Promieniowanie słoneczne
W
jądrze Słońca, zachodzi reakcja syntezy jądrowej, w trakcie, której cztery atomy
wodoru (protony) łączą się na drodze szeregu reakcji i powstaje jeden atom helu.
Ponieważ masa 4 protonów jest większa od masy powstałego jądra helu, pozostaje
jej nadwyżka, która zgodnie z jedną z formuł Einsteina zamieniana jest w energię
(26.732 MeV). Energia ta unoszona jest (głównie przez fotony promieniowania
gamma) ku powierzchni Słońca. Droga promieni gamma na powierzchnię Słońca mogłaby
trwać 2,5 sekundy, gdyby nie bardzo wysoka temperatura, przekraczająca 15 milionów
stopni. Gęstość, jaka panuje w jądrze sprawia, że nim kwant promieniowania gamma
przeleci 1 cm, wielokrotnie zderza się z cząstkami elementarnymi, traci energię
i zamienia się w kwant rentgenowski. Promienie rentgenowskie mają również problemy
z wydostaniem się z jądra, ciągłe zderzenia z cząstkami elementarnymi, powodują
stopniową utratę części ich energii, w końcu jednak udaje się im "przedrzeć"
do tzw. warstwy promienistej. Temperatura materii w warstwie promienistej wynosi
ok. 5 milionów stopni, gęstość mniejsza gęstość sprawia, ze nie zachodzą tam
reakcje jądrowe. Z warstwy promienistej, kwant rentgenowski, znacznie szybciej
dociera, do kolejnej warstwy, zwanej konwektywną. Temperatura tego obszaru waha
się w granicach 1 miliona. Tu promienie rentgenowskie "wyrzucane"
są wraz z gorącymi strumieniami gazu na powierzchnię. Tak, więc powstające w
jądrze wysokoenergetyczne kwanty promieniowania gamma dryfując ku powierzchni
oddziałują z materią i stopniowo tracą energię. Na powierzchni Słońca, są już
wyświecane jako promieniowanie optyczne (światło widzialne) i podczerwone. Droga
kwantu z jądra Słońca, na jego powierzchnię trwa 10 milionów lat! Ze Słońca
na Ziemię światło biegnie tylko 8 minut!
FOTO: NASA