WstΩp
PojΩcia zwi▒zane z sieci▒ TCP/IP
Nazwy i adresy
Dodawanie hosta do domeny Windows NT
Konfigurowanie sprzΩtu sieciowego
Instalowanie TCP/IP
Podstawowa konfiguracja TCP/IP
Pod│▒czenie do domeny
Dodatkowa konfiguracja sieci
Powi▒zania sieciowe
Funkcje rozwi▒zywania nazw
Pliki Hosts i LMHosts
Us│uga nazewnicza domen [DNS]
Internetowa us│uga nazewnicza Windows
Dynamiczne przypisywanie adres≤w IP przez DHCP
Opcje routingu
Konfigurowanie us│ugi zdalnego dostΩpu
Zarz▒dzanie kontrolerami domeny

WstΩp

Zarz▒dzanie sieci▒ jest nierozerwaln▒ czΩ╢ci▒ administrowania systemami Windows NT. Ta czΩ╢µ jest przegl▒dem sieci TCP/IP w Windows NT. Ma za zadanie:

Pozwoliµ ci na wykonywanie codziennych zada± administrowania sieci▒, w│▒czaj▒c w to dodawanie nowych host≤w do sieci, konfigurowanie r≤┐nych us│ug sieciowych i monitorowanie ruchu w sieci.

Wyja╢niµ ci znaczenie wszystkich najwa┐niejszych element≤w sieci TCP/IP - w│▒cznie z wrodzonymi ograniczeniami - by╢ m≤g│ oceniµ aktualn▒ konfiguracjΩ sieci i m≤g│ planowaµ oraz zarz▒dzaµ jej rozwojem.

Windows NT obs│uguje inne standardowe protoko│y sieciowe poza TCP/IP: IPX/SPX (NetWare), AppleTalk i SNA (przez oddzielny produkt BackOffice).

Jeden z tych "protoko│≤w" wymaga kr≤tkiego zastanowienia: NetBIOS. W systemach DOS podstawowy system we/wy (BIOS - Basic Input/Output System) stanowi interfejs we/wy systemu operacyjnego. NetBIOS zosta│ stworzony, by rozszerzyµ go na operacje we/wy w sieci lokalnej. Interfejs NetBIOS wymaga odpowiedniego protoko│u transportowego. Pierwszy zosta│ stworzony protok≤│ o nazwie NetBIOS Frames Protocol (NBFP). Aktualnie w ╢rodowiskach bez TCP/IP ruch NetBIOS wykorzystuje NetBIOS Extended User Interface (NetBEUI) Frame Protocol (NBF) - jest to protok≤│ transportowy wykorzystywany w tradycyjnych sieciach Microsoft. NetBIOS mo┐e pracowaµ r≤wnie┐ przez TCP/IP (NetBIOS over TCP/IP: NBT). Us│ugi wy┐szego poziomu w standardowej sieci Microsoft dzia│aj▒ w oparciu o protok≤│ Server Message Block (SMB).

NetBIOS i NetBEUI niezbyt dobrze skaluj▒ siΩ w wiΩkszych sieciach z kilku powod≤w technicznych: s▒ one oparte na rozg│oszeniowym schemacie nazw, ich pakiety nie mog▒ byµ rutowane, brak jest kompatybilno╢ci sieciowej z innymi rodzajami komputer≤w i z kilku innych powod≤w. W zwi▒zku z tym stworzono sposoby i standardy u┐ywania NetBIOS w oparciu o inne rodziny protoko│≤w, takich jak TCP/IP W Windows NT mo┐esz u┐ywaµ obu sposob≤w. Je┐eli protok≤│ NetBEUI jest zainstalowany, lokalny ruch NetBIOS bΩdzie go wykorzystywa│, natomiast standardowe funkcje TCP/IP bΩd▒ wykorzystywaµ TCP/IP - w przeciwnym razie funkcje oparte na NetBIOS bΩd▒ wykorzystywaµ TCP/IP do komunikacji z innymi hostami.

PojΩcia zwi▒zane z sieci▒ TCP/IP

Zwrot "TCP/IP" jest skr≤tem okre╢laj▒cym du┐y zbi≤r protoko│≤w i us│ug wymaganych do komunikacji sieciowej pomiΩdzy systemami komputerowymi. W zale┐no╢ci od implementacji, TCP/IP obejmuje sk│adniki systemu operacyjnego, polecenia i programy gramy u┐ytkownika i administracyjne, pliki konfiguracyjne i sterowniki urz▒dze± o-raz j▒dro i biblioteki, od kt≤rych to wszystko jest uzale┐nione. Wiele podstawowych pojΩµ zwi▒zanych z TCP/IP nie jest specyficznych dla systemu operacyjnego, a wiΩc rozpoczniemy ten rozdzia│ od og≤lnych wiadomo╢ci na temat sieci TCP/IP

Rysunek poni┐ej przedstawia typow▒ sieµ TCP/IP, zawieraj▒c▒ kilka rodzaj≤w po│▒cze± sieciowych. Ka┐dy system komputerowy w sieci jest nazywany hostem (w niekt≤rych leksykonach sieciowych tak┐e wΩz│em}. W naszym przyk│adzie systemy o nazwach kraj≤w s▒ wszystkie po│▒czone w sieµ lokaln▒ (LAN), tak jak i te o nazwach postaci z Szekspira.

Hosty kraj≤w s▒ po│▒czone przez Ethernet. Jedna z podstawowych cech Ethernetu zosta│a pokazana na diagramie. Wszystkie hosty w sieci Ethernet s▒ logicznie po│▒czone z ka┐dym innym hostem: aby skomunikowaµ siΩ z innym hostem, system wysy│a wiadomo╢µ do sieci Ethernet, gdzie dociera ona do docelowego hosta w jednym kroku. Dla odmiany, w drugiej sieci wiadomo╢ci pomiΩdzy duncan i puck musz▒ byµ najpierw obs│u┐one przez dwa inne hosty, co w ten spos≤b zabiera trzy hopy. Je┐eli druga sieµ dzia│a z t▒ sam▒ prΩdko╢ci▒ co Ethernet (10 Mbps), mo┐e byµ to wad▒ - jednak je┐eli jest to sieµ FDDI (dzia│aj▒ca z prΩdko╢ci▒ 100 Mbps), wiΩksza liczba hop≤w nie ma znaczenia.

System rumeo pracuje jako gateway pomiΩdzy dwoma podsieciami. Jest czΩ╢ci▒ obu podsieci i przekazuje dane z jednej do drugiej. Istniej▒ komputery specjalnego przeznacznia, kt≤re s▒ wyznaczone, by byµ gatewayami i niczym innym, ale w wielu sieciach dodaje siΩ jedynie dodatkow▒ kartΩ sieciow▒ do mniej obci▒┐onej stacji roboczej, tak jak w tym przyk│adzie.

