Imies│owowy r≤wnowa┐nik zdania

Imies│owowy r≤wnowa┐nik zdania jest to konstrukcja sk│adniowa zbudowana wok≤│ imies│owu przys│≤wkowego.

Konstrukcje z imies│owami przys│≤wkowymi nie wystΩpuj╣ samodzielnie, ale wchodz╣ w sk│ad wypowiedze± z│o┐onych z imies│owowym r≤wnowa┐nikiem, np. w zdaniu Obudziwszy siΩ, poczu│ przejmuj╣cy ch│≤d. imies│owowy r≤wnowa┐nik zast╣pi│ zdanie podrzΩdne okolicznikowe czasu: Gdy siΩ obudzi│, poczu│ przejmuj╣cy ch│≤d.
W zdaniu nadrzΩdnym i w r≤wnowa┐niku imies│owowym musi wystΩpowaµ ten sam podmiot, np. Obudziwszy siΩ, poczu│ przejmuj╣cy ch│≤d - on siΩ obudzi│ i on poczu│.

Dlatego b│Ωdne jest np. zdanie BΩd╣c na wakacjach w g≤rach, ugryz│a go ┐mija.
To przecie┐ on by│ na wakacjach, nie za£ ┐mija.

Nale┐y pamiΩtaµ, ┐e imies│≤w przys│≤wkowy uprzedni wyra┐a czynno£µ wcze£niejsz╣ od czynno£ci, kt≤rej dotyczy zdanie nadrzΩdne, np. Przeczytawszy opowiadanie, od│o┐y│a ksi╣┐kΩ na p≤│kΩ. Imies│≤w przys│≤wkowy wsp≤│czesny nazywa czynno£µ r≤wnoczesn╣ wobec czynno£ci ze zdania nadrzΩdnego i trwaj╣c╣ por≤wnywalnie d│ugo, np. Odpoczywam, s│uchaj╣c mazurk≤w Chopina.