Dope│nienie

Dope│nienie to okre£lenie orzeczenia (najczΩ£ciej) czasownikowego. Odpowiada na pytania przypadk≤w zale┐nych (poza mianownikiem i wo│aczem).

W roli dope│nienia wystΩpuj╣ zazwyczaj rzeczowniki albo zaimki rzeczowne w przypadkach zale┐nych, a tak┐e bezokoliczniki, np. w zdaniu: Joanna pomaga│a jej parzyµ herbatΩ. orzeczenie pomaga│a okre£laj╣ dope│nienia: (komu?) jej (zaimek rzeczowny), (w czym?) parzyµ (bezokolicznik), parzyµ (co?) herbatΩ (rzeczownik).


 Rodzaje dope│nie±:

a) bli┐sze: przy przekszta│ceniu konstrukcji czynnej zdania na biern╣ dope│nienie bli┐sze staje siΩ podmiotem, np. Roztargniony wuj st│uk│ chi±sk╣ wazΩ. Chi±ska waza zosta│a st│uczona przez roztargnionego wuja.

b) dalsze: nie mo┐na go przekszta│ciµ w podobny spos≤b, np. Marta zapragnΩ│a dotkn╣µ chmury.