Nazwy i adresy

Ka┐dy system w sieci ma swoj▒ nazwΩ: nazwΩ hosta (ang. hostname). Ta nazwa jest unikatowa w skali sieci. Nazwy host≤w pozwalaj▒ odwo│ywaµ siΩ do komputera w sieci za pomoc▒ kr≤tkiej, │atwej do zapamiΩtania nazwy, a nie adresu hosta (opiszemy go za chwilΩ).

Ka┐dy system w sieci TCP/IP ma r≤wnie┐ adres hosta - znany jako adres IP - kt≤ry jest unikatowy dla wszystkich host≤w w sieci. Gdy nastΩpuje operacja sieciowa, nazwy host≤w s▒ wykorzystywane do okre╢lenia ich adresu IP przez odnalezienie ich w tablicy lub przez wys│anie ┐▒dania zamiany do serwera wyznaczonego dla tego zadania (ten temat szczeg≤│owo om≤wimy w dalszej czΩ╢ci rozdzia│u).

Je┐eli system jest pod│▒czony do sieci Internet, jego adres hosta jest brany z zakresu przydzielonego sieci przez Sieciowe Centrum Informacyjne (Network Information Cen ter). Sieci, kt≤re nie s▒ pod│▒czone do Internetu r≤wnie┐ u┐ywaj▒ adres≤w sieciowych, kt≤re s▒ zgodne z konwencj▒ internetow▒.

Adres sieci w Internecie to kolejne cztery bajty. Adresy sieciowe s▒ zwykle zapisywane w postaci a.b.c.d, gdzie a, b, c i d s▒ liczbami ca│kowitymi (np. 192.0.10.23). Ka┐dy sk│adnik jest 8-bitowy i w ten spos≤b daje zakres od O do 255. Adres jest dzielony na dwie czΩ╢ci: pierwsza identyfikuje sieµ, a druga host w sieci. Rozmiary tych czΩ╢ci mog▒ byµ ro┐ne. Pierwszy bajt adresu (a) okre╢la typ adresu (nazwany te┐ klas▒), a co za tym idzie - liczbΩ bajt≤w przeznaczon▒ na ka┐d▒ z czΩ╢ci. W tabeli pokazano szczeg≤│y dzia│ania typ≤w.

Adresy w klasie A s▒ odpowiednie dla sieci o milionach host≤w, natomiast adresy klasy C s▒ dobre dla sieci z mniejsza liczbΩ host≤w (mniejsz▒ ni┐ 255). Istnieje kilka sieci klasy A - numery tych sieci s▒ zwykle zarezerwowane dla g│≤wnych sieci narodowych. Adresy multicast (nazywane czasem klas▒ D) s▒ czΩ╢ci▒ zarezerwowanej porcji adres≤w. U┐ywa siΩ ich do adresowania grup host≤w jako jednostek i s▒ przeznaczone dla aplikacji takich jak wideokonfercncje.

Adresy IP od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 s▒ jednym z kilku zakres≤w, kt≤re zosta│y zarezerwowane do zastosowa± w sieciach prywatnych (me pod│▒czonych do Internetu). Je┐eli firma wykorzystuje 10 jako n, mo┐e wykorzystywaµ b i c do identyfikacji konkretnych podsieci w du┐ej sieci, a d do identyfikacji pojedynczych host≤w w tej samej podsieci. W przypadku sieci pod│▒czonych do Internetu sieµ jest czΩsto opisywana przez n i b, natomiast c jest stosowane dla podsieci, a ii odnosi siΩ do hosta. W ka┐dym przypadku musisz byµ konsekwentny w adresowaniu w swojej sieci.

Zgodnie z konwencj▒ adres sieci 127.0.0.1 jest u┐ywany jako adres pΩtli zwrotnej (ang. loopback): dane wys│ane pod ten adres s▒ przesy│ane z powrotem do tego samego hosta. Adres pΩtli zwrotnej jest najczΩ╢ciej u┐ywany w celach testowych. Adresowi temu jest zwykle nadawana nazwa localhost. Podobnie niekt≤re numery host≤w maj▒ zastosowanie konwencjonalne: host O odnosi siΩ do samej sieci, a host 255 jest u┐ywany jako adres rozg│oszeniowy (specjalny adres s│u┐▒cy do wysy│ania wiadomo╢ci do wszystkich host≤w w sieci lokalnej).

Do tej pory zak│adali╢my, ┐e adresy IP s▒ na stale przypisane do ka┐dego hosta w sieci, ale nie jest to niezbΩdne. Protok≤│ dynamicznej konfiguracji hosta (DHCP - Dynamic Host Configuration Protocol) pozwala przydzieliµ adresy IP do system≤w dynamicznie w momencie, gdy potrzebuj▒ one dostΩpu do sieci, jest to opisane w dalszej czΩ╢ci rozdzia│u.

Maska podsieci okre╢la, jak 32-bitowy adres IP zosta│ podzielony pomiΩdzy czΩ╢µ sieciow▒ a czΩ╢µ opisuj▒c▒ host - wszystkie komputery w danej sieci TCP/IP maj▒ przypisan▒ maskΩ. Maska podsieci jest warto╢ci▒ 32-bitow▒ budowan▒ przez umieszczenie l w ka┐dym bicie porcji sieci adresu IP i O we wszystkich bitach czΩ╢ci

Dodawanie hosta do domeny Windows NT

Aby dodaµ nowy system do domeny Windows NT, w kt≤rej dzia│a TCP/IP musisz. wykonaµ nastΩpuj▒ce kroki:

Zainstaluj i skonfiguruj kartΩ sieciowa i spowoduj, by system ja zobaczy│, a tak┐e pod│▒cz fizycznie system do sieci.

Zainstaluj sieµ TCP/IP w systemie, je┐eli nie zrobi│e╢ tego instaluj▒c Windows NT. Konfiguracja sieci w Windows NT odbywa siΩ przez aplet Network (Sieµ) panelu sterowania (dostΩpna jest r≤wnie┐ przez Properties w Network Neighborhood).

Przypisz nazwΩ hosta i adres sieci do systemu (lub stwierdziµ, co zosta│o przypisane przez administratora).

Stw≤rz konto komputera w podstawowym kontrolerze domeny.

Zainstaluj i skonfiguruj dodatkowe us│ugi sieciowe, kt≤rych wymaga system. Zdecyduj siΩ na us│ugΩ nazewnicz▒ i strategia routingu.

Przetestuj po│▒czenie sieciowe.

Ka┐demu z tych krok≤w przyjrzymy siΩ szczeg≤│owo.

