Cia│o Bernardety Soubirous w szklanym sarkofagu
| Magazyn Internetowy "Konserwatysta" |
Od momentu objawie± Matki Bo┐ej w 1858 r. a┐ do naszych czas≤w, Lourdes pozostaje fenomenem, kt≤ry szokuje nie tylko agnostyk≤w i ateist≤w. Bez przerwy dokonuj▒ siΩ tam ewangeliczne cuda wbrew wszelkim prawom natury i medycyny. W ten spos≤b Lourdes jest znakiem, kt≤ry prowokuje do korekty my╢lenia, do zmiany ┐ycia, zachΩca do otwarcia siΩ na tajemnicΩ Bo┐ej Mi│o╢ci. To, co siΩ dzieje w Lourdes jest szczeg≤lnym orΩdziem, jakie B≤g kieruje do ludzi zniewolonych i og│upionych liberalno-materialistycznymi ideologiami; jest apelem wzywaj▒cym do nawr≤cenia.
Bernadeta Soubirous, kt≤ra dost▒pi│a przywileju objawie± Matki Bo┐ej, wst▒pi│a do nowicjatu si≤str w Nevers w 1866 r. i pozosta│a w tym domu a┐ do swojej ╢mierci 16. kwietnia 1879 r. Ma│o znanym jest niesamowity fakt, ┐e cia│o Bernadety od ╢mierci a┐ do dnia dzisiejszego zachowuje zadziwiaj▒c▒ ╢wie┐o╢µ i piΩkno. Wbrew wszelkim prawom natury, w og≤le nie ulega procesowi rozk│adu zar≤wno zewnΩtrznego jak i wewnΩtrznego. Pielgrzymi, przybywaj▒cy do kaplicy konwentu Saint-Gildard, widz▒ nienaruszone cia│o ╢w. Bernadety Soubirous ubrane w str≤j zakonny. Sprawia wra┐enie, ┐e ╢pi. Wydaje siΩ, ┐e ╢mierµ j▒ przemieni│a, twarz jest lekko przechylona na lew▒ stronΩ, dooko│a z│o┐onych r▒k owiniΩty jest r≤┐aniec.
Widok le┐▒cej w szklanym sarkofagu ╢w. Bernadety zawsze wywo│uje u pielgrzym≤w ogromne zaskoczenie i zdziwienie. Zaraz potem zaczynaj▒ pytaµ: "Czy to jest naprawdΩ ona? Czy rzeczywi╢cie nie uleg│a rozk│adowi? Czy jest zabalsamowana? Czy to jej prawdziwa twarz czy tylko sztuczna maska? S▒ to s│uszne pytania na kt≤re spr≤bujemy szczeg≤│owo odpowiedzieµ w oparciu o naukowe studium o. Andre Ravier, kt≤ry praktycznie ca│e swoje ┐ycie po╢wiΩci│ badaniom i opracowaniu ca│ego ┐ycia ╢w. Bernadety, ze szczeg≤lnym uwzglΩdnieniem okresu jej pobytu w zakonie. Napisa│ r≤wnie┐ naukow▒ pracΩ na temat fenomenu nierozk│adaj▒cego siΩ cia│a ╢w. Bernadety.
Wiadomo╢µ o ╢mierci ╢w. Bernadety rozesz│a siΩ lotem b│yskawicy. Natychmiast t│umy mieszka±c≤w Nevers zaczΩ│y siΩ t│oczyµ, aby zobaczyµ i oddaµ cze╢µ cia│u ╢w. Bernadety, kt≤re zosta│o wystawione w kaplicy klasztornej. W miarΩ up│ywu godzin, ludzie zaczΩli przyje┐d┐aµ poci▒gami z innych region≤w Francji. Aby zdyscyplinowaµ t│umy pielgrzym≤w, trzeba by│o ustawiµ porz▒dkowych. Cztery siostry ca│y czas s│a│y obok otwartej trumny, aby dewocjonaliami, kt≤re ludzie przynosili, dotykaµ cia│a zmar│ej. Ze wzglΩdu na ogromne t│umy, ekspozycja zmar│ej musia│a siΩ przed│u┐yµ a┐ do soboty 19. kwietnia. Tego dnia cia│o Bernadety zosta│o zamkniΩte w dΩbowej trumnie w│o┐onej do trumny cynkowej. Ca│o╢µ zosta│a opatrzona pieczΩciami. Wszystkie te czynno╢ci wykonane zosta│y w obecno╢ci mera miasta, dw≤ch policjant≤w oraz ksiΩ┐y i si≤str zakonnych. ªwiadkowie musieli podpisaµ stosowny dokument. Cia│o Bernadety zosta│o pochowane - za specjaln▒ zgod▒ merostwa - w klasztornym ogrodzie. Gr≤b ten by│ celem pielgrzymek tysiΩcy wiernych przez ponad 30 lat. Dopiero jesieni▒ 1909 r. zako±czy│ siΩ proces informacyjny s. Bernadety na szczeblu diecezjalnym. Wed│ug ≤wczesnych przepis≤w ko╢cielnych trzeba by│o dokonaµ tak zwane kanoniczne "rozpoznanie cia│a zmar│ej". W│a╢nie wtedy - 22. wrze╢nia 1909 r. - mia│a miejsce pierwsza ekshumacja jej cia│a. Oficjalna, szczeg≤│owa relacja z tej ekshumacji znajduje siΩ w archiwum konwentu Saint-Gildard. Czytamy tam, ┐e o godz. 8.30 rano biskup Gauthey z Nevers, razem z cz│onkami trybuna│u diecezjalnego, wszed│ do kaplicy klasztornej. Przy wej╢ciu ustawiony by│ st≤│ z otwart▒ Ewangeli▒.
