Układ Słoneczny

Grupa ciał niebieskich powiązanych ze sobą siłami przyciągania (grawitacji) i poruszających się wspólnie w przestrzeni. Środkiem Układu Słonecznego jest Słońce, stanowiące 99,86% jego masy. W skład układu wchodzi ponadto dziewięć planet (Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun i Pluton), ich księżyce, planetoidy, komety, meteoroidy oraz pył i gaz międzyplanetarny.
Najlepszym sposobem na uzmysłowienie sobie proporcji pomiędzy planetami Układu Słonecznego jest zmniejszenie go miliard razy... Ziemia miałaby wówczas średnicę ok. 1,3 cm, a orbita Księżyca znajdowałaby się w odległości około 38 cm od Ziemi. Słońce byłoby oddalone od Ziemi o 150 m, a jego średnica wynosiłaby 1,5 m. Jowisz o średnicy 15 cm okrążałby Słońce w odległości 750m, Saturn natomiast o średnicy około 10cm leżałby już dwa razy dalej. Uran i Neptun byłyby wielkości 5cm i leżałyby w odległości odpowiednio 3km i 4,5km. W tej skali najbliższa gwiazda po Słońcu (Proxima Centauri) byłaby od nas oddalona o 40000km.
Układ Słoneczny powstał przed około 5 miliardami lat, najprawdopodobniej z tego samego obłoku gazowo-pyłowego, z którego powstało Słońce. Od tego czasu ciągle się zmienia. Istnienie Układu Słonecznego zależy od ciała, dzięki któremu powstały jego planety, czyli od Słońca, które cały czas ewoluuje. Za jakieś pięć, sześć miliardów lat, Słońce wejdzie w końcową fazę ewolucji i przeistoczy się w czerwonego olbrzyma. Już dziś obserwuje się spalanie wodoru w zewnętrznych warstwach, natomiast w jądrze następuje przemiana helu w węgiel. Słońce pęcznieje, planety kurczą się. Trudno przewidzieć jak będzie wyglądał koniec Układu Słonecznego, lecz bez wątpienia on nastąpi.
FOTO: NASA