Konfigurowanie sprzΩtu sieciowego

Pierwszym krokiem jest instalacja i konfiguracja karty sieciowej. Aby to zrobiµ, u┐ywam poni┐szej procedury:

KonfigurujΩ wymagane zworki na karcie sieciowej, by wybraµ odpowiednie przerwanie IRQ i inne ustawienia zgodnie z dokumentacja producenta.

InstalujΩ kartΩ w obudowie komputera (zasilanie powinno byµ wy│▒czone). Pod│▒czam system do sieci.

InicjujΩ system z dyskietki z DOS-em i uruchamiam program diagnostyczny dostarczany z karta, by ewentualnie skonfigurowaµ i sprawdziµ kartΩ. Je╢li karta przejdzie wszystkie testy w DOS-ie, pr≤bujΩ j▒ konfigurowaµ w systemie Windows NT.

RestartujΩ system i informujΩ Windows NT o karcie u┐ywaj▒c przycisku Properties... w zak│adce Adapters (Karty) w aplecie Network panelu sterowania (pokazanym na rysunku). Musisz zdawaµ sobie sprawΩ, ┐e o ustawieniach urz▒dzenia w oknie dialogowym jedynie informujesz system, a nie je okre╢lasz. Gdy okno dialogowe otwiera siΩ po raz pierwszy, wy╢wietlane s▒ najpopularniejsze ustawienia dla danego rodzaju karty; nie b▒d╝ nimi zaskoczony i nie zak│adaj, ┐e przedstawiaj▒ one aktualne ustawienia.

Teraz jeste╢ got≤w do instalacji oprogramowania TCP/IP

Instalowanie TCP/IP

Zak│adka Protocols (Protoko│y) apletu Network panelu sterowania pokazuje funkcje sieciowe zainstalowane w systemie i pozwala na dodawanie nowych. Naci╢niΩcie przycisku Add... (Dodaj...) daje listΩ dostΩpnych protoko│≤w;

wybierz TCP/IP Protocol (Protok≤│ TCP/IP), by zainstalowaµ oprogramowanie sieciowe TCP/IP Po wstΩpnym pytaniu o to, czy chcesz u┐ywaµ DHCP czy nie (zak│adamy, ┐e odpowiesz w tym momencie No), bΩdziesz musia│ w│o┐yµ oryginaln▒ p│ytΩ CD z Windows NT.

Gdy oprogramowanie zostanie zainstalowane, zamkniΩcie apletu panelu sterowania automatycznie przeniesie ciΩ do podstawowej konfiguracji TCP/IP (kt≤ra jest r≤wnie┐ zawsze dostΩpna przez przycisk Properties zak│adkiProtocols, gdy zosta nie wybrany protok≤│ TCP/IP).

Podstawowa konfiguracja TCP/IP

Parametr TCP/IP, jaki musisz podaµ, to adres IP systemu, kt≤ry jest wprowadzany przez zak│adkΩ IP Address (Adres IP) w Properties okna dialogowego TCP/IP. Dwa przyciski typu radio umieszczone w oknie dialogowym s│u┐▒ do wskazania, czy system ma sta│y (statyczny) adres IP czy wykorzystuje DHCP do uzyskania adresu w razie potrzeby. Wybierz ustawienie odpowiednie dla twojego systemu (DHCP om≤wimy nieco p≤╝niej).

Po wybraniu karty sieciowej z menu Adapter (je┐eli jest zainstalowanych wiΩcej ni┐ jedna w komputerze), okre╢l adres IP systemu i maskΩ podsieci, jaka bΩdzie u┐ywana w odpowiednich polach. Wielokrotne adresy IP dla karty mo┐na okre╢liµ za pomoc▒ przycisku Advanced... (Zaawansowane...).

Ostatnie pole okna dialogowego Default Gateway (Brama domy╢lna) jest u┐ywane do okre╢lenia gatewaya dla po│▒cze± poza sieci▒ lokaln▒. Om≤wimy je w dalszej czΩ╢ci tego rozdzia│u.

Inne zak│adki w oknie dialogowym Microsoft TCP/IP Properties s▒ u┐ywane jako opcje dla us│ugi rozwi▒zywania nazw i routingu. Ka┐d▒ z nich om≤wimy dalej w tym rozdziale.

Pod│▒czenie do domeny

Zanim u┐ytkownicy bΩd▒ mogli siΩ logowaµ do domeny Windows NT z nowego systemu, musi on byµ znany podstawowemu kontrolerowi domeny (PDC). Istniej▒ na to dwa sposoby: z PDC lub z nowego systemu.

W PDC musisz u┐yµ programu Server Manager do stworzenia konta komputera dla nowego systemu przez ╢cie┐kΩ menu Computer->Add to Domain.... Uzyskane w ten spos≤b okno dialogowe jest pokazane na rysunku. Po wype│nieniu okna naci╢niΩcie przycisku Add dodaje system do domeny.

Alternatywnie w nowym systemie mo┐esz u┐yµ przycisku Change zak│adki Identification w aplecie Network panelu sterowania, by dodaµ go do domeny (lub zmieniµ domenΩ). Pojawi siΩ okno dialogowe Identification Changes, pokazane na rysunku. Doln▒ czΩ╢µ wykorzystaj do utworzenia konta nowego komputera w ┐▒danej domenie, podaj▒c nazwΩ u┐ytkownika i has│o dla konta o uprawnieniach administratora.

Dodatkowa konfiguracja sieci

W zale┐no╢ci od przeznaczenia nowego systemu, mo┐e zaj╢µ potrzeba zainstalowania dodatkowych us│ug TCP/IP W tabeli pokazano dostΩpne us│ugi sieciowe oferowane przez system operacyjny Windows NT. Elementy oznaczone gwiazdk▒ s▒ instalowane domy╢lnie. Dowolne z nich mo┐na zainstalowaµ za pomoc▒ zak│adki Services (Us│ugi) apletu Network panelu sterowania.

Powi▒zania sieciowe

Zak│adka Bindings (Powi▒zania) apletu Network panelu sterowania pozwala na wy╢wietlanie i modyfikowanie powi▒za± sieciowych (ang. bindings): zdefiniowanych ╢cie┐ek, przez kt≤re r≤┐ne warstwy sieci │▒cz▒ sprzΩt, protoko│y i us│ugi. Rysunek pokazuje hierarchiΩ sieci z punktu widzenia zainstalowanych kart sieciowych (w tym systemie jest tylko jedna). Ta sama informacja mo┐e byµ r≤wnie┐ obejrzana z punktu widzenia protoko│≤w lub us│ug sieciowych.