Trzech ╢wiadk≤w, dw≤ch lekarzy, dw≤ch murarzy, dw≤ch stolarzy - po kolei sk│adaj▒ przysiΩgΩ na BibliΩ, ┐e bΩd▒ m≤wiµ prawdΩ. NastΩpnie wszyscy zgromadzeni, w╢r≤d kt≤rych by│ tak┐e mer miasta, id▒ do grobu Bernadety. Po jego otwarciu wyjmuj▒ trumnΩ i nios▒ do pobliskiego pomieszczenia. Jest tam przygotowane bia│e p│≤tno na ╢miertelne szcz▒tki zmar│ej. W emocjonalnym napiΩciu zgromadzeni obserwuj▒, jak dw≤ch stolarzy otwiera trumnΩ. Po zdjΩciu wieka, ukazuje im siΩ zdumiewaj▒cy i szokuj▒cy widok idealnie zachowanego cia│a Bernadety, chocia┐ jej habit jest zmursza│y i mokry. Z jej twarzy promieniuje dziewicze piΩkno, oczy ma zamkniΩte, jakby by│a pogr▒┐ona w spokojnym ╢nie, usta nieco rozchylone. G│owa lekko przechylona na lewo. Sk≤ra jest w idealnym stanie i przylega do miΩ╢ni. RΩce s▒ z│o┐one na piersi i owiniΩte r≤┐a±cem, kt≤ry ju┐ mocno pordzewia│. Pod sk≤r▒ mo┐na zobaczyµ zarys ┐y│. Paznokcie u r▒k i n≤g s▒ r≤wnie┐ w doskona│ym stanie.
NastΩpnie badania przeprowadzili dwaj lekarze. Wed│ug ich pisemnej relacji okaza│o siΩ, ┐e po zdjΩciu habitu i nakrycia g│owy, ca│e cia│o prezentowa│o siΩ w doskona│ym stanie, by│o elastyczne i integralne w ka┐dej swojej czΩ╢ci. Tekst relacji medycy ko±cz▒ tak: "zredagowali╢my to ╢wiadectwo zgodnie z prawd▒. Podpisali: doktor Ch. David lekarz chirurg, doktor A. Jordan lekarz". Po tych badaniach siostry umy│y cia│o Bernadety i u│o┐y│y je w nowej, podw≤jnej trumnie, kt≤ra zosta│a zamkniΩta i opieczΩtowana siedmioma pieczΩciami. Na koniec pracownicy z│o┐yli j▒ ponownie do tego samego grobu.
Komentuj▒c ten zadziwiaj▒cy fakt doskona│ego zachowania cia│a po 30 latach przechowywania w grobie o. Andre Ravier podkre╢li│, ┐e tego faktu nie mo┐na zrozumieµ i wyt│umaczyµ. Tym bardziej, ┐e Bernadeta cierpia│a na wiele chor≤b i cia│o znajdowa│o siΩ w miejscu nasyconym wilgoci▒ (habit zmursza│ i by│ przemoczony, r≤┐aniec i krzy┐ profesyjny by│y mocno zardzewia│e). Wszystkie te okoliczno╢ci sprzyja│y bardzo szybkiemu rozk│adowi cia│a, a pomimo tego, cia│o by│o zachowane w idealnym stanie.
Drugie rozpoznanie cia│a mia│o miejsce w czasie trwania procesu beatyfikacyjnego 3 kwietnia 1919 r. w obecno╢ci biskupa Nevers, komisarza policji, reprezentant≤w miejskiej rady i cz│onk≤w trybuna│u diecezjalnego. Rozpoznania dokonano podobnie jak 10 lat wcze╢niej z t▒ tylko r≤┐nic▒, ┐e dw≤ch lekarzy - Talon i Comte - redagowa│o sw≤j raport oddzielnie, bez wzajemnej konsultacji. Jak wynika z oryginalnych dokument≤w, oba raporty doskonale zgadzaj▒ siΩ ze sob▒, a tak┐e z relacjami lekarzy Davida i Jordana badaj▒cych w 1909 r. Pojawi│a siΩ tylko jedna ma│a zmiana, a mianowicie na niekt≤rych partiach cia│a widoczna by│a ple╢± i s≤l. Lekarze przypisali to myciu cia│a po ekshumacji w 1909 r. W 1923 r. Papie┐ og│asza heroiczno╢µ cn≤t Bernadety Soubirous i w ten spos≤b otwiera siΩ droga do jej beatyfikacji.
W tej sytuacji konieczne jest trzecie i ostatnie rozpoznanie cia│a. Dokonuje siΩ ono 18 kwietnia 1925 r. czyli 46 lat i dwa dni po ╢mierci Bernadety. S▒ obecni, miΩdzy innymi, biskup Never, komisarz policji i mer miasta. Po z│o┐eniu wymaganej przysiΩgi, trumnΩ przeniesiono i otwarto w kaplicy ╢w. Heleny. Cia│o Bernadety by│o i tym razem zachowane w idealnym stanie. Dr Comte pisa│: "Cia│o Czcigodnej by│o nietkniΩte (nienaruszone), w og≤le nie uleg│o procesom gnicia i rozk│adu, kt≤re s▒ czym╢ normalnym po tak d│ugim pobycie w grobie wykopanym w ziemi". Nieco p≤╝niej dr Comte opublikowa│ w czasopi╢mie naukowym artyku│ skierowany do swoich koleg≤w. Pisa│ tam: "To, co mnie tak naprawdΩ uderzy│o podczas bada±, to doskonale zachowany szkielet, wszystkie wi▒zania, sk≤ra a tak┐e elastyczno╢µ i jΩdrno╢µ musku│≤w. To, co mnie przede wszystkim zadziwi│o, to stan w▒troby, po 46 latach od ╢mierci. Ten organ, tak przecie┐ kruchy i delikatny, powinien bardzo szybko ulec rozpadowi albo zwapnieniu i staµ siΩ twardy. Tymczasem przecinaj▒c go (aby pobraµ relikwie) odkry│em, ┐e posiada konsystencjΩ elastyczn▒, normaln▒. Natychmiast pokaza│em to asystentom m≤wi▒c im, ┐e ten fakt nie wydaje siΩ byµ w porz▒dku naturalnym."
Na relikwie pobrano fragmenty w▒troby, musku│ i dwa ┐ebra. Poza tym cia│o zachowano nietkniΩte. Pozosta│o w kaplicy ╢w. Heleny, kt≤r▒ zapieczΩtowano do czasu beatyfikacji dokonanej przez Piusa XI - 14 czerwca 1925 roku.
W dniu 18 lipca 1925 r. cia│o B│ogos│awionej umieszczono w przezroczystym sarkofagu w tej samej nowicjackiej sali, gdzie Bernadeta, po przyje╝dzie z domu, po raz pierwszy i ostatni szczeg≤│owo opowiedzia│a 300 siostrom o objawieniach Matki Bo┐ej. Sarkofag przeniesiono 3 sierpnia 1925 r. do kaplicy po prawej stronie g│≤wnego o│tarza i jest tam do dnia dzisiejszego.
Gdy kiedykolwiek bΩdziesz na pielgrzymce do Lourdes i Nevers, to pamiΩtaj, patrz▒c na szklany sarkofag, ┐e jest tam cudownie zachowane, nietkniΩte cia│o ╢w. Bernadety Soubirous. To jest ta sama twarz i oczy, kt≤re 18 razy ogl▒da│y objawiaj▒c▒ siΩ MatkΩ Bo┐▒ w Lourdes; te same rΩce i palce, kt≤re przesuwa│y ziarenka r≤┐a±ca przed i w czasie objawie± i odgrzeba│y cudowne ╝r≤d│o wody; te same uszy, kt≤re s│ysza│y orΩdzie Maryi i te same wargi, kt≤re przekaza│y niedowierzaj▒cemu proboszczowi imiΩ Maryi -Niepokalana; to samo serce, kt≤re by│o zakochane w Mi│o╢ci.
Od cia│a ╢w. Bernadety emanuje wewnΩtrzny g│os. Tutaj, w znaku swego nienaruszonego cia│a, w spos≤b duchowy jest rzeczywi╢cie obecna, modli siΩ i daje ╢wiadectwo. BΩdzie tutaj do czasu powszechnego zmartwychwstania w dniu S▒du Ostatecznego. Jest i bΩdzie znakiem wzywaj▒cym do nawr≤cenia, do przyjΩcia radosnej prawdy, ┐e B≤g jest Mi│o╢ci▒, ┐e tylko Jego mi│o╢µ mo┐e nas przeprowadziµ ze strasznej niewoli grzechu do rado╢ci i wolno╢ci dziecka Bo┐ego.
oprac. Stefan Piotrowski
