ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για την Εκλογική Διακήρυξη του
ΚΚΕ
23/11/1999
Εισηγητική ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ προς τους δημοσιογράφους
Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί
Αποκαλυπτικά στοιχεία για τους προβοκάτορες
Λαϊκό μέτωπο για λύση φιλολαϊκή
Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί
Θα αδικήσω λίγο το περιεχόμενο της Διακήρυξης που απευθύνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στον ελληνικό λαό, με την πολιτική του πρόταση για το λαϊκό μέτωπο και τις θέσεις του για τις εκλογές. Θα το αδικήσω γιατί οπωσδήποτε η πολιτική επικαιρότητα επιβάλλει με τη σημερινή συνέντευξη να τοποθετηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σε ορισμένα σοβαρά ζητήματα, τα οποία οπωσδήποτε αποτελούν και ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που θίγει η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής.
Αυτή η Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής έχει γραφτεί με αφετηρία μια γενική θέση η οποία δεν ξέρω από ποιον, αλλά μεταφράστηκε σε ένα σύνθημα αυτές τις μέρες στους δρόμους της Αθήνας: "Εξω οι Βάσεις και οι Αμερικανοί, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί". Οταν άκουσα αυτό το σύνθημα - μπράβο σε αυτόν που το βρήκε - σκέφτηκα ότι αυτά που λέει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας μέσα σ' αυτή τη Διακήρυξη, έχουν αξία πρακτική, μόνο εφόσον όλοι μας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, πιστεύουμε βαθιά σ' αυτή τη θέση, ότι η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί.
Αν δεν πιστεύουμε σ' αυτή τη θέση, δεν μπορούμε να κάνουμε καμία φερέγγυα ρεαλιστική πολιτική πρόταση στο λαό. Μπορούμε να έχουμε πάρα πολλές προτάσεις, πώς να λειτουργεί η οικονομία, πώς να λειτουργούν οι επιχειρήσεις, πώς να λειτουργεί η αγροτική οικονομία. Να έχουμε πάρα πολύ ωραίες προτάσεις για τα σύνορα της χώρας, για τις διεθνείς συνεργασίες, για τη Δικαιοσύνη, για τις Ενοπλες Δυνάμεις, τα πάντα μπορεί να διατυπώσει ένα κόμμα. Αλλά αυτό που έχει σημασία κι αυτό αν θέλετε που ξεχωρίζει μια πολιτική πρόταση από μια άλλη, είναι ποια θέση έχει ο λαός - η εργατική τάξη, οι μικρομεσαίοι, οι έμποροι, οι επαγγελματοβιοτέχνες, η μικρομεσαία αγροτιά -σ' αυτήν την πρόταση. Ποια θέση έχει στον αγώνα για να γίνει αυτή η πρόταση πραγματικότητα.
Για τη σύγχρονη δημοκρατία
Επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω ένα πάρα πολύ βασικό θέμα που αναδείχτηκε αυτές τις μέρες και το οποίο συνδέεται και με την οικονομία και με τα κοινωνικά προβλήματα και με τα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της εθνικής ανεξαρτησίας που όλοι τα πιπιλάμε σαν καραμέλα, αλλά ο καθένας τα εννοεί διαφορετικά. Είναι το θέμα της δημοκρατίας.
Ανησυχούμε πάρα πολύ. Οχι γιατί ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ακούμε διάφορες κατηγορίες που μας μοιάζουν αρκετά με τις κατηγορίες εκείνες της περιόδου που έστελναν στις φυλακές, στις εξορίες και στα εκτελεστικά αποσπάσματα κομμουνιστές και άλλους πατριώτες. Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέμε.
