Μια συνθήκη με ταξικό χαρακτήρα που επιφυλάσσει ακόμα πιο ζοφερό μέλλον για τους λαούς, αν αυτοί δεν εργασθούν για την ανατροπή της κατάστασης.
Όσοι μας κατηγορούν για τη θέση μας απέναντι στην ΕΕ, ας μας απαντήσουν πώς γίνεται οι πιο ένθερμοι υποστηριχτές της να είναι οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και μεγαλέμποροι, οι καπιταλιστές γενικά, τα ανώτερα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου; Βεβαίως υπάρχουν θιασώτες και σε άλλα στρώματα του πληθυσμού, τα διάφορα τρωκτικά, οι διάφοροι βολεμένοι που εισπράττουν, πάνω και κάτω από το τραπέζι, ένα σοβαρό μερίδιο από τα κοινοτικά ποσά σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους στην επιχείρηση παραπλάνησης και εξαγοράς των λαών.
Οι κύριοι υπεύθυνοι για το κτίσιμο της αποκρουστικής ΕΕ είναι τα κλασσικά, παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα, τα φιλελεύθερα ή νεοφιλελεύθερα όπως αυτοαποκαλούνται , και τα σοσιαλδημοκρατικά, σοσιαλιστικά, τα οποία αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια σε κόμματα πολύ ικανά στην εξαπάτηση και στην απορρόφηση, σε ένα βαθμό, ορισμένων κραδασμών Δεν είναι όμως αμελητέα η ευθύνη που φέρνουν και μια σειρά κόμματα στην Ευρώπη που εμφανίζονται με την σημαία της αριστερής ανανέωσης, με την σημαία των πρώην πολέμιων της Ένωσης, με την σημαία του ευρωρεαλισμού και του δήθεν τρίτου δρόμου των κυβερνήσεων της κεντροαριστεράς.
Όταν συζητήθηκε η συνθήκη του Μάαστριχ το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που είπε ΟΧΙ, καθαρά, χωρίς περικοκλάδες και περιστροφές. Σήμερα εμφανίζονται στη βουλή κάπως διαφοροποιημένα τα πράγματα, πράγμα που οφείλεται οπωσδήποτε στην πίεση της λαϊκής δυσαρέσκειας, στο γεγονός ότι τα ευρωοράματα είναι πολύ ξεθωριασμένα. Το ΠΑΡΟΝ του Συνασπισμού κατά την δική μας γνώμη δεν περιέχει ούτε κόκκο ουσιαστικής κριτικής προς την ΕΕ. Άλλωστε το ξεκαθάρισε η εισηγήτρια του Συνασπισμού λέγοντας ότι ο ισολογισμός της ΕΕ είναι θετικός για τον ελληνικό λαό, υπογραμμίζοντας ακόμα ότι το ΠΑΡΟΝ δίνεται γιατί η Ενωση δεν έκανε πιο τολμηρά βήματα. Αλίμονο στον ελληνικό λαό αν η ΕΕ ήταν πιο τολμηρή. Θετικά εκτιμούμε την αρνητική ψήφο του ΔΗΚΚΙ, το ζήτημα σήμερα πάντως είναι να μη περιοριστούμε σε ένα ΟΧΙ στην ΕΕ, αυτό είναι μια καλή βάση, που δεν φθάνει, αν δεν εκφραστεί μια ευρύτερη συνολική αντιπαράθεση προς τις αναδιαρθρώσεις που προωθεί η ΕΕ. Το ΟΧΙ σε μια συνθήκη μπορεί να φέρει πρακτικό αποτέλεσμα για το λαό όταν εντάσσεται σε μια πολιτική ρήξης, υπέρ μιας Ευρώπης χωρίς την ΕΕ, που όσο υπάρχει θα δεσμεύει λαούς και χώρες να κάνουν ένα βήμα ανάπτυξης. Όντως προς τα πίσω δεν μπορεί να γυρίσει το ποτάμι.