Apletu panelu sterowania mo┐esz u┐ywaµ na wiele spos≤bw. Na przyk│ad, je┐eli zainstalowanych jest kilka kart sieciowych w systemie, mo┐esz okre╢liµ, kt≤ry protok≤│ wykorzystuje kt≤r▒ kartΩ, blokuj▒c niechciane powi▒zania przez wy╢wietlenie ich w formacie zorientowanym na protoko│y. Mo┐esz r≤wnie┐ okre╢liµ kolejno╢µ, zmieniaj▒c j▒ za pomoc▒ przycisk≤w Move Up (W g≤rΩ) i Move Down (W d≤│), w kt≤rej dany protok≤│ lub us│uga bΩdzie wykorzystywa│a urz▒dzenia sieciowe.

Funkcje rozwi▒zywania nazw

Dla wygody polecenia wy┐szego rzΩdu u┐ytkownika wykorzystuj▒ nazwy host≤w do podawania lokalizacji zdalnych maszyn w sieci. Z tego powodu oprogramowanie sieciowe wymaga adresu sieciowego systemu u┐ywaj▒cego tej nazwy hosta, by wykonaµ ┐▒dan▒ operacjΩ. W ten spos≤b, gdy u┐ytkownik wprowadzi polecenie takie jak finger chavez@hamlet, pierwsz▒ rzecz▒, jak▒ trzeba zrobiµ, to zamieniµ nazwΩ hosta hamlet na jego adres IP (10.1.2.6). TCP/IP daje dwa sposoby wykonywania translacji adresu z nazwy hosta na IP (proces ten jest tak┐e nazywany rozwi▒zywaniem nazw):

Adres IP mo┐na znale╝µ szukaj▒c nazwy hosta w pliku konfiguracyjnym Hosts. W systemach Windows NT plik ten jest umieszczony w katalogu %SystcniRoot%\System32\Drivers\Etc

System mo┐e poprosiµ o translacje serwer pracuj▒cy jako DNS (Domain Name Service), by od niego dostaµ adres IP

Ta sama kwestia czΩsto pojawia siΩ wtedy, gdy u┐ytkownik wprowadzi polecenie takie jak net view tirzach lub dir\\pele\homes\chavez. Polecenia te s▒ oparte na protoko│ach SMB i NetBIOS. Operacje NetBIOS mog▒ uzyskaµ adres IP dla zadanej nazwy hosta z pliku konfiguracyjnego LHHosts (zapisanego w tym samym katalogu, co plik Hosts TCP/IP) lub przez WINS (Windows Internet Name Service), kt≤ry zapewnia rejestracjΩ nazwy hosta i us│ugi rozwi▒zywania nazw dla NetBIOS. W systemach Windows NT WINS mo┐e pracowaµ wraz z DNS, a oba systemy s▒ zintegrowane.

Pliki Hosts i LMHosts

W sieciach TCP/IP plik Hosts tradycyjnie zawiera listΩ host≤w w sieci lokalnej (w│▒cznie z samym hostem lokalnym). Je┐eli u┐ywasz tego pliku jako zbioru nazw host≤w, musisz edytowaµ go, gdy dodajesz nowy system do sieci. Kiedy dodajesz system do istniej▒cej sieci, bΩdziesz musia│ edytowaµ plik Hosts w ka┐dym systemie sieci lokalnej.

Oto przyk│adowy plik Hosts dla ma│ej sieci LAN:

# Loopback address for localhost
127.1 localhost
# Our hostname and address
10.1.1.2 spain spain.auroral.com
# Others hosts in the local network
10.1.1.1 brazil
10.1.1.3 usa
10.1.1.4 canada
10.1.1.5 england uk
10.1.1.6 greece olympus achaia
10.0.13.4 vala
192.168.34.77 dalton

Wiersze rozpoczynaj▒ce siΩ od znaku # to komentarze, a wiΩc s▒ ignorowane. Poza komentarzami ka┐dy wiersz ma trzy pola: adres sieciowy hosta w sieci, nazwΩ hosta i aliasy (lub synonimy) dla tego hosta. Ka┐dy plik Hosts musi zawieraµ co najmniej dwa wpisy: adres pΩtli zwrotnej dla cel≤w debugowania (zgodnie z konwencj▒ 127.1) i adres, przez kt≤ry system lokalny jest znany w pozosta│ej czΩ╢ci sieci. Inne wiersze opisuj▒ inne hosty w sieci lokalnej. Po wierszach dla adresu pΩtli zwrotnej i systemu lokalnego przyk│adowy plik Hosts zawiera listΩ adres≤w sieciowych dla wszystkich innych system≤w w sieci lokalnej. Plik mo┐e r≤wnie┐ zawieraµ wpisy dla host≤w, kt≤re nie s▒ bezpo╢rednio w twojej sieci lokalnej (jak to pokazuje ostatni wiersz).

Trzem hostom przypisano aliasy (lub synonimy): localhost jest znany jako spain i mo┐e byµ r≤wnie┐ wywo│ywany przez jego pe│n▒ nazwΩ spain. auroral.com. Podobnie uk jest synonimem dla england, a olyrnpus i achaia s▒ synonimami dla hosta greece. Nazwa hosta mo┐e mieµ tyle alias≤w, ile chcemy, ka┐dy alias jest oddzielony od poprzedniej nazwy jedn▒ lub kilkoma spacjami.

Plik LMHosts ma to samo zadanie mapowania nazw host≤w NetBIOS na adresy IP. Ma podobny format jak plik Hosts i jest zapisany w tym samym katalogu. Oto przyk│ad:

10.1.13.1 godot
10.1.13.2 leda
10.1.13.3 demeter
10.1.13.4 vala #PRE #DOM:BOREALIS
10.1.13.5 jama #PRE 192.168.34.77 dalton #PRE
#INCLUDE \\vala\config\lmhosts
#BEGIN_ALTERNATE
#INCLUDE \\dalton\adminbin\lmhosts
#INCLUDE \\priestley\adminbin\lmhosts
#END_ALTERNATE

Pierwsza czΩ╢µ pliku pokazuje adresy IP i nazwy host≤w dla kilku host≤w. Komentarz #PRE, wystΩpuj▒cy za niekt≤rymi wpisami, to w rzeczywisto╢ci dyrektywy wskazuj▒ce, ┐e odpowiedni wpis powinien by│ │adowany wcze╢niej do pamiΩci podrΩcznej WINS i trzymany tam na sta│e. Dyrektywa #DOM identyfikuje vala jako kontroler domeny dla domeny borealis. Druga czΩ╢µ pliku wstawia zawarto╢µ innego pliku do aktualnego pliku LMHosts.

Trzecia czΩ╢µ pliku pozwala na redundantne ╝r≤d│a dla dodatkowego pliku zewnΩtrznego, kt≤ry jest wstawiany do pliku LMHosts. Dyrektywy #INCLUDE, zawarte wewn▒trz dyrektyw #BEGIN_ALTERNATE i #END_ALTERNATE, pokazuj▒ inne mo┐liwe ╝r≤d│a dla w│▒czanego pliku (kt≤re s▒, jak zwykle, kolejno sprawdzane).