Μας ανησυχεί κυρίως για το πού πάνε τα πράγματα. Και σκεφτόμαστε πολύ απλά: Οταν σήμερα επιταχύνεται η προσπάθεια της προσαρμογής της Ελλάδας στο ευαγγέλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που λέει ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, εργατικού δυναμικού και υπηρεσιών. Οταν επιταχύνονται οι προσπάθειες να ενσωματωθεί η Ελλάδα πλήρως στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, που σημαίνει τσαλαπάτημα της εθνικής ανεξαρτησίας, αλλαγή συνόρων, που σημαίνει συμμετοχή σε πλιάτσικο και σε πολέμους, όταν επιταχύνονται αυτές οι προσπάθειες, είναι δυνατόν οι δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας, να μείνουν απείραχτες; Αυτές, που σήμερα έχουμε. Είναι αδύνατον. Για να περάσει μια τέτοια βάρβαρη πολιτική, πρέπει να τσακιστεί το λαϊκό κίνημα. Και οπωσδήποτε δε χρειάζονται σήμερα φυλακές, εξορίες και εκτελεστικά αποσπάσματα. Μπορούν πολλά πράγματα να γίνουν έχοντας μια δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα, με το να λειτουργεί η Βουλή πάρα πολύ καλά, με ένα Σύνταγμα που μιλάει για ελευθερίες, δημοκρατία και ομαλότητα, μόνο που ο πήχης της νομιμότητας, έχει κατέβει πολύ κάτω για το λαό.
Διότι από τη στιγμή που θεωρείται νόμιμη η αλλαγή των συνόρων, από τη στιγμή που θεωρείται νόμιμη η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός λαού - δε λέω μιας χώρας γενικά, αλλά λέω ενός λαού και μιας χώρας - από τη στιγμή που νομιμοποιείται το Κόσσοβο, από τη στιγμή που νομιμοποιείται πλήρως - η πάντοτε βεβαίως υπάρχουσα μέσα σε σημερινές συνθήκες - εργοδοτική εκμετάλλευση, καταπίεση και τρομοκρατία, τότε αρχίζουμε να ψαχνόμαστε τι είναι δημοκρατία και τι είναι νομιμότητα.
Αγαπητοί φίλοι, εσείς που παρευρίσκεστε εδώ, θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε ορισμένα στοιχεία που θα καταθέσω με την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης Τύπου, παίρνοντας το χρόνο από τη Διακήρυξη και τα οποία αποδεικνύουν ότι και λίγα υπογράμμισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όταν μίλησε και για σκευωρία δικαστική και για κυβέρνηση που επιλέγει τη βία και την προβοκάτσια, προκειμένου να τσακίσει το λαϊκό κίνημα και με δική της θέληση, αλλά και κάτω από την εντολή του Μπιλ Κλίντον, του Νίκολας Μπερνς και γενικά των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχει ίσως ένα τμήμα του λαού μας που αναρωτιέται "καλά, ήταν ανάγκη να γίνει ένα βηματάκι μπρος από τη διαδήλωση που οργάνωσαν μαζικοί κοινωνικοί φορείς και στήριξαν πολιτικά κόμματα ανάμεσα σε αυτά και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - και με πολύ πάθος τη στηρίξαμε - ήταν ανάγκη να γίνει αυτό το βήμα; Δεν μπορούσατε να μείνετε εκεί ακίνητοι στα λουλουδάδικα;".
Εμείς θα πούμε δικαιολογημένη η σκέψη. Μήπως το ένα βήμα μπρος δείχνει ή εν πάση περιπτώσει είναι δείκτης ηρωισμού κάποιων διαδηλωτών; Είναι πυγμή; Εγώ θα σας μιλήσω σαν εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, που στηρίξαμε όλη αυτή την κινητοποίηση και που θεωρούμε ότι ήταν πολύ σωστή και με πάρα πολλούς χειρισμούς.
Ξέρετε δεν ήταν ένα πείσμα. Είναι κάτι παραπάνω από σοβαρό, να λέει μια κυβέρνηση ότι δεν εμπιστεύεται μαζικούς φορείς, κόμματα, δεν εμπιστεύεται το λαϊκό κίνημα να πραγματοποιήσει μια φιλειρηνική κινητοποίηση, χωρίς ταυτόχρονα - γιατί δεν ήταν αυτή η επιδίωξη - να διαταράξει το πρόγραμμα του Μπιλ Κλίντον. Αλλωστε ήταν πολύ χρήσιμα, αυτά που είδαμε στις κάμερες της τηλεόρασης. Από το τσάι της κ. Χίλαρι μέχρι τη δεξίωση και την ομιλία στο "Ιντερκοντινένταλ". Ηταν χρήσιμα πράγματα. Επικίνδυνα, αλλά χρήσιμα".
