Marilyn Monroe wsp≤│pracuje z Tom'em Kelly
czyli sk▒d siΩ wzie│y go│e fotografie Marilyn...
W pa╝dzierniku 1948 roku, Marilyn jad▒c na pr≤bΩ spowodowa│a wypadek. Uderzy│a w ty│ samochodu na Sunset Boulevard, gdzie natychmiast zgromadzili siΩ ludzie. Ani kierowca drugiego auta, ani Marilyn nie zostali ranni, ale ona - w czerwonych szpilkach i bia│oczerwonej sukience o dwa numery zaciasnej - wywo│a│a nie ma│▒ sensacjΩ. W╢r≤d gapi≤w by│ tak┐e Tom Kelly, niezale┐ny fotografik s│yn▒cy ze znakomitych prac. Kiedy Marilyn powiedzia│a, ┐e sp≤╝ni siΩ na bardzo wa┐ne spotkanie, a nie ma pieniΩdzy na taks≤wkΩ, Kelly da│ jej 5 $ i swoj▒ wizyt≤wkΩ. PodziΩkowa│a mu, poprosi│a Harry'ego Liptona o zajΩcie sie spraw▒ wypadku i popΩdzi│a na przes│uchanie.
Na prze│omie kwietnia i maja 1949 roku Marilyn mia│a trochΩ dodatkowych wydatk≤w - m. in. na ksi▒┐ki i raty na nowy samoch≤d. SiΩgnΩ│a wiΩc po wizyt≤wki fotograf≤w. W╢r≤d nich znalaz│a adres Toma Kelly'ego - cz│owieka kt≤ry pom≤g│ jej w dniu wypadku na Sunset Boulevard. Jego studio mie╢ci│o siΩ przy 736 North Seward w Hollywood. Tam, z pomoc▒ swojej ┐ony Natalie i brata Billa Kelly pracowa│ nad zdjΩciami reklamowymi, kt≤re uznawane s▒ za jedne z najpiΩkniejszych fotografii artystycznych tamtych czas≤w...
Na pocz▒tku maja Marilyn przyby│a niezapowiedzianie do studia. By│a krzykliwie umalowana, ubrana w wydekoltowan▒ bia│▒ bluzkΩ, kr≤tk▒, obcis│▒, czerwon▒, krΩpuj▒c▒ ruchy sp≤dniczkΩ i czerwone buty, ale wygl▒da│a jak modelka gotowa od pracy. Kelly powiedzia│, ┐e ma szansΩ, by zaraz dostaµ pracΩ, gdy┐ inna modelka z powodu choroby wycofa│a siΩ, a on ma na dzi╢ zaplanowan▒ reklamΩ piwa. Natalie Kelly zaprowadzi│a Marilyn do garderoby, poprawi│a jej makija┐, oraz
wrΩczy│a jednoczΩ╢ciowy kostium k▒pielowy i kolorow▒ pi│kΩ pla┐ow▒.
- Chyba co╢ tu widzΩ!... - powiedzia│ Tom wchodz▒c do studia.
W ci▒gu 2 tygodni producenci piwa Pabst mieli gotowy nowy plakat, a w ich agencji reklamowej powiedziano Kelly'emu, ┐e to najpiΩkniejsza modelka, jak▒ widzieli. Tom zwierzy│ siΩ potem Natalie i Billowi, ze siΩ z tym zgadza, ale nie ma pojΩcia, jak osi▒gniΩto takie efekty.
25 maja 1949 roku Kelly skontaktowa│ siΩ z Marilyn. Plakat z reklam▒ piwa przyci▒gn▒│ uwagΩ Johna Baumgartha, chicagowskiego producenta kalendarzy, kt≤ry pyta│ Kelly'ego czy nowa modelka mog│aby pozowaµ do nowego numeru, kt≤ry mia│ polegaµ na oryginalnym sfotografownaiu nagiego cia│a. Poniewa┐ Marilyn pozowa│a juz z odkrytym biustem i by│a przyzwyczjona do pokazywania siΩ w niekompletnym stroju zar≤wno w domu, jak i na pla┐y czy we studiach fotograficznych, bez wahania przyjΩ│a propozycjΩ. Wieczorem 27 maja 1949 roku Marilyn przysz│a do studia Kelly'ego i podpisa│a formularz pozwalaj▒cy na opublikowanie zdjΩµ, jako "Mona Monroe".
Kelly, powa┐ny i milcz▒cy podczas wykonywania powierzonego mu zadania, pu╢ci│ na przeno╢nym adapterze jedn▒ z ulubionych p│yt Marilyn - znan▒ interpretacjΩ "Begin the Beguine" Artiego Showa. Na pod│odze w studiu udrapowno czerwon▒, miΩkk▒ welwetow▒ tkaninΩ. Marilyn przez dwie godziny pozowa│a nago, swobodnie zmieniaj▒c pozycjΩ - pos│usznie obraca│a siΩ tak i siak... wygina│a plecy w │uk... patrzy│a w kamerΩ... przeci▒ga│a siΩ, siada│a bokiem... - podczas gdy fotograf, zawieszony na platformie 10 metr≤w nad ni▒ pstryka│ jedno zdjΩcie za drugim...
Spo╢r≤d dziesi▒tek zdjΩµ do dzi╢ zachowa│y siΩ jedynie dwa wyra┐ne portrety.
Na temat innych fotografii mo┐na spekulowaµ: Marilyn czy nie Marilyn? Pierwsze z wyra╝nych zdjΩµ to "Z│ote marzenia", fotos w pe│ni ukazuj▒cy biust Marilyn, le┐▒cej z dyskretnie - dla przyzwoito╢ci - ugiΩtymi nogami. Drugie zdjΩcie to "Nowo╢µ", ukazuj▒ca nagi profil cia│a Marilyn na tle zmarszczonej tkaniny. Oba tytu│y wymy╢lono w sp≤│ce Baumgartha, kt≤ry zap│aci│ Kelly'emu 500 dolar≤w za ca│o╢µ praw autorskich; Marilyn otrzyma│a z tego 50$ za udzia│ w sesji. Znacznie lepszy interes zrobili p≤╝niejsi w│a╢ciciele tych fotografii - "Nowo╢µ" i "Z│ote marzenia" trafi│y na kubki, karty do gry, breloczki, a nawet bieliznΩ...
Gdy trzy lata p≤╝niej fotografie te obieg│y ca│y ╢wiat, Marilyn, chc▒c unikn▒µ skandalu, przeprowadzi│a rewelacyjn▒ kampaniΩ, przedstawiaj▒c swoje zachowanie jako bohaterski wyczyn. Inaczej Hollywood i ca│y kraj nie zaakceptowa│oby takiego postΩpowani s│awnej aktorki. Opowiada│a, ze nie mia│a wtedy pracy, by│a g│odna, czeka│a na jak▒╢ propozycjΩ z filmu. W ka┐dym razie zrobiono zdjΩcia artystyczne, a ona pozowa│a w prywatnym studiu, i w sesji uczestniczy│a ┐ona fotogarfika. Marilyn m≤wi│a potem:
"Kiedy nie mia│am pieniΩdzy na jedzenie i mieszkanie, znajomy fotografik zaproponowa│ mi, ┐ebym nago pozowa│a do zdjΩµ, kt≤re ukazaµ siΩ mia│y w kalendarzu artystycznym. By│a tam ┐ona fotografa, oboje zachowywali siΩ bardzo mi│o, a ja zarobi│am piΩµdziesi▒t dolar≤w, kt≤rych okropnie potrzebowa│am. Czy naprawdΩ zrobi│am co╢ strasznego?"...
Opracowano na podstawie ksi▒┐ki Donalda Spoto pt. "Marilyn Monroe, biografia", wydawnictwo "ªwiat Ksi▒┐ki", Warszawa 1998.
Fotografie: Tom Kelly
