywa przeciwdziałające przesuwaniu się, które użytkownik
musi przykleić we własnym zakresie. Praca z prędkością 28800 bps odbywa
się przy użyciu protokołu V.34. Użytkownik ma możliwość zdefiniowania jednej
własnej konfiguracji i zapamiętania – niestety – tylko dwóch numerów telefonicznych.
Dokumentacja, mimo iż niezbyt obszerna, zawiera opis poleceń AT oraz wyjaśnia
podstawy pracy z modemem. W pamięci stałej umieszczono, podobnie jak w
niektórych innych modelach, szczegółowe „help menu" wywoływane z linii
komend. Windows 95 rozpoznaje modem jako model standardowy, więc użytkownik
musi zaingerować w jego prawidłową instalację. Wyniki otrzymane w teście
nie odbiegają od średnich dla tej klasy, a stosunkowo niska cena dała 4
miejsce w kategorii możliwości/cena.
Modem
do złudzenia przypomina swojego „mocniejszego" brata – ta sama obudowa
i podobny zestaw funkcji. Jedną z niewielu różnic jest maksymalna prędkość
transmisji wynosząca 19200 bps. Mimo iż standardowe modemy V.32bis obsługują
jedynie 14400 bps, rozszerzenie o dodatkowy protokół V.32terbo pozwala
na pracę z większą prędkością. Urządzenie obsługuje tylko jedną, za to
nowszą klasę pracy faksu Class 2. System Windows 95 rozpoznaje MT1932ZDXI
jako standardowy modem, więc i w tym przypadku użytkownik musi wybrać odpowiedni
model z listy. W teście modem zajął przedostatnie miejsce. Pośrednia prędkość 19200
bps pozwoliła na wyprzedzenie modelu Zoltrix FM-144E VS/P (14400 bps),
jednak nie wystarczała by dogonić czołówkę. Dołączone oprogramowanie posiada
wiele użytechnych funkcji, a możliwość pisania skryptów pozwala między
innymi na automatyczne wykonywanie powtarzalnych sekwencji. W kategorii
możliwości/cena modem uplasował się na trzeciej pozycji. Model ten jest
dobrą alternatywą dla użytkowników, którzy nie lubią wydawać wysokich kwot
na maksymalne osiągi i nowe rozwiązania.
Model
FM-144E VS/P Zoltrix-a był najsłabszym modemem w naszym teście. Po pierwsze
ze względu na brak protokołu szybszego niż V.32bis (14400 bps), a po drugie
ze względu na to, że maksymalna prędkość połączenia terminal–modem wynosiła
tylko \ 57600 bps. Cechami wyróżniającymi „maleństwo" z tłumu była
nietypowa trójkątna obudowa, zegarek oraz możliwość pracy jako speakerphone,
czyli głośno mówiący dwukierunkowy telefon, dający możliwość rozmów bez
aparatu telefonicznego. Do pakietu dołączono mikrofon i zapasową baterię
do zegarka. Niestety, w modemie wyposażonym w rozbudowane opcje głosowe
zabrakło pokrętła regulacji głośności, który w przypadku tego egzemplarza
byłby bardzo użyteczny. Brak ten rekompensuje opcja programowego ustawiania
głośności dźwięku. Z tyłu obudowy znalazło się wejście na mikrofon oraz
wyjście na zewnętrzny głośnik. Dołączony zasilacz nie dał się podłączyć
do polskiego standardu gniazdek, jednak sprzedawane egzemplarze będą miały
już odpowiedni format wtyczek. Również polskojęzyczna dokumentacja nie
dotarła na czas do redakcji. W teście modem uzyskał najsłabsze rezultaty,
jednak dzięki niskiej cenie zajął drugie miejsce w kategorii możliwości/cena.
Dzięki swym możliwościom może zastąpić aparat telefoniczny i posłużyć np.
do obsługi poczty elektronicznej.
Mimo
iż polskojęzyczna dokumentacja nie dotarła w czasie trwania testów, do
modemu dołączono skromny polskojęzyczny podręcznik użytkownika, który pomoże
szczególnie nowicjuszom modemowych zabaw. Brak opcji bezpieczeństwa rekompensuje
współpraca z linią dzierżawioną. Urządzenie współpracuje w trybie faksu
z Class 1 oraz Class 2. Podobnie jak u poprzednika (FM-144E VS/P) dołączono
uniwersalny kabel dający możliwość połączenia z portami szeregowymi 9-
i 25-pinowymi. Oba modele Zoltrix-a jako jedyne w teście nie posiadały
homologacji, jednak obecnie są w fazie testów i oczekują na jej otrzymanie.