Επαγγελματίες προβοκάτορες
Είναι πάρα πολύ σοβαρό να πετάει κατάμουτρα μια κυβέρνηση σε πολιτικές δυνάμεις και σ' ένα λαϊκό κίνημα ότι δε σε εμπιστεύομαι. Και δεν μπορούμε να δεχτούμε και χτες και σήμερα και αύριο, ότι πρέπει ο λαός να παραιτηθεί, όταν αποφασίζει να κάνει μαζικές κινητοποιήσεις. Οτι πρέπει να παραιτείται από τις μαζικές κινητοποιήσεις, γιατί υπάρχουν κάποιοι προβοκάτορες που θ' αξιοποιήσουν αυτές τις κινητοποιήσεις και θα κάνουν επεισόδια.
Κι όταν αυτοί οι προβοκάτορες δεν είναι κάποιοι που κάνουν λάθος στις μορφές πάλης, αλλά είναι απεσταλμένοι του κρατικού μηχανισμού, κυβερνητικών υπηρεσιών, ίσως και ξένων υπηρεσιών. Να σας πω κάτι; Αν απέναντι, σ' αυτή τη διαδήλωση υπήρχαν 10.000 - 20.000 οπαδοί της αμερικάνικης πολιτικής στην Ελλάδα, αν τους είχαμε απέναντί μας, ειλικρινά σας λέω σε ό,τι αφορά εμάς, δεν ξέρω αν θα λέγαμε να προχωρήσουμε. Δεν είχαμε όμως αυτούς.
Είχαμε επαγγελματίες προβοκάτορες της κυβέρνησης, του κρατικού μηχανισμού, των μυστικών υπηρεσιών. Και σας λέω, τι θα γίνει από εδώ και μπρος; Είναι άλλο πράγμα να παίρνει τα μέτρα του το λαϊκό κίνημα, να περιφρουρείται από τέτοιες ενέργειες, αλλά δεν είναι δυνατόν το λαϊκό κίνημα να μετατραπεί σε αστυνομία και να κυνηγάει τους προβοκάτορες 1.500 μέτρα μακριά απ' την πορεία.
Αποκαλυπτικά στοιχεία για τους προβοκάτορες
Εχω να σας καταθέσω τα εξής στοιχεία, όχι για να υπερασπιστώ τη θέση του ΚΚΕ, αλλά γιατί πρέπει ο λαός να ξέρει και να πάρει τις αποφάσεις του, διότι ούτε την ανεργία μπορεί να παλέψει, ούτε για το ψωμί του μπορεί να παλέψει, ούτε για παιδεία μπορεί να παλέψει, ούτε για τα σύνορα της χώρας μπορεί να παλέψει, χωρίς να υπάρχουν συνθήκες δημοκρατικής ελευθερίας.
Είχαμε αυτές τις μέρες και έχουμε μέχρι αυτή τη στιγμή που έρχομαι εδώ πάρα πολλές πληροφορίες. Και ευτυχώς υπάρχουν τίμιοι άνθρωποι και μέσα στις κρατικές υπηρεσίες. Ευτυχώς. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν να καλύπτουν το ψέμα. Ισως είναι λίγο νωρίς ακόμα να βγαίνουν οι ίδιοι επώνυμα.
Εμείς δεν τις χρησιμοποιούμε όλες αυτές τις πληροφορίες, γιατί δεν είμαστε βέβαιοι ότι όλες είναι 100% σωστές. Φοβόμαστε και κάποια παγίδα. Χρησιμοποιούμε όμως εκείνες που ξέρουμε ότι είναι απολύτου αξιοπιστίας. Σας θυμίζω εκείνη τη στιγμή όπου οι διαδηλωτές μαζί με τα κόμματα,
βουλευτές, εκπροσώπους μαζικών φορέων, άλλους ανθρώπους που στήριζαν ηθικά και πολιτικά την εκδήλωση, βρισκόμαστε μπροστά στα λουλουδάδικα.
