Εκχωρήθηκαν νέα κυριαρχικά δικαιώματα, ενώ δεν παρέχεται καμία προστασία στην Ελλάδα, στους λαούς της περιοχής, της Ευρώπης.

Πριν την ψήφιση της συνθήκης από τα κράτη μέλη, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διατυμπάνιζε ότι θα δώσει μεγάλη μάχη προκειμένου να πετύχει να ενσωματωθεί στη συνθήκη η έννοια των κοινοτικών συνόρων και της προστασίας τους, με στρατιωτικά μέσα αν χρειαστεί. Επίσης έλεγε ότι θα πετύχει να υπάρξει ειδική μέριμνα και προστασία για νησιωτικές περιοχές που έχουν προβλήματα, όπως συμβαίνει με τα νησιά του Αιγαίου.

Καμία από τις προτάσεις της κυβέρνησης δεν έγινε ουσιαστικά αποδεκτή, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το ΠΑΣΟΚ να αισθάνεται υποχρεωμένο για τις καλές υπηρεσίες των συμμάχων. Θα μου πείτε ότι ύστερα από το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΗΠΑ κατά την κρίση στα Ιμια, τέτοια πράγματα θεωρούνται για την κυβέρνηση, και όχι μόνο, δευτερεύοντα…

Μια μορφή εκχώρησης είναι η συμφωνία για το πώς θα παίρνονται οι αποφάσεις σε ζητήματα στρατηγικής συμμαχίας, όταν μια χώρα δηλαδή διαφωνεί επικαλούμενη λόγους εθνικού συμφέροντος.

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν τα εκχώρησε όλα, δεν εκχώρησε λόγου χάρη τα δικαιώματα της ελληνικής πλουτοκρατίας, αλλά μόνο τα δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Με την ευκαιρία, για πολλοστή φορά θα σας απευθύνω ένα λογικό ερώτημα: Δώστε μια εξήγηση στον ελληνικό λαό, πώς είναι δυνατό , από τη μια μεριά η ελληνική κυβέρνηση να εγκαλεί την Τουρκία για επικίνδυνη πολιτική και αμφισβήτηση των συνόρων, για τρομοκρατία σε βάρος του τουρκικού λαού, για κατοχή στην Κύπρο, και την ίδια ώρα μαζί με την τουρκική κυβέρνηση να συγκροτεί κοινό στρατό, ο οποίος υποτίθεται θα εγγυηθεί και με τα όπλα τα σύνορα στα Βαλκάνια και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε ποια λογική στηρίζεται, το εξοπλιστικό, δήθεν αμυντικό πρόγραμμα της χώρας, να αποφασίζεται από το ΝΑΤΟ δηλαδή και από την Τουρκία;

Ακόμα η Ελλάδα δεν έχει βρει το δίκιο της από τους εταίρους της όσον αφορά τα σύνορα στο Αιγαίο. Αλλά μήπως η ελληνική κυβέρνηση με την πολιτική της εγγυάται ότι προστατεύει τα συμφέροντα των γειτονικών λαών από τις επεμβάσεις και τις στημένες εντάσεις; Ούτε καν τυπική ουδετερότητα δείχνει, επικαλούμενη τη διεθνή αρχή ότι μια χώρα δεν μπορεί να στέλνει ή να συμμετέχει σε στρατιωτικές δυνάμεις που αφορούν την ευρύτερη περιοχή που ανήκει. Η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αλλά και με τη συναίνεση που υπάρχει από όλα τα άλλα κόμματα, πρόθυμα διαθέτει την ελληνική γη να χρησιμοποιείται για επιθετικούς σκοπούς σε βάρος γειτονικών δυνάμεων, σε βάρος του σερβικού και του αλβανικού λαού, σε βάρος του ιρακινού λαού. Επί τέλους δεν θα βρεθεί και κάποιο άλλο κόμμα να θέσει μαζί με το ΚΚΕ θέμα για την βάση της Σούδας, για τον Αραξο και για το Άκτιο, για την Θεσσαλονίκη που μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ξένων στρατευμάτων; Δεν θα τεθεί επί τέλους ευρύτερα ζήτημα για τις εκτεταμένες υπέργειες και υπόγειες εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ που διευθύνει στην ουσία την άμυνα της χώρας όπως το συμφέρει;

Προηγούμενη σελίδαΕπόμενη σελίδα