Konstrukcja dołączonego zasilacza wyklucza wykorzystanie gniazdka z uziemieniem,
które przeważają obecnie w większości biur i domów. Modem wyposażono w
automatyczne rozróżnianie danych od faksu oraz rozszerzony zestaw komend
AT, których szczegółowy opis zawiera dokumentacja. Oprogramowanie użytkowe
stanowi pakiet Cheyenne BitWare w wersji 3.24. W teście Zoltrix nie ustępował
swoim rywalom, a stosunkowo niski wynik końcowy spowodowany jest częściowo
brakiem homologacji (5 punktów). Jednak dzięki swym wysokim możliwością
( współpraca z V.34) i najniższej cenie w swojej klasie (modemy 28800 bps)
uzyskał 1 miejsce w kategorii możliwości/cena.
W
opływowy kształt obudowy przypominający „sportową mydelniczkę" wmontowano
niezbyt czytelny, ze względu na dobrane kolory i konstrukcję, panel kontrolny.
Również umieszczony na górze obudowy przycisk Data/Voice można przełączyć
przypadkowo np. przesuwając modem. Oprócz protokołu V.34 umożliwiającego
transfer z prędkością 28800 bps, Omni wyposażono w szybki port szeregowy
zapewniający prędkość pracy do 460,8 Kbps. W ofercie znajduje się również
model 288P przystosowany do połączenia z portem równoległym. Chociaż korekcja
odbywa się zgodnie z MNP 3/4 i V.42, a kompresja z MNP 5 i V42bis do obu
modeli ZyXEL-a firma dołożyła własny, szybki i sprawny protokół ZyCellular
dla obsługi telefonii komórkowej. Dodatkowe firmowe protokoły (ZyXEL 16800
i 19200 bps) poszerzają możliwości urządzenia. Te ostatnie – niestety –
współpracują jedynie z innym modemem ZyXEL-a. W tylnej części obudowy wmontowano
dwa gniazda wejściowe (linia i telefon) oraz wejście mikrofonu i wyjście
zewnętrznego głośnika. Mimo wbudowanych funkcji głosowych, modemu nie wyposażono
w zewnętrzną regulację głośności. Możliwości głosowe Omni pozwalają na
wykorzystanie urządzenia jako poczty głosowej w biurze lub średniej firmie.
Również wbudowane funkcje bezpieczeństwa sprawiają, iż model ten doskonale
nadaje się na rynek SOHO. Modem rozpoznawany był poprawnie przez system
Windows 95, jednak brak własnych sterowników sprawił, że w teście wykorzystaliśmy
standardowe ustawienia dla modeli 28800. Rozbudowane „help menu" sprawia,
że praca staje się prostsza, a dostęp do funkcji i komend łatwiejszy. W
testach modem sprawował się poprawnie uzyskując dobry stosunek możliwości/cena.
Elite
to największy modem dostarczony do testów. Na przednim panelu umieszczono
aż 21 diod, które informują o wszystkich poczynaniach urządzenia. Poza
zgodnością ze standardowymi protokołami obsługiwanymi przez model Omni,
oba ZyXEL-e jako jedyne w teście mogą pracując w trybie faksu wykorzystywać
Class 1, 2 i 2.0. Elite ,podobnie jak DeskPorte FAST+, potrafi połączyć
się z komputerem za pomocą portu równoległego. Niestety nie jest to proste,
a w odpowiednie sterowniki trzeba zaopatrzyć się samemu. Dzięki możliwości
zainstalowania do 8 MB pamięci DRAM modem pozwala na przechwytywanie nadchodzących
faksów lub wysyłanie ich bezpośrednio na drukarkę (taki zestaw może pracować
bez komputera – jako faks). Inna opcja rozszerzenia – moduł ISDN (telefonia
cyfrowa) – sprawia, że na odpowiednich liniach dane mogą być przesyłane
z szybkością do kilkuset Kbps, wykorzystując 64 lub 128 Kbps kanał B i
protokół kompresji V.42bis. Możliwe staje się wówczas także przesyłanie
głosu i danych w tym samym czasie. Modem wyposażono w rozbudowany zestaw
funkcji bezpieczeństwa i przystosowano do najnowszych rozwiązań technologicznych.
Dzięki możliwościom rozbudowy Elite okazał się najwszechstronniejszym urządzeniem
dostarczonym do testów. Niestety w systemie Windows 95 nie udało się „zmusić"
modemu do pracy z portem równoległym, dlatego wyniki testów plasują go
w środku stawki. Dołączona do obu modeli dokumentacja jest wzorcowa, a
osobna książeczka zawiera spis wszystkich podstawowych i rozszerzonych
komend AT.
Robert Dec