Διεκδικούμε να μιλήσουμε με τον κ. Χρυσοχοϊδη. Μας υπόσχονται ότι θα μας συνδέσουν με τον κ. Χρυσοχοϊδη. Πέρασαν 5, 10 λεπτά, ένα τέταρτο, δεν είμαι σε θέση ακριβώς να σας πω, ίσως και 20 λεπτά, περίμενα να μιλήσω με τον κ. Χρυσοχοϊδη. Δε διαμαρτυρήθηκα, σκέφτηκα ότι έχει πάρα πολλές δουλιές, έχει και την προστασία της ζωής του Μπιλ Κλίντον. Και περιμέναμε. Τι γινόταν όμως εκείνη την ώρα; Λίγο πριν βγει στο τηλέφωνο ο κ. Χρυσοχοϊδης, συνέβη το εξής γεγονός. Θα σας μοιράσουμε και το σχέδιο. Εξω από το υπουργείο Εξωτερικών προς την Ακαδημίας, εκεί που είναι οι υπηρεσίες, υπήρχε μία αστυνομική δύναμη. Καθόταν. Ηταν η δεύτερη ίσως γραμμή πυρός ή, δεν ξέρω, φύλασσε το υπουργείο, δεν ξέρω ακριβώς τι έκανε, τι αποστολή είχε.
Εκεί εμφανίζονται απότομα και το πιο πιθανό είναι ότι προέρχονται μέσα από το κτίριο του υπουργείο Εξωτερικών, 20 με 25 άτομα, με αλυσίδες, ρόπαλα, μας είπαν και με σκουλαρίκια. Δεν ξέρω αν είχαν και 25σκουλαρίκια. Δε μας ενοχλεί το σκουλαρίκι.
Η Αστυνομία αιφνιδιάζεται και δείχνει διάθεση να τους αντιμετωπίσει. Οι άνθρωποι αυτοί περνάνε και κάνουν το χέρι έτσι και δείχνουν κάτι. Τώρα, μεταλλικό ήταν, κάρτα ήταν, δεν ήμασταν μπροστά. Και παραμένουν αιφνιδιασμένοι πάρα πολλοί αστυνομικοί. Δεν ήταν όλοι στο κόλπο. Μένουν μέσα στο χώρο της Αστυνομίας τα άτομα αυτά.
Δεν ξέρω αν οι δημοσιογράφοι μπορούσαν να δουν, καλύπτονταν όμως από την ίδια την Αστυνομία. Μόλις τοποθετούνται εκεί, με παίρνει τηλέφωνο ο κ. Χρυσοχοϊδης και μου λέει ότι δεν μπορώ να σας επιτρέψω, γιατί έχετε αλυσίδες και ρόπαλα. Απορρίπτουμε όλοι αυτή την κατηγορία.
Οι αλυσίδες και τα ρόπαλα δεν κρύβονται. Και την απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας, γιατί και ένας να υπήρχε, θα τον πετάγαμε έξω κακήν - κακώς. Γίνεται το πρώτο βήμα και το χτύπημα με τα δακρυγόνα. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή οι 20-25 λεβέντες για τους οποίους μας είπαν ότι πιθανόν να μην ήταν και Ελληνες, έφυγαν από την Αστυνομία ανενόχλητοι, μπήκαν στην οδό Ζαλοκώστα και από εκεί πάνε στην Κριεζώτου και προφανώς από εκεί στην Πανεπιστημίου και οργανώνουν τα επεισόδια.
Δεν είμαι βέβαιη εάν αυτό το γεγονός ακριβώς το ήξερε ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Δεν έχω αποδείξεις. Η κωλυσιεργούσαν κάποιοι την επικοινωνία μαζί μου μέχρι να περάσουν. Δεν τον κατηγορώ, γιατί δεν έχω αποδείξεις και γιατί σ' αυτές τις περιπτώσεις λίγοι ξέρουν.
