Biologia molekularna - daty

Co będą wiedzieć o XX wieku przyszli historycy? Był to wiek wielu wojen, triumfu i upadku faszyzmu i komunizmu, końca kolonializmu, a także fantastycznego postępu oraz rozwoju nauki i techniki. Pierwsza połowa wieku upłynęła pod znakiem fizyki, w drugiej akcent przesunął się na biologię, a sygnałem wyzwalającym stała się hipoteza podwójnej helisy...

Francois Jakob - konferencja poświęcona czterdziestej rocznicy przedstawienia hipotezy podwójnej helisy - Paryż 1993

1944

Avery, McLeod, McCarty publikują pracę stwierdzającą, że czynnikiem, który może przywracać infekcyjność bakterii Streptococcus pneumonae (dwoinka zapalenia płuc), jest czysty DNA.

 

 

1950

E. Chrgraff odkrywa "alfabet DNA", czyli skład nici DNA oraz przedstawia regułę, głoszącą, ze liczba zasad pirymidynowych w DNA jest równa liczbie zasad purynowych.

 

 

1953

J. D. Watson i F.Crick, prezentują DNA, jako helisę złożoną z dwóch nici powiązanych wiązaniami wodorowymi.

Na podstawie obrazów dyfrakcji promieni X, dostarczonych przez R. Franklin i M. Wilkinsa oraz odkryć E. Chrgraffa, udało się stworzyć model DNA. W 1962 roku J. D. Watson, F.Crick i M. Wilkins otrzymują Nagrodę Nobla.

 

 

1956

Dokładne zbadanie ludzkiego kariotypu i podanie właściwej liczby chromosomów ludzkich (46) - Tyjo i Levan

 

 

1958

Beadle, E. Tatum i J. Lederberg otrzymują Nagrodę Nobla za ustalenie podstawowych prawideł rządzących genetyką bakterii i grzybów.
J. Lederberg zajmował się badaniem zjawiska koniugacji i transdukcji u bakterii,
Beadle, E. Tatum, jeszcze w 1941 byli autorami stwierdzenia jeden gen - jeden enzym.

 

 

1959

Nagroda Nobla za prace dotyczące polimeryzacji kwasów nukleinowych dla A. Kronenberga i S. Ochoa.

Kronenberg, jako biochemik, zajmował się badaniem aktywności enzymów, w latach pięćdziesiątych skupił się na enzymach replikujących DNA - wyizolował polimerazę DNA I.
S. Ochoa, zajmował się enzymami wykorzystującymi energię z wysokoenergetycznych wiązań ATP.

 

 

1961

J. Monod, A. M. Lwoff i F. Jacob przedstawiają operonowy model ekspresji genów prokariotycznych. Za swoje badania otrzymują Nagrodę Nobal w 1965 roku.

 

 

1962

W. Arber udowadnia występowanie enzymów restrykcyjnych, zaś w 1967 Gellert odkrywa ligazy DNA - te odkrycia był podwalinami dla inżynierii genetycznej.

 

 

1968

Nagroda Nobla dla R.W. Holleya, H.G. Khorana i M.W. Nirenberga za ustalenie podstaw kodowania informacji genetycznej (rozszyfrowanie kodu genetycznego).

M.W. Nirenberg odkrył, że w ekstrakcie komórek E. coli może zachodzić synteza nowych białek po dodaniu mRNA. W 1961 roku udało mu się ustalić, że sekwencja UUU koduje fenyloalaninę.

H.G. Khorana, odkrył w jaki sposób można syntetyzować trójnukleotydowe fragmenty RNA o znanej sekwencji - pozwoliło to na rozszyfrowanie kodu genetycznego.

R.W. Holley - zajmował się badaniami nad tRNA, ustalił, że ma on strukturę liścia koniczyny.

 

 

1969

M. Delbruck, A.D. Harsley i S.E. Luria otrzymują Nagrodę Nobla za badania nad genetyką wirusów i mechanizmami regulacji ekspresji genów.

M. Delbruck - z wykształcenia fizyk, założyciel Grupy Fagowej, zajmującej się badaniem bakteriofagów. Do Grupy Fagowej należeli pozostali laureaci nagrody z 1969 roku.

A.D. Harsley Już w 1952 roku udało mu się udowodnić, że genom fagów jest złożony z DNA, późniejsze badania doprowadziły do poznania mechanizmu infekcji wiruswej.

 

 

1970

H.G. Khorana styntetyzuje pierwsze DNA in vitro

 

 

1972

Boyer, Cohen i P. Berg - wprowadzają pierwsze techniki klonowania genów.

 

 

1975

D. Baltimore, R. Dulbecco i H.M Temin otrzymują Nagrodę Nobla za odkrycie retrowirusów i odwrotnej transkryptazy (enzymu, który może syntetyzować DNA na matrycy RNA)

 

Southern wprowadza teoretyczne podstawy hybrydyzacji kwasów nukleinowych

 

Kohler i Milstein jako pierwsi produkują monoklonalne przeciwciała

 

 

1977

F. Sanger, Barrel i Maxam i W. Gilbert udoskonalają metody sekwencjonowania DNA, F. Sanger i W. Gilbert (wraz z P. Bergiem) w 1980 roku dostają Nagrodę Nobla

 

Pierwszy sklonowany gen ludzki przez J. Shine (somatomammotropina sklonowana na plazmidzie bakteryjnym)

 

Itakurze udaje się uzyskać somatostatynę drogą inżynierii genetycznej

 

 

1978

Pierwsza diagnoza choroby genetycznej poprzez analizę DNA. Techniką RFLP, udało się zdiagnozować mutację w genie kodującym łańcuch b hemoglobiny.

 

 

1983

B. McClintock otrzymuje Nagrodę Nobla za odkrycie ruchomych elementów genetycznych - transpozonów. B. McClintock prowadziła swe badania jeszcze w latach czterdziestych. Badając kukurydzę zauważyła, że niektóre cechy dziedziczą się niezgodnie z prawami Mendla.

 

K. Mullis przedstawia założenia metody PCR. Obecnie jest to podstawowa metoda używana w badaniach naukowych i analizach klinicznych. K. Mullis dostał Nagrodę Nobla w dziesięć lat po swoim odkryciu (1993)

 

 

1987

Nagroda Nobla za badania nad onkogenami dla J.M. Bishopa i H.E. Varmusa

 

Wprowadzenie metod tzw. odwrotnej genetyki. Udoskonalenie metod pozwalających na identyfikację białek startując od sekwencji DNA. Zastosowanie odwrotnej genetyki pozwoliło na zbadanie wielu chorób (m.in. mukowiscydoza, dystrofia mięśniowa Duchenne'a)

 

 

1989

Nagroda Nobla za odkrycie katalitycznych właściwości RNA dla T. Cecha i S. Altmana.

 

 

1990

Pierwsza kliniczna próba terapii genowej. Leczenie SCID przez (ciężki, złożony niedobór immunologiczny) przez wprowadzenie prawidłowej kopii genu ADA (deaminaza adenozyny).

 

 

1993

Nagroda Nobla za odkrycie genów podzielonych (pokazani, że w genach znajdują się regiony kodujące - eksony i niekodujące - introny). Nagrodę otrzymali P. Sharp i R. Roberts.


Š 1997, 1998 Biologia Molekularna w Internecie                 Webmaster

This server is running Apache