Dzi╢ wiadomo, ┐e za planetami olbrzymami Jowiszem i Saturnem le┐▒ mniejsze planety Uran, Neptun oraz Pluton. Ale wiemy o tym jest od niedawna. Uran zosta│ odkryty przy u┐yciu udoskonalonego teleskopu w 1781 roku. Istnienie Neptuna przewidziano w 1846 roku w wyniku oblicze± matematycznych. A poniewa┐ zaobserwowano odchylenia w orbicie Neptuna, tak jakby dzia│a│a na niego jaka╢ si│a grawitacji, odkryto w 1930 roku Plutona. W 1841 John Couch Adams rozpocz▒│ badanie sporych nieregularno╢ci w ruchu Urana. W 1845 roku Urbain Le Verrier r≤wnie┐ rozpocz▒│ obserwacje tych zaburze±. Adams przedstwi│a dwa odmienne rozwi▒zania tego problemu przyjmuj▒c, ┐e zaburzenia te by│y wynikiem oddzia│ywania si│y grawitacji nieznanej planety. W 1846 roku, w miesi▒c po odkryciu Neptuna, Le Verrier og│osi│, ┐e mo┐e istnieµ nie znana dotychczas planeta. W grudniu tego roku odkryty zosta│ du┐y ksiΩ┐yc Neptuna Tryton, kt≤rego masa by│a na tyle du┐a, by wp│ywaµ na przebieg orbity Urana. Inn▒ drog▒ poszed│ David Todd. Przy pomocy metody graficznej obliczy│ parametry hipotetycznej planety. Mia│aby ona znajdowaµ siΩ w odleg│o╢ci 52 j.a., okres obiegu wok≤│ S│o±ca mia│ wynosiµ 375 lat. Poszukiwaniami hipotetycznej planety zajmowa│ siΩ r≤wnie┐ odkywca kana│≤w na Marsie Percival Lowell. Jednak bez sukcesu. Obecne obliczenia potwierdzaj▒ zaburzenia orbita Urana i Neptuna. Dr. Thomas C. Van Flandern, astronom z United States Naval Obserwatory twierdzi, ┐e mog▒ byµ powadowane przez pojedyncz▒ nieodkryt▒ planetΩ. Obliczy│ on, ┐e dziesi▒ta planeta powinna byµ dwa do piΩµ razy wiΩksza od Ziemi i mieµ bardzo eliptyczn▒ orbitΩ za orbit▒ Plutona. Jak poda│ New York Times z 19 czerwca 1982 roku co╢ daleko poza znanym nam system s│onecznym wydaje siΩ poci▒gaµ Urana i Neptuna. Jaka╢ si│a grawitacji powoduje perturbacje w orbitach tych planet. Jej ╝r≤d│em mo┐e byµ d│ugo poszukiwana planeta X. Ostatnimi czasy przeszukiwanie nieba zaprowadzi│o do odkrycia w 1930 roku Plutona, dziewi▒tej planety. Ale historia ta rozpoczyna siΩ du┐o wcze╢niej, jeszcze przed odkryciem w 1781 roku Urana przez W. Herschela. Wtedy to system planetarny ko±czy│ siΩ na Saturnie. Dzi╢ naukowcy akceptuj▒ teoriΩ p│yt tektonicznych. Badania dowodz▒, ┐e w odleg│ej przesz│o╢ci Zimi kontynenty znajdowa│y siΩ tylko z jednej strony planety. Powstaje zatem pytanie, co znajdowa│o siΩ z drugiej strony ? Druga strona by│a opisywana jako olbrzymia szczelina, m≤wi▒ o tym legendy Sumer≤w. Sumerowie twierdzili, ┐e Ziemia by│a po│ow▒ planety o nazwie Tiamat, kt≤ra rozpad│a siΩ w wyniku kolizji z planet▒ Nibiru (lub planet▒ X). W 1982 roku NASA oficjalnie uzna│a mo┐liwo╢µ istnienia Planety X. Rok p≤╝niej nowo wystrzelony satelita IRAS zaobserwowa│ du┐e tajemniczy obiekt w odleg│ej przestrzeni. The Washington Post tak oto stre╢ci│ wywiad szefa projektu IRAS: "Cia│o niebieskie, mo┐liwe, ┐e tak du┐e jak Jowisz i byµ mo┐e tak tak blisko Ziemi, ┐e ┐e mog│oby uchodziµ za czΩ╢µ nasze systemu s│onecznego zosta│o odkryte przez teleskop orbitalny na tle konstelacji Oriona." Sumeryjskie zapiski sprzed 6 tysiΩcy lat dotycz▒ce systemu s│oneczego zawieraj▒ o jedn▒ planetΩ wiΩcej, zwan▒ Nibiru, co oznacza "planeta zderzenia". Zapiski te zawieraj▒ r≤wnie┐ dane dotycz▒ce tej planety, kt≤ra jest przez astronom≤w poszukiwana na kra±cach naszego systemu. Dlaczego Planeta X nie by│a ostatnio widoczna ? Pogl▒dy staro┐ytnej i nowoczesnej astronomii, sugeruj▒cych orbitΩ Planety X podobn▒ do orbit komet, umiejscawiaj▒ t▒ planetΩ w odleg│ej przestrzeni kosmicznej, daleko poza orbit▒ Plutona. Sumeryjskie zapiski potwierdzaj▒ obserwacje wsp≤│czesnych astronom≤w. Dla ilustracji niesamowitej wiedzy jak▒ posiadali Sumerowie 6 tysiΩcy lat temu, pos│u┐my siΩ wiedz▒, kt≤ra dzisiaj jest wyk│adana na uniwersytetach. Ot≤z we wczesnej m│odo╢ci Ziemi wszystkie l▒dy by│y ze sob▒ skupione. Proces zwany jako dryft kontynentalny spowodowa│ rozsuniΩcie siΩ l▒d≤w, kt≤re mo┐na dzisiaj obserwowaµ. Patrz▒c na mapΩ │atwo zaobserwowaµ jak linie brzegowe jadnych kontynent≤w pasuj▒ do innych. Mog│oby to oznaczaµ, ┐e Ziemia by│a kiedy╢ po│ow▒ planety. Gdy usun▒µ ca│▒ wodΩ z m≤rz i ocean≤w, mo┐na by zobaczyµ du┐▒ szczelinΩ w miejscu brakuj▒cej czΩ╢ci Ziemi. Gdzie podzia│a siΩ czΩ╢µ Ziemi i dlaczego Ziemia jest tylko po│ow▒ planety ? Pytania te pomaga rozwik│aµ pokazany diagram opieraj▒cy siΩ na Sumeryskich opisach. Stwierdzaj▒ one, ┐e Planeta X (Nibiru) jak nazywali j▒ Sumerowie zderzy│a siΩ w odleg│ej przesz│o╢ci z Ziemi▒. Pozosta│o╢ci▒ oderwanej czΩ╢ci Ziemi jest pas asteroid≤w oraz orbituj▒ce wok≤│ S│o±ca komety. W lutym 1971 roku ameryka±ska sonda Pioneer 10 zabra│a ze sob▒ z Ziemi aluminiow▒ tabliczkΩ z wygrawerowanym rysunkiem naszego uk│adu s│onecznego, z kt≤rej planety wystartowa│a i podobiznami zamieszkuj▒cych j▒ istot rozumnych. Wed│ug obecnego stanu wiedzy Ziemia jest trzeci▒ planet▒ od S│o±ca, co jest zgodne z prawd▒ je╢li S│o±ce przyjmiemy za ╢rodek uk│adu. Gdby kto╢ przechwici│ tabliczkΩ z rysunkiem m≤g│by jednak zacz▒µ liczyµ od planet zewnΩtrznych, i tak PLuton by│by pierwsz▒ planet▒, a Ziemia si≤dm▒. Z ziemskiego punktu widzenia wschody i zachody planet uk│adu s│onecznego potwierdzaj▒ za│o┐enie o sta│o╢ci ich orbit. Podobnie rzecz ma siΩ w przypadku komet. Komety mog▒ obiegaµ S│o±ce po orbitach znacznie od niego oddalonych w swoim najdalszym punkcie. Na przyk│ad kometa Kohoutka oddala siΩ od S│o±ca na odleg│o╢µ sze╢µ razy wiΩksz▒ ni┐ odleg│o╢µ Plutona. Pomimo to wiemy o jej obecno╢ci. Na podstawie poda± z Mezopotamii i ╝r≤de│ biblijnych wynika, ┐e okres obiegu ziesi▒tej planety wok≤│ S│o±ca wynosi 3600 lat. M≤wi▒ o tym r≤wnie┐ teksty Sumeryjskie, w kt≤rych orbita tej planety jest idealnym okrΩgiem. Poza tym liczba 3600 by│a przez Sumer≤w uwa┐ana za bardzo wa┐n▒. Ludzie antycznego ╢wiata kojarzyli okresowe zbli┐anie siΩ 10 planety za oznakΩ wielkich wstrz▒s≤w, wielkich zmian, nowej ery. Mezopotamskie teksty m≤wi▒, ┐e okresowe pojawianie siΩ planety w wyniku zbli┐ania siΩ jej orbity do S│o±ca, potrafili oni przewidzieµ z du┐▒ dok│adno╢ci▒. W Starym Testamencie wzmianki o takim zbli┐eniu siΩ 10 planety to okres deszczu, trzesie± ziemi i innych kataklizm≤w. W biblijnych ustΩpach znajdziemy, podobnie jak w ich Mezopotamskich odpowiednikach, wzmianki o znajduj▒cej siΩ w s▒siedztwie Ziemi olbrzymiej planecie, oddzia│ywuj▒c▒ ogromn▒ si│▒ grawitacji. Wtedy s│owa proroka Izajasza m≤wi▒ce o przybyszu z dalekiego Nieba, przybywaj▒cym by zniszczyµ ZiemiΩ mog▒ staµ siΩ bardziej zrozumia│e.
Ids 