Του ζητάω να κάνει ανάκριση ή να ζητήσει να εξεταστούν οι παρόντες αστυνομικοί, η αστυνομική δύναμη που ήταν σε εκείνη τη γωνία.
Κατασκευή ενόχων
Δεύτερο ζήτημα. Πάμε στην περιοχή εκείνη όπου συλλαμβάνονται τα 13 παιδιά εντός του γνωστού φαρμακείου.Ανάμεσά τους είναι 7-8 Κνίτες, δεν κάνουμε διαχωρισμούς, απλώς το σημειώνουμε.
Και υπάρχει το εξής στοιχείο : Μια μηχανή μεγάλου κυβισμού μαύρου χρώματος με αριθμό κυκλοφορίας ΥΡΖ 387 με δύο επιβάτες κυνηγά τους διαδηλωτές που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα ΜΑΤ. Ο συνεπιβάτης κρατά λοστό και χτυπά αδιακρίτως. Λίγο μετά σταματά κοντά σε μια διμοιρία των ΜΑΤ κάτω από τις γραμμές του τρένου.
Η περιοχή είναι η Ιερά Οδός. Μιλά στον ασύρματο. Η παίρνει νέες εντολές ή αναφέρει ότι εξετέλεσε την αποστολή του. Εμείς ζητάμε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης να ελέγξει για τη συγκεκριμένη μοτοσικλέτα, δεν ξέρω ο κ. Χρυσοχοϊδης, η κα Παπανδρέου, που είναι προϊσταμένη της ΕΥΠ, ας τα βρουν ποιος πρέπει να διερευνήσει το ζήτημα.
Πάμε παρακάτω. Συνελήφθησαν τα 13 παιδιά στο φαρμακείο και παραπέμφθηκαν με κατηγορίες κακουργήματος. Οπως ξέρετε, κατηγορούνται ότι έκαψαν ασθενοφόρα, κινδύνευαν ενδεχομένως ασθενείς αν ήταν μέσα κλπ., κλπ. Νομίζω ότι αυτά είναι γνωστά.
Ο αστυφύλακας που έκανε την κατάθεση αναίρεσε την αρχική του κατάθεση και δηλώνει ότι δεν είδε. Υπάρχουν επίσημα χαρτιά, υπάρχει η έκθεση ένορκης εξέτασης και η αναίρεση επίσης. Ορίστε, Πρωτοδικείο Αθηνών κλπ. Αναιρέθηκε η κατάθεση. Είναι αναλυτική, τα έχουμε εδώ.
Υπάρχει η μαρτυρία του φαρμακοποιού, αυτόπτη μάρτυρα των επεισοδίων, η οποία είναι κυριολεκτικά καταπέλτης και ανατρέπει όλο το κατηγορητήριο.
Αποσιώπηση από τα ΜΜΕ
Και υπάρχει βεβαίως και το γεγονός της Κρήτης στο Λασίθι, που πρέπει να πω ότι εμείς στείλαμε τα αποσπάσματα του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και, δεν ξέρω, ζήτημα είναι αν κάποιο μέσο ενημέρωσης το αξιοποίησε.
Δε λέω ότι φταίνε οι δημοσιογράφοι, αλλά όταν υπάρχει εντολή, τότε άκρα του τάφου σιωπή. Μπορεί την τρίχα να την κάνουμε τριχιά και τα μεγάλα ζητήματα να θάβονται. Εκεί πέρα δύο Αμερικανοί συνελήφθησαν τελικά από την Αστυνομία και παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα.
Οι οποίοι όχι μόνο κατέστρεφαν τα πανό του Κόμματος, αλλά αποπειράθηκαν να κάψουν αυτοκίνητα κοντά στη διαδήλωση, στον Αγιο Νικόλαο στο Λασίθι. Κρύφτηκαν σε ξενοδοχείο, πιάστηκαν. Ειπώθηκε ότι είναι Αμερικανοί που υπηρετούν στη Σούδα. Τελικά αποδείχτηκε ότι αυτοί υπηρετούν στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, ότι ο ένας που υποτίθεται ότι ζούσε στη Σούδα στα Χανιά ήρθε στις 13/11 αν θυμάμαι καλά, μια μέρα πριν τη διαδήλωση με ισπανικό διαβατήριο, ο άλλος δεν είχε χαρτιά.
