Promieniowanie słoneczne

W jądrze Słońca, zachodzi reakcja syntezy jądrowej, w trakcie, której cztery atomy wodoru (protony) łączą się na drodze szeregu reakcji i powstaje jeden atom helu. Ponieważ masa 4 protonów jest większa od masy powstałego jądra helu, pozostaje jej nadwyżka, która zgodnie z jedną z formuł Einsteina zamieniana jest w energię (26.732 MeV). Energia ta unoszona jest (głównie przez fotony promieniowania gamma) ku powierzchni Słońca. Droga promieni gamma na powierzchnię Słońca mogłaby trwać 2,5 sekundy, gdyby nie bardzo wysoka temperatura, przekraczająca 15 milionów stopni. Gęstość, jaka panuje w jądrze sprawia, że nim kwant promieniowania gamma przeleci 1 cm, wielokrotnie zderza się z cząstkami elementarnymi, traci energię i zamienia się w kwant rentgenowski. Promienie rentgenowskie mają również problemy z wydostaniem się z jądra, ciągłe zderzenia z cząstkami elementarnymi, powodują stopniową utratę części ich energii, w końcu jednak udaje się im "przedrzeć" do tzw. warstwy promienistej. Temperatura materii w warstwie promienistej wynosi ok. 5 milionów stopni, gęstość mniejsza gęstość sprawia, ze nie zachodzą tam reakcje jądrowe. Z warstwy promienistej, kwant rentgenowski, znacznie szybciej dociera, do kolejnej warstwy, zwanej konwektywną. Temperatura tego obszaru waha się w granicach 1 miliona. Tu promienie rentgenowskie "wyrzucane" są wraz z gorącymi strumieniami gazu na powierzchnię. Tak, więc powstające w jądrze wysokoenergetyczne kwanty promieniowania gamma dryfując ku powierzchni oddziałują z materią i stopniowo tracą energię. Na powierzchni Słońca, są już wyświecane jako promieniowanie optyczne (światło widzialne) i podczerwone. Droga kwantu z jądra Słońca, na jego powierzchnię trwa 10 milionów lat! Ze Słońca na Ziemię światło biegnie tylko 8 minut!
FOTO: NASA