Obu plik≤w Hosts i LMHosts mo┐na u┐ywaµ │▒cznie z odpowiadaj▒c▒ im us│ug▒ rozwi▒zywania nazw (odpowiednio DNS i WINS).

Us│uga nazewnicza domen

Us│uga nazewnicza domen (DNS) wykorzystuje procesy serwera dzia│aj▒ce w r≤┐nych dostΩpnych w sieci systemach, zapewniaj▒c translacjΩ nazwy hosta na adres IP ┐▒daj▒cym jej systemom w sieci. DNS porz▒dkuje grupy system≤w w jednostki zwane domenami. Domeny DNS w ca│ym Internecie, s▒ uporz▒dkowane w jedn▒ hierarchiczn▒ strukturΩ, za pomoc▒ zdefiniowanych przyrostk≤w stanowi▒cych wierzcho│ek drzewa (.com, .org, .edu i r≤┐ne dwuznakowe kody pa±stw itp.). Domena DNS generalnie odpowiada organizacji. W naszych przyk│adach bΩdziemy u┐ywali fikcyjnej domeny auroral.com.

Do indywidualnych system≤w w domenie DNS mo┐na siΩ odwo│aµ za pomoc▒ ich pe│nej nazwy domenowej (FQDN - Fully Oualified Domain Name), sk│adaj▒cej siΩ z nazwy hosta i nazwy domeny. Na przyk│ad do systemu vala w naszej domenie mo┐na siΩ odwo│aµ jako do vala.auroral.com. Domeny mog▒ byµ dzielone na poddomeny. W ten spos≤b do nazwy viveca.multi.auroral.com mo┐na siΩ odwo│aµ przez nazwΩ viveca w poddomenie multi domeny auroral.com. Mo┐liwych jest wiele poziom≤w poddomen, ale s▒ one rzadko stosowane w praktyce.

Z perspektywy serwera DNS domeny DNS s▒ administrowane jak jedna lub wiΩcej stref {ang. zonΩ), gdzie strefa jest po prostu poddrzewem domeny DNS (a ca│a domena jest potencjalnym podzbiorem). Okre╢lenia "domena" i "strefa" s▒ u┐ywane zamiennie w wielu dyskusjach o DNS. Dla jasno╢ci bΩdziemy u┐ywali jedynie tego ostatniego okre╢lenia, gdy m≤wimy o translacji danych dla zbioru system≤w. Strefy mog▒ byµ r≤wnie┐ dzielone.

Konfiguracja systemu klienta DNS

Zaczniemy od przyjrzenia siΩ konfiguracji systemu wykorzystuj▒cego DNS do rozwi▒zywania nazw (je┐eli jest w nim tak┐e plik Hosts, bΩdzie on r≤wnie┐ sprawdzany). Klient DNS jest tak┐e nazywany resolverem.

Rozwi▒zywanie nazw DNS jest w│▒czane przez zak│adkΩ DNS w Properties okna dialogowego protoko│u TCP/IP. Konfiguracja jest prosta.

Pole Host Name (Nazwa hosta) opisuje nazwΩ hosta, pod jak▒ system bΩdzie znany us│udze DNS. Jest to taka sama nazwa jak systemu Windows NT (a nadawanie innej nazwy jest proszeniem siΩ o k│opoty). Pole Domain (Domena) okre╢la nazwΩ domeny lokalnej. Pole DNS Service Search Order (Porz▒dek wyszukiwania serwera DNS) zawiera listΩ adres≤w IP dla serwer≤w DNS, kt≤rych ten system powinien u┐ywaµ do rozwi▒zywania nazw. Sewery s▒ u┐ywane w kolejno╢ci podanej na li╢cie.

Domy╢lnie uznaje siΩ, ┐e ┐▒dane nazwy host≤w znajduj▒ siΩ w domenie lokalnej (nazwa domeny lokalnej jest dopisywana jako przyrostek do nieznanych nazw host≤w). Domain Suffix Search Order (Porz▒dek wyszukiwania sufiks≤w domeny) mo┐na wykorzystaµ do okre╢lania dodatkowych domen, w kt≤rych ma byµ poszukiwana nazwa hosta. Ta cecha nie jest wymagana w wiΩkszo╢ci przypadk≤w, chyba ┐e twoja domena jest g│Ωbsza ni┐ dwa poziomy. Je┐eli podasz tu dodatkowe domeny, domena lokalna i podane tu domeny bΩd▒ przeszukiwane w momencie pr≤by rozwi▒zania nieznanej nazwy hosta (w takiej kolejno╢ci, w jakiej s▒ wstawione na li╢cie) i bΩd▒ to jedyne sprawdzane domeny. Dla odr≤┐nienia, je┐eli zostanie okre╢lone jedynie pole Domain w oknie dialogowym, ta domena i wszystkie domeny nadrzΩdne bΩd▒ przeszukiwane w poszukiwaniu nieznanych nazw host≤w.

Konfigurowanie serwera DNS

Serwer Windows NT mo┐e dzia│aµ r≤wnie┐ jako serwer DNS poprzez us│ugΩ Microsoft DNS Server protoko│u TCP/IP Istniej▒ trzy rodzaje serwer≤w DNS:

Serwer podstawowy

System, kt≤ry przechowuje na sta│e autorytatywne informacje dla zadanej strefy, kt≤ra mo┐e mieµ zakres od podsieci lokalnej a┐ do obszaru wielko╢ci Internetu. Zawiera g│≤wn▒ kopiΩ plik≤w konfiguracyjnych definiuj▒cych translacjΩ nazw host≤w na adresy IP dla strefy.

System, kt≤ry uzyskuje zestaw informacji o nazwach z serwera g│≤wnego, gdy uruchamiany jest proces serwera DNS. Od tego czasu mo┐e on zapewniaµ tak▒ sam▒ translacjΩ, jak serwer g│≤wny. Serwery zapasowe s▒ przydatne jako kopia zapasowa i do tego, by odci▒┐yµ ruch w sieci tworzony przez klient≤w DNS.

System zale┐ny, w okre╢laniu wszystkich nieznanych nazw host≤w, od innych host≤w, ale pamiΩtaj▒cy nazwy i adresy, kt≤rych siΩ nauczy│. Taki host zasadniczo dzia│a w trybie zorientowanym na klienta, ale minimalizuje jego ┐▒dania skierowane do zasob≤w sieciowych, gdy┐ nigdy nie pyta o tΩ sam▒ nazwΩ dwukrotnie, zanim nie zostanie uruchomiony ponownie.