Και τώρα μαθαίνουμε ότι τους άφησαν ελεύθερους, ενώ υπήρχε εισήγηση να παραπεμφθούν αμέσως σε δίκη. Τους κατηγορούν τώρα για κλοπή σεντονιών, γιατί μπήκαν σε ένα ξενοδοχείο και μάλιστα υπάρχει κατεύθυνση να φύγει απ' τη θέση του ο αστυνομικός διευθυντής, ο οποίος οργάνωσε τη σύλληψη και συνέταξε το κατηγορητήριο της παραπομπής τους.
Τόσες μέρες δε γίνεται καμία συζήτηση γι' αυτό το θέμα. Η διαδήλωση που πήγε μισό μέτρο μπροστά στα λουλουδάδικα έφταιγε; Δηλαδή άμα πηγαίνουμε συνεχώς πέντε - πέντε μέτρα πίσω και άμα μείνουμε στο σπίτι μας, τότε βεβαίως δε χρειάζεται και η Αστυνομία. Είναι και αυτό μια μορφή δημοκρατίας.
Υπάρχουν και άλλα στοιχεία και άλλα τα οποία θα τα ελέγξουμε προκειμένου να τα δώσουμε στη δημοσιότητα, γιατί φοβόμαστε ότι καμιά φορά μπορεί να μας βγάλουν ψεύτες, για να μη φανεί η αλήθεια. Ακριβώς μπαίνει ένα μεγάλο θέμα. Αυτός ο πήχης της νομιμότητας έχει κατέβει πάρα πολύ χαμηλά.
Λαϊκό μέτωπο για λύση φιλολαϊκή
Και ο ελληνικός λαός με την πάλη του, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες και αυτό που λέμε νομιμότητα, με την πάλη του πρέπει να ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη. Αλλιώς έρχονται κυριολεκτικά μαύρες μέρες. Κυριολεκτικά. Να, γιατί εμείς λέμε στο λαό ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές λύσεις, αν δεν αμφισβητήσεις τα συνολικά πλαίσια αυτής της πολιτικής. Και για να τα πούμε και λίγο συμβολικά, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Οσο η Ελλάδα προσαρμόζεται σε μια πολιτική που θεωρεί ανάπτυξη τα κέρδη των μονοπωλίων, που θεωρεί δημοκρατία να μην υπάρχουν σύνορα και να νομιμοποιείται ο πόλεμος και η εισβολή, μέσα σ' αυτά τα πλαίσια δεν υπάρχουν λύσεις. Λύσεις όπως τις καταλαβαίνει σήμερα ο λαός, να έχεις μια ευτυχισμένη ζωή, να έχεις μια σταθερή δουλιά, να έχεις ένα καλό εισόδημα, να έχεις ελεύθερο χρόνο, να μην έχεις ανεργία, τα ναρκωτικά, την κοινωνική εγκληματικότητα, τον πόλεμο. Μια ζωή εν πάση περιπτώσει που ανταποκρίνεται στα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής.
Και εν πάση περιπτώσει, έχει δικαίωμα ένας λαός να αποφασίζει τι εννοεί ανάπτυξη και πώς θέλει το δρόμο εξέλιξης της κοινωνίας του; Εχει δικαίωμα ένας λαός να αποφασίζει ότι δε θέλει να είναι στο ΝΑΤΟ; Εάν το αποφασίσει, βεβαίως. Ούτε το ΚΚΕ μπορεί να του το επιβάλει, ούτε τίποτα.
Εχει δικαίωμα; Σήμερα μας λένε το εξής: Φέρτε ό,τι προτάσεις θέλετε, αρκεί να μη θίγουν τα πλαίσια και τα βάθρα αυτής της πολιτικής. Και εδώ, δυστυχώς, είναι η ευθύνη και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι χωρίς να αμφισβητήσεις αυτά τα πλαίσια, χωρίς να τα σπάσεις αυτά τα πλαίσια, υπάρχουν λύσεις. Δεν υπάρχουν.
