Το πλαστό δίλλημα ΕΕ ή απομόνωση

Πολλές φορές έχουμε ακούσει ότι αν η Ελλάδα δεν είχε ενταχθεί στην ΕΕ θα ήταν σήμερα χειρότερα. Η Ελλάδα δεν θα ήταν χειρότερα, η πλουτοκρατία της Ελλάδας δεν θα είχε ίσως την σημερινή πλεονεκτική θέση. Αυτό που ισχυρίζονται οι ένθερμοι υποστηριχτές της ΕΕ, αποτελεί μια υπόθεση και τίποτε άλλο, αυτό που λέμε όμως εμείς ότι η Ελλάδα εντός ΕΕ πάει από το κακό στο χειρότερο είναι μια πραγματικότητα.

Σίγουρα η κατάσταση για τον λαό δεν θα ήταν ιδανική, αλλά θα ήταν καλύτερη. Η Ελληνική οικονομία έχει δυνατότητες για καλύτερη θέση στο διεθνή καταμερισμό, με προϋπόθεση ότι είναι χώρα που κινείται σε ένα δρόμο εξέλιξης αυτοδύναμο, που δίνει στον λαό δικαίωμα ελεύθερης επιλογής. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αν ο λαός δεν γίνει ο πραγματικός ιδιοκτήτης του πλούτου της χώρας. ‘Η Ελλάδα διαθέτει πλούτο, έμπειρο εργατικό δυναμικό, πολυάριθμο και ικανό το επιστημονικό δυναμικό. Διαθέτει καλή γεωγραφική θέση, έχει δηλαδή ένα μίνιμουμ, έστω, δυνατοτήτων να διεκδικήσει να μετάσχει υπό καλύτερους όρους στο διεθνή καταμερισμό.

Εμείς είμαστε πολέμιοι της ΕΕ και κάθε άλλης μορφής ένωσης ή ενοποίησης που υπηρετεί συνειδητά τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των πολυεθνικών μεγαθηρίων.

Αυτή η Ευρώπη, που πολλές φορές αποκαλείται Ευρώπη των λαών, δεν πρόκειται να κτισθεί ποτέ, αν σε κάθε χώρα, ο κάθε λαός, το εργατικό λαϊκό κίνημα, το μέτωπο των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων δεν παλέψει για ριζικές αλλαγές στη χώρα του, ιδιαίτερα στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας, ώστε να ξεκινήσει ένας άλλος δρόμος εξέλιξης. Αυτό προσπαθούμε και εμείς στην Ελλάδα, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ο ελληνικός λαός πρέπει σε κάθε βήμα του να συντονίζεται με κάθε προοδευτικό και ριζοσπαστικό κίνημα στην Ευρώπη, στη γειτονιά του. Αυτό είναι ένα άλλο βήμα, διαφορετικό από το δικό σας για τη συνεργασία και την ενότητα.

Αυτός ο αγώνας αξίζει κόπους και θυσίες

Η ΕΕ όχι μόνο δεν διασφαλίζει την ειρήνη αλλά κουβαλάει τον πόλεμο και την ειρήνη με το πιστόλι στο κρόταφο.

Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να ξεχάσει ότι ο 20ός αιώνας που δύει σημαδεύτηκε από δύο παγκοσμίους πολέμους που έγιναν γιατί οι μεγάλες, ισχυρές καπιταλιστικές χώρες είχαν ανταγωνισμό μεταξύ τους για το ποιά θα γίνει ο πιο ισχυρός εκμεταλλευτής λαών, ο πιο ισχυρός αποικιοκράτης. Ότι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος έδωσε διέξοδο στην κρίση του καπιταλισμού, αφού πια είχαν εξαντληθεί τα άλλα μέσα διανομής και κυριαρχίας.

Στις μέρες μας – προς το παρόν- οι ισχυροί ανταγωνιστές έχουν βρει άλλη λύση, βάζουν τις άλλες χώρες, τους δορυφόρους τους, χώρες επί ξύλου κρεμάμενες να τσακώνονται μεταξύ τους, ώστε να επεμβαίνουν και μέσω του πολέμου ή μέσω της απειλής του πολέμου να ξαναμοιράζουν την λεία, που τώρα είναι πολύ πιο πλούσια μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης.

Γιατί λοιπόν εμείς οι κομμουνιστές να είμαστε υπέρ αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Προηγούμενη σελίδαΕπόμενη σελίδα