Wszystkie serwery DNS zachowuj▒ dane o translacjach, kt≤rych siΩ nauczy│y jako normalnej czΩ╢ci ich zadania. Takie informacje s▒ zatrzymywane przez zadany okres, a nastΩpnie usuwane z pamiΩci podrΩcznej. PamiΩµ podrΩczna jest ponownie inicjowana za ka┐dym razem, gdy serwer jest uruchamiany.

Serwer Windows NT mo┐e dzia│aµ jako dowolny z wy┐ej wymienionych.

NarzΩdzie administratorskie DNS Manager (dostΩpny r≤wnie┐ przez polecenie dnsadmin) jest u┐ywane do konfiguracji serwera DNS. NarzΩdzie to pozwala na administrowanie wszystkimi serwerami Microsoft DNS w sieci z jednego systemu (ale nie ma mo┐liwo╢ci obs│ugi serwer≤w DNS innych ni┐ Microsoft).

Kroki wymagane do skonfigurowania serwera g│≤wnego czy zapasowego s▒ podobne:

Zainstaluj us│ugΩ Microsoft DNS Server, je┐eli potrzeba (przez przycisk Add zak│adki Services apletu Network panelu sterowania).

Wybierz ╢cie┐kΩ menu DNS Managera DNS->New Server... i wprowad╝ nazwΩ hosta lub adres IP systemu, w kt≤rym bΩdzie dzia│a│a us│uga. Je┐eli serwer ju┐ istnieje na li╢cie, po prostu go wybierz.

Wybierz ╢cie┐kΩ menu DNS->New Zone.... Opcja ta jest u┐ywana zar≤wno do tworzenia stref, jak i do definiowania serwer≤w g│≤wnego i zapasowego.

W przypadku serwera podstawowego wybierz przycisk (typu radio) Primary i kliknij Next. Wprowad╝ nazwΩ strefy i nazwΩ pliku strefy (domy╢lnie jest to nazwa strefy z rozszerzeniem .dns) w kolejnym oknie dialogowym. Pliki bazy danych DNS s▒ umieszczone w katalogu %SystemRoot%\System32\DNS.

W przypadku serwera zapasowego wybierz przycisk (typu radio) Secondary. NastΩpnie wprowad╝ nazwΩ istniej▒cej strefy i jej podstawowy serwer (odpowiednio) w polach Zone i Server. Mo┐esz te┐ u┐yµ ikony rΩki w dolnej czΩ╢ci okna do wskazania istniej▒cej strefy (przeci▒gnij ikonΩ z okna dialogowego do g│≤wnego okna z list▒ serwer≤w). Kliknij Next, gdy sko±czysz.

W nastΩpnym oknie dialogowym wprowad╝ nazwΩ lokaln▒ dla strefy (zwykle po prostu jest to nazwa strefy) i ╢cie┐kΩ do pliku danych lokalnych (domy╢lnie tak samo, jak w przypadku serwera podstawowego). Kliknij Next, gdy sko±czysz.

Na koniec wpisz adresy IP jednego lub kilku serwer≤w g│≤wnych dla strefy, do kt≤rych powinien odwo│ywaµ siΩ serwer zapasowy w czasie wstΩpnej translacji danych (okre╢lony przez ciebie wcze╢niej serwer jest automatycznie wpisywany na listΩ).

Je╢li trzeba, mo┐esz teraz podzieliµ strefΩ za pomoc▒ ╢cie┐ki menu DNS->New Domain.... Zauwa┐, ┐e mimo nazwy taki wyb≤r tworzy podstrefΩ aktualnie wybranej strefy, a nie nowy DNS lub domenΩ Windows NT.

W przypadku nowej strefy stw≤rz zwi▒zan▒ z ni▒ strefΩ odwrotn▒ (ang. reverse-lookup zone}, pozwalaj▒c▒ na t│umaczenie adres≤w IP na nazwy host≤w. Strefy te musz▒ mieµ przypisane nazwy w postaci b.a.in-addr.arpa, gdzie b i a s▒ drugim i pierwszym sk│adnikiem lokalnego adresu IP: na przyk│ad 1.10.in-addr.arpa odpowiada strefie odwrotnej dla podsieci 10.1.

Dodaj do bazy danych wpis dla ka┐dego hosta w strefie za pomoc▒ ╢cie┐ki menu DNS->New Host.... Zaznaczenie kwadratu Create Associated PTR Record w oknie dialogowym New Host powoduje, ┐e odpowiedni rekord zostanie wprowadzony w tym samym czasie do strefy odwrotnej.

Za pomoc▒ ╢cie┐ki menu DNS->New Record... dodaj inne rekordy DNS wymagane w twojej sieci. Pozwala to na wprowadzenie rekord≤w DNS dowolnego typu.

Internetowa us│uga nazewnicza Windows

Internetowa us│uga nazewnicza Windows (Windows Internet Name Service - WINS) jest dynamicznym schematem adresowania opartym na nazwach host≤w, u┐ywanym w sieci Microsoft obs│uguj▒cej operacje sieci NetBIOS. Jest ona zintegrowana z NDS przez Microsoft DNS Server i w ten spos≤b umo┐liwa klientom WINS rozwi▒zywanie nazw DNS.

WINS t│umaczy nazwy NetBIOS na adresy IP, wykorzystuj▒c nastΩpuj▒cy proces (tu trochΩ uproszczony):

Komputer klienta kontaktuje siΩ z systemem serwera WINS, daj▒c mu swoj▒ nazwΩ hosta i numer IP i prosz▒c o dodanie do bazy danych. Jego pro╢ba jest przyjmowana, je┐eli podana nazwa i adres nie s▒ aktualnie u┐ywane przez inny system i dostaje on wy│▒czno╢µ na korzystanie z tej nazwy na okres nazywany dzier┐aw▒ (ang. lease).

Gdy system klienta jest zamykany, WINS kontaktuje siΩ z serwerem WINS i zwalnia nazwΩ, pod kt≤r▒ by│ zarejestrowany.

Je┐eli okres dzier┐awy up│yn▒│ w 50%, system klienta pr≤buje odnowiµ j▒ na serwerze WINS. Pr≤by s▒ podejmowane tak d│ugo, a┐ nie uzyska przed│u┐enia lub okres wyga╢nie. W tym ostatnim przypadku klient jest rejestrowany pod nazw▒ dostΩpn▒ w serwerze WINS.

Konfigurowanie klienta WINS

System Windows NT jest konfigurowany tak, by m≤g│ korzystaµ z funkcji WINS do rozwi▒zywania nazw NetBIOS przez zak│adkΩ WINS Address (Adres WINS) w opcji Properties protoko│u TCP/IP.

Po okre╢leniu karty sieciowej, kt≤ra ma byµ u┐ywana z zapytaniami WINS, podajesz adresy IP podstawowego i zapasowego serwera WINS, z jakimi powinien siΩ kontaktowaµ ten system w celu rozwi▒zywania nazw.