Ο χαρακτήρας του Λαϊκού Μετώπου
Και εμείς καθόμαστε και σκεφτόμαστε ρεαλιστικά, πώς αυτό που πιστεύουμε εμείς, ότι ο λαός πρέπει να γίνει υπερδύναμη, θα γίνει. Δεν είναι καινούριο να σας πω ότι μόνοι μας εμείς οι κομμουνιστές, ούτε θέλουμε, ούτε μπορούμε. Με την έννοια ότι εδώ χρειάζεται μία μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Και μέσα σε μια μέρα δεν μπορεί να γίνει όλος ο λαός κομμουνιστής. Ακριβώς η δύναμη του λαϊκού μετώπου, που δεν είναι μια οποιαδήποτε συμμαχία, έχει το εξής χαρακτηριστικό: στηρίζεται στο λαϊκό κίνημα.
Δεύτερον, εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου και είναι εναντίον του μονοπωλιακού κεφαλαίου, εναντίον της πλουτοκρατίας, της ολιγαρχίας, πείτε το όπως θέλετε. Είναι καθαρό.
Τρίτον, κακά τα ψέματα, αυτό το μέτωπο πρέπει να οργανώνει αγώνες, να διεκδικεί και μικρές λύσεις καθημερινές, έστω και αν δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση άρδην και δεν μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά εάν δε βάλει πλώρη αυτό το μέτωπο και δε βοηθήσει στο να διαμορφωθεί μια νέα λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα, δε θα δούμε προκοπή και άσπρη μέρα.
Αυτό βέβαια είναι και το χαρακτηριστικό της πρότασης του ΚΚΕ. Οχι μόνο, δηλαδή, λέμε στο λαό να εγκαταλείψεις μαζικά το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, αυτά τα κόμματα της εξουσίας, αυτά τα κόμματα τα οποία δεν πρόκειται να αλλάξουν χαρακτήρα. Είναι κόμματα που εκπροσωπούν το μεγάλο κεφάλαιο. Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσεις και να διαλέξεις εκείνο το δρόμο που δε σου εξασφαλίζει απλώς εναλλαγή κομμάτων στη διακυβέρνηση, αλλά μια άλλη διαφορετική εξουσία. Ποια θα είναι η διαφορετικότητά της; Ενα πολύ απλό πράγμα θα σας πω, μια απλή αλήθεια. Τελικά αυτός ο πλούτος που υπάρχει στη χώρα ο κοινωνικός, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές πού θα ανήκουν; Στον Λάτση, στον Βαρδινογιάννη, στον Κόκκαλη, στον Λαμπράκη; Και δε θέλω να στρέψω την προσοχή σας στα τέσσερα πρόσωπα, που αυτή τη στιγμή μου ήρθαν, δεν είναι πρόσωπα, είναι Ομιλοι, είναι συμφέροντα, δεν είναι θέμα προσώπων. Και αν δεν είναι αυτοί, αύριο θα είναι κάποιοι άλλοι. Παλιά είχαμε τον Ωνάση, σήμερα έχουμε άλλους. Απλώς ενδεικτικά για να καταλάβει ο κόσμος τι λέμε. Θα ανήκει ο πλούτος στο τραπεζικό κεφάλαιο, θα ανήκει στις επιχειρήσεις που είναι στο Χρηματιστήριο ή θα ανήκει στο λαό; Μα, αυτό είναι θεμελιακό ζήτημα.
Θα αποφασίζουμε εμείς στον τόπο μας με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε; Αυτό που θέλει ο λαός; Η, τελικά, θα μας λένε ότι κοιτάξτε να δείτε θα υλοποιήσετε την πολιτική του ΝΑΤΟ;
Και γι' αυτό, και για να τελειώνω, πολλά λόγια ακούστηκαν μεγάλα αυτές τις μέρες. Μα είναι δυνατόν να μπορείς να υπερασπιστείς το Κυπριακό, όταν έχεις νομιμοποιήσει τη λύση τύπου Κόσσοβο; Είναι αστείο.
