dd |
| przeznaczenie: |
. |
Kopiuje bloki danych z
jednego pliku do innego (polecenie używane do kopiowania danych z urządzeń) |
| składnia: |
. |
dd opcjal=wartośćl
opcja2=wartość2 opcja3=wartość3 |
| opcje: |
. |
if=plik |
. |
odczytuje dane ze wskazanego pliku zamiast ze standardowego wejścia; |
| of=plik |
. |
zapisuje dane do wskazanego pliku zamiast do standardowego wyjścia; |
| ibs=n |
. |
odczytuje bloki po n bajtów jednocześnie; |
| obs=n |
. |
zapisuje bloki po n bajtów jednocześnie; |
| bs=n |
. |
odczytuje i zapisuje bloki po n bajtów jednocześnie; |
| cbs=n |
|
konwertuje bloki po n bajtów jednocześnie; |
| skip=n |
|
przeskakuje n bloków wejściowych od początku pliku wejściowego; |
| seek=n |
|
przeskakuje n bloków wyjściowych w pliku wyjściowym; |
| count=n |
|
kopiuje n bloków z wejścia na wyjście; |
| conv=kod |
|
przeprowadza konwersję; parametr kod może mieć jedną z następujących
wartości: |
| ascii |
- |
konwersja z EBCDIC na ASCII, |
| ebcdic |
- |
konwersja z ASCII na EBCDIC |
| icase |
- |
konwersja na małe litery |
| ucase |
- |
konwersja na duże litery |
| swab |
- |
zamiana każdej pary bajtów wejściowych, |
| noerror |
- |
kontynuacja mimo błędów odczytu
(EBCDID to kod stosowany w komputerach mainframe firmy IBM). |
| . |
. |
. |
| opis: |
. |
Polecenie dd kopiuje bloki
danych ze standardowego wejścia na standardowe wyjście, dokonując jednocześnie
ewentualnej konwersji danych. Jest ono najczęściej używane do kopiowania danych
bezpośrednio między urządzeniami. Oto wykorzystujący to polecenie przykład kopiowania
jądra
Linuxa (/boot/vmlinuz) na dyskietkę:
dd if=/boot/vmlinuz of=/dev/fd0 |
| . |
. |
|
