Język germański. Główny język międzynarodowy. Język
ONZ. Język urzędowy w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytani, Irlandi (oprócz Irlandzkiego),
Australi, Nowej Zelandi, w Indiach (tymczasowo) i 15 państwach afrykańskich:
RPA, Nigeri, Ghanie, Ugandzie itd. Posługuje się nim ponad 508 mln osób.
Język południowosłowiański. Uważany za identyczny z
językiem serbskim (tworząc wspólnie jeden język: serbsko-chorwacki;
jedyna różnica to pisownia (alfabet): cyrylica jest używana w alfabecie
serbskim, za alfabet łaciński - w chorwackim). Język urzędowy Chorwacji.
Językiem tym posługuje się 5 mln osób.
Język romański. Język urzędowy w Hiszpanii, całej
Ameryce Łacińskiej (za wyjątkiem Brazylii) i Gwinei Równikowej. Język
ONZ. Posługuje się nim 325 mln osób.
Język romański. Język ONZ. Język urzędowy Francji,
Belgii, Szwajcarii, Luksemburgu, Monako, Andorze, Kanadzie, Haiti, kilku państwach
afrykańskich: Benin, Burkina Faso, Gabon, Gwinea, Zair, Kongo, Mali, Niger,
Senegal, Togo, Czad, Burundi, Rwanda, Republika Środkowoafrykańska,
Madagaskar, Kamerun, Seszele, Komory, Dżibuti, Vanuatu (Oceania). Posługuje
się nim ponad 128 mln osób.
Język romański. Używany przez 8 mln osób w Hiszpanii
(Katalonia, Walencja, Baleary), Francji, Andorze i na Sardynii. Jeden z języków
urzędowych w wymienionych prowincjach Hiszpanii i w Andorze.
Język zachodnioirański. Drugi język urzędowy w Iraku.
Używany w Turcji, Iraku, Iranie, Syrii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich
(diaspora kurdyjska przez około 20 mln osób.