Είναι δυνατόν να λες ότι θα μου διασφαλιστούν τα σύνορα στο Αιγαίο - και γιατί να μην πούμε και στο Ιόνιο αύριο, πού ξέρουμε τι θα γίνει - την ίδια στιγμή που εσύ συμμετέχεις σε μία πολιτική αλλαγή συνόρων;
Μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα
Και εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε. Λόγια θα ακούσουμε πολλά. Αυτό που έχει σημασία είναι σε ποιο πλαίσιο τα λόγια αυτά μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Η Ελλάδα συμμετέχει στην αλλαγή των συνόρων, γίνεται το μακρύ χέρι της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών στα Βαλκάνια. Και μου κάνει εντύπωση. Ενα πράγμα είπε ο Μπιλ Κλίντον εδώ και δεν ξεσηκώθηκε κανένας κάτω από το ΙΝΤΕΡΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ, ότι χρηματοδότησε την αντιπολίτευση του Μιλόσεβιτς, δε θυμάμαι πόσα δισεκατομμύρια δολάρια, για να ανατρέψει την κυβέρνηση. Αυτό πώς το λέτε εσείς, δημοκρατικό διάλογο, συναίνεση; Και όμως το άντεξαν αυτό. Για μας αυτό δε χρειάζεται τίποτε άλλο. Νομίζω ότι αυτές τις μέρες ο ελληνικός λαός και δε λέω μόνο αυτοί που κατέβηκαν στους δρόμους, ο ελληνικός λαός έδειξε ότι κρατάει καλά και όχι μόνο κρατάει, μπορεί και να αντεπιτεθεί.
Για δείτε σύγκριση, τι εικόνα είδαμε χθες στη Σόφια; Ο βουλγάρικος λαός είχε μεγάλη παράδοση, όπως και ο ελληνικός λαός, και όμως είδαμε αυτή την πλατεία να γεμίζει από κόσμο, δεν ξέρω αν γέμισε εντελώς, κουνώντας σημαιάκια. Να πώς έφτασαν ένα λαό που πεινάει και που ξηλώνει τα καλοριφέρ από το σπίτι του για να μην πληρώνει τα κοινόχρηστα. Πώς μπορεί ένας περήφανος λαός να σηκώνει αμερικάνικες σημαίες για τον Κλίντον. Και θα ζήσουμε σήμερα και το λαό στο Κόσσοβο να υποδέχεται τον Κλίντον σαν απελευθερωτή. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αυτή την εικόνα δεν την ανέχεται. Βεβαίως, σέβεται τις αποφάσεις και τις επιλογές των λαών, διά της βίας δεν αλλάζει τίποτα. Αλλά ξέρει, όμως, ότι τέτοιες επιλογές και αποφάσεις έχουν διαμορφωθεί διά της βίας.
Και είμαστε πραγματικά πολύ χαρούμενοι που βάλαμε κι εμείς το δικό μας πετραδάκι, ας εκτιμήσει ο καθένας μικρό ή μεγάλο, αυτός ο λαός αυτή τη δεκαετία να αντέξει και να μη σκύψει το κεφάλι. Βοηθάνε οι παραδόσεις του λαού μας και οι εμπειρίες από την Αμερικανοκρατία και την Αγγλοκρατία.
Αλλά εν πάση περιπτώσει νομίζουμε κι εμείς ότι κάτι κάναμε σ' αυτή τη δεκαετία για να βοηθήσουμε αυτό το λαό να διατηρήσει την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητά του. Μπορεί ένα μέρος του λαού να φοβάται, άλλο πράγμα αυτό. Αλλά ο λαός μας δεν είναι δειλός.
Και εμείς θα συνεχίσουμε αυτή την πορεία που ξεκινήσαμε, ξέροντας ότι οι κομμουνιστές δεν είμαστε μόνοι μας. Υπάρχουν πάρα πολλοί που μαζί μπορούμε και να χτίσουμε το μέτωπο, μπορούμε να αντισταθούμε και μπορούμε να βάλουμε πλώρη για μεγάλες και ριζικές αλλαγές, όχι μερεμέτια για τη διαχείριση της εξουσίας.