Paradise Lost - Host

Ucieszy│em siΩ na wie╢µ o tym, ┐e nowego Paradise Lost nie wyda│ Metal Mind. Jeszcze bardziej siΩ cieszy│em jak s│ysza│em opinie rozw╢cieczonych fan≤w, kt≤rzy jak to zwykle bywa, uznali zesp≤│ za sprzedany na dyskoteki. To oczywi╢cie kompletna bzdura. Odmienny styl muzyki raczej nie przysporzy im zbyt wielu nowych fan≤w a tylko odbierze starych.

Je╢li chodzi o sam▒ muzykΩ, to wci▒┐ zachowa│a ten sam ponury, melancholijny klimat. Zmieni│a siΩ tylko forma - gitar jest ma│o a je╢li s▒ to albo przerobione albo s│abo s│yszalne. Na pierwszym planie s│ychaµ syntezatory i klawiszowy podk│ad. Nie ma tu w zasadzie ani jednego s│abego utworu. Dwa kawa│ki, kt≤re szczeg≤lnie przypad│y mi do gustu to „nothing sacred” i „year of summer”.

Szkoda tylko, ┐e muzycy nie zajΩli siΩ samplingiem, tylko poszli na │atwiznΩ i skorzystali z gotowych dƒwiΩk≤w. Ale pewnie zmieni siΩ to z biegiem czasu. Ta elektroniczna zmiana spowodowa│a, i┐ „Host” zaczΩto por≤wnywaµ do Depeche Mode. Jest w tym trochΩ prawdy, chocia┐ tutaj pozostaje zupe│nie inny g│os Nicka Holmesa i ci▒g│a melancholia, towarzysz▒ca zespo│owi od pocz▒tku tw≤rczo╢ci.

MogΩ jeszcze tylko dodaµ, ┐e produkcja jest jak zwykle bez zarzutu, PL znowu pokazali, ┐e s▒ perfekcjonistami.

Fanthir