Je┐eli pole Enable DNS for Windows Resolution (W│▒cz rozpoznawanie nazw DNS dla Windows) jest zaznaczone, us│uga WINS wsp≤│pracuje z DNS przy rozwi▒zywaniu nazw (poprzez Microsoft DNS Server).

Je┐eli pole Enable LMHOSTS Lookup jest zaznaczone, lokalny plik LMHosts jest r≤wnie┐ przeszukiwany w celu znalezienia translacji nazwy hosta. Naci╢niΩcie przycisku Import LMHOSTS... kopiuje informacje z innego pliku, okre╢lonego w lokalnym pliku LMHosts, zastΩpuj▒c aktualn▒ zawarto╢µ (je┐eli taka jest).

Konfigurowanie serwera WINS

Poni┐sza procedura pozwala przygotowaµ system do dzia│ania jako serwer WINS:

Dodaj do systemu us│ugΩ sieciow▒ WINS, je┐eli potrzeba (u┐ywaj▒c przycisku Add w zak│adce Services apletu Network panelu sterowania).

Uruchom narzΩdzie administracyjne WINS Manager (dostΩpne r≤wnie┐ przez polecenie winsadmn). Wybierz odpowiedni serwer WINS z listy, dodaj▒c go, je┐eli zajdzie potrzeba.

U┐yj ╢cie┐ki menu Mappings->Static Mappings... do zdefiniowania statycznych mapowa± nazw u┐ywanych w sieci. S▒ to pary änazwa hosta - adres IP", kt≤re s▒ przypisywane systemom na sta│e.

U┐yj ╢cie┐ki menu Server-> Configuration... do okre╢lenia parametr≤w dzia│ania dla serwera WINS.

Najwa┐niejsze pola okna dialogowego konfiguracji serwera WINS to:

Pole Renewal Interval okre╢la okres dzier┐awy dla klienta WINS.

Pole Extinction Interval okre╢la, jak d│ugo zwolnione pole bazy danych jest nieu┐ywane, zanim zostanie zaznaczone jako wygas│e (przy za│o┐eniu, ┐e ┐aden inny system nie prosi o tΩ nazwΩ).

Pole Extinction Timeout okre╢la, jak szybko wygas│e wpisy s▒ usuwane z bazy danych WINS w czasie operacji od╢miecania (ang. scavenging), kt≤ra jest wymuszana z programu WINS Manager za pomoc▒ opcji menu Mappings->Inititate Scavenging.

Pola Initial Replication w obszarach Pull Parameters i Push Parameters wskazuj▒, czy serwer zawsze przy uruchamianiu wysy│a informacje do lub ┐▒da informacji od swojego replikatora w parze (omawiamy to p≤╝niej).

Pole Replicate on Address Change w obszarze Push Parameters okre╢la, czy serwer zawsze informuje swojego replikatora w parze, gdy wpis w bazie danych siΩ zmieni (w│▒cznie z tworzeniem nowego wpisu).

U┐yj ╢cie┐ki menu Server-> Replication Partners... do okre╢lenia innych system≤w, z kt≤rymi ten serwer bΩdzie okresowo wymienia│ dane o rozwi▒zywaniu nazw. System, do kt≤rego serwer wysy│a dane, jest nazywany partnerem push, a system, z kt≤rego serwer odbiera dane, nazywamy partnerem pull. Zdalny system mo┐e pracowaµ w jednym lub obu tych trybach.

Istniej▒ okna dialogowe Replication Partners dla pojedynczego partnera, oraz okna u┐ywane do konfigurowania partner≤w push i pull (dostΩpne przez odpowiedni przycisk Configure... w obszarze Replication Options).

Mo┐esz dodawaµ i usuwaµ partner≤w replikacji za pomoc▒ przycisk≤w Add... i Delete. Mo┐esz wymusiµ natychmiastow▒ operacjΩ replikacji dla wybranego systemu przyciskiem Replicate Now. Przycisku w obszarze Send Replication Trigger Now mo┐na u┐ywaµ do ┐▒dania pojedynych operacji push albo pull. Je┐eli zaznaczone jest pole Push with Propagation, partner push bΩdzie poproszony o wystanie nowej informacji, kt≤r▒ otrzyma, jako wynik operacji do wszystkich jego partner≤w pull.

Okno dialogowe Push Partner Properties pozwala okre╢liµ, jak du┐o zmian musi byµ dokonanych w bazie danych WINS, zanim serwer powiadomi o tym partnera push (pole Update Count). Okno dialogowe Pull Partner Properties

wskazuje pierwszy moment, kiedy ┐▒dane dane s▒ wysy│ane do partnera pull i jak czΩsto uaktualnienia s▒ potem ┐▒dane.

Inne przydatne cechy narzΩdzia administracyjnego WINS Manager to:

îcie┐ka menu Mappings-> Show Database..., pokazuj▒ca aktualne wpisy dla wybranego serwera w bazie danych.

Elementy Backup Database... i Restore Local Database... w menu Mappings s│u┐▒ce (odpowiednio) do zachowywania aktualnej zawarto╢ci bazy danych WINS i odtwarzania poprzednio zachowanych plik≤w w aktywnej bazie danych.

Integracja WINS z DNS

Integracja serwera WINS z DNS jest w│▒czana za pomoc▒ DNS Managera w oknie dialogowym Zone Properties przez zak│adkΩ WINS Lookup. Kiedy zostanie wybrane pole Use WINS Resolution, serwer Microsoft DNS przekazuje nazwy host≤w do zadanych serwer≤w WINS, gdy sam ich nie mo┐e rozwi▒zaµ.

Jak widzieli╢my, wsp≤│praca w drug▒ stronΩ - u┐ycie us│ug DNS do rozwi▒zywania nazw host≤w dla operacji WINS -jest w│▒czana na poziomie klienta WINS.

Dynamiczne przypisywanie adres≤w IP przez DHCP

Choµ cel jest nieco inny ni┐ dw≤ch funkcji rozwi▒zywania nazw, kt≤re omawiali╢my wcze╢niej w tym rozdziale, protok≤│ dynamicznej konfiguracji hosta (DHCP - Dynamic Host Configuration Protocol) spe│nia podobn▒ funkcjΩ. U┐ywa siΩ go do dynamicznego przydzielania adres≤w IP hostom w sieci. Us│uga ta jest pomy╢lana w spos≤b umo┐liwiaj▒cy zmniejszenie konfiguracji pojedynczej stacji roboczej. Us│uga jest konieczna do pod│▒czenia sysytemu do sieci. Ma to szczeg≤lne zastosowanie w systemach, kt≤rych lokalizacja siΩ czΩsto zmienia (np. laptopy).

jak poprzednio widzieli╢my system staje siΩ klientem DHCP przez zak│adkΩ Identification opcji Properties protoko│u TCP/IP W takich systemach mo┐esz u┐ywaµ polecenia ipconfig, by zobaczyµ, jaki jest aktualny adres IP:

C:\> ipconfig Windows NT IP Configuration

Ethernet adapter elpc3rl:

IP Address...................: 10.1.13.100

Subnet Mask................: 255.255.255.0

Wynik dzia│ania polecenia ipconfig wskazuje, ┐e system ten aktualnie u┐ywa adresu IP 10.1.13.100.

Us│uga DHCP przydziela adres IP ┐▒danemu host≤wi na zadany okres nazywany dzier┐aw▒ i wykorzystuje do tego nastΩpuj▒cy proces:

System ┐▒daj▒cy (klient) rozsy│a pakiet DHCP Discover (port 67 UDP).

Serwery DHCP odpowiadaj▒ pakietem DHCP Offer (port 68 UDP), zawieraj▒cym adres IP maskΩ podsieci, adres IP serwera i okres dzier┐awy. Serwer rezerwuje oferowany adres do czasu, a┐ nie zostanie on zaakceptowany lub odrzucony, czy te┐ nie up│ynie czas oczekiwania.

Klient wybiera adres IP i rozsy│a pakiet DHCP Request. Wszystkie serwery, poza tym, kt≤rego adres zosta│ zaakceptowany, zwalniaj▒ swoje rezerwacje.

Wybrany serwer wysy│a pakiet DHCP Acknowledge do klienta.

Gdy czas dzier┐awy up│ynie w 50%, klient pr≤buje j▒ odnowiµ. Praca trwa do up│ywu 87/5 % czasu. Je┐eli druga pr≤ba r≤wnie┐ siΩ nie powiedzie, klient bΩdzie szuka│ nowego serwera.

Jak pokazuje powy┐szy opis, us│uga DHCP zale┐y w du┐ym stopniu od komunikat≤w rozg│oszeniowych i mo┐e powodowaµ du┐e natΩ┐enie ruchu w sieci.

Microsoft DHCP Server jest zintegrowany z DNS i WINS w systemach serwera Windows NT.

Konfigurowanie serwera DHCP

Wykonanie opisanych poni┐ej czynno╢ci sprawi, ┐e serwer Windows NT bΩdzie dzia│a│ jako serwer DHCP:

Dodaj us│ugΩ sieciow▒ Microsoft DHCP Server do systemu, je┐eli istnieje taka potrzeba (przez przycisk Add zak│adki Services apletu Network panelu sterowania).

Uruchom narzΩdzie DHCP Manager (dostΩpne r≤wnie┐ przez polecenie dhcpadmn). Wybierz z listy odpowiedni serwer, dodaj▒c go w razie potrzeby.

Stw≤rz now▒ pulΩ (ang. scope): nazwan▒ grupΩ adres≤w IP kt≤r▒ serwer ma prawo przydzielaµ. Mo┐na to zrobiµ przez ╢cie┐kΩ menu Scope->Create.....

Poszczeg≤lne pola tego okna dialogowego maj▒ nastΩpuj▒ce znaczenie:

Pola Start Address i End Address okre╢laj▒ zakres adres≤w IP, kt≤re tworz▒ pule (w│▒cznie).

Pole Subnet Mask okre╢la maskΩ podsieci u┐ywan▒ w sieci.

P≤l w obszarze Exclusion Range u┐ywa siΩ do podawania podzestaw≤w poprzednio okre╢lonych adres≤w IP kt≤re nie s▒ czΩ╢ci▒ puli. Do okre╢lenia zakresu adres≤w IP u┐yj obu p≤l lub po prostu pola Start Address, by wybraµ pojedynczy adres IP Wy│▒czone z puli adresy pojawiaj▒ siΩ w prawej g≤rnej czΩ╢ci okna dialogowego.

Adresy IP powinny byµ wy│▒czane z puli, je┐eli s▒ one przypisane (statycznie) do okre╢lonego hosta lub s▒ ju┐ administrowane przez inny serwer DHCP Jest to spos≤b na zapewnienie redundancji serwera DHCP Na przyk│ad je┐eli masz dwa serwery DHCP dostΩpne adresy mo┐esz podzieliµ pomiΩdzy nie.

Mo┐esz r≤wnie┐ zechcieµ wy│▒czyµ z puli kilka adres≤w do przysz│ych zastosowa± (choµ czΩsto mo┐esz to robiµ operuj▒c na pocz▒tku i ko±cu zakresu). W obszarze Lease Duration okre╢lasz d│ugo╢µ czasu dzier┐awy. Nieograniczony czas jest generalnie z│ym pomys│em. Okres dzier┐awy w dniach jest odpowiedni w ╢rodowiskach, w kt≤rych system jest czΩsto w│▒czany lub gdzie brak jest adres≤w IP, natomiast okres dzier┐awy liczony w miesi▒cach jest w│a╢ciwy w bardziej stabilnych ╢rodowiskach bez wymuszania zasob≤w

Pola Name i Comment okre╢laj▒ nazwΩ i opis puli adres≤w.

Serwer DHCP mo┐e administrowaµ wieloma pulami, je┐eli zachodzi taka potrzeba.

Kolejnym krokiem w konfigurowaniu serwera DHCP jest rezerwacja adres≤w IP dla system≤w wykorzystuj▒cych statyczne adresy IP Gdy adres IP jest zarezerwowany, jest on wy│▒czany z powszechnego u┐ycia w puli jak r≤wnie┐ zawsze przypisywany do wyznaczonego systemu, gdy ┐▒da on adresu IP Rezerwacje dla system≤w musisz okre╢liµ u┐ywaj▒c statycznych adres≤w IP kt≤re otrzymuj▒ swoje adersy IP z DHCP (na przyk│ad system, kt≤ry mo┐e byµ czΩsto przenoszony).

îcie┐ka menu Scope->Add Reservations... definiuje now▒ rezerwacjΩ. Pole Unique Identifier zawiera adres MAC.

Ustaw ┐▒dane opcje DHCP Opcje mog▒ byµ konfigurowane globalnie lub lokalnie dla puli przez menu DHCP Options programu DHCP Manager. Uzyskane okno dialogowe pokazano na rysunku poni┐ej. Wybierz ┐▒dan▒ opcjΩ z listy i naci╢nij przycisk Value, by ustawiµ jej warto╢µ.

Rysunek poni┐ej pokazuje g│≤wne okno programu DHCP Manager po skonfigurowaniu serwera z pojedyncz▒ pul▒. Opcje DHCP pojawiaj▒ siΩ w